Συνέντευξη στον ΣΤΑΥΡΟ ΜΥΘΟ || mythos@eroticos.gr
Η Θεσσαλονίκη ήταν πάντα περήφανη για τις μπάντες που γεννούσε και οι ΕΚΜΕΚ είναι μία από αυτές. Τιμώντας τα καλύτερα στοιχεία της ελληνικής τραγουδοποιίας και επηρεασμένοι ταυτόχρονα από τις άλλες τους αγάπες, το Μεξικό και τη λάτιν μουσική, οι ΕΚΜΕΚ κέρδισαν από την αρχή το αυτί του κοινού! Ο Άλκης Κανίδης, η φωνή των ΕΚΜΕΚ, μας τους συστήνει!
«ΕΚΜΕΚ» γιατί;
Ξεκίνησε το 2009, ήταν ακόλουθο και λογική συνέχεια της πορείας μας, ήτανε 5 άνθρωποι οι οποίοι θέλανε να βρεθούνε και τα έφερε και η κατάσταση και η ζωή να βρεθούνε δημιουργικά και από τότε πορευόμαστε μαζί. «ΕΚΜΕΚ» ήταν η καλύτερη ιδέα που έπεσε στο τραπέζι για όνομα και μετά το κρατήσαμε!
Ήσασταν από τους πρώτους που έβγαλαν αυτόν τον ήχο στην Ελλάδα. Διασκευές, τρομπέτες και χαρούμενοι ήχοι…
Ήμασταν όντως στην αρχή του πράγματος και φυσικά μέσα στην πορεία αυτή των 10 χρόνων κάναμε πολλές στροφές και αλλαγές και νομίζω, πλέον, η ταυτότητά μας είναι αρκετά διαφορετική από αυτό που ήμασταν στην αρχή, αλλά η πυξίδα ήταν πάντοτε το τι μας έδινε χαρά. Οπότε το πού είμαστε τώρα είναι εντάξει με εμάς, είμαστε ΟΚ με αυτό.
Γιατί τόσος ντόρος για τα live σας;
Νομίζω ότι όντως περνάει καλά ο κόσμος. Έχει ιδιαίτερη φροντίδα μέχρι να παρουσιαστεί και να φτάσει έξω. Μάλιστα κάναμε ένα βήμα ακόμα προς αυτή την κατεύθυνση βάζοντας στο παιχνίδι και ανθρώπους που το φρόντισαν σκηνοθετικά και σκηνογραφικά και αυτό ανοίγει μια πόρτα προς μια άλλη κατεύθυνση. Νομίζω πως αν αυτό που κάνεις το γουστάρεις και το αγαπάς, είσαι μόνο κερδισμένος και φυσικά η ενέργεια μεταδίδεται.
Ο ήχος είναι ιδιαίτερος. Είναι η ταυτότητα των ΕΚΜΕΚ.
Μου αρέσει αυτό που λες και είναι κάτι που ισχύει και το λέει και ο κόσμος. Είναι η συνεύρεση των μελών, έφερε ο καθένας τη δική του ενέργεια και τη δική του συμβολή και προέκυψε έτσι. Δεν ήταν προγραμματισμένο. Τα βασικά στοιχεία του ήχου μας, ακόμη και τώρα που έχουμε κάνει μια πορεία και έχει διαφοροποιηθεί αρκετά σε σχέση με την αρχή, προέκυψαν από την πρώτη πρόβα, οπότε ήταν θέμα τύχης!
Τι ταμπέλα να βάλουμε; Είναι Latin;
Δεν είναι αμιγώς τίποτα. Δεν είναι αμιγώς latin, έντεχνο, ροκ. Είναι μια συνάντηση τάσεων, η οποία τελικώς βγάζει αυτό που όντως είναι αναγνωρίσιμο. Και νομίζω ότι ένα χαρακτηριστικό που θα μπορούσε να περιγράψει τη μουσική μας είναι ότι είναι ταξιδιάρικη. Είναι εξωστρεφής σε κάποια τραγούδια, σε κάποια άλλα αρκετά εσωτερική, εκεί θα κατέληγα. Και φυσικά αυτό είναι σε εξέλιξη. Δεν μας αρέσει να παίρνουμε μια ταμπέλα και να μένουμε εκεί. Θέλουμε πάντα να κάνουμε βήματα μπροστά και προς άλλες κατευθύνσεις. Και ξέρεις, συνήθως μας «βγαίνει» γιατί πάμε με το ένστικτο και ό,τι μας δίνει χαρά, οπότε τα περισσότερα πράγματα που δοκιμάζουμε «βγαίνουν».
Μια μπάντα από τη Θεσσαλονίκη που δεν μετράει πολλά χρόνια κι όμως υπάρχει στο airplay των ραδιοφώνων Θεσσαλονίκης και Αθήνας.
Έγιναν ωραία πράγματα. Στην αρχή δεν φανταζόμασταν τίποτα, για την ακρίβεια. Πήγαμε να το κάνουμε απλώς γιατί το θέλαμε και πράτταμε αναλόγως και καθ’ οδόν βλέπαμε τι προέκυπτε. Δεν υπήρχε σχέδιο και είναι ωραίο να μπορείς να το κάνεις αυτό χωρίς σχέδιο. Υπήρχε σκέψη μεν, αλλά πηγαίναμε όπως πήγαινε η πραγματικότητα.
Η πραγματικότητα δεν θέλει κυνήγι;
Είναι πραγματικά δύσκολο να γίνει χωρίς κυνήγι και ειδικά από τη Θεσσαλονίκη. Θεωρώ πως αυτά που έχουμε καταφέρει όλα αυτά τα χρόνια με τη σκληρή δουλειά που ρίξαμε είναι αρκετά. Πάντα θέλουμε κάτι παραπάνω, αλλά μέχρι τώρα είμαστε ικανοποιημένοι. Δεν μιζεριάσαμε ποτέ, δεν στεναχωρηθήκαμε πολύ ποτέ. Ακόμη και όταν γίνονταν – και πάντα θα γίνονται – πράγματα που δεν είχαν την εξέλιξη που είχαμε φανταστεί, πάντα η ζυγαριά έγερνε προς το θετικό. Κάναμε βήματα μπροστά και υπήρχε η ανταπόκριση του κοινού. Είναι μια δεκαετία που το δουλεύαμε, αλλά εδώ και 4-5 χρόνια πια είναι αναγνωρίσιμο και είναι ευχάριστο κατά κάποιον τρόπο.
Είστε από τους τελευταίους πιστούς της δισκογραφίας.
Για μας ήταν ο πρώτος και ο μόνος στόχος. Αν υπήρχε από την αρχή στόχος, ήταν η δισκογραφία. Και στην πραγματικότητα έχουμε δισκογραφήσει μια διασκευή μόνο, όλα τα υπόλοιπα είναι δικά μας τραγούδια. Αυτό πιστεύουμε και αυτό θέλαμε και τώρα είναι το μεγαλύτερο μέρος του προγράμματος στα live μας. Αν το πιστεύεις, αργά ή γρήγορα πετυχαίνει.
Θεσσαλονίκη ή Αθήνα;
Αυτά είναι ερωτήσεις δύσκολες. Η Θεσσαλονίκη είναι μια όμορφη πόλη, είναι η πατρίδα μας και έχει δώσει σπουδαίους καλλιτέχνες. Μας αρέσει η ζωή εδώ, η Αθήνα όμως είναι το κέντρο των πραγμάτων. Έχει μια ενέργεια που δεν υπάρχει σε καμία άλλη πόλη και η αλήθεια είναι ότι ο δικός μου χρόνος μοιράζεται και στις δύο και κάποια στιγμή θα ήθελα να ζήσω στην Αθήνα.
Είναι αρκετό για να βιοποριστείς από αυτό;
Η αλήθεια είναι ότι ήμασταν προσεκτικοί ως τώρα ως προς αυτό. Θέλαμε να μη γίνει επάγγελμα, ώστε να μπορούμε να κάνουμε τις επιλογές που θέλουμε. Και αυτό μέχρι στιγμής μας «βγήκε». Με την κρίση ήρθε ένα φρένο σε αυτό. Επηρέασε τους πάντες. Παρ’ όλα αυτά είμαστε ευχαριστημένοι και από αυτό το κομμάτι.
Δεν είναι κακό να έχεις φρένο και να παίζεις «χαμηλά την μπάλα».
Έχουμε πει όχι σε προτάσεις, σε ιδέες και από τη δισκογραφία και συναυλιακά. Το έχουμε καταλάβει ότι και τα «όχι» είναι σημαντικά. Και το καταλάβαμε εδώ και πολλά χρόνια. Δεν είναι προσβλητικό να το πεις. Μπορεί να μην ταιριάζουν οι ενέργειες, μπορεί να μην είναι κατάλληλη η στιγμή. Πρέπει να κάνεις μόνο αυτό που γουστάρεις και αυτό που πιστεύεις και αυτό που θα σε κάνει να περιμένεις την ώρα να ανέβεις στη σκηνή ή να ηχογραφήσεις το τραγούδι. Μόνο αυτό έχει νόημα σε αυτή τη ζωή για μένα.
Από το φύλλο της THESSNEWS #77 (27/10/2017)
