Ηθοποιός, εικαστικός, δημοσιογράφος, συγγραφέας, δημοτικός σύμβουλος, στιχουργός, γκαλερίστας. Μπορεί να τον ξέρετε με κάποια από αυτές τις παραπάνω ιδιότητες ή πιο απλά ως «κύριο Βελλίδειο» ή «κύριο Κοχλία».
Ο Κώστας Λαχάς ήταν απ’ τις εμβληματικές παρουσίες της Θεσσαλονίκης και του πνευματικού της κόσμου. Κυκλοφορούσε μ’ ένα χαρακτηριστικό καπέλο, πλούσια γενειάδα και μια πίπα σκαρφαλωμένη στα χείλη του. Το εργαστήριό του ήταν στην Ολύμπου και συχνά σκάρωνε αυτοσχέδια γλεντάκια με φίλους.
Από τον Εχέδωρο στον Θερμαϊκό
Γεννήθηκε στο χωριό Κάτω Θεοδωράκι του Κιλκίς με το επώνυμο Λαχανίδης από γονείς πρόσφυγες του Πόντου. Σπούδασε οικονομικά στο Α.Π.Θ και παράλληλα εκδήλωσε το ενδιαφέρον του για την υποκριτική.
Από μια νύχτα δραπετεύω σ’ άλλη νύχτα
κι όλο στην ίδια φυλακή γυρνώ Μανόλη
πνίξε τα λόγια τα βουβά μου λένε πνίχτα
με μοναξιά τη μοναξιά μετράμε όλοι
Καρδιά μου πέτρωσες σ’ αυτή την προκυμαία
νύχι του φεγγαριού κι η νύχτα μια σημαία
(Από το «fix carre»)
Κατέβηκε στην Αθήνα για να σπουδάσει στο θέατρο Τέχνης του Κουν. Ξαναγύρισε στη Θεσσαλονίκη το 1960 όπου εγκαταστάθηκε μόνιμα.
Τον Νοέμβριο του 1962 οργάνωσε την πρώτη του ατομική έκθεση ζωγραφικής στο Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης και δυο χρόνια αργότερα κυκλοφόρησε συλλογή πεζογραφημάτων με τον τίτλο «Πεδίον οσφρήσεως». Ακολούθησε το «Μετοίκασμα, μεταίσθημα» και το 1994 το «Ασκήσεις επί αμμοδόχου» για το οποίο έλαβε το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος.
Για πολλά χρόνια υπήρξε γραμματέας στο Κ.Θ.Β.Ε. και στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Το 1967 η Χούντα τον καθαίρεσε γιατί ήταν αριστερός. Έγινε πολιτιστικός συντάκτης στις εφημερίδες «Μακεδονική Ώρα» και «Θεσσαλονίκη», ενώ εργάστηκε ως ιατρικός επισκέπτης και υπεύθυνος των εκδόσεων «Θεμέλιο».
Αρμενίζουμε στραβά κι ολοταχώς
σε καράβια με σημαίες ευκαιρίας
μοναχοί και ρέστοι πάντα δυστυχώς
στα κατάρτια μιας χαμένης ιστορίας
(Από το «Κιλκίς – Χαλκίς»)
Ο κύριος Κοχλίας – Βελλίδειος
Το 1972 ίδρυσε και διηύθυνε τη γκαλερί «Κοχλίας», την πρώτη επαγγελματικά οργανωμένη αίθουσα τέχνης στη Θεσσαλονίκη. Κατόπιν και μέχρι το 1995 διετέλεσε διευθυντής του Βελλίδειου Πολιτιστικού Κέντρου.
Ένα κόκκινο φεγγάρι με αλώνει
τον καημό μου μεγαλώνει
Τα όνειρά μας σβήνουν πριν να φέξει
στις σκοτεινές προφυλακές των μπαρ
στα γόνατά μου κλαίει μια σταρ
για ρόλους που ποτέ της δε θα παίξει.
(Από το «Παίδες Ελλήνων»)
Κείμενά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά και οι στίχοι του μελοποιήθηκαν ευλαβικά από τον Θάνο Μικρούτσικο.
(«Τυμβωρύχος», στίχοι: Κώστας Λαχάς, μουσική: Θάνος Μικρούτσικος)
Το 1998 κυκλοφόρησε σε σειρές από τον ραδιοφωνικό σταθμό της Ε.Ρ.Τ. 3 τον «Πλού ονείρου – Από τον Εχέδωρο στον Θερμαϊκό», ένα αυτοβιογραφικό κείμενο.
Πέθανε ήσυχα μετά από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο μια μέρα σαν σήμερα, 9 Δεκεμβρίου 2014.
(«Δημώδες», στίχοι: Κώστας Λαχάς, μουσική: Θάνος Μικρούτσικος)
