Tην δημιουργία ελληνικών και βουλγαρικών τοπικών και παραδοσιακών ποικιλιών που εμφανίζουν κοινά χαρακτηριστικά προσπάθησε να αναδείξει το έργο «VineSOS» το οποίο εντάσσεται στο πλαίσιο του χρηματοδοτούμενου προγράμματος σε συνεργασίας μεταξύ της Ελλάδας και Βουλγαρίας το γνωστό «Interreg Ελλάδα – Βουλγαρία 2014-2020», προκειμένου να επιτραπεί η μακροπρόθεσμη διατήρηση των αμπελιών και να δημιουργηθεί μια διασυνοριακή πολιτική διατήρησης των παραδοσιακών ποικιλιών αμπελιού, η οποία να στηρίζεται σε μοριακά δεδομένα και στοιχεία από επιτόπια έρευνα.
Δυόμιση χρόνια μετά , το VineSOS παρουσίασε σε συνέντευξη Τύπου στη ΔΕΘ – Helexpo τα αποτελέσματα του διασυνοριακού έργου και τις εγκαταλελειμμένες ποικιλίες των γειτονικών αυτών περιοχών, παρουσιάζοντας τα προτερήματα, μιλώντας για τους στόχους αυτής της προσπάθειας αλλά και τα επιτεύγματά της.
Στη συνέντευξη Τύπου παραβρέθηκαν και μίλησαν για το εν λόγω έργο η Μαρίτα Παπαγιάννη εκπροσωπώντας το Ινστιτούτο Επιχειρηματικών – Εκθεσιακών Ερευνών και Ανάπτυξης, ο Σταμάτης Αγγελόπουλος, αντιπρόεδρος Έρευνας και Δια Βίου Εκπαίδευσης και υπεύθυνος της Επιτροπής Ερευνών και Διαχείρισης του Διεθνούς Πανεπιστημίου Ελλάδος (ΔΙΠΑΕ), ο Δημήτρης Χατζηπλής, καθηγητής του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδος, η Αναστασία Γιαννακούλα, καθηγήτρια Γεωπονίας στο Διεθνές Πανεπιστήμιο Ελλάδος και η Νina Filipova, από τον Εκτελεστικό Οργανισμός για το αμπέλι και το κρασί στη Βουλγαρία.
Οκτώ ποικιλίες
Σύμφωνα με την έρευνα κατάφεραν να διασωθούν οκτώ «ξεχασμένες» ποικιλίες εξαιρετικής ποιότητας, με το «Ζουμιάτικο» να βρίσκεται ήδη στη διαδικασία της αναγνώρισης ως προϊόν με Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης (ΠΟΠ), ενώ έχει κατατεθεί φάκελος κι για δυο ακόμη ποικιλίες κρασιών.
Οι ποικιλίες που μελετήθηκαν είναι δυο λευκές και έξι ερυθρές:
- Ζουμιατικο (λευκή ποικιλία)
- Κερατσούδα (ερυθρωπή ποικιλία)
- Παμίδι (ερυθρωπή ποικιλία)
- Λημνιός (ερυθρή γηγενής ποικιλία)
- Σέφκα (ερυθρή ποικιλία)
- Κοϊνιάρικο (ερυθρή ποικιλία)
- Μαυρούδι Θράκης (ερυθρή ποικιλία)
- Μπογιαλάμας (ερυθρή, βαθύχρωμη, βαφική ποικιλία)
- Καρναχαλάς (ερυθρή ποικιλία)
Σύμφωνα με την κ. Αναστασία Γιαννακούλα οι ποικιλίες αυτές μπορούν να αντέξουν στις κλιματικές αλλαγές του περιβάλλοντος καθώς μπορούν να προσαρμοστούν τόσο στο έδαφος όσο και στις περιβαλλοντικές συνθήκες των δυο αυτών περιοχών.
«Η εισαγωγή ποικιλιών από το εξωτερικό δεν είναι μονόδρομος μπορούμε να δείξουμε στους παραγωγούς αλλά και στου υπεύθυνους φορείς ότι μπορούν να αξιοποιηθούν ελληνικές παραδοσιακές ποικιλίες που συνδέουν τον πολιτισμό και την κουλτούρα μιας περιοχής κάτι που μας δίνει ένα ακόμη πλεονέκτημα, ώστε να μπορέσουν να προωθούν αυτές οι ποικιλίες και στις διεθνείς αγορές» τόνισε ο κ. Σταμάτης Αγγελόπουλος από το Διεθνές Πανεπιστήμιο Ελλάδος.
Επιπλέον αξίζει να σημειωθεί ότι πάρθηκαν 384 δείγματα και από τις δυο χώρες, ενώ όπως σημείωσε ο καθηγητής του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδος, Δημήτρης Χατζηπλής, «αρκετά οινοποιεία ήταν πολύ επιτυχημένα με προϊόντα από σχεδόν εξαφανισμένες ποικιλίες με τη χρήση τοπικών ποικιλιών σε πολυποικιλιακά κρασιά όπως η Μαλαγουζιά, το Λιμνιό και ο Λημνιός – Μαυρούδι».
Μάλιστα, αυτές οι παραδοσιακές ξεχασμένες ποικιλίες καλύπτουν λιγότερο από το 10% των καλλιεργήσιμων αμπελώνων, ενώ ένα ακόμη πλεονέκτημά τους είναι το μειωμένο κόστος λόγω της λιγότερης λίπανσης που χρειάζονται σύμφωνα με τον κ. Χατζηπλή.
Το έργο αυτό ξεκίνησε τον Νοέμβριο του 2017 και αναμένεται να ολοκληρωθεί τον Οκτώβριο του 2021.
