Όλα τα ονόματα, οι ημερομηνίες, οι μηχανορραφίες, οι μάχες και οι πολιορκίες που σμίλεψαν τη Θεσσαλονίκη ανά τους αιώνες, μέσα σε πολύ λίγες λέξεις-σαν «σκονάκι» στο test Ιστορίας!
- Το 315 προ Χριστού, ο Κάσσανδρος, διάδοχος σε ευθεία γραμμή των δελφίνων της αυτοκρατορίας που δημιούργησε ο Μέγας Αλέξανδρος, ιδρύει τη Θεσσαλονίκη, συσπειρώνοντας 26 οικισμούς, με σημαντικότερη αυτών τη Θέρμη. Εξ ου και Θερμαϊκός κόλπος.
- Την διεκδίκησαν, την πολιόρκησαν, την έχασαν και την κέρδισαν από τότε: Κέλτες (παρ’ ολίγον θα μιλούσαμε αγγλικά ή γερμανικά), Ρωμαίοι, Βούλγαροι (επανειλημμένως, όμως, εξ ου και η γνωστή ιαχή στο γήπεδο), Ρώσοι, Γότθοι, Σλάβοι, Μογγόλοι, Άβαροι, Πέρσες, Νορμανδοί (θα πηγαίναμε φροντιστήριο γαλλικά), Βενετοί (και ιταλικά;), Καταλανοί (και ισπανικά;).
- Από το 146 π.Χ. έως το 120, χαράζεται η Εγνατία Οδός που ενώνει την Αδριατική με τη Μικρά Ασία.
- Το 58 π.Χ. καταφεύγει στη Θεσσαλονίκη ο φιλόσοφος και ρήτορας Κικέρωνας, γιατί τα πράγματα στη Ρώμη έβραζαν. 10 χρόνια αργότερα, το καζάνι εξερράγη και η πόλη μας έγινε μήλον της Έριδος ανάμεσα σε Πομπήιο, Καίσαρα, Βρούτο (τον γνωστό) και Μάρκο Αντώνιο (της Κλεοπάτρας).
- Το 50 μετά Χριστόν πλέον, ο Απόστολος Παύλος έρχεται εδώ και κάνει τη Θεσσαλονίκη «Χρυσή Πύλη» από όπου ο χριστιανισμός μεταλαμπαδεύεται στην Ευρώπη. Αφήνει και δύο επιστολές «Προς Θεσσαλονικείς», που θεωρούνται από τα πιο σημαντικά κείμενα της ορθόδοξης πίστης.
- Στη Ρώμη έχουν τετραρχία, οπότε ο ένας, ο Γαλέριος απηύδησε, τα μαζεύει το 303 μ.Χ. και έρχεται να μείνει μόνιμα εδώ. Αρχίζει το χτίσιμο αμέσως, ανάκτορα, αψίδες, ιπποδρόμους, δημόσια κτίρια έκανε αισθητότατη την παρουσία του.
- Από το 330 μ.Χ. που ο Μέγας Κωνσταντίνος ίδρυσε την Κωνσταντινούπολη, η Θεσσαλονίκη γίνεται «συμβασιλεύουσα». Στους νεότερους χρόνους, την ονομάζουν «συμπρωτεύουσα». Καλύτερο από το «Κολωνία» που μας αποκαλούσαν οι Ρωμαίοι, όπως και να το δεις.
- Το 413 μ.Χ. χτίζεται ο ναός του πολιούχου Αγίου Δημητρίου. Μαζί με τον Νέστορα, είχαν μαρτυρήσει επί Γαλερίου (του χτίστη)…
- Έδωσαν την πόλη…προίκα το 1284, σε μια Ιολάνδη-Ειρήνη, κόρη του «βασιλιά» της Θεσσαλονίκης Μομφερατικού, όταν παντρεύτηκε τον βυζαντινό αυτοκράτορα Ανδρόνικο Β’ Παλαιολόγο! Πόσο ΕΝΦΙΑ να πλήρωνε;
- Το 1492, καταφτάνουν διωγμένοι από τους Ισπανούς βασιλείς, Φερδινάνδο και Ισαβέλλα (δείτε το θεατρικό «Φουέντε Οβεχούνα», αν το βρείτε στο You Tube!) χιλιάδες Εβραίοι, Σεφαραδίτες και Εσκενάζυ. Θα γίνουν γρήγορα φορείς οικονομικής και πολιτιστικής ανάπτυξης, παρότι η πόλη ζει κάτω από την οθωμανική κυριαρχία. Από τους 120 «μαχαλάδες» της, τις συνοικίες της δηλαδή, μόλις οι 16 είναι ελληνικές. Μελανό σημείο: η περίοδος του σαλεμένου Εβραίου Μεσσία, Σαμπατάι Σεβί.
- Άλλωστε, στη βίλα της εβραϊκής οικογένειας επιχειρηματιών Αλλατίνη, «φυλακίζεται» εξόριστος ο σουλτάνος Αμπντούλ Χαμίτ. Το βιβλίο του Θεσσαλονικιού συγγραφέα Ισίδωρου Ζουργού «Λίγες και μία νύχτες» θα σε διαφωτίσει, αν θέλεις να μάθεις περισσότερα.
- 1869. Ορόσημο: ο Πύργος του Αίματος, Κανλή Κιουλέ, ασπρίζεται και μετονομάζεται σε Μπεάζ Κιουλέ, Λευκός Πύργος στα ελληνικά.
- Η πόλη και των πολιτικών δολοφονιών: το 1913 ο βασιλιάς Γεώργιος ο Α’, το 1947 το ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ Γιάννης Ζεύγος, το 1948 ο Αμερικανός δημοσιογράφος Τζορτζ Πολκ, το 1963 ο βουλευτής της Αριστεράς Γρηγόρης Λαμπράκης, το 1967 0 αγωνιστής κατά της δικτατορίας Γιάννης Χαλκίδης, το 1968 ο επίσης βουλευτής της Αριστεράς Γιώργης Τσαρουχάς.
- Οι μεγάλες πυρκαγιές: η πρώτη το 1890 καταστρέφει μεγάλο τμήμα του κέντρου. Η δεύτερη, το 1917, το καταστρέφει όλο.
- Το 1992, μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή βρίσκουν καταφύγιο εδώ 130.000 περίπου πρόσφυγες. Η Θεσσαλονίκη τούς θυμίζει πολύ τις χαμένες τους πατρίδες… Θα ονομάσουν τις περιοχές που ζουν τώρα πια, με τοπωνύμια από τους τόπους που εγκατέλειψαν.
- 1925. Ιδρύεται η Δ.Ε.Θ. και το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Με κάθε λαμπρότητα εγκαινιάζεται στις 3 Οκτωβρίου 1926 η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης!
