Εδώ και ώρες βλέπω τους Μητσοτάκη, Παπαδημούλη και Ανδρουλάκη να αλληλοσπαράσσονται σε πρωτολογίες και δευτερολογίες και αναρωτιέμαι: έπρεπε να πάνε στο Στρασβούργο για να ξεκατινιαστούνε για το που φταίει ο ένας και τι λάθος έκανε ο άλλος;
Άντε οι δικοί μας ξέρουνε και τι έγινε…
Όλοι οι ξένοι ευρωβουλευτές πώς να ένιωσαν άραγε βλέποντας έναν πρωθυπουργό να μιλά για πράγματα που έγιναν πριν από επτά χρόνια, να επιτίθεται στον προκάτοχο του και να ειρωνεύεται τους πολιτικούς του αντιπάλους;
Φαντάζομαι ότι μόλις κατάφεραν να… καταπιούν την πρωθυπουργική επιθετικότητα, ανέβηκε στο βήμα ο Παπαδημούλης για να δώσει συνέχεια στον τοξικό ενδοελληνικό τριτοκοσμικό καβγά…
Και μετά ο Ανδρουλάκης που την έπεσε και στους δύο…
Άραγε τι χρωστούσε το εκλεκτό ακροατήριο του Ευρωκοινοβουλίου να ακούει τα δικά μας τα άπλυτα; Έγινε μήπως σοφότερο;
Άραγε σε τι προσέβλεπε η απόφαση του πρωθυπουργού να κάνει στο Στρασβούργο που θα ταίριαζε περισσότερο στην ετήσια χοροεσπερίδα μίας Νομαρχιακής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας;
Κατά την άποψη μου υπάρχει κάτι το χειρότερο: ότι τόσο ο Μητσοτάκης όσο και ο Παπαδημούλης αλλά και ο Ανδρουλάκης δεν σκέφτηκαν ούτε μία στιγμή, δηλαδή ούτε καν πέρασε από το μυαλό τους, ότι θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν μία τέτοια μοναδική συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για να προωθήσουν κάποια από τα ελληνικά ζητήματα.
Εάν για παράδειγμα έβγαιναν και με μία φωνή, αντί να τσακώνονται σαν ναπολιτάνες πλύστρες, μιλούσαν για την τουρκική προκλητικότητα, το μεταναστευτικό και το λαό που στενάζει από την ακριβή ενέργεια, νομίζω ότι κάτι θα κερδίζαμε…
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.