Αντιγράφω από δημοσιεύματα: “H ανάπτυξη του σύγχρονου logistic center –του μεγαλύτερου ίσως στη Ν.Α. Ευρώπη– στη Φυλή Αττικής, θα υλοποιηθεί σε ακίνητο, έκτασης περίπου 450 στρεμμάτων πλησίον της Αττικής Οδού, που παραχωρεί ο Δήμος Φυλής στο ΤΑΙΠΕΔ.
Το τελευταίο έχει αναλάβει μέχρι το τέλος του επόμενου χρόνου την ωρίμανση του έργου (χρήση γης, όροι δόμησης, περιβαλλοντικές μελέτες, συνδέσεις με οδικούς άξονες), ώστε να πραγματοποιηθεί με τη μορφή ΣΔΙΤ. Το έργο είναι προϋπολογισμού κοντά στα 500 εκατ. ευρώ και με τη μόχλευση ιδιωτικών επενδύσεων θα ξεπεράσει το 1 δισ. ευρώ, δημιουργώντας 2.800 θέσεις εργασίας κατά την κατασκευή και άλλες τόσες κατά τη λειτουργία του.
Ως προς το χρονοδιάγραμμα, τέλη του 2023 με αρχές του 2024 αναμένεται να προκηρυχθεί ο διαγωνισμός ΣΔΙΤ για την παραχώρηση του «ώριμου» πλέον ακινήτου, ώστε το 2025 να έχουν χτιστεί οι εγκαταστάσεις για τις μεταφορικές επιχειρήσεις”.
Ως εδώ δεν υπάρχει κάτι που να προκαλεί εντύπωση στα παραπάνω.
Όμως εάν σκεφτεί κανείς πόσα χρόνια συζητιέται να δημιουργηθεί Εμπορευματικό κέντρο στο στρατόπεδο Γκόνου στη Θεσσαλονίκη, τότε θα μελαγχολήσει.
Στην Αττική όλες αυτές οι διαδικασίες κινούνται με ταχύτητα και αποτελεσματικότητα.
Στη Θεσσαλονίκη δυστυχώς δεν μπορεί να μοιραστεί δύο γαϊδουριών άχυρο…
Η σημερινή κυβέρνηση, όπως και πολλές προηγούμενες, ίσως καταβάλλει φιλότιμες προσπάθειες να αποδείξει πως υπάρχει αφήγημα και για τη Θεσσαλονίκη, αφήγημα έργων, δράσεων και προοπτικής.
Όμως η ίδια η πραγματικότητα αποδεικνύει πως η πόλη είναι ακόμη εξαιρετικά πίσω από την πρωτεύουσα σε πολλά πράγματα και μάλιστα η Αθήνα εξακολουθεί να ανοίγει την ψαλίδα εις βάρος της Θεσσαλονίκης.
Τις τελευταίες ημέρες ξεδιπλώνεται (ακόμη και για προεκλογικούς λόγους ίσως) μία “βεντάλια” έργων, που είτε ολοκληρώθηκαν, είτε δρομολογήθηκαν στην Αθήνα: το Μετρό στον Πειραιά, η κολοσσιαία ανάπλαση του Ελληνικού και το Logistics Center στη Φυλή.
Στη Θεσσαλονίκη εάν γίνει εφικτή η λειτουργία της βασικής γραμμής του Μετρό μέχρι το τέλος του 2023 θα πρέπει να είμαστε και ευχαριστημένοι.
Η “πρωτεύουσα” των Βαλκανίων στερείται βασικών υποδομών και απέχει “έτη φωτός” από άλλα μητροπολιτικά κέντρα της Ν.Α. Ευρώπης.
Ίσως σε 5 χρόνια η κατάσταση να είναι διαφορετική, εάν εκτός από το Μετρό, έχουν περατωθεί βασικές υποδομές στο λιμάνι της πόλης και έχει ολοκληρωθεί το νέο Εκθεσιακό και Συνεδριακό Κέντρο εκεί που βρίσκεται σήμερα το υφιστάμενο.
Η Αθήνα-κακά τα ψέματα-σε 5 χρόνια θα έχει μπει στον κατάλογο των μεγάλων μητροπολιτικών κέντρων παγκοσμίου ενδιαφέροντος και βεληνεκούς.
‘Όλα τα παραπάνω δεν είναι ούτε επαρχιωτισμός, ούτε μεμψιμοιρία. Είναι ρεαλισμός.
