THESS-SKG STORIES
Aν η Θεσσαλονίκη είναι ψηλά στη λίστα των ιστιοπλοϊκών διακρίσεων, το οφείλει στη «μάνα» των μικρών θαλασσόλυκων. Στην Άννα Τσαβδαρίδου. Φορτωμένη και η ίδια με διακρίσεις, δεν ξεχώρισε ποτέ τα τρία της παιδιά στη θάλασσα από τα άλλα της «παιδάκια», τους αθλητές της.
Γέννημα – θρέμμα Θεσσαλονικιά, από μικρό κοριτσάκι κατέβαινε από τη Χαριλάου με τα πόδια στην Αλυσίδα και από κει στην Καλαμαριά, για να αρμενίσει. Το κοριτσάκι μεγάλωνε και μάζευε κύπελλα και μετάλλια σε ελληνικούς και πανευρωπαϊκούς αγώνες. Μάθαινε να κουμαντάρει το σκάφος της, το πανί της και τη ζωή της. Αυτό δίδαξε στα παιδιά της, αυτό διδάσκει και στους μικρούς αθλητές στον Ναυτικό Όμιλο Θεσσαλονίκης, που σε κάθε προπόνηση την ακολουθούν σαν κοτοπουλάκια στη σειρά.
«Το πρώτο που πρέπει να μάθει το παιδί δεν είναι ούτε τα σχοινιά ούτε τα πανιά. Ναυτοσύνη! Αυτό είναι το Α και το Ω! Η θάλασσα δεν αστειεύεται. Η θάλασσα είναι σαν τη ζωή. Πρέπει να σέβεσαι τον εαυτό σου και τον συνάνθρωπό σου.»
Αυτό μαθαίνει και η Άννα Τσαβδαρίδου στους μικρούς αθλητές της.
«Από 7 χρονών ένα παιδί μπορεί να μπει στη θάλασσα. Ν’ αρχίσει να αντιλαμβάνεται τους νόμους και τους κανόνες της θάλασσας και των ανέμων. Σφυρηλατεί σώμα, πνεύμα και χαρακτήρα το άθλημα της ιστιοπλοΐας.»
Δεν θέλει να έρχονται οι γονείς και να της λένε «Κάνε μου τον γιο μου καπετάνιο».
«Καπετάνιος γίνεται μόνος του ο άνθρωπος. Πρώτα όμως πρέπει να γίνεις ένας καλός ναύτης. Αυτό είναι το μεγαλύτερο αξίωμα. Μετά στο χέρι σου είναι να γίνεις και καπετάνιος.»
Τα σαββατοκύριακα θα τη συναντήσεις στον Ναυτικό Όμιλο Θεσσαλονίκης και θα την αναγνωρίσεις από τα παιδάκια που συγκεντρώνονται γύρω της. Από παντού ακούγονται φωνούλες.
«Άννα, ποιο πανί να πάρω;» «Άννα, ποιο σκάφος να πάρω;» «Άννα αυτό, Άννα εκείνο…» Οι ερωτήσεις πέφτουν βροχή και η Άννα έχει για όλους μια απάντηση και μια καλή κουβέντα, που μπορεί να γίνει μία αυστηρή κουβέντα όταν κρίνει πως χρειάζεται.
«Δεν υπάρχουν περιθώρια στη θάλασσα. Το παιδί μαθαίνει μόνο του να παίρνει αποφάσεις αλλά και να συνεργάζεται με τους συναθλητές του. Τα παιδιά έρχονται, ευχαριστιούνται και ξεπερνάνε τον φόβο τους, κάτι που είναι πολύ σημαντικό για να προχωρήσουν. Στο optimist είναι μόνα τους πάνω στο σκάφος και πολλές φορές επικρατούν δύσκολες καιρικές συνθήκες. Κυματισμός και αλλαγές του αέρα. Πρέπει να μπορούν να χειριστούν σωστά το πανί. Αυτό θα τους οδηγήσει εκεί που θέλουν να πάνε και θα πρέπει να το στρέψουν προς τη σωστή κατεύθυνση. Όπως ακριβώς κάνει ο άνθρωπος και στη ζωή του δηλαδή.»
Η Άννα Τσαβδαρίδου σηκώνει το κεφάλι της, μυρίζει τον αέρα, μισοκλείνει τα μάτια της και κοιτά μακριά…
«Σε μια ώρα θα έρθει καταιγίδα» λέει… Σε μία ώρα ξεσπάει καταιγίδα. Σε ξαφνιάζει η πρόβλεψή της. Σε ξαφνιάζει και η επιτυχία της πρόβλεψής της αλλά έτσι είναι οι θαλασσινοί. «Διαβάζουν» τα σημεία των καιρών. Γι’ αυτούς είναι θέμα επιβίωσης.
Αυτό μαθαίνει και στα «παιδιά» της. Να επιβιώνουν σε κάθε συνθήκη. Να διαβάζουν τα σημεία των καιρών και να παίρνουν τις προσωπικές τους αλλά και τις συλλογικές τους αποφάσεις.
Άλλωστε «νικητής δεν είναι αυτός που θα βγει πρώτος στους αγώνες. Νικητής είναι αυτός που πάει να τερματίσει και βλέπει ότι ο συναθλητής του θέλει βοήθεια και σταματά για να την προσφέρει. Αυτός είναι ο πραγματικός νικητής!»
Από το φύλλο της THESSNEWS #88 (13/01/2018-14/01/2018)
