Το 1959 οι Κουβανοί έζησαν μια ξεχωριστή Πρωτοχρονιά. Η πρώτη μέρα του χρόνου είναι γι’ αυτούς ταυτισμένη με την «dia del triunfo de la Revolucion» δηλαδή τη «μέρα του θριάμβου της Επανάστασης».
Σαν σήμερα, ο Κάστρο, ο Τσε, και οι υπόλοιποι «Μπαρμπούδος», μπήκαν θριαμβευτικά στην Αβάνα, βάζοντας τέλος στη δικτατορία του Μπατίστα και τα θεμέλια για μια καινούρια Κούβα.
Προοίμιο επανάστασης
Ο Φουλχένσιο Μπατίστα είχε καταλάβει πραξικοπηματικά την κυβέρνηση από τον Μάρτη του 1952 οδηγώντας την Κούβα σε μια εξαετία διαφθοράς, φτώχειας και καταπίεσης.
Ήδη από το 1955 τα βουνά της Σιέρρα Μαέστρα, φιλοξενούσαν Κουβανούς αντιφρονούντες, σοσιαλιστικής ιδεολογίας στην συντριπτική τους πλειοψηφία, που προετοίμαζαν την αποτίναξη του ζυγού.
Οι αιματηρές εκστρατείες καταστολής ελεύθερων φωνών και το κλίμα φόβου που επέβαλε το τυραννικό καθεστώς, έκαναν την λαϊκή οργή να φουσκώνει ολοένα και περισσότερο. Μες στα επόμενα δυο χρόνια η στήριξη της κοινωνίας στους αντάρτες αυξήθηκε. Φοιτητές, αγρότες, η μεσαία τάξη, ακόμα και η Καθολική Εκκλησία, ήταν σύσσωμοι και έτοιμοι ν’ αποτινάξουν το ζυγό.
Η μάχη στη Σάντα Κλάρα
Στις 31 Δεκεμβρίου 1958 δόθηκε η τελευταία και αποφασιστική μάχη των ανταρτών με τις δυνάμεις του Μπατίστα. Πεδίο μάχης η Σάντα Κλάρα, πόλη στο κεντρικό τμήμα της χώρας και γύρω στα 262 χιλιόμετρα ανατολικά της Αβάνα.
Μέχρι το απόγευμα ο επαναστατικός στρατός είχε επικρατήσει και ως τα μεσάνυχτα ο δικτάτορας επιβιβαζόταν σ’ ένα αεροπλάνο (μαζί με 300 εκατομμύρια δολάρια από το κρατικό ταμείο) για τον Άγιο Δομίνικο.
Η Κουβανική Επανάσταση αποτελεί γεγονός-ορόσημο για την ιστορία του 20ου αιώνα. Μετά απ’ αυτή, το όμορφο νησί της Καραϊβικής θα γίνει η πρώτη σοσιαλιστική δημοκρατία στο δυτικό ημισφαίριο και συγκεκριμένα στην Αμερικανική ήπειρο.
(Το τραγούδι «¡Hasta la Victoria siempre!» (ελλ. Εις τους αιώνες, για τη νίκη» γράφτηκε προς τιμήν του commandante Τσε Γκεβάρα, που συνεισέφερε πολύτιμα στον απελευθερωτικό αγώνα των Κουβανών).
Comments are closed.