«Θέατρο Ξανά» θα μπορούσε να είναι ο τίτλος αυτής της συνέντευξης με τον Αστέριο Πελτέκη, Καλλιτεχνικό Διευθυντή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, ο οποίος ανέλαβε το δύσκολο έργο να επαναφέρει σε πορεία ανάπτυξης και δημιουργίας μετά την πανδημία έναν από τους μεγαλύτερους θεατρικούς οργανισμούς της χώρας.
Η συνταγή επιτυχίας του ΚΘΒΕ σήμερα έχει μέσα εξωστρέφεια, καινοτομία και πρωτότυπες παραγωγές, που αν μη τι άλλο καθιστούν το θέατρο πιο προσιτό και «προσβάσιμο».
-Αυτή η περίοδος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «οργασμική» για το ΚΘΒΕ. Πώς θα εξελιχθεί το πρόγραμμά σας την άνοιξη και το καλοκαίρι;
Μόλις μπήκε η άνοιξη ξεκίνησαν έξι παραγωγές ταυτόχρονα. Οι πρεμιέρες τους ολοκληρώθηκαν στις 13 Απριλίου στη Μονή Λαζαριστών στο Μικρό Θέατρο με την Άννα Φόνσου, που σκηνοθετεί το «Ρωμαίος και Αννέτα» του Ζαν Ανουίγ. Προηγήθηκε η πρεμιέρα του «Ο καλός άνθρωπος του Σε Τσουάν» σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά στο Βασιλικό Θέατρο, «Η Αγαπημένη του Κυρίου Λιν» με τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη σε μια συμπαραγωγή του ΚΘΒΕ με τον πολιτιστικό οργανισμό «Λυκόφως» και το «Μαρίκα με είπανε – Μαρίκα με βγάλανε», μια συμπαραγωγή του ΚΘΒΕ με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Σερρών στη Μονή Λαζαριστών με την Ελένη Τσαλιγοπούλου και την Κορίνα Λεγάκη. Ακόμη το «Βίρα τις Άγκυρες» πάει στην Αθήνα στις 19 Απριλίου στο Θέατρο Παλλάς και το «Πήρε τη ζωή της στα χέρια της» του Βασίλη Κατσικονούρη σε σκηνοθεσία Φρόσως Λύτρα έχει ανέβει στο Φουαγιέ του Θεάτρου της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών. Έχει ξεκινήσει με εντατικούς ρυθμούς και η προετοιμασία για τη μεγάλη, καλοκαιρινή μας παραγωγή, την Επιδαύρεια, η οποία δεν θα πάει μόνο στην Επίδαυρο, αλλά σε διάφορα μέρη της Ελλάδας. Θα παρουσιάσουμε την κωμωδία του Αριστοφάνη «Πλούτος», σε σκηνοθεσία και μετάφραση / απόδοση κειμένου του Γιάννη Κακλέα, ο οποίος αποτελεί μία ιδανική επιλογή για την Αριστοφανική κωμωδία.
-Περιοδεία λοιπόν για την Επιδαύρεια παραγωγή. Με ποιους συντελεστές;
Το «ταξίδι» αυτής της παράστασης θα ξεκινήσει από τη Θεσσαλονίκη, καθώς η πρεμιέρα θα δοθεί στο Θέατρο Δάσους στις 3 και 4 Ιουλίου, για να ακολουθήσει περιοδεία σε όλη την Ελλάδα, ενώ στις 19 και 20 Ιουλίου θα παρουσιαστεί στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου. Στον ρόλο του Χρεμύλου θα είναι ο Μάνος Βακούσης, που τιμήθηκε πρόσφατα με το Μεγάλο Βραβείο Θεάτρου «Κάρολος Κουν». Στον θίασο συμμετέχει η Αλεξάνδρα Παλαιολόγου, η Φαίη Κοκκινοπούλου, ο Αλέξανδρος Ζουριδάκης και μία πλειάδα ηθοποιών από το ανσάμπλ του Κρατικού Θεάτρου και από τις περσινές ακροάσεις ηθοποιών. Στο μουσικό μέρος της παράστασης παίρνουν μέρος οι Χατζηφραγκέτα και η Nalyssa Green. Στην Παράβαση του έργου εμφανίζεται η Ιστορικός-Καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών, Μαρία Ευθυμίου, σε έναν ρόλο-έκπληξη. Μετά την Επίδαυρο η παράσταση θα παιχτεί στους Φιλίππους, στην Αθήνα και σε κάποιες άλλες γωνιές της Ελλάδας.
-Συνήλθε το θέατρο μετά το lock down και την πανδημία;
Θεωρώ ότι η τελευταία δεκαετία ήταν πολύ δύσκολη όχι μόνο για το θέατρο, αλλά για όλους τους τομείς. Μπήκαμε στην περιπέτεια των μνημονίων και της οικονομικής δυσχέρειας και ήρθε μετά και το χτύπημα το τελειωτικό της διετούς πανδημίας, που μας απέκλεισε από κάθε μορφή επικοινωνίας. Αυτή η κατάσταση σε κάποιο βαθμό είχε και ένα θετικό αποτέλεσμα στο ότι δημιούργησε την ανάγκη στους ανθρώπους για ζωντανή επικοινωνία. Η ζωντανή επικοινωνία έρχεται σε αντίστιξη με αυτό που συμβαίνει τα τελευταία χρόνια με την τεχνολογική ανάπτυξη, που έχουμε μάθει να επικοινωνούμε μέσα από τα ηλεκτρονικά εργαλεία και μπήκαμε σε μία εικονική πραγματικότητα ακόμη και στην καθημερινότητά μας.
Όταν τελείωσε η πανδημία υιοθέτησα το σλόγκαν «Θέατρο Ξανά». Το θέατρο ως τέχνη είναι ένας ζωντανός οργανισμός και μέσα σε αυτόν τον ζωντανό οργανισμό παρακολουθούν ζωντανοί άνθρωποι. Πιστεύω ότι έχει επανέλθει αρκετά ο κόσμος στο θέατρο και έπαιξε ρόλο σε αυτό η παραγωγή τόσο σε ποσότητα, όσο και σε ποιότητα, που δεν θα την κρίνω βέβαια εγώ. Ο κόσμος έρχεται πιο προσωπικά πλέον σε επαφή με το θέατρο και αυτό με ενδιαφέρει πολύ ως στοιχείο. Δεν θέλω το ΚΘΒΕ να είναι ένας απρόσωπος οργανισμός, αλλά να είναι οι άνθρωποί του.
«Θέατρο Ξανά» αλλά με ποιους πόρους;
Η αλήθεια είναι ότι ο προϋπολογισμός του θέατρου βρίσκεται σε μνημονιακά επίπεδα. Φέτος μας δόθηκε μία μικρή αύξηση της τακτικής επιχορήγησης για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια και πολλές μειώσεις. Χρειαζόμαστε πολλή βοήθεια, καθώς το ΚΘΒΕ είναι ένας μεγάλος οργανισμός. Είναι βέβαια ένα νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου και στο πλαίσιο αυτό πραγματοποιώ μεγάλες προσπάθειες προσέλκυσης χορηγιών, αλλά και επίτευξης συνεργιών για εξοικονόμηση κονδυλίων. Πρόσφατα μπήκε ως Χορηγός μας η ΔΕΗ με το σλόγκαν «Η έκφραση θέλει ενέργεια». Η τέχνη είναι η τροφή της ψυχής μας και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε ειδικά σήμερα που στην κοινωνία συναντάμε διάφορες μορφές εκτράχυνσης.
-Αντιλαμβάνομαι ότι δίνεται μεγάλη βάση στην εξωστρέφεια του ΚΘΒΕ. Πώς επιτυγχάνεται αυτό;
Αρχικά είναι κρίσιμο το ζήτημα να μεταφέρουμε τις παραγωγές μας και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας. Να καλούμε ξένους δημιουργούς, να υλοποιήσουμε πρωτοβουλίες στο κοινωνικό και εκπαιδευτικό κομμάτι, αλλά και στο επίπεδο των θεατρικών παραγωγών. Το ΚΘΒΕ συμμετέχει σε μία έρευνα για τα ανοιχτά θέατρα, η οποία διεξάγεται με πρωτοβουλία της Αναπληρώτριας Καθηγήτριας Ιστορίας, Θεωρίας και Πρόσληψης του Αρχαίου Δράματος, στο Τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ, κας. Ελένης Παπάζογλου, και των συνεργατών της. Δημιουργήσαμε μία σειρά ερωταπαντήσεων για το κοινό και τοποθετήσαμε κάποια μηχανήματα ικανοποίησης ή όχι στο πρότυπο αυτών που συναντούμε στα αεροδρόμια. Για τη σύνδεση θεάτρου και τουρισμού έχω υποβάλει μία σειρά προτάσεων στο Υπουργείο Τουρισμού και αναμένω την ανταπόκρισή του για θέματα ξενόγλωσσων παραγωγών. Στο πλαίσιο αυτό έχω κάνει επαφές και με τον Οργανισμό Λιμένος Θεσσαλονίκης για την κρουαζιέρα, προκειμένου να δημιουργήσουμε ένα πολιτιστικό προϊόν που θα απευθύνεται στους τουρίστες, οι οποίοι έρχονται και διανυκτερεύουν στο λιμάνι της πόλης μας. Αυτή η ξενόγλωσση και πολύγλωσση παραγωγή, που μπορεί να δοκιμαστεί πιλοτικά από αυτό το καλοκαίρι, μπορεί να ανεβαίνει είτε σε αποθήκες του λιμανιού είτε στις δικές μας εγκαταστάσεις. Έχουμε έναν ανεκμετάλλευτο θησαυρό. Η αρχαία ελληνική γραμματεία είναι διαφήμιση του πολιτισμού μας. Ο πολιτισμός μπορεί να αναβιβάσει το τουριστικό brand name της χώρας μας. Το θέατρο μέσα στα μουσεία, οι δράσεις μέσα σε αρχαιολογικούς χώρους κ.ά. είναι κάποιες τέτοιες δράσεις, αλλά διαπιστώνω ότι υπάρχει τεράστιο περιθώριο ανάπτυξης σε αυτό το πεδίο.
