Αρχική / ΠΟΛΙΤΙΚΗ – ΑΡΘΡΑ ΑΠΟΨΕΙΣ (Page 778)
ΠΟΛΙΤΙΚΗ – ΑΡΘΡΑ ΑΠΟΨΕΙΣ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΑΡΘΡΑ ΑΠΟΨΕΙΣ
7.6.201614:50Ο ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ ΛΑΪΚΟΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗΣ ΣΕ ΜΙΑ «ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ» ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ ΠΟΤΕ ΕΩΣ ΤΩΡΑ! Αν ερωτεύτηκες χωρίς να πεις «γέλα μου όπως και χθες», αν δεν χώρισες για να πάρεις ξημέρωμα τον κολλητό να του πεις «Δημήτρη χάνομαι», αν δεν μπήκατε
Ειδήσεις / Πιο πρόσφατα
27.6.0216|17:03
ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΑΡΘΡΑ ΑΠΟΨΕΙΣ
Καρυοφυλλιά Καραμπέτη: «Φοβάμαι για το μέλλον μας και για τα παιδιά»
Η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη είναι πραγματικά αυτό που βλέπεις. Σταθερή. Ήρεμη δύναμη. Μία από τις σημαντικότερες Ελληνίδες ηθοποιούς, μιλάει ξεκάθαρα για τα πράγματα που ζούμε και αντιμετωπίζουμε και σε κάνει να απορείς, γιατί κάποιοι άνθρωποι δεν είναι πιο κοντά στην πρώτη
object(WP_Query)#1637 (55) {
["query"]=>
array(2) {
["paged"]=>
string(3) "778"
["category_name"]=>
string(24) "politiki-arthra-apopseis"
}
["query_vars"]=>
array(65) {
["paged"]=>
int(778)
["category_name"]=>
string(24) "politiki-arthra-apopseis"
["error"]=>
string(0) ""
["m"]=>
string(0) ""
["p"]=>
int(0)
["post_parent"]=>
string(0) ""
["subpost"]=>
string(0) ""
["subpost_id"]=>
string(0) ""
["attachment"]=>
string(0) ""
["attachment_id"]=>
int(0)
["name"]=>
string(0) ""
["pagename"]=>
string(0) ""
["page_id"]=>
int(0)
["second"]=>
string(0) ""
["minute"]=>
string(0) ""
["hour"]=>
string(0) ""
["day"]=>
int(0)
["monthnum"]=>
int(0)
["year"]=>
int(0)
["w"]=>
int(0)
["tag"]=>
string(0) ""
["cat"]=>
int(7760)
["tag_id"]=>
string(0) ""
["author"]=>
string(0) ""
["author_name"]=>
string(0) ""
["feed"]=>
string(0) ""
["tb"]=>
string(0) ""
["meta_key"]=>
string(0) ""
["meta_value"]=>
string(0) ""
["preview"]=>
string(0) ""
["s"]=>
string(0) ""
["sentence"]=>
string(0) ""
["title"]=>
string(0) ""
["fields"]=>
string(0) ""
["menu_order"]=>
string(0) ""
["embed"]=>
string(0) ""
["category__in"]=>
array(0) {
}
["category__not_in"]=>
array(0) {
}
["category__and"]=>
array(0) {
}
["post__in"]=>
array(0) {
}
["post__not_in"]=>
array(0) {
}
["post_name__in"]=>
array(0) {
}
["tag__in"]=>
array(0) {
}
["tag__not_in"]=>
array(0) {
}
["tag__and"]=>
array(0) {
}
["tag_slug__in"]=>
array(0) {
}
["tag_slug__and"]=>
array(0) {
}
["post_parent__in"]=>
array(0) {
}
["post_parent__not_in"]=>
array(0) {
}
["author__in"]=>
array(0) {
}
["author__not_in"]=>
array(0) {
}
["search_columns"]=>
array(0) {
}
["ignore_sticky_posts"]=>
bool(false)
["suppress_filters"]=>
bool(false)
["cache_results"]=>
bool(true)
["update_post_term_cache"]=>
bool(true)
["update_menu_item_cache"]=>
bool(false)
["lazy_load_term_meta"]=>
bool(true)
["update_post_meta_cache"]=>
bool(true)
["post_type"]=>
string(0) ""
["posts_per_page"]=>
int(18)
["nopaging"]=>
bool(false)
["comments_per_page"]=>
string(2) "50"
["no_found_rows"]=>
bool(false)
["order"]=>
string(4) "DESC"
}
["tax_query"]=>
object(WP_Tax_Query)#2911 (6) {
["queries"]=>
array(1) {
[0]=>
array(5) {
["taxonomy"]=>
string(8) "category"
["terms"]=>
array(1) {
[0]=>
string(24) "politiki-arthra-apopseis"
}
["field"]=>
string(4) "slug"
["operator"]=>
string(2) "IN"
["include_children"]=>
bool(true)
}
}
["relation"]=>
string(3) "AND"
["table_aliases":protected]=>
array(1) {
[0]=>
string(23) "wpds_term_relationships"
}
["queried_terms"]=>
array(1) {
["category"]=>
array(2) {
["terms"]=>
array(1) {
[0]=>
string(24) "politiki-arthra-apopseis"
}
["field"]=>
string(4) "slug"
}
}
["primary_table"]=>
string(10) "wpds_posts"
["primary_id_column"]=>
string(2) "ID"
}
["meta_query"]=>
object(WP_Meta_Query)#2912 (9) {
["queries"]=>
array(0) {
}
["relation"]=>
NULL
["meta_table"]=>
NULL
["meta_id_column"]=>
NULL
["primary_table"]=>
NULL
["primary_id_column"]=>
NULL
["table_aliases":protected]=>
array(0) {
}
["clauses":protected]=>
array(0) {
}
["has_or_relation":protected]=>
bool(false)
}
["date_query"]=>
bool(false)
["queried_object"]=>
object(WP_Term)#3067 (17) {
["term_id"]=>
int(7760)
["name"]=>
string(44) "ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΑΡΘΡΑ ΑΠΟΨΕΙΣ"
["slug"]=>
string(24) "politiki-arthra-apopseis"
["term_group"]=>
int(0)
["term_taxonomy_id"]=>
int(7760)
["taxonomy"]=>
string(8) "category"
["description"]=>
string(0) ""
["parent"]=>
int(0)
["count"]=>
int(13991)
["filter"]=>
string(3) "raw"
["term_order"]=>
string(1) "0"
["cat_ID"]=>
int(7760)
["category_count"]=>
int(13991)
["category_description"]=>
string(0) ""
["cat_name"]=>
string(44) "ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΑΡΘΡΑ ΑΠΟΨΕΙΣ"
["category_nicename"]=>
string(24) "politiki-arthra-apopseis"
["category_parent"]=>
int(0)
}
["queried_object_id"]=>
int(7760)
["request"]=>
string(446) "SELECT SQL_CALC_FOUND_ROWS wpds_posts.ID
FROM wpds_posts LEFT JOIN wpds_term_relationships ON (wpds_posts.ID = wpds_term_relationships.object_id)
WHERE 1=1 AND (
wpds_term_relationships.term_taxonomy_id IN (7760)
) AND ((wpds_posts.post_type = 'post' AND (wpds_posts.post_status = 'publish' OR wpds_posts.post_status = 'acf-disabled')))
GROUP BY wpds_posts.ID
ORDER BY wpds_posts.post_date DESC
LIMIT 13986, 18"
["posts"]=>
&array(5) {
[0]=>
object(WP_Post)#2910 (24) {
["ID"]=>
int(735)
["post_author"]=>
string(2) "20"
["post_date"]=>
string(19) "2016-06-07 14:50:11"
["post_date_gmt"]=>
string(19) "2016-06-07 11:50:11"
["post_content"]=>
string(17630) "Ο ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ ΛΑΪΚΟΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗΣ ΣΕ ΜΙΑ «ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ» ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ ΠΟΤΕ ΕΩΣ ΤΩΡΑ!Αν ερωτεύτηκες χωρίς να πεις «γέλα μου όπως και χθες», αν δεν χώρισες για να πάρεις ξημέρωμα τον κολλητό να του πεις «Δημήτρη χάνομαι», αν δεν μπήκατε σ’ ένα μπαρ να πιείτε «δυο ποτήρια», αν δεν πήγες κάτω από το μπαλκόνι της φωνάζοντας «δεν πάω πουθενά», αν δεν έχεις σπάσει το κινητό για ένα μήνυμα που έλεγε το «τελευταίο σ’ αγαπώ», αν δεν έλιωσες τα τραγούδια του Βασίλη Καρρά για έναν έρωτα, τότε μάλλον δεν ήταν έρωτας...■ Η αλήθεια είναι ότι στην Ελλάδα σας χαρακτηρίζουν τραγουδιστή της καψούρας και του έρωτα..Δεν ξέρω αν υπηρετώ την καψούρα και τον έρωτα. Θέλω να πιστεύω ότι υπηρετώ, όσο μπορώ καλύτερα, το ερωτικό τραγούδι. Τώρα, αν αυτό το ονόμασαν έτσι, αν με βάφτισαν τραγουδιστή της καψούρας ή κάτι άλλο, καλοδεχούμενο. Ωραίος τίτλος!■ Από τα 16 στο τραγούδι;Ίσως 17, κάπου εκεί. Παράλληλα με το τραγούδι και τη μουντζούρα. Το συνεργείο. Το ένα με μαύρα τα χέρια από την δουλειά και το άλλο με μαύρη την καρδιά από την καψούρα. Μαύρα και τα δύο... Την καψούρα την έζησα γύρω μου. Δεν μπορεί να μην την έζησα. Άνθρωπος δεν είμαι κι εγώ; Κάτι θα έζησα. Κάτι όμορφο, κάτι άσχημο. Ξέρεις, η καψούρα σου βγάζει τα πιο δυνατά συναισθήματα.■ Τα τραγούδια σε αυτές τις περιπτώσεις μοιάζουν με βάλσαμο.Ανάλογα. Θέλω να πιστεύω ότι καμία φορά σκαλίζει πληγές το καλό τραγούδι. Και άλλες φορές κλείνει πληγές. Με λίγο αλκοόλ παραπάνω, βέβαια, αυτά παθαίνεις. Καταστροφικά τα πράγματα. Αν αισθάνονται όλοι, όπως αισθανόμαστε εμείς, έτσι λειτουργεί το τραγούδι.■ Το εντυπωσιακό είναι ότι σας ακολουθεί και η νεολαία...Κοίταξε, η νεολαία μας κρατάει εμάς τώρα. Η δική μου γενιά έχει αποσυρθεί. Αυτή τη στιγμή μόνο με τη νεολαία έχουμε να κάνουμε. Δεν υπάρχει άνθρωπος από την γενιά μας να έρθει στα μπουζούκια. Σπάνια θα έρθει. Λίγος είναι ο κόσμος. Και βέβαια υπάρχει η συνεργασία με τα νέα παιδιά. Τους καλλιτέχνες που συνεργάζομαι και είναι πιτσιρικάδες.■ Όμως, έχετε βοηθήσει ιδιαίτερα και με τον δικό σας τρόπο νέους καλλιτέχνες...Αν το νέο αίμα λείπει από δίπλα μας, εμείς τι να κάνουμε; Καμιά φορά νομίζουν ότι τα στηρίζουμε μόνο, αλλά μας στηρίζουν κιόλας, τα παιδιά αυτά. Έτσι νομίζουμε στην αρχή. Αλλά στο τελικό αποτέλεσμα βοηθάνε και αυτά με τον τρόπο τους. Θέλω να νομίζω ότι κι εγώ βοηθάω ακόμα. Δεν θέλω να τραβήξουν αυτά που τράβηξα εγώ για το τραγούδι, όσο μπορώ να είμαι δίπλα τους. Για τα παιδιά αυτά, τα πράγματα είναι σήμερα χειρότερα, παρόλο που τα μέσα είναι πάρα πολλά. Τα δίνουν μια τροφή, μια καραμελίτσα και μετά τρώνε... πίκρα. Είναι δύσκολη η κατάσταση στο τραγούδι, δεν θέλω να τρώνε πίκρα. Ίσως τώρα με τα μικρά κλαμπάκια, που ανοίγουν διαρκώς, να μπορέσουν να δουλέψουν.■ Χωρίς να είναι βέβαιο κάτι τέτοιο...Μα, τους φουσκώνουν τα μυαλά! Το άσχημο είναι ότι τα νέα παιδιά δεν έχουν καταλάβει αυτό που συμβαίνει καθαρά με τις εκπομπές ταλέντων. Υπάρχουν πολλά τρικ. Δεν είναι μόνο χαρά. Τελικά τρώνε όνειρο, πίκρα και παραμύθι. Πως τα ποτίζεις παραμύθι και δεν τους λες την αλήθεια; Δεν είναι ένα εύκολο επάγγελμα πια. Όταν το κάνεις για την καψούρα και την αγάπη και μπορείς να την πας την ζωή σου από άλλο επάγγελμα είναι καλά, όταν είναι αποκλειστικά να συντηρηθείς και να κρατηθείς από το τραγούδι είναι δύσκολα. Δεν γουστάρω να περνάνε τέτοιες καταστάσεις τα παιδιά. Και το ξαναλέω: είναι απλά τα πράγματα σήμερα. Εμείς για να παίξουμε τότε στο κρατικό ραδιόφωνο έπρεπε να φιλήσουμε κώλους. Τώρα όλα είναι εύκολα. Γι’ αυτό και δεν έχουν διάρκεια αυτά τα παιδιά. Δεν πάνε με αργά βήματα να κερδίσουν καριέρα και ζωή, συγχρόνως. Είναι όλα ξαφνικά, τους δίνουν τρελά πράγματα και αυτά που ονειρεύονται για μια νύχτα. Και μετά τα αποσύρουν. Δεν είναι κακό αυτό; Ακόμη και τα ραδιόφωνα. Να σταματήσουμε να πουλάμε όνειρα στα νέα παιδιά. Να λέμε την αλήθεια, ότι τα πράγματα δεν είναι εύκολα. Για να μείνουν προσγειωμένα.■ Μεγάλο σχολείο η νύχτα, τελικά. Άλλαξε, όμως.Τελείως. Έγινε πιο ευγενική, πιο λίγη, πιο ευχάριστη. Δεν είναι κουραστική, όπως παλιά. Η δική μας δουλειά είναι όμορφη. Στην αρχή, βέβαια, μέχρι να την κερδίσεις και να βγεις στους πρώτους, είναι ψυχοφθόρα. Πως θα κρατηθείς στην πρώτη θέση. Αυτό είναι το πιο ψυχοφθόρο πράγμα, που περνάει ένας καλλιτέχνης. Εκεί ξεκινάς και τρως κομμάτι από την σάρκα σου για να κρατηθείς. Μόνο δίνεις. Δώσε, δώσε, πόσο έχει να δώσει ένας άνθρωπος από τα φυσικά του αποθέματα για να κρατηθεί; Αυτό σίγουρα συμβαίνει σε όλα τα επαγγέλματα, αλλά πιο ψυχοφθόρο από το δικό μας δεν υπάρχει.■ Υπάρχει και η κρίση...Η κρίση δεν έχει επηρεάσει απλά τη νύχτα. Από το περίσσευμα του θα έρθει ο άλλος να σε ακούσει. Βέβαια, έχει κι ένα τρελό πράγμα ο Έλληνας. Το συνάντησα την δεκαετία του ‘60, το συναντάω και τώρα. Στις δύσκολες στιγμές πάει και τρώει ότι έχει και δεν έχει. Αυτά τα λίγα, που έχει, θέλει να τα γουστάρει. Αυτό με χαροποιεί. Αυτό το δεκάρικο, που έχει, θα βγει να το φάει. Ο Έλληνας έχει ψυχάρα μέσα του.■ Μας την τρώνε, όμως, την ψυχάρα.Αυτό δεν το συζητάμε. Και σε μας έπεσε η δουλειά. Από την στιγμή που έκλεισαν οι βιομηχανίες και στην πόλη μας και σε ολόκληρη την Ελλάδα, πως θα κρατηθεί ο κόσμος; Κοίταξε, αν χάσω την αισιοδοξία μου, θα χαθώ και εγώ. Παλεύω. Παλεύω μιλάω με τα παιδιά στο καμαρίνι, συζητάω μαζί τους. Να δω που είναι. Τι σκέφτονται; Προσπαθώ να τους δώσω λίγη αισιοδοξία, τους λέω ότι δεν πεθαίνουμε μέσα σε μια μέρα. Μας δοκιμάζουν. Περάσαμε τόσα και τόσα σαν Έλληνες και σαν χώρα.Να στο πω αλλιώς. Αν οι πολιτικοί αλλάξουν τακτική και στηρίξουν τον κόσμο, μπορούμε να αλλάξουμε σαν χώρα. Μπορούν να το κάνουν αυτό, μέσα σε μια νύχτα. Να βγει ένας πολιτικός και να επαναστατήσει. Να γίνει ήρωας για την χώρα, με όλο το κόστος που θα βρει μπροστά του. Θα αλλάξουν τα πράγματα, θα αλλάξει και ο κόσμος. Είμαστε υπεύθυνοι όλοι, εδώ που φτάσαμε. Κι εγώ και εσύ και όλοι μας. Ιδιαίτερα η δική μου η γενιά ευθύνεται για την κατάσταση. Ήμασταν όλο γέλια και χαρές μέχρι τώρα. Τώρα σοβάρεψαν τα πράγματα. Τώρα που έφτασε το αυγό στον κώλο...■ Ο προγραμματισμός της καλοκαιρινής περιοδείας σας έχει και συναυλίες στην Ευρώπη. Εκεί πώς μας αντιμετωπίζουν;Τώρα που γυρίζω την Ευρώπη, ιδιαίτερα Γερμανία και Ολλανδία, θέλω να σου πω κάτι. Ξέρεις ότι έχει ανθίσει ξανά η Γερμανία και έχει γίνει όπως στη δεκαετία του ‘70; Η μετανάστευση έχει φτάσει κι εγώ δεν ξέρω που. Ευτυχώς, βρήκανε δουλειά τα παιδιά αυτά εκεί. Στην Ολλανδία, σε μια περιοχή που τραγούδησα, είχε 60.000 καινούρια παιδιά, που πήγαν να ζήσουν και να δουλέψουν. Ελπίζω να γυρίσουν πίσω τα παιδιά αυτά όταν φτιάξουν τα πράγματα...■ Και τα παιδιά αυτά δεν έφυγαν χωρίς λόγο..Σαφώς! Ξέρεις εμείς τι κάναμε; Διώξαμε τα μυαλά. Αν μείνει αυτή η χώρα χωρίς νέα παιδιά με όνειρα, έχουμε καταστραφεί. Η ιατρική μας έχει αδειάσει τελείως. Σχεδόν 220 γιατροί έφυγαν από την Ελλάδα και δουλεύουν τώρα στη Νυρεμβέργη, σ’ ένα νοσοκομείο. Αυτά, όμως, δεν τα λένε στον κόσμο. Ότι έχει αδειάσει η ιατρική από την χώρα μας. Θα ψάχνουμε να βρούμε γιατρό σε ένα-δυο χρόνια και δεν θα βρίσκουμε. Γιατί η πρόκληση που κάνουν, ιδιαίτερα οι Γερμανοί που δέχονται τους γιατρούς μας, είναι τεράστια. 3.000 και 4.000 χιλιάδες ευρώ το μήνα. Τι να κάτσει να κάνει εδώ ένα παιδί; Ένας γιατρός, ένας επιστήμονας; Σου λέει ‘να μείνω να με ταΐζουν οι γονείς μου;’. Να τα κίνητρα που δίνει η Ευρώπη!Γενικά που ανήκουμε όμως; Ανήκουμε στην Ευρώπη; Τι είμαστε; Είμαστε μια παροικία της Ευρώπης, μια συνοικία, τι είμαστε; Γιατί να πληρώνει εφορία ο Έλληνας το αυτοκίνητο που αγοράζει από την Ευρώπη και λέει ότι ‘ανήκω στην Ευρώπη’; Εδώ χάσαμε την φέτα χθες. Μας την πήρε η Τσεχία. Δεν υπήρχε δηλαδή ένας πολιτικός να την κατοχυρώσει την φέτα; Για το Θεό, άλλη μια φορά ξεφτίλα. Δεν έχουμε τίποτα...Και όσο μεγαλώνουμε, οι συνταξιούχοι θα είναι περισσότεροι σε 10 χρόνια. Θα είναι μια Ελλάδα μόνο συνταξιούχους, από την στιγμή που δεν έχουμε νέους. Ο δρόμος από δω και πέρα έχει αγκάθια.■ Ποιος θα αντιδράσει;Εγώ δεν περίμενα από τη νεολαία μας να βάλει το κεφάλι στο καβούκι της και να μη μιλήσει. Περίμενα να επαναστατήσει με τον δικό της τρόπο. Χωρίς φόνους, χωρίς πιστόλια χωρίς μαχαίρια. Με την φωνή της, απλά. Μπορεί να αλλάξει πολλά πράγματα. Όπως περίμενα, επίσης, και οι στρατιωτικοί, οι παλιοί, που αγαπάνε την Ελλάδα, που λένε ότι αγαπάνε την Ελλάδα, να πάρουν την ηγεσία, να την βάλουν κάτω και να πουν: ‘Που πάμε, ρε παιδιά;’. Αλλά κι αυτοί βολεύτηκαν και δεν μιλάνε. Παίρνουν τα δυόμιση χιλιάρικα και δεν μιλάνε. Σου λέει ‘καλά είμαστε’. Άλλα όποιος είναι βολεμένος στην Ελλάδα δεν τον νοιάζει η κατσίκα του γείτονα.Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΚΑΙ Η ΚΟΡΟΪΔΙΑ ΤΟΥ ΜΕΤΡΟ«Να βάλουμε Χ στους πολιτικούς»!■ Υπάρχουν, πάντως και καλά πράγματα. Έχουμε το καλό λαϊκό τραγούδι.Το καλό λαϊκό τραγούδι θα ξαναγίνει όπως την δεκαετία του ‘60. Τραγούδια της ξενιτιάς θα αρχίσουμε να λέμε πάλι, έτσι όπως πάμε. Θα αναβιώσουν καταστάσεις και πράγματα, όπως τότε. Γιατί στη χώρα μας ακόμα υπάρχει κοροϊδία και ιδιαίτερα στη δική μας πόλη, τη Θεσσαλονίκη. Εγώ βλέπω τους πολιτικούς της πόλης. Επί 22 χρόνια μας κοροϊδεύουν με το μετρό και δεν επαναστατεί κανένας. Με το αεροδρόμιο και δεν επαναστατεί κανένας. Μας κοροϊδεύουν, μ’ έναν δρόμο εκεί στη Τούμπα, σε μια διασταύρωση, που τρακάρουν τα αυτοκίνητα και σκοτώνονται άνθρωποι και δεν βάζει ένας μια φωνή να πει κάτι. Ας τους βάλουμε ένα Χ, λοιπόν, να δουν πως είναι. Γι’ αυτό όταν έρχονται οι μέρες να ψηφίσουμε, κλαίνε και οδύρονται και αρχίζουν τα ‘θα, θα, θα’. Κουραστήκαμε πια. Εγώ κοντεύω τα 70 και ακόμα περιμένω να δω αν θα γίνει ποτέ το μετρό. Θα το δούμε ποτέ; Για την ώρα προσπαθούμε να κρατάμε ψηλά το καλό τραγούδι, ώστε να δίνει λίγη χαρά στον κόσμο, να βλέπουμε τους φίλους και τους πατριώτες μας να χαμογελούν, να υπάρχει κάπου ένα φως και δεν ξέρω ποιος θα το ανάψει. Μακάρι, να είναι η νεολαία μας, που θα ανάψει αυτό το φως…Από το φύλλο της THESSNEWS #04 (04-05/06/2016) "
["post_title"]=>
string(88) "ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΑΡΡΑΣ - Ο Έλληνας έχει ψυχάρα μέσα του..."
["post_excerpt"]=>
string(0) ""
["post_status"]=>
string(7) "publish"
["comment_status"]=>
string(6) "closed"
["ping_status"]=>
string(6) "closed"
["post_password"]=>
string(0) ""
["post_name"]=>
string(48) "vasilis-karras-o-ellinas-echei-psychara-mesa-tou"
["to_ping"]=>
string(0) ""
["pinged"]=>
string(0) ""
["post_modified"]=>
string(19) "2021-06-03 10:32:15"
["post_modified_gmt"]=>
string(19) "2021-06-03 07:32:15"
["post_content_filtered"]=>
string(0) ""
["post_parent"]=>
int(0)
["guid"]=>
string(57) "https://thessnews.gr.95-211-59-116.great2serve.com/?p=735"
["menu_order"]=>
int(0)
["post_type"]=>
string(4) "post"
["post_mime_type"]=>
string(0) ""
["comment_count"]=>
string(1) "0"
["filter"]=>
string(3) "raw"
}
[1]=>
object(WP_Post)#2909 (24) {
["ID"]=>
int(613)
["post_author"]=>
string(2) "20"
["post_date"]=>
string(19) "2016-05-17 14:51:27"
["post_date_gmt"]=>
string(19) "2016-05-17 11:51:27"
["post_content"]=>
string(7598) "ΔΙΨΗΦΙΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΚΕΝΤΡΩΝ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΔιψήφιο αριθμό κέντρων φιλοξενίας προσφύγων και μεταναστών αναμένεται να έχει μέχρι το καλοκαίρι ο νομός Θεσσαλονίκης. Η κυβέρνηση προχωρά με ταχείς ρυθμούς στην δημιουργία νέων χώρων φιλοξενίας, ώστε να μπορέσει να «αδειάσει» ο καταυλισμός της Ειδομένης.Στη Θεσσαλονίκη λειτουργούν ήδη τα κέντρα φιλοξενίας σε Διαβατά (2.500 άτομα), Λιμάνι (400 άτομα) και Λαγκαδίκια (300 άτομα).Μετά τα πρώην στρατόπεδα η κυβέρνηση στράφηκε στις βιομηχανικές περιοχές της Δυτικής Θεσσαλονίκης ενοικιάζοντας από τους ιδιοκτήτες ή μέσω τραπεζών, πρώην βιομηχανικά κτήρια και αποθήκες τα οποία διαμορφώθηκαν κατάλληλα για την φιλοξενία προσφύγων και μεταναστών.Ειδικότερα, πρόσφυγες φιλοξενούνται στο πρώην καπνομάγαζο «EXELKA» στην παλιά Συμμαχική οδό Θεσσαλονίκης-Ωραιοκάστρου, όπου υπολογίζεται ότι θα εγκατασταθούν 1.500 άτομα.Έτοιμες είναι οι βιομηχανικές αποθήκες της πρώην Κλωστοϋφαντουργίας «ΗΛΤΕΞ» στο Καλοχώρι, το παλιό βυρσοδεψείο «Καραμανλή» στην εθνική οδό Θεσσαλονίκης-Αθηνών και μια πρώην εταιρία logistics απέναντι από την μονάδα βιολογικού καθαρισμού στη Σίνδο.Έτοιμος είναι και ο χώρος φιλοξενίας στο Βαγιοχώρι του δήμου Βόλβης ενώ ανοιχτό παραμένει το ενδεχόμενο για φιλοξενία προσφύγων στην περιοχή «Τσαΐρια» του δήμου Θερμαϊκού.ΑΝΑΣΤΑΤΩΣΗ ΣΤΗΝ ΔΥΤΙΚΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ Ν. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣΑιφνιδιασμό και εμπαιγμό καταγγέλλουν οι δήμαρχοιΑντιδράσεις από τους δημάρχους της περιοχής για την εγκατάσταση των προσφύγων και των μεταναστών μόνο στα Δυτικά του νομού Θεσσαλονίκης. Οι δήμοι Δέλτα, Ωραιοκάστρου και Λαγκαδά θα φιλοξενούν στα διοικητικά τους όρια σχεδόν 10.000 πρόσφυγες και μετανάστες!Οι δήμαρχοι υποστηρίζουν ότι βρίσκονται στο σκοτάδι αντιδρώντας στις επιλογές της κυβέρνησης. Για αιφνιδιασμό κάνει λόγο στη «ThessNews» ο δήμαρχος Ωραιοκάστρου, Αστ. Γαβότσης.«Το λέω από την πρώτη στιγμή. Κανείς υπουργός δεν μας ενημερώνει για τίποτε. Αιφνιδιασμός και εμπαιγμός», τονίσει στην «ΤΝ» ο δήμαρχος Δέλτα, Ευθ. Φωτόπουλος. «Μέχρι σήμερα η αυτοδιοίκηση έρχεται συνεχώς αντιμέτωπη με ειλημμένες κυβερνητικές αποφάσεις», προσθέτει στην εφημερίδα μας ο δήμαρχος Λαγκαδά, Γ. Καραγιάννης.Παράλληλα οι δήμαρχοι υποστηρίζουν ότι στελέχη του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ είναι απολύτως ενημερωμένα, ενώ δεν αποκλείεται να προτείνουν και τους χώρους στην κυβέρνηση! «Είναι απαράδεκτο να λαμβάνονται παρόμοιες αποφάσεις και αντί να ενημερώνεται η Τοπική Αυτοδιοίκηση, την ενημέρωση αυτή να έχουν κομματικά στελέχη του κυβερνώντος κόμματος», σχολιάζει ο κ. Γαβότσης.Δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι οι δήμαρχοι επίτηδες μένουν ανενημέρωτοι, γιατί θεωρείται από ότι ξεσηκώνουν αντιδράσεις. Ακόμη, η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι οι προτάσεις που είχαν την ευκαιρία να κάνουν οι δήμαρχοι στο παρελθόν ήταν «άκαιρες και αναποτελεσματικές».Όχι άλλη επιβάρυνσηΟ δήμαρχος Ωραιοκάστρου, κ. Γαβότσης επισημαίνει πως «με τις μετακινήσεις προσφύγων και μεταναστών από την Ειδομένη στη δυτική Θεσσαλονίκη επιβαρύνεται ακόμη περισσότερο το ισοζύγιο των κοινωνικών ιστών της μητροπολιτικής Θεσσαλονίκης σε βάρος του δυτικού τομέα».«Το βάρος του προσφυγικού έχει μεταφερθεί στη βόρεια και δυτική πλευρά της Περιφερειακής Ενότητας Θεσσαλονίκης. Όπως διαφαίνεται, οι Δήμοι των παραπάνω περιοχών θα είναι αυτοί που θα επωμιστούν και την προσπάθεια αποσυμφόρησης της Ειδομένης. Είναι απαραίτητη η οργανωμένη και αναλογική κατανομή προσφύγων και μεταναστών σε όλους τους Δήμους της χώρας», τονίζει ο δήμαρχος Λαγκαδά, κ. Καραγιάννης.«Ας έρθουν να εξηγήσουν το σχέδιο στον απλό κόσμο της Δυτικής Θεσσαλονίκης. Αντί να του λύσουν προβλήματα, του φόρτωσαν ένα ακόμη. Στον απλό κόσμο της ‘φθηνής’ Θεσσαλονίκης, που αγωνιά για υγεία, ασφάλεια, σχολεία, εργασία. Γιατί άραγε δεν πηγαίνουν πρόσφυγες και στην ‘ακριβή’, κατά δήλωση του υπουργού κ. Τόσκα, Ανατολική Θεσσαλονίκης, που είναι και πρόταση όλων των δημάρχων;», αναρωτιέται ο δήμαρχος Δέλτα, κ. Φωτόπουλος.Από το φύλλο της THESSNEWS #01 (14-15/05/2016)"
["post_title"]=>
string(75) "Μεταφέρουν την Ειδομένη στη Θεσσαλονίκη!"
["post_excerpt"]=>
string(0) ""
["post_status"]=>
string(7) "publish"
["comment_status"]=>
string(6) "closed"
["ping_status"]=>
string(6) "closed"
["post_password"]=>
string(0) ""
["post_name"]=>
string(40) "metaferoun-tin-eidomeni-sti-thessaloniki"
["to_ping"]=>
string(0) ""
["pinged"]=>
string(0) ""
["post_modified"]=>
string(19) "2021-06-04 16:52:04"
["post_modified_gmt"]=>
string(19) "2021-06-04 13:52:04"
["post_content_filtered"]=>
string(0) ""
["post_parent"]=>
int(0)
["guid"]=>
string(57) "https://thessnews.gr.95-211-59-116.great2serve.com/?p=613"
["menu_order"]=>
int(0)
["post_type"]=>
string(4) "post"
["post_mime_type"]=>
string(0) ""
["comment_count"]=>
string(1) "0"
["filter"]=>
string(3) "raw"
}
[2]=>
object(WP_Post)#2905 (24) {
["ID"]=>
int(4317)
["post_author"]=>
string(2) "13"
["post_date"]=>
string(19) "2010-08-17 08:47:39"
["post_date_gmt"]=>
string(19) "2010-08-17 05:47:39"
["post_content"]=>
string(20165) "ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΕΣΣΟΠΟΥΛΟΣ || gkessopoulos@gmail.comΟ Μανώλης Μητσιάς είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα στον χώρο του ελληνικού τραγουδιού. Αφού αξιώθηκε να τραγουδήσει όλους τους μεγάλους Έλληνες συνθέτες και στιχουργούς – ποιητές, κατάφερε να διατηρηθεί στο προσκήνιο τις τελευταίες δεκαετίες παρά τις μεγάλες αλλαγές στον χώρο του ελληνικού τραγουδιού αλλά και ευρύτερα (δισκογραφικές εταιρείες, διαδίκτυο).Ξανά στον λόφο της Σάνης με ένα κοινό ελληνικό αλλά και ευρωπαϊκό…Στη Σάνη έχω πάει πολλές φορές, γιατί η Χαλκιδική είναι η πατρίδα μου. Ξέρω τον λόφο της Σάνης πριν ακόμα γίνει τουριστικός με αυτά τα καταπληκτικά ξενοδοχεία. Πήγαινα από μικρός εκδρομές στον Πολύγυρο, και μου είναι πάρα πολύ οικείος ο χώρος. Έχω παίξει επανειλημμένα. Με τη Μαρία Φαραντούρη, τον πιανίστα Γιάννη Βακαρέλη και μπορώ να πω ότι είναι ένας μαγικός τόπος.Η γενιά σας πέρασε από τη δόξα στην απαξίωση λόγω των αλλαγών που συντελέστηκαν στην ελληνική δισκογραφία. Ο Μητσιάς έμεινε όρθιος. Πώς έγινε αυτό; Ποιο ήταν το «μυστικό»;Δεν με απαξίωσε ο ελληνικός λαός, γιατί όλα αυτά τα χρόνια ήμουν πολύ συνεπής απέναντί του. Δεν κυνήγησα σουξεδάκια για να βγάλω χρήματα ή να μπει το όνομά μου σε περιοδικά. Πάντα προσπαθούσα να πω τραγούδια τα οποία ήταν άμεσα συνδεδεμένα με την παράδοση του ελληνικού λαού, συνδεδεμένα με μεγάλους ποιητές, μεγάλους μουσουργούς, συνθέτες. Είναι τραγούδια της καρδιάς και όχι ενός υπολογιστή.Ποιοι άνθρωποι από τον χώρο της τέχνης με τους οποίους συνεργαστήκατε, σας επηρέασαν; Με ποιον τρόπο;Με επηρέασαν όλοι με όσους συνεργάστηκα. Ιδιαίτερα οι «μεγάλοι» όπως είναι ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Ξαρχάκος. Αλλά πιο πολύ από όλους με επηρέασε ο Νίκος Γκάτσος. Πιστεύω ότι ήταν για μένα δώρο Θεού η συνεργασία μου και η καθημερινή μου συνομιλία με τον Νίκο Γκάτσο. Αυτό με οδήγησε να κάνω μία σημαντική δισκογραφία αλλά πάνω από όλα στην καθημερινότητά μου. Με έκανε να σκέφτομαι και να μην έχω ζαλιστεί από διάφορες επιτυχίες. Ο Χατζιδάκις μού είχε πει: «Ό,τι κάνεις, να το κάνεις επειδή σου αρέσει και να μην ντρέπεσαι όταν βλέπεις τον εαυτό σου στον καθρέφτη». Είναι μια μεγάλη κουβέντα του Μάνου…Τι θυμάστε από τον Μάνο Χατζιδάκι;Από τον Μάνο Χατζιδάκι έχω να θυμάμαι πάρα μα πάρα πολλά! Πρώτον για τον χαρακτήρα του, για την απλοχεριά του, για το χιούμορ του, για τη μόρφωσή του. Τον τρόπο που μίλαγε τα ελληνικά όπως κανένας άλλος. Ήταν ένας μαγικός άνθρωπος.Ο Μίκης είν’ ακόμα εδώ, τραγουδά, διευθύνει και παρεμβαίνει στα πολιτικά… Πώς έγινε η πρώτη σας συνάντηση;Ο Μίκης είναι εδώ και θα είναι εδώ για πάντα. Μαζί με τον Χατζιδάκι, είναι οι άνθρωποι που διαμόρφωσαν τον ελληνικό πολιτισμό τα τελευταία 60 χρόνια. Είμαι τυχερός που τον γνώρισα και συνεργάστηκα μαζί του, σε μια πολύ δύσκολη εποχή. Ήταν η εποχή της χούντας, η επταετία. Εγώ άρτι αποφυλακισθείς από ένα στρατοδικείο στη Θεσσαλονίκη και η πρώτη μου δουλειά θυμάμαι ήταν να πάω να βρω τον Μίκη στο Βραχάτι που ήταν περικυκλωμένος, για να με ακούσει και να μου πει εάν αξίζω να γίνω τραγουδιστής. Έτσι ξεκίνησα την καριέρα μου, ήθελα να έχω τη γνώμη των «μεγάλων» αν μπορώ. Όχι να τραγουδάω κάθε μέρα σε λαϊκά μαγαζιά. Έβλεπα αλλιώς το ελληνικό τραγούδι και την καριέρα του τραγουδιστή. Πήγα λοιπόν στο Βραχάτι με τον φίλο μου τον Τάσο τον Σχορέλη, τη Μαρία Δημητριάδη και τη Ρένα Κουμιώτη, για να με ακούσει ο Μίκης. Πράγματι με άκουσε και μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκε, παρόλο που ήμουν νέος και άγουρος τραγουδιστής. Και ως δώρο, ο Μίκης μού έδωσε τα τέσσερα τραγούδια του Ανδρέα («Είμαστε δυο, είμαστε τρεις», «Ψέματα είπαμε πολλά») για να πάω να βρω στο εξωτερικό το συγκρότημά του, που ήταν η Μαρία Φαραντούρη, ο Αντώνης Καλογιάννης, και να συμπράξω μαζί τους. Αλλά εγώ δεν μπορούσα όμως να φύγω, γιατί δεν είχα διαβατήριο αλλά είχα και απαγορευτική έξοδο από την Ελλάδα. Παρόλα αυτά, πήγαμε το βράδυ στο «107», τη μπουάτ στη Θεσσαλονίκη, και παίξαμε αυτά τα τραγούδια του Ανδρέα με τους φίλους μου. Αυτή ήταν η πρώτη μου γνωριμία με τον Μίκη.Πόσο σημαντική είναι η συνέπεια στην καλλιτεχνική πορεία ενός ερμηνευτή;Η συνέπεια ενός τραγουδιστή όπως είπα και στην αρχή, το συμβόλαιο που κάνεις με τον κόσμο δηλαδή, η αρχική σου γνωριμία, πρέπει να είναι συνεπής. Να μη λοξοδρομεί. Να δίνει το στίγμα ότι εγώ αυτός είμαι. Ότι εάν με αγαπάτε και με εκτιμάτε, εγώ θα είμαι κοντά σας με αυτά τα τραγούδια. Δεν μπορείς βέβαια να λες τα ίδια τραγούδια συνέχεια, αλλά να είσαι όμως σε ένα κλίμα που να εκφράζει τον κόσμο που ξεκίνησε μαζί σου. Δεν μπορείς τη μια μέρα να είσαι φονιάς και την άλλη άγιος.Σας φόβισαν οι τεχνολογικές εξελίξεις που άλλαξαν τον τρόπο προώθησης των τραγουδιών; Και με τον όγκο των πληροφοριών δημιουργούν ένα μπέρδεμα για το καλό και το κακό, για την ποιότητα και τα σκουπίδια.Δεν με φόβισαν οι τεχνολογικές εξελίξεις στην προώθηση των τραγουδιών. Το θεωρώ μάλιστα και πολύ δημοκρατικό, εάν αυτοί που το κάνουν δεν έχουν ίδια συμφέροντα, που λέει και ο λαός. Μπορώ να πω ότι βγήκανε νέοι άνθρωποι που εάν βρισκόντουσαν παλιά σε δισκογραφικές εταιρείες, δεν θα είχαν δημοκρατική εξέλιξη. Υπήρχαν κλίκες τότε και παρέες και εξαρτιόσουν από κάποιον που εάν ξύπνησε το πρωί καλά, θα άκουγε τα τραγούδια σου. Τώρα υπάρχει μια ανεξαρτησία και μπορεί ο καθένας να προβάλλει το έργο του. Εάν είναι καλό, θα διαρκέσει. Δείτε πόσα τραγούδια βγαίνουν κάθε μέρα και ξεχνιούνται. Το καλό όμως θα παραμείνει πάντα. Αυτό παλιά δεν υπήρχε στις δισκογραφικές εταιρείες.Πιστεύετε ότι οι στίχοι των τραγουδιών που ερμηνεύσατε πριν από 30-40 χρόνια, η «Ελευσίνα», «Ο Γιάννης ο φονιάς» κλπ, μιλούν στα νέα παιδιά;Τα τραγούδια που τραγούδησα πριν από 30-40 χρόνια, πράγματι μιλούνε σήμερα. Μερικοί δε νέοι τα ανακαλύπτουν σήμερα και με ρωτάνε πού υπάρχουν αυτά τα τραγούδια, δεν μπορούμε να τα βρούμε. Μου έκανε εντύπωση όταν έβγαλα την «Αθανασία» που είχε μέσα τον «Γιάννη τον φονιά», μερικά παιδάκια 5 ετών μου έλεγαν «κ. Μανώλη, θέλουμε τον Γιάννη τον φονιά». Τα καλά τραγούδια, που έχουν μία ποιότητα πάντα θα μιλάνε στους νέους. Μπορεί να μην τα ξέρουν τη στιγμή που βγαίνουν, αλλά σίγουρα στην πορεία θα τα ανακαλύψουν.Πριν λίγες εβδομάδες το ΚΑΣ και το ΥΠΠΟ «έκοψαν» μια παράσταση – αφιέρωμα στον Γκάτσο στο Ηρώδειο με ερμηνευτή εσάς και την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη (βρήκατε «ζεστή αγκαλιά» στα Πρέσπεια). Διαμαρτυρηθήκατε έντονα. Δεν είναι αναμενόμενο κάποιοι να κοπούν, όταν το ΚΑΣ έχει 150 αιτήματα για το Ηρώδειο;Πράγματι διαμαρτυρήθηκα έντονα, και δεν είναι στο χαρακτήρα μου, πριν από λίγες μέρες για τον Γκάτσο. Μου φάνηκε παράλογο και παράδοξο, όταν γίνεται μία αίτηση με ιδιωτική πρωτοβουλία και όχι κρατική, δεν απαιτήσαμε δηλαδή από το φεστιβάλ, που κανονικά θα έπρεπε το Υπουργείο Πολιτισμού να πάρει τη βραδιά αυτή για τον Γκάτσο, διαμαρτυρήθηκα λοιπόν γιατί όταν κάνει αίτηση κάποιος για μια παράσταση που τον χειμώνα ήταν η καλύτερη στην Αθήνα, για έναν άνθρωπο που έχει τιμήσει όσο κανείς τα ελληνικά γράμματα, δεν επιτρέπεται κάποιοι αρχαιολόγοι ή δημόσιοι υπάλληλοι να την απορρίπτουν επειδή εγώ ενδέχετο να ήμουν για συναυλία αλλού, που δεν ισχύει κάτι τέτοιο, όφειλαν να μου τηλεφωνήσουν. Όταν μέσα από τον λόγο του Γκάτσου περνάει όλη η ελληνική μουσική: Χατζιδάκις, Θεοδωράκης, Ξαρχάκος, Μούτσης, Κηλαηδόνης κλπ και όταν όλοι αυτοί οι συνθέτες μάς ευφραίναν την καρδίαν τόσα χρόνια, είναι αδιανόητο να απορρίπτει αυτήν την αίτηση οποιοσδήποτε Υπουργός. Ήταν αστεία η δικαιολογία τους και δεν μετανιώνω καθόλου για αυτήν τη διαμαρτυρία που έκανα. Τους ευχαριστώ που έστω και αργά το κατάλαβαν και δώσανε το Ηρώδειο για να παίξουμε. Δεν τους ζήτησα καμία χάρη, δεν ζήτησα να κάνω συναυλία Μανώλης Μητσιάς, γιατί εγώ δεν είμαι άνθρωπος να γλείφω και να παρακαλάω για συναυλία.Είστε ένας πολύτιμος κρίκος που ενώνει την εποχή μας, την εποχή της κρίσης και της συλλογικής κατάθλιψης, με την εποχή που η δημιουργική Ελλάδα ήταν στα καλύτερά της. Την Ελλάδα της φτωχολογιάς και την Ελλάδα του life style. Μεγάλη η εμπειρία σας. Τι οδηγεί αυτόν τον λαό στην κρίση και τι μπορεί να τον ανατάξει;Τα τραγούδια μου, όπως είπα και προηγουμένως, είναι εδώ και 50 χρόνια (ελπίζω του χρόνου να τα γιορτάσω στο Ηρώδειο, το λέω από τώρα προκαταβολικά, να μην πουν ότι θα είμαι σε άλλη συναυλία), αντέξανε όλα αυτά τα χρόνια. Υπήρξανε σε διάφορες καταστάσεις πολιτικές, πολιτιστικές που ήταν παρόντα αυτά τα τραγούδια. Πιστεύω πως εάν ο λαός αγαπάει πολύ την ποίηση, τον ποιητικό στίχο, την εμπνευσμένη μουσική, δεν θα έχει ο τόπος καμία κρίση. Γι' αυτό ο Ελύτης λέει σε έναν στίχο στο Άξιον εστί: «Εξόριστε ποιητή, στον αιώνα σου πες μου τι βλέπεις και αν υπάρχουν μελλούμενα σε αυτόν τον τόπο;» Ένας λαός οπλισμένος με τέτοιον πολιτισμό δεν έχει τίποτα να φοβάται, καμία κρίση. Αλλά όταν ρωτάς τους μισούς Έλληνες ποιος ήταν ο Γκάτσος ή ο Σεφέρης και δεν ξέρουνε, πώς να μην έχουμε κρίση;Γνωρίζω ότι είσαστε ένα άτομο ιδιαίτερα πολιτικοποιημένο, με την αριστοτελική έννοια. Τι σκέφτεται ο Μανώλης Μητσιάς για την Ελλάδα του 2017; Ανησυχεί ή αισιοδοξεί;Ήμουν πάντα πολιτικοποιημένο άτομο, γιατί είχα έναν πατέρα που ήταν αριστερός, ανήκε στο ΕΑΜ. Πολέμησε για την πατρίδα μας. Είχα έναν παππού που είχε λάβει μέρος στους πολέμους της Μ. Ασίας με 32 τραύματα στο κορμί του. Βενιζελικός που μετά με κυνηγούσανε οι δεξιοί. Έβλεπα την πολιτική με άλλη σκοπιά, δεν ανήκα σε κανένα κόμμα και δεν μου αρέσει να ανήκω σε κάποιο κόμμα. Βλέπω μέσα μου πράματα, άτομα που δεν λένε ποτέ την αλήθεια. Για μένα το σημαντικότερο στην πολιτική είναι ο παράγων άνθρωπος. Να είναι συνεπής, τίμιος, έντιμος και να μην έχει χρώμα για το πού ανήκει. Δεν μπορώ να ανεχθώ καμία καθοδήγηση κανενός Μαρξ ή κανενός Λένιν ή κανενός δεξιού για το ποιο είναι το σωστό. Το σωστό είναι η καθημερινότητά σου. Η σκέψη σου και το πώς συμπεριφέρεσαι στον γείτονά σου, τον φίλο σου και να μη ρίχνεις τους άλλους για τα συμφέροντά σου. Αυτή είναι η πολιτική.Διαβάζεις τους στίχους του Σεφέρη, του Ελύτη, του Ρίτσου και βγάζουν μια αγάπη για την Ελλάδα, είτε τη λεν πατρίδα είτε τόπο τους. Ακούς τη θέση του Ελύτη για την Ευρώπη, την οποία εξέφρασε στη δεκαετία του ’80, όταν ακόμη ήμασταν «στα μέλια» και λες… αν ακούγαμε τους ποιητές μας, μπορεί να ‘ταν καλύτερα τα πράγματα. Το λες;Όλη αυτή η γενιά του Σεφέρη, του Ελύτη, του Γκάτσου, όλοι αυτοί οι ποιητές πάντα μιλούν με αγάπη για την Ελλάδα. Εάν εμείς σαν λαός τους γνωρίζαμε, τους ακούγαμε, τους ασπαζόμαστε, τους τραγουδούσαμε, σίγουρα η Ελλάδα θα είχε καλύτερη θέση. Δεν ξέρω τι θα γίνει στο μέλλον, αλλά αν δεν οπλιστούμε με έναν πολιτισμό που να ανήκει στη γενιά αυτή των μεγάλων ποιητών, των μεγάλων μουσουργών, σίγουρα δεν θα έχουμε καλό μέλλον.Τι θα λέγατε στα νέα παιδιά που μεταναστεύουν για μια καλύτερη τύχη;Εύχομαι στα παιδιά που μεταναστεύουν, να γυρίσουν πίσω στην Ελλάδα. Τους έχει ανάγκη ο τόπος. Είχαν δίκιο που έφυγαν αλλά ας δώσουμε το παράδειγμα στους πολιτικούς μας να καταλάβουν πόσο λάθος κάνουν που δεν φρόντισαν όλα αυτά τα χρόνια τη μόρφωσή τους ή να τους βρουν δουλειές. Αυτή είναι η πολιτική. Όχι, η πολιτική να λέμε ψέματα συνεχώς. Πιστεύω ότι μια μέρα θα γυρίσουν. Τους έχουμε ανάγκη. Δεν μπορεί συνεχώς η Ελλάδα να γερνάει. Έχουμε ανάγκη τη μόρφωσή τους. Η ευχή μου είναι κάποια στιγμή να γυρίσουν.Από το φύλλο της THESSNEWS #65 (05/08/2017-06/08/2017)"
["post_title"]=>
string(204) "Μ. Μητσιάς στην ThessNews: Όταν οι μισοί Έλληνες δεν ξέρουν ποιος είναι ο Γκάτσος ή ο Σεφέρης, πώς να μην έχουμε κρίση;"
["post_excerpt"]=>
string(0) ""
["post_status"]=>
string(7) "publish"
["comment_status"]=>
string(6) "closed"
["ping_status"]=>
string(6) "closed"
["post_password"]=>
string(0) ""
["post_name"]=>
string(116) "m-mitsias-stin-thessnews-otan-oi-misoi-ellines-den-xeroun-poios-einai-o-gkatsos-i-o-seferis-pos-na-min-echoume-krisi"
["to_ping"]=>
string(0) ""
["pinged"]=>
string(0) ""
["post_modified"]=>
string(19) "2021-06-09 13:19:20"
["post_modified_gmt"]=>
string(19) "2021-06-09 10:19:20"
["post_content_filtered"]=>
string(0) ""
["post_parent"]=>
int(0)
["guid"]=>
string(58) "https://thessnews.gr.95-211-59-116.great2serve.com/?p=4317"
["menu_order"]=>
int(0)
["post_type"]=>
string(4) "post"
["post_mime_type"]=>
string(0) ""
["comment_count"]=>
string(1) "0"
["filter"]=>
string(3) "raw"
}
[3]=>
object(WP_Post)#2913 (24) {
["ID"]=>
int(3606)
["post_author"]=>
string(1) "1"
["post_date"]=>
string(19) "2010-05-18 23:48:19"
["post_date_gmt"]=>
string(19) "2010-05-18 20:48:19"
["post_content"]=>
string(9061) "ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ || ddiamantidis@gmail.com580 καταστήματα από τον Βόλο και επάνω, καθώς και κάποια στην Κρήτη, ελέγχονται από τις αλυσίδες Ελληνικά Market, Πρόοδος και ΉλιοςΛύση επιβίωσης και ανάπτυξης για τα μικρά σούπερ μάρκετ σε μία αγορά που βιώνει νέο κύκλο ανακατατάξεων και συγκέντρωσης αποτελούν οι αλυσίδες που ελέγχει και διαχειρίζεται η εταιρεία «Συνεργαζόμενοι Παντοπώλες ΑΕ».Η «Συνεργαζόμενοι Παντοπώλες» αναπτύσσει και τροφοδοτεί ιδιόκτητα σημεία πώλησης και καταστήματα με franchise, διαθέτοντας τρεις αλυσίδες, την Ελληνικά Μarket, την Πρόοδος και την Ήλιος.Οι τρεις αυτές αλυσίδες συνυπάρχουν αυτόνομα και παράλληλα με τα τρία αυτά σήματα από τον Βόλο και επάνω γεωγραφικά, καθώς και στην Κρήτη.Συνολικά το δίκτυο franchising και με τα τρία brand-names έφτασε τα 290 σημεία (στις 31/12/2016), ενώ την ίδια στιγμή υπάρχουν και άλλα 260 σούπερ μάρκετ, με τα οποία η εταιρεία συνεργάζεται στο επίπεδο της τροφοδοσίας. Επί της ουσίας, 550 καταστήματα, εκ των οποίων 20 είναι εταιρικά, ελέγχονται είτε με franchising είτε στο επίπεδο των προμηθειών από την «Συνεργαζόμενοι Παντοπώλες».Μέχρι το τέλος του πρώτου τετραμήνου του 2017 το δίκτυο αυτό διευρύνθηκε και άλλο και έφτασε τα 580 σημεία.Η Ήλιος έχει 60 καταστήματα, τα Ελληνικά Market διαθέτουν 145 σημεία, η Πρόοδος 115 καταστήματα και όλα τα υπόλοιπα σούπερ μάρκετ, που συνασπίζει η εταιρεία, είναι συνεργαζόμενα σημεία.Όπως σημειώνει ο γενικός διευθυντής της εταιρείας και κάτοχος του πλειοψηφικού μετοχικού μεριδίου, κ. Γιάννης Πηλείδης, η «Συνεργαζόμενοι Παντοπώλες» ελέγχει τις μοναδικές αλυσίδες που ασχολούνται αποκλειστικά με το franchise στη Θεσσαλονίκη και επεκτείνονται με αυτό τον τρόπο.“Διατηρούμε τη δυνατότητα να αυξάνουμε τον τζίρο μας φέρνοντας νέους franchisee στο δίκτυό μας. Μετά την εξαγορά της αλυσίδας Ήλιος δεν έχουμε υπεύθυνο ανταγωνισμό στο επίπεδο του franchise των μικρών σούπερ μάρκετ. Οι περισσότερες μεγάλες αλυσίδες αυτή τη δραστηριότητα την έχουν επικουρικά και η κύρια δραστηριότητά τους είναι επικεντρωμένη στη λιανική. Είναι επί της ουσίας ανταγωνιστές με τους franchisee τους, καθώς μάλιστα δεν δεσμεύονται ότι δεν θα ανοίξουν δικά τους καταστήματα στην ίδια περιοχή με τους franchisee τους. Η όξυνση του ανταγωνισμού φέρνει τις μεγάλες αλυσίδες πιο κοντά στα μικρά σημεία πώλησης και είναι πολύ δύσκολο να αντέξουν μόνα τους” σημειώνει ο κ. Πηλίδης.“Οι μεγάλες αλυσίδες επενδύουν πλέον σε σημεία του χάρτη της χώρας, που κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα πάνε εκεί. Πιέζουν με την παρουσία τους ακόμη και σε ακριτικές περιοχές τα μικρά σούπερ μάρκετ. Οι μεγάλοι παίκτες δίνουν κάποια προνόμια στο καταναλωτικό κοινό, όπως κάρτα bonus, εμείς την παρέχουμε στους μικρούς. Εκδίδουν φυλλάδιο προσφορών, ο μεμονωμένος δεν μπορεί να το διαθέσει μόνος του, εμείς τους το παρέχουμε. Ο franchisee έχει ένα brand-name μαζί μας, διαφήμιση και προϊοντικές προσφορές σε πάνω από 300 κωδικούς τον μήνα, για να τις δώσουν στο καταναλωτικό κοινό. Οργανώνουμε το μικρό σημείο πώλησης, προκειμένου να αποτελεί μία μικρογραφία του μεγάλου σούπερ-μάρκετ, να μην του λείπει τίποτε από τις παροχές προς τον καταναλωτή”, υπογραμμίζει ο ίδιος.Η εταιρεία διαθέτει δύο αποθηκευτικές εγκαταστάσεις, με τις οποίες εξυπηρετεί μέλη και συνεργάτες στον Δρυμό Θεσσαλονίκης και στην Ιωνία Θεσσαλονίκης.Η ανάπτυξη το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα “Είμαστε καταδικασμένοι να διευρύνουμε συνεχώς το δίκτυο και τις δραστηριότητές μας για να επιτυγχάνουμε όλο και πιο ανταγωνιστικές τιμές και προσφορές για τα μέλη μας και κατ’ επέκταση για τους καταναλωτές”, τονίζει ο γενικός διευθυντής της «Συνεργαζόμενοι Παντοπώλες».Όσον αφορά στο τοπίο της αγοράς, προβλέπει πως “οι μεσαίες αλυσίδες λιανικής στρατηγικά στο μέλλον δεν έχουν τύχη, καθώς διαθέτουν το λειτουργικό κόστος των μεγάλων χωρίς τις παροχές των μεγάλων. Οι οργανωμένες μικρές αλυσίδες θα παραμείνουν ζωντανές, όπως σε όλο τον κόσμο. Οι μικροί θα μείνουν στην αγορά, γιατί έχουνε πολύ μικρότερο λειτουργικό κόστος και καλύπτουν έτσι τη διαφορά των λιγότερων παροχών, σε σχέση με τους μεγάλους. Ο μύθος που λέει ότι είσαι μικρός, πουλάς αναγκαστικά πιο ακριβά, δεν ισχύει. Επενδύσεις γίνονται από τις μεγάλες λιανεμπορικές αλυσίδες, αλλά δεν ξέρω λόγω του «τρελού» ανταγωνισμού ποιος θα αντέξει. Πολλές αλυσίδες είναι υπερδανεισμένες και αυτό είναι μεγάλο ζήτημα”.Το σύστημα ανάπτυξης της εταιρείας, κατά τον κ. Πηλείδη, προσφέρει στους franchisees δωρεάν όλα τα πλεονεκτήματα, προκειμένου ένα μικρό σημείο πώλησης να έχει τα ευεργετήματα μίας μεγάλης αλυσίδας. Αυτά είναι τα εξής:- Υπηρεσίες μηχανογραφικές με κεντρικό server και με bonus card πιστότητας για τους καταναλωτές- Υπηρεσίες marketing που παρέχουν σε όλα τα καταστήματα όλο το απαραίτητο προωθητικό υλικό- Δεν χρειάζεται να αγοράζουν τα μέλη τεράστιες ποσότητες για να επιτυγχάνουν χαμηλές τιμές- Δεν χρειάζεται να έχουν stock εμπόρευμα και αποθήκη, γιατί κάθε εβδομάδα γίνεται παράδοση προϊόντων- Δύο φυλλάδια προσφορών τον μήνα εντελώς δωρεάν με ανταγωνιστικές τιμέςΑπό το φύλλο της THESSNEWS #52 (06/05/2017-07/05/2017)"
["post_title"]=>
string(121) "Αντιστέκονται και αναπτύσσονται οι μικρές αλυσίδες σούπερ μάρκετ"
["post_excerpt"]=>
string(0) ""
["post_status"]=>
string(7) "publish"
["comment_status"]=>
string(6) "closed"
["ping_status"]=>
string(6) "closed"
["post_password"]=>
string(0) ""
["post_name"]=>
string(64) "antistekontai-kai-anaptyssontai-oi-mikres-alysides-souper-market"
["to_ping"]=>
string(0) ""
["pinged"]=>
string(0) ""
["post_modified"]=>
string(19) "2021-06-08 11:33:08"
["post_modified_gmt"]=>
string(19) "2021-06-08 08:33:08"
["post_content_filtered"]=>
string(0) ""
["post_parent"]=>
int(0)
["guid"]=>
string(58) "https://thessnews.gr.95-211-59-116.great2serve.com/?p=3606"
["menu_order"]=>
int(0)
["post_type"]=>
string(4) "post"
["post_mime_type"]=>
string(0) ""
["comment_count"]=>
string(1) "0"
["filter"]=>
string(3) "raw"
}
[4]=>
object(WP_Post)#3065 (24) {
["ID"]=>
int(744)
["post_author"]=>
string(2) "20"
["post_date"]=>
string(19) "0216-06-27 17:03:27"
["post_date_gmt"]=>
string(19) "0216-06-27 15:28:35"
["post_content"]=>
string(17754) "Η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη είναι πραγματικά αυτό που βλέπεις. Σταθερή. Ήρεμη δύναμη. Μία από τις σημαντικότερες Ελληνίδες ηθοποιούς, μιλάει ξεκάθαρα για τα πράγματα που ζούμε και αντιμετωπίζουμε και σε κάνει να απορείς, γιατί κάποιοι άνθρωποι δεν είναι πιο κοντά στην πρώτη γραμμή.Μας ενώνει ο Βορράς...Εδώ έζησα 12 χρόνια της εφηβικής και της πρώτης νεανικής μου ηλικίας. Πήγα στο 1ο γυμνάσιο θηλέων, αργότερα στην δραματική σχολή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, ήμουν από τα ιδρυτικά στελέχη της Πειραματικής Σκηνής της Τέχνης, όπου και έπαιξα για δύο χρόνια. Άλλα δύο στην Θεατρική Λέσχη Θεσσαλονίκης, πριν κατέβω οριστικά στην Αθήνα. Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, από το 1995 που πρωτόπαιξα ρόλο σε τραγωδία, τότε την Αντιγόνη, είμαι κάθε χρόνο στην Θεσσαλονίκη για παραστάσεις. Είναι μια πόλη, που λατρεύω. Κάθε της γωνιά κρύβει και μια μνήμη για μένα. Έχω ακόμη φίλους, που θα έρθουν να δουν τις παραστάσεις μου και χαίρομαι να τους βλέπω.Σας κέρδισε, όμως, η Αθήνα.Είχα μια πρόταση τότε από μια δασκάλα μου, την Μάγια Λυμπεροπούλου, που έπαιζε στο ΚΘΒΕ. Κατεβήκαμε 3-4 παιδιά από την Θεσσαλονίκη και παραμείναμε στην Αθήνα. Όπως και να το κάνουμε, το επάγγελμα μας έχει τις ευκαιρίες στην Αθήνα. Δεν μπορείς να κάνεις κάτι διαφορετικό...Εκείνα τα χρόνια εννοείς;Φυσικά! Τώρα, τα πράγματα έχουν δυσκολέψει. Για τους νέους ανθρώπους είναι δύσκολα. Υπάρχει ανεργία στον κλάδο. Δεν υπάρχει καμία συλλογική σύμβαση, οπότε τα παιδιά που επιμένουν να κάνουν θέατρο, αναγκάζονται να κάνουν περιστασιακά και άλλες δουλειές ή σε μόνιμη βάση.Σας φαντάζομαι την εποχή που έχετε πάει στην Αθήνα και αρχίζει να σας γνωρίζει ο κόσμος...Στην αρχή δεν με ήξεραν. Εγώ κατέβηκα στην Αθήνα το 1983 και ο κόσμος με έμαθε το 1991 με τον «Κίτρινο φάκελο» του Κουτσομύτη. Για μένα, ξέρεις, ήταν μια φυσική ακολουθία. Ήδη, ήμουν ηθοποιός μια δεκαετία και είχα παίξει σπουδαίους ρόλους στο κλασικό ρεπερτόριο με Σαίξπηρ. Να πω την αλήθεια, επειδή είχαμε γαλουχηθεί και από τους δασκάλους μας, την κυρία Λυμπεροπούλου, που μας μετέφερε το πνεύμα του θεάτρου τέχνης, αισθανόμασταν μια φοβία για την τηλεόραση. Με την έννοια ότι υπήρχε η υψηλή ποιότητα, που αποζητούσαμε και την βρίσκαμε μόνο στο θέατρο. Το να πας στην τηλεόραση αποτελούσε μια έκπτωση. Όπως εξακολουθεί να είναι μια τεράστια έκπτωση. Παρόλο, λοιπόν, που είχα το 1990 μια πρόταση από τον Κώστα Κουτσομύτη για ένα μυθιστόρημα του Καραγάτση, έκανα έναν μήνα να του απαντήσω. Φοβόμουν, μήπως και δεν βγει καλό. Συμβουλευόμουν τους δικούς μου ανθρώπους. Τελικά, πήγα με σφιγμένη ψυχή. Και η επιτυχία δεν σήμαινε κάτι ιδιαίτερο για μένα. Ήταν μια μεγάλη χαρά, αλλά είχαμε ήδη μεγάλη επιτυχία στο θέατρο. Ήμουν ήδη χορτασμένη και από δημοσιότητα και από αναγνώριση. Δεν ήταν κάτι που μου ήρθε ξαφνικό. Και ήρθε και σε ώριμη ηλικία.Αφού πιάσαμε τις «εκπτώσεις». Τι γίνεται σήμερα με την τηλεόραση;Πάντα υπήρχε αυτό το φαινόμενο. Εγώ έκανα επιλεγμένες δουλειές. Μεταφορές λογοτεχνίας και πάντα με τους καλύτερους σκηνοθέτες. Υπήρξαν και 3-4 χρόνια, που δεν έκανα τηλεόραση. Τώρα, με την κρίση, έχουν δυσκολέψει τα πράγματα. Δεν υπάρχουν καν αυτές οι καλές δουλειές. Μαθαίνω ότι ο Θοδωρής Παπαδουλάκης, ο σκηνοθέτης από «Το νησί», κάνει γυρίσματα στην Κρήτη για μια καινούρια σειρά και χαίρομαι ιδιαίτερα γι' αυτό. Χαίρομαι για το γεγονός ότι ο μηχανισμός αρχίζει και κινείται ξανά.Εσείς διασφαλίσατε τον εαυτό σας; Είχατε την πολυτέλεια να το κάνετε;Είναι δύσκολο να ισορροπήσεις την ανάγκη σου για τέχνη και την ανάγκη για βιοπορισμό. Όλοι οι συνάδελφοι και εξαιρετικοί ηθοποιοί, που τυχαίνει να έχουν οικογένειες και παιδιά να μεγαλώσουν, βιώνουν τρομακτικά δύσκολες συνθήκες. Τρέχουν από την μια δουλειά στην άλλη. Οι παραστάσεις κατεβαίνουν σύντομα. Οπότε, όλοι συμμετέχουν σε δυο και τρεις παραγωγές ταυτόχρονα. Αυτό σημαίνει ότι κάνουν παράλληλα πρόβες και παραστάσεις, άρα η κούραση είναι στα κόκκινα. Το κάνεις, όμως και λες «ευχαριστώ που έχω δουλειά». Γιατί και η ανεργία έχει φτάσει στα άκρα, πολλά παιδιά εγκαταλείπουν στα μισά ή κάνουν κάτι άσχετο με το θέατρο για να βγάλουν τα βασικά.Βλέπετε το μέλλον με αισιοδοξία;Οι συνθήκες είναι τρομακτικά δύσκολες για να είναι κανείς αισιόδοξος. Εκεί που πιστεύουμε ότι φτάσαμε στο τέρμα και παρακάτω δεν έχει, δυστυχώς τα πράγματα μας διαψεύδουν, χρόνο με τον χρόνο. Δεν ξέρω που θα καταλήξει όλο αυτό. Υπάρχει μεγάλη ανασφάλεια και μεγάλη ανησυχία. Φοβάμαι για το μέλλον και τα παιδιά μας. Άσχετα αν εγώ δεν είμαι μητέρα, τις νεότερες γενιές τις αγαπώ και τις βλέπω μέσα στο θέατρο. Βλέπω το ταλέντο και την ανησυχία τους. Από την άλλη πλευρά, η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία. Αν χάσουμε και την ελπίδα, τι θα μας μείνει σε αυτή την ζωή;Ας πούμε για πιο αισιόδοξα πράγματα. Η «Ορέστεια» ανεβαίνει στην Θεσσαλονίκη με τις καλύτερες κριτικές.Πραγματικά, ισχύει. Και είναι φυσικό. Μια παράσταση με τόσο ισχυρή πρόταση είναι φυσικό να έχει ξεσηκώσει συζητήσεις. Υπάρχουν φανατικοί οπαδοί και όχι. Πάντα συμβαίνει αυτό με την τέχνη. Είναι κάποιοι με τους οποίους επικοινωνεί ένα έργο και κάποιοι που έχουν αντιρρήσεις. Το καλό εδώ είναι ότι η θετική ανταπόκριση είναι μεγαλύτερη. Ειδικά, από τους θεατές. Ο τρόπος που έχουν παρακολουθήσει την παράσταση είναι υποδειγματικός. Σιωπή, κατάνυξη και στο τέλος πολλά συγκινητικά «μπράβο». Αυτή είναι και η μεγαλύτερη δικαίωση.«Κλυταιμνήστρα», λοιπόν...Είναι η δεύτερη φορά, που ερμηνεύω την Κλυταιμνήστρα του Αισχύλου. Η προηγούμενη φορά ήταν στον Αγαμέμνονα, που είχαμε ανεβάσει με τον αγαπημένο μου φίλο, τον Μηνά Χατζησάββα. Τώρα, είναι η πρώτη φορά που παίζω ολόκληρη την Ορέστεια. Και είναι σπάνιο που ανεβαίνει ολόκληρη η παράσταση. Ο θεατής έχει την ευκαιρία να δει όλη την τριλογία και να επικοινωνήσει αυτό που θέλει να πει ο ποιητής. Ο σκηνοθέτης επέλεξε να μεταφέρει την δράση στις δεκαετίες 1940-1950. Αυτό έχει το καλό ότι επικοινωνεί ο σύγχρονος θεατής καλύτερα, γιατί είναι σε κοντινές του δεκαετίες. Τα βλέπει τα πράγματα μέσα από την ιστορική μνήμη και το συλλογικό υποσυνείδητο καλύτερα. Είναι εγγεγραμμένα στο DNA μας το εθνικό, αυτές οι καταστάσεις. Άλλο ένας μυθολογικός πόλεμος της Τροίας και άλλο ένας πόλεμος του 1940, που ακόμη οι οικογένειες θρηνούν θύματα. Αυτό δημιουργεί αυτόματα ένα πλαίσιο ταύτισης. Τι σημαίνει «στέλνω ανθρώπους στον πόλεμο και επιστρέφουν φέρετρα»;Είναι τρομερό πόσο μιλάει στο σήμερα αυτό.Ακριβώς! Είναι οι εικόνες που βλέπουμε. Τις βιώνουμε σήμερα. Οι νεκροί πρόσφυγες, όλο αυτό το χάος με την τρομοκρατία, οι πόλεμοι, τα πραξικοπήματα. Το αίμα, αυτή η ύβρης στον θεό και την ύπαρξη του, αυτά είναι που συνδιαλέγεται το αρχαίο δράμα. Οι πολίτες του Άργους, που έχουν απομείνει και που έχουν στείλει τους δικούς τους ανθρώπους στον πόλεμο, είναι οργισμένοι. Επικρίνουν τους ηγέτες τους. Είναι θυμωμένοι με τον Αγαμέμνονα για το γεγονός ότι οδήγησε την χώρα τους σε μια τέτοια σύρραξη. Που για μια δεκαετία είναι μια μηχανή που παράγει δυστυχία, πόνο, νεκρούς και θάνατο. Όποια κι αν είναι τα κίνητρα, όποιες κι αν είναι οι αιτίες σε αυτές τις περιπτώσεις, το τίμημα το ανθρώπινο είναι βαρύτερο στην ζυγαριά. Και βλέπουμε τις συνέπειες παντού. Παγκοσμίως. Και σε μας τώρα.Η Κλυταιμνήστρα είναι μια βασίλισσα της εποχής, που βρίσκεται κοντά και στα δικά μας γνώριμα πρόσωπα. Κρύβει τα πραγματικά της συναισθήματα και φοράει μια μάσκα. Ένα προσωπείο. Κάτι που το κάνουν όλα τα δημόσια πρόσωπα που κατέχουν ένα αξίωμα. Άλλα λένε, άλλα εννοούν, άλλα σκέφτονται, άλλα εκφράζουν. Τα ψέματα και οι μάσκες είναι σε ημερήσια διάταξη. Αυτό το έχουμε βιώσει και το έχουμε αντιληφθεί. Είναι ένα πρότυπο αφοσιωμένης και γλυκιάς συζύγου ερωτευμένης με τον άντρα της. Αυτό το πρόσωπο δείχνει παντού για να αποκαλυφθεί μετά η σκληρή και ωμή αλήθεια. Για μένα είναι μεγάλη πρόκληση να παίξω αυτό τον ρόλο.Αυτή η γυναίκα, λοιπόν, κατά την άποψη της αποδώσει δικαιοσύνη. Βέβαια, το θέμα του έργου είναι ότι η δικαιοσύνη δεν θα αποδοθεί έτσι. Δεν μπορείς να ανοίγεις συνέχεια καινούριους κύκλους αίματος. Ο Αισχύλος το λέει καθαρά: ο δράστης θα πάθει. Με την πράξη της η Κλυταιμνήστρα αμέσως θέτει τον εαυτό της στην ίδια θέση που είχε το θύμα της ο Αγαμέμνων. Και όντως μετά από δέκα πάνω κάτω χρόνια έχουμε την εκδίκηση του Ορέστη. Η στυγερή μητροκτονία.Πάντως, η «Ορέστεια» κλείνει με μια γλυκιά γεύση.Όπως έχει γραφτεί το κείμενο από τον Αισχύλο, θέλει να δώσει αυτά τα μηνύματα της γαλήνης και της ηρεμίας της πόλης και των πολιτών. Και αυτό θα γίνει μέσα από την θέσπιση του Αρείου πάγου. Την ίδρυση της θεσμοθετημένης δικαιοσύνης. Ο Ορέστης θα αθωωθεί μέσα από ισοψηφία. Είναι η ψήφος της Αθηνάς που μετράει διπλά και τον αθωώνει τελικά. Γιατί η ίδια δεν γεννήθηκε από μητέρα αλλά από πατέρα. Οι Ερινύες θα γίνουν Ευμενίδες. Αυτά λέει ο Αισχύλος. Και η αναγκαιότητα πραγματικά να περάσει η ανθρωπότητα από την βαρβαρότητα του ενστίκτου στον πολιτισμό του νου και του λόγου ήταν και τότε και εξακολουθεί να είναι τεράστια. Όμως, η παράσταση βάζει ένα ερωτηματικό. Κατά πόσο ησυχάζει η ψυχή του δράστη. Το τι συμβαίνει με τις τύψεις, τις ενοχές και τα σκοτάδια μας είναι ένα ερωτηματικό, που θέτει η παράσταση.Ας είναι αυτό μια αρχή να προβληματιστούμε, έστω και αργά.Η τέχνη και ο πολιτισμός έχει αποδειχθεί ότι δεν αλλάζουν τον κόσμο. Άλλοι είναι πιο ισχυροί, αυτοί που βρίσκονται στην εξουσία. Η πολιτική, η οικονομία και ότι δουλεύει με την τύχη τον ανθρώπων. Εμείς από την πλευρά μας αντιστεκόμαστε και προσπαθούμε να περάσουμε στον κόσμο όλα αυτά τα μηνύματα. Να του δώσουμε τροφή για σκέψη. Από εκεί και πέρα, για να έρθει η ανατροπή και να αλλάξουν τα πράγματα, αυτό είναι μια μεγάλη ιστορία. Ξεπερνάει πολλές φορές και εμάς τους δημιουργούς ή και τους απλούς θεατές.INFOH Καρυοφυλλιά Καραμπέτη πρωταγωνιστεί στην παράταση «Ορέστεια», που ανεβαίνει στο Θέατρο Δάσους την Τετάρτη 27 και την Πέμπτη 28 Ιουλίου.Ώρα έναρξης 21:15.Από το φύλλο της THESSNEWS #11 (23-24/07/2016)"
["post_title"]=>
string(125) "Καρυοφυλλιά Καραμπέτη: «Φοβάμαι για το μέλλον μας και για τα παιδιά»"
["post_excerpt"]=>
string(0) ""
["post_status"]=>
string(7) "publish"
["comment_status"]=>
string(6) "closed"
["ping_status"]=>
string(6) "closed"
["post_password"]=>
string(0) ""
["post_name"]=>
string(64) "karyofyllia-karabeti-fovamai-gia-to-mellon-mas-kai-gia-ta-paidia"
["to_ping"]=>
string(0) ""
["pinged"]=>
string(0) ""
["post_modified"]=>
string(19) "2021-06-03 10:26:28"
["post_modified_gmt"]=>
string(19) "2021-06-03 07:26:28"
["post_content_filtered"]=>
string(0) ""
["post_parent"]=>
int(0)
["guid"]=>
string(57) "https://thessnews.gr.95-211-59-116.great2serve.com/?p=744"
["menu_order"]=>
int(0)
["post_type"]=>
string(4) "post"
["post_mime_type"]=>
string(0) ""
["comment_count"]=>
string(1) "0"
["filter"]=>
string(3) "raw"
}
}
["post_count"]=>
int(5)
["current_post"]=>
int(-1)
["before_loop"]=>
bool(true)
["in_the_loop"]=>
bool(false)
["post"]=>
object(WP_Post)#2910 (24) {
["ID"]=>
int(735)
["post_author"]=>
string(2) "20"
["post_date"]=>
string(19) "2016-06-07 14:50:11"
["post_date_gmt"]=>
string(19) "2016-06-07 11:50:11"
["post_content"]=>
string(17630) "Ο ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ ΛΑΪΚΟΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗΣ ΣΕ ΜΙΑ «ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ» ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ ΠΟΤΕ ΕΩΣ ΤΩΡΑ!Αν ερωτεύτηκες χωρίς να πεις «γέλα μου όπως και χθες», αν δεν χώρισες για να πάρεις ξημέρωμα τον κολλητό να του πεις «Δημήτρη χάνομαι», αν δεν μπήκατε σ’ ένα μπαρ να πιείτε «δυο ποτήρια», αν δεν πήγες κάτω από το μπαλκόνι της φωνάζοντας «δεν πάω πουθενά», αν δεν έχεις σπάσει το κινητό για ένα μήνυμα που έλεγε το «τελευταίο σ’ αγαπώ», αν δεν έλιωσες τα τραγούδια του Βασίλη Καρρά για έναν έρωτα, τότε μάλλον δεν ήταν έρωτας...■ Η αλήθεια είναι ότι στην Ελλάδα σας χαρακτηρίζουν τραγουδιστή της καψούρας και του έρωτα..Δεν ξέρω αν υπηρετώ την καψούρα και τον έρωτα. Θέλω να πιστεύω ότι υπηρετώ, όσο μπορώ καλύτερα, το ερωτικό τραγούδι. Τώρα, αν αυτό το ονόμασαν έτσι, αν με βάφτισαν τραγουδιστή της καψούρας ή κάτι άλλο, καλοδεχούμενο. Ωραίος τίτλος!■ Από τα 16 στο τραγούδι;Ίσως 17, κάπου εκεί. Παράλληλα με το τραγούδι και τη μουντζούρα. Το συνεργείο. Το ένα με μαύρα τα χέρια από την δουλειά και το άλλο με μαύρη την καρδιά από την καψούρα. Μαύρα και τα δύο... Την καψούρα την έζησα γύρω μου. Δεν μπορεί να μην την έζησα. Άνθρωπος δεν είμαι κι εγώ; Κάτι θα έζησα. Κάτι όμορφο, κάτι άσχημο. Ξέρεις, η καψούρα σου βγάζει τα πιο δυνατά συναισθήματα.■ Τα τραγούδια σε αυτές τις περιπτώσεις μοιάζουν με βάλσαμο.Ανάλογα. Θέλω να πιστεύω ότι καμία φορά σκαλίζει πληγές το καλό τραγούδι. Και άλλες φορές κλείνει πληγές. Με λίγο αλκοόλ παραπάνω, βέβαια, αυτά παθαίνεις. Καταστροφικά τα πράγματα. Αν αισθάνονται όλοι, όπως αισθανόμαστε εμείς, έτσι λειτουργεί το τραγούδι.■ Το εντυπωσιακό είναι ότι σας ακολουθεί και η νεολαία...Κοίταξε, η νεολαία μας κρατάει εμάς τώρα. Η δική μου γενιά έχει αποσυρθεί. Αυτή τη στιγμή μόνο με τη νεολαία έχουμε να κάνουμε. Δεν υπάρχει άνθρωπος από την γενιά μας να έρθει στα μπουζούκια. Σπάνια θα έρθει. Λίγος είναι ο κόσμος. Και βέβαια υπάρχει η συνεργασία με τα νέα παιδιά. Τους καλλιτέχνες που συνεργάζομαι και είναι πιτσιρικάδες.■ Όμως, έχετε βοηθήσει ιδιαίτερα και με τον δικό σας τρόπο νέους καλλιτέχνες...Αν το νέο αίμα λείπει από δίπλα μας, εμείς τι να κάνουμε; Καμιά φορά νομίζουν ότι τα στηρίζουμε μόνο, αλλά μας στηρίζουν κιόλας, τα παιδιά αυτά. Έτσι νομίζουμε στην αρχή. Αλλά στο τελικό αποτέλεσμα βοηθάνε και αυτά με τον τρόπο τους. Θέλω να νομίζω ότι κι εγώ βοηθάω ακόμα. Δεν θέλω να τραβήξουν αυτά που τράβηξα εγώ για το τραγούδι, όσο μπορώ να είμαι δίπλα τους. Για τα παιδιά αυτά, τα πράγματα είναι σήμερα χειρότερα, παρόλο που τα μέσα είναι πάρα πολλά. Τα δίνουν μια τροφή, μια καραμελίτσα και μετά τρώνε... πίκρα. Είναι δύσκολη η κατάσταση στο τραγούδι, δεν θέλω να τρώνε πίκρα. Ίσως τώρα με τα μικρά κλαμπάκια, που ανοίγουν διαρκώς, να μπορέσουν να δουλέψουν.■ Χωρίς να είναι βέβαιο κάτι τέτοιο...Μα, τους φουσκώνουν τα μυαλά! Το άσχημο είναι ότι τα νέα παιδιά δεν έχουν καταλάβει αυτό που συμβαίνει καθαρά με τις εκπομπές ταλέντων. Υπάρχουν πολλά τρικ. Δεν είναι μόνο χαρά. Τελικά τρώνε όνειρο, πίκρα και παραμύθι. Πως τα ποτίζεις παραμύθι και δεν τους λες την αλήθεια; Δεν είναι ένα εύκολο επάγγελμα πια. Όταν το κάνεις για την καψούρα και την αγάπη και μπορείς να την πας την ζωή σου από άλλο επάγγελμα είναι καλά, όταν είναι αποκλειστικά να συντηρηθείς και να κρατηθείς από το τραγούδι είναι δύσκολα. Δεν γουστάρω να περνάνε τέτοιες καταστάσεις τα παιδιά. Και το ξαναλέω: είναι απλά τα πράγματα σήμερα. Εμείς για να παίξουμε τότε στο κρατικό ραδιόφωνο έπρεπε να φιλήσουμε κώλους. Τώρα όλα είναι εύκολα. Γι’ αυτό και δεν έχουν διάρκεια αυτά τα παιδιά. Δεν πάνε με αργά βήματα να κερδίσουν καριέρα και ζωή, συγχρόνως. Είναι όλα ξαφνικά, τους δίνουν τρελά πράγματα και αυτά που ονειρεύονται για μια νύχτα. Και μετά τα αποσύρουν. Δεν είναι κακό αυτό; Ακόμη και τα ραδιόφωνα. Να σταματήσουμε να πουλάμε όνειρα στα νέα παιδιά. Να λέμε την αλήθεια, ότι τα πράγματα δεν είναι εύκολα. Για να μείνουν προσγειωμένα.■ Μεγάλο σχολείο η νύχτα, τελικά. Άλλαξε, όμως.Τελείως. Έγινε πιο ευγενική, πιο λίγη, πιο ευχάριστη. Δεν είναι κουραστική, όπως παλιά. Η δική μας δουλειά είναι όμορφη. Στην αρχή, βέβαια, μέχρι να την κερδίσεις και να βγεις στους πρώτους, είναι ψυχοφθόρα. Πως θα κρατηθείς στην πρώτη θέση. Αυτό είναι το πιο ψυχοφθόρο πράγμα, που περνάει ένας καλλιτέχνης. Εκεί ξεκινάς και τρως κομμάτι από την σάρκα σου για να κρατηθείς. Μόνο δίνεις. Δώσε, δώσε, πόσο έχει να δώσει ένας άνθρωπος από τα φυσικά του αποθέματα για να κρατηθεί; Αυτό σίγουρα συμβαίνει σε όλα τα επαγγέλματα, αλλά πιο ψυχοφθόρο από το δικό μας δεν υπάρχει.■ Υπάρχει και η κρίση...Η κρίση δεν έχει επηρεάσει απλά τη νύχτα. Από το περίσσευμα του θα έρθει ο άλλος να σε ακούσει. Βέβαια, έχει κι ένα τρελό πράγμα ο Έλληνας. Το συνάντησα την δεκαετία του ‘60, το συναντάω και τώρα. Στις δύσκολες στιγμές πάει και τρώει ότι έχει και δεν έχει. Αυτά τα λίγα, που έχει, θέλει να τα γουστάρει. Αυτό με χαροποιεί. Αυτό το δεκάρικο, που έχει, θα βγει να το φάει. Ο Έλληνας έχει ψυχάρα μέσα του.■ Μας την τρώνε, όμως, την ψυχάρα.Αυτό δεν το συζητάμε. Και σε μας έπεσε η δουλειά. Από την στιγμή που έκλεισαν οι βιομηχανίες και στην πόλη μας και σε ολόκληρη την Ελλάδα, πως θα κρατηθεί ο κόσμος; Κοίταξε, αν χάσω την αισιοδοξία μου, θα χαθώ και εγώ. Παλεύω. Παλεύω μιλάω με τα παιδιά στο καμαρίνι, συζητάω μαζί τους. Να δω που είναι. Τι σκέφτονται; Προσπαθώ να τους δώσω λίγη αισιοδοξία, τους λέω ότι δεν πεθαίνουμε μέσα σε μια μέρα. Μας δοκιμάζουν. Περάσαμε τόσα και τόσα σαν Έλληνες και σαν χώρα.Να στο πω αλλιώς. Αν οι πολιτικοί αλλάξουν τακτική και στηρίξουν τον κόσμο, μπορούμε να αλλάξουμε σαν χώρα. Μπορούν να το κάνουν αυτό, μέσα σε μια νύχτα. Να βγει ένας πολιτικός και να επαναστατήσει. Να γίνει ήρωας για την χώρα, με όλο το κόστος που θα βρει μπροστά του. Θα αλλάξουν τα πράγματα, θα αλλάξει και ο κόσμος. Είμαστε υπεύθυνοι όλοι, εδώ που φτάσαμε. Κι εγώ και εσύ και όλοι μας. Ιδιαίτερα η δική μου η γενιά ευθύνεται για την κατάσταση. Ήμασταν όλο γέλια και χαρές μέχρι τώρα. Τώρα σοβάρεψαν τα πράγματα. Τώρα που έφτασε το αυγό στον κώλο...■ Ο προγραμματισμός της καλοκαιρινής περιοδείας σας έχει και συναυλίες στην Ευρώπη. Εκεί πώς μας αντιμετωπίζουν;Τώρα που γυρίζω την Ευρώπη, ιδιαίτερα Γερμανία και Ολλανδία, θέλω να σου πω κάτι. Ξέρεις ότι έχει ανθίσει ξανά η Γερμανία και έχει γίνει όπως στη δεκαετία του ‘70; Η μετανάστευση έχει φτάσει κι εγώ δεν ξέρω που. Ευτυχώς, βρήκανε δουλειά τα παιδιά αυτά εκεί. Στην Ολλανδία, σε μια περιοχή που τραγούδησα, είχε 60.000 καινούρια παιδιά, που πήγαν να ζήσουν και να δουλέψουν. Ελπίζω να γυρίσουν πίσω τα παιδιά αυτά όταν φτιάξουν τα πράγματα...■ Και τα παιδιά αυτά δεν έφυγαν χωρίς λόγο..Σαφώς! Ξέρεις εμείς τι κάναμε; Διώξαμε τα μυαλά. Αν μείνει αυτή η χώρα χωρίς νέα παιδιά με όνειρα, έχουμε καταστραφεί. Η ιατρική μας έχει αδειάσει τελείως. Σχεδόν 220 γιατροί έφυγαν από την Ελλάδα και δουλεύουν τώρα στη Νυρεμβέργη, σ’ ένα νοσοκομείο. Αυτά, όμως, δεν τα λένε στον κόσμο. Ότι έχει αδειάσει η ιατρική από την χώρα μας. Θα ψάχνουμε να βρούμε γιατρό σε ένα-δυο χρόνια και δεν θα βρίσκουμε. Γιατί η πρόκληση που κάνουν, ιδιαίτερα οι Γερμανοί που δέχονται τους γιατρούς μας, είναι τεράστια. 3.000 και 4.000 χιλιάδες ευρώ το μήνα. Τι να κάτσει να κάνει εδώ ένα παιδί; Ένας γιατρός, ένας επιστήμονας; Σου λέει ‘να μείνω να με ταΐζουν οι γονείς μου;’. Να τα κίνητρα που δίνει η Ευρώπη!Γενικά που ανήκουμε όμως; Ανήκουμε στην Ευρώπη; Τι είμαστε; Είμαστε μια παροικία της Ευρώπης, μια συνοικία, τι είμαστε; Γιατί να πληρώνει εφορία ο Έλληνας το αυτοκίνητο που αγοράζει από την Ευρώπη και λέει ότι ‘ανήκω στην Ευρώπη’; Εδώ χάσαμε την φέτα χθες. Μας την πήρε η Τσεχία. Δεν υπήρχε δηλαδή ένας πολιτικός να την κατοχυρώσει την φέτα; Για το Θεό, άλλη μια φορά ξεφτίλα. Δεν έχουμε τίποτα...Και όσο μεγαλώνουμε, οι συνταξιούχοι θα είναι περισσότεροι σε 10 χρόνια. Θα είναι μια Ελλάδα μόνο συνταξιούχους, από την στιγμή που δεν έχουμε νέους. Ο δρόμος από δω και πέρα έχει αγκάθια.■ Ποιος θα αντιδράσει;Εγώ δεν περίμενα από τη νεολαία μας να βάλει το κεφάλι στο καβούκι της και να μη μιλήσει. Περίμενα να επαναστατήσει με τον δικό της τρόπο. Χωρίς φόνους, χωρίς πιστόλια χωρίς μαχαίρια. Με την φωνή της, απλά. Μπορεί να αλλάξει πολλά πράγματα. Όπως περίμενα, επίσης, και οι στρατιωτικοί, οι παλιοί, που αγαπάνε την Ελλάδα, που λένε ότι αγαπάνε την Ελλάδα, να πάρουν την ηγεσία, να την βάλουν κάτω και να πουν: ‘Που πάμε, ρε παιδιά;’. Αλλά κι αυτοί βολεύτηκαν και δεν μιλάνε. Παίρνουν τα δυόμιση χιλιάρικα και δεν μιλάνε. Σου λέει ‘καλά είμαστε’. Άλλα όποιος είναι βολεμένος στην Ελλάδα δεν τον νοιάζει η κατσίκα του γείτονα.Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΚΑΙ Η ΚΟΡΟΪΔΙΑ ΤΟΥ ΜΕΤΡΟ«Να βάλουμε Χ στους πολιτικούς»!■ Υπάρχουν, πάντως και καλά πράγματα. Έχουμε το καλό λαϊκό τραγούδι.Το καλό λαϊκό τραγούδι θα ξαναγίνει όπως την δεκαετία του ‘60. Τραγούδια της ξενιτιάς θα αρχίσουμε να λέμε πάλι, έτσι όπως πάμε. Θα αναβιώσουν καταστάσεις και πράγματα, όπως τότε. Γιατί στη χώρα μας ακόμα υπάρχει κοροϊδία και ιδιαίτερα στη δική μας πόλη, τη Θεσσαλονίκη. Εγώ βλέπω τους πολιτικούς της πόλης. Επί 22 χρόνια μας κοροϊδεύουν με το μετρό και δεν επαναστατεί κανένας. Με το αεροδρόμιο και δεν επαναστατεί κανένας. Μας κοροϊδεύουν, μ’ έναν δρόμο εκεί στη Τούμπα, σε μια διασταύρωση, που τρακάρουν τα αυτοκίνητα και σκοτώνονται άνθρωποι και δεν βάζει ένας μια φωνή να πει κάτι. Ας τους βάλουμε ένα Χ, λοιπόν, να δουν πως είναι. Γι’ αυτό όταν έρχονται οι μέρες να ψηφίσουμε, κλαίνε και οδύρονται και αρχίζουν τα ‘θα, θα, θα’. Κουραστήκαμε πια. Εγώ κοντεύω τα 70 και ακόμα περιμένω να δω αν θα γίνει ποτέ το μετρό. Θα το δούμε ποτέ; Για την ώρα προσπαθούμε να κρατάμε ψηλά το καλό τραγούδι, ώστε να δίνει λίγη χαρά στον κόσμο, να βλέπουμε τους φίλους και τους πατριώτες μας να χαμογελούν, να υπάρχει κάπου ένα φως και δεν ξέρω ποιος θα το ανάψει. Μακάρι, να είναι η νεολαία μας, που θα ανάψει αυτό το φως…Από το φύλλο της THESSNEWS #04 (04-05/06/2016) "
["post_title"]=>
string(88) "ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΑΡΡΑΣ - Ο Έλληνας έχει ψυχάρα μέσα του..."
["post_excerpt"]=>
string(0) ""
["post_status"]=>
string(7) "publish"
["comment_status"]=>
string(6) "closed"
["ping_status"]=>
string(6) "closed"
["post_password"]=>
string(0) ""
["post_name"]=>
string(48) "vasilis-karras-o-ellinas-echei-psychara-mesa-tou"
["to_ping"]=>
string(0) ""
["pinged"]=>
string(0) ""
["post_modified"]=>
string(19) "2021-06-03 10:32:15"
["post_modified_gmt"]=>
string(19) "2021-06-03 07:32:15"
["post_content_filtered"]=>
string(0) ""
["post_parent"]=>
int(0)
["guid"]=>
string(57) "https://thessnews.gr.95-211-59-116.great2serve.com/?p=735"
["menu_order"]=>
int(0)
["post_type"]=>
string(4) "post"
["post_mime_type"]=>
string(0) ""
["comment_count"]=>
string(1) "0"
["filter"]=>
string(3) "raw"
}
["comment_count"]=>
int(0)
["current_comment"]=>
int(-1)
["found_posts"]=>
int(13991)
["max_num_pages"]=>
int(778)
["max_num_comment_pages"]=>
int(0)
["is_single"]=>
bool(false)
["is_preview"]=>
bool(false)
["is_page"]=>
bool(false)
["is_archive"]=>
bool(true)
["is_date"]=>
bool(false)
["is_year"]=>
bool(false)
["is_month"]=>
bool(false)
["is_day"]=>
bool(false)
["is_time"]=>
bool(false)
["is_author"]=>
bool(false)
["is_category"]=>
bool(true)
["is_tag"]=>
bool(false)
["is_tax"]=>
bool(false)
["is_search"]=>
bool(false)
["is_feed"]=>
bool(false)
["is_comment_feed"]=>
bool(false)
["is_trackback"]=>
bool(false)
["is_home"]=>
bool(false)
["is_privacy_policy"]=>
bool(false)
["is_404"]=>
bool(false)
["is_embed"]=>
bool(false)
["is_paged"]=>
bool(true)
["is_admin"]=>
bool(false)
["is_attachment"]=>
bool(false)
["is_singular"]=>
bool(false)
["is_robots"]=>
bool(false)
["is_favicon"]=>
bool(false)
["is_posts_page"]=>
bool(false)
["is_post_type_archive"]=>
bool(false)
["query_vars_hash":"WP_Query":private]=>
string(32) "8ce6b92a109fd7bfc40087e90ac0e99c"
["query_vars_changed":"WP_Query":private]=>
bool(false)
["thumbnails_cached"]=>
bool(false)
["allow_query_attachment_by_filename":protected]=>
bool(false)
["stopwords":"WP_Query":private]=>
NULL
["compat_fields":"WP_Query":private]=>
array(2) {
[0]=>
string(15) "query_vars_hash"
[1]=>
string(18) "query_vars_changed"
}
["compat_methods":"WP_Query":private]=>
array(2) {
[0]=>
string(16) "init_query_flags"
[1]=>
string(15) "parse_tax_query"
}
}