Πώς αλλιώς να νιώσεις τον ρυθμό μιας πόλης, αν δεν μιμηθείς το lifestyle των κατοίκων της; Ξένοι και Έλληνες επισκέπτες, μπορείτε να πολιτογραφηθείτε, έστω για λίγο, Θεσσαλονικείς, αντιγράφοντας τις καθημερινές συνήθειες των ντόπιων!
Όπως λέει και η αγγλοσαξονική παροιμία, «when in Egypt, walk like an Egyptian»…
- Η μέρα αρχίζει με καφέ, κλασικά. Μπορείτε να συνεχίσετε να πίνετε cappuccino, αλλά αν δεν εντρυφήστε στον αυθεντικό frappe που εδώ γεννήθηκε και από εδώ διαδόθηκε, θα αισθάνεστε ένα κενό. Κρύο ή ζεστό, γλυκό ή μέτριο, ζητήστε τον χτυπημένο με σκέτο γάλα (όχι εβαπορέ), για να κερδίσετε τον σεβασμό του σερβιτόρου.
- Εδώ το breakfast το λέμε κουλούρι*. Στρογγυλό! Ποτέ σε άλλο σχήμα. Από τους κλασικούς πλανόδιους στις κεντρικές λεωφόρους, με γκουρού τον Στέλιο, στο ύψος της Αγίας Σοφίας στην Τσιμισκή, στους «Κουλουράδες» της Καρόλου Ντηλ για πειραγμένες παραλλαγές έως την οδό Λαγκαδά, στο γωνιακό «Κuluri Story» και σε κάθε φούρνο και αρτοζαχαροπλαστείο που θα συναντήσετε. Έως τις 11, το πολύ, έχουν εξαφανιστεί. Σπεύσατε!
- * το λέμε όμως και μπουγάτσα. Με τυρί, με κρέμα (κανέλλα & άχνη οπωσδήποτε, αλλιώς θα σας στραβοκοιτάξουν), με κιμά. Θα πάτε ως την Ανάληψη, όπου η φημισμένη και αρχαιότερη «Αθηνά» δεν προλαβαίνει να ξεφουρνίζει ταψιά. Αν νιώθετε «χαλαρά», περπατήστε έως την προέκταση Μητροπόλεως, στον «Γιάννη». Δοκιμάστε και το υβρίδιό της στο «Estrella», πίσω από την εκκλησία της Αγίας Σοφίας-μια διασταύρωση κρουασάν-μπουγάτσα που ονομάστηκε «μπουγατσάν»
- Τρώμε παγωτό, χειμώνα-καλοκαίρι. Που μιλάει ιταλικά και είναι χειροποίητο. Κατά προτίμηση, από το «Vanilla», επίσης στο τέλος της οδού Μητροπόλεως.
- Αγαπούμε το «αρμενοβίλ», κάτι σαν semifreddo και αν βαριόμαστε να ανέβουμε στον «Τάσο» στο Πανόραμα, πάμε ως το «Ελληνικόν» της Βασ. Όλγας. Ότι είναι περιχυμένο με σως σοκολάτας, το αναφέραμε; Παράλειψή μας!
- Ασκηθείτε στη γευστική Γεωμετρία με τρίγωνα Πανοράματος. Ισοσκελή, παραγεμισμένα με crème patisserie. Ο «Ελενίδης» εκτός από το βόρειο προάστιο που διεκδικεί την πατρότητα του τριγώνου, βρίσκεται και σε πολλά ακόμη σημεία. Google it! Το μυστικό βρίσκεται στο τραγανό φύλλο…
- Το άλλο μυστικό παραμένει επτασφράγιστο: η συνταγή δηλαδή του «Τερκενλή» για το μαστιχωτό, βουτυράτο, τόσο-όσο γλυκό, αφράτο τσουρέκι του. Ο αστικός μύθος λέει πως επίτηδες τοποθέτησε τον εξαερισμό του εργαστηρίου του στην Αριστοτέλους, κατά τέτοιον τρόπο, ώστε η ευωδιά να διαχέεται σε ακτίνα πολλών οικοδομικών τετραγώνων. Δεν χρειάζεται να είσαι λαγωνικό για να σε οδηγήσει η μύτη σου ως το Νο. 1 τσουρέκι!
- Ειδικά φέτος, που η πανδημία μας στέρησε οσκαρικά φιλμ και συναρπαστικά blockbusters, αν ο καιρός είναι καλός, αναζητήστε το πρόγραμμα προβολών σε ένα από τα λίγα εναπομείναντα θερινά σινεμά, που λατρεύουν οι εγχώριοι σινεφίλ. Τρία από αυτά πολύ κοντά στη Δ.Ε.Θ. : «Άλεξ» στην οδό Ολύμπου, «Ναταλί» στη
Μεγ. Αλεξάνδρου, «Απόλλων» στη Σαρανταπόρου, «Ελληνίς» στη Λεωφ. Στρατού. - Δεν είναι «τουριστικό». Όλοι όσοι έχουμε ταχυδρομικό κωδικό που αρχίζει από 546, το έχουμε κάνει: βγάλτε μία selfie ή μία «κανονική» φωτογραφία στις «Ομπρέλες», το κινητό γλυπτό του Γιώργου Ζογγολόπουλου στην παραλία, μία με φόντο το «Μισοφέγγαρο», μία στο νέο τοπόσημο, το κόκκινο γλυπτό του Κωστή Γεωργίου, το «Μετέωρον» και μία πάνω από τον Πύργο του ΟΤΕ, μέσα στη Δ.Ε.Θ. που το πάτωμα του περιστρέφεται!
- Τέλος, μπορούμε να σας μάθουμε να προφέρετε το «λάμδα» βαρύ. Δεν είναι τόσο δύσκολο!
IΝCOGNITO
- Αν σας ξεφύγει και παραγγείλετε «καλαμάκι» αντί «σουβλάκι», θα χαθεί η εκτίμηση στο πρόσωπό σας.
- Μην περιμένετε να περάσει κίτρινο. Εδώ, τα ταξί είναι μπλε. Η πολιτικοοικονομική ανάλυση, βέβαια, παραμένει η ίδια.
- Σε παραδοσιακή ταβέρνα, όταν σου λένε αλοιφές εννοούν τζατζίκι, χτυπητή, ρωσική σαλάτα, τυροκαυτερή, κλπ. Δεν εννοούν Voltaren για μυϊκούς πόνους…
