ΠΟΛΙΤΙΚΗ – ΑΡΘΡΑ ΑΠΟΨΕΙΣ

object(WP_Query)#1352 (55) { ["query"]=> array(2) { ["paged"]=> string(3) "740" ["category_name"]=> string(24) "politiki-arthra-apopseis" } ["query_vars"]=> array(65) { ["paged"]=> int(740) ["category_name"]=> string(24) "politiki-arthra-apopseis" ["error"]=> string(0) "" ["m"]=> string(0) "" ["p"]=> int(0) ["post_parent"]=> string(0) "" ["subpost"]=> string(0) "" ["subpost_id"]=> string(0) "" ["attachment"]=> string(0) "" ["attachment_id"]=> int(0) ["name"]=> string(0) "" ["pagename"]=> string(0) "" ["page_id"]=> int(0) ["second"]=> string(0) "" ["minute"]=> string(0) "" ["hour"]=> string(0) "" ["day"]=> int(0) ["monthnum"]=> int(0) ["year"]=> int(0) ["w"]=> int(0) ["tag"]=> string(0) "" ["cat"]=> int(7760) ["tag_id"]=> string(0) "" ["author"]=> string(0) "" ["author_name"]=> string(0) "" ["feed"]=> string(0) "" ["tb"]=> string(0) "" ["meta_key"]=> string(0) "" ["meta_value"]=> string(0) "" ["preview"]=> string(0) "" ["s"]=> string(0) "" ["sentence"]=> string(0) "" ["title"]=> string(0) "" ["fields"]=> string(0) "" ["menu_order"]=> string(0) "" ["embed"]=> string(0) "" ["category__in"]=> array(0) { } ["category__not_in"]=> array(0) { } ["category__and"]=> array(0) { } ["post__in"]=> array(0) { } ["post__not_in"]=> array(0) { } ["post_name__in"]=> array(0) { } ["tag__in"]=> array(0) { } ["tag__not_in"]=> array(0) { } ["tag__and"]=> array(0) { } ["tag_slug__in"]=> array(0) { } ["tag_slug__and"]=> array(0) { } ["post_parent__in"]=> array(0) { } ["post_parent__not_in"]=> array(0) { } ["author__in"]=> array(0) { } ["author__not_in"]=> array(0) { } ["search_columns"]=> array(0) { } ["ignore_sticky_posts"]=> bool(false) ["suppress_filters"]=> bool(false) ["cache_results"]=> bool(true) ["update_post_term_cache"]=> bool(true) ["update_menu_item_cache"]=> bool(false) ["lazy_load_term_meta"]=> bool(true) ["update_post_meta_cache"]=> bool(true) ["post_type"]=> string(0) "" ["posts_per_page"]=> int(18) ["nopaging"]=> bool(false) ["comments_per_page"]=> string(2) "50" ["no_found_rows"]=> bool(false) ["order"]=> string(4) "DESC" } ["tax_query"]=> object(WP_Tax_Query)#2914 (6) { ["queries"]=> array(1) { [0]=> array(5) { ["taxonomy"]=> string(8) "category" ["terms"]=> array(1) { [0]=> string(24) "politiki-arthra-apopseis" } ["field"]=> string(4) "slug" ["operator"]=> string(2) "IN" ["include_children"]=> bool(true) } } ["relation"]=> string(3) "AND" ["table_aliases":protected]=> array(1) { [0]=> string(23) "wpds_term_relationships" } ["queried_terms"]=> array(1) { ["category"]=> array(2) { ["terms"]=> array(1) { [0]=> string(24) "politiki-arthra-apopseis" } ["field"]=> string(4) "slug" } } ["primary_table"]=> string(10) "wpds_posts" ["primary_id_column"]=> string(2) "ID" } ["meta_query"]=> object(WP_Meta_Query)#2915 (9) { ["queries"]=> array(0) { } ["relation"]=> NULL ["meta_table"]=> NULL ["meta_id_column"]=> NULL ["primary_table"]=> NULL ["primary_id_column"]=> NULL ["table_aliases":protected]=> array(0) { } ["clauses":protected]=> array(0) { } ["has_or_relation":protected]=> bool(false) } ["date_query"]=> bool(false) ["queried_object"]=> object(WP_Term)#3226 (17) { ["term_id"]=> int(7760) ["name"]=> string(44) "ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΑΡΘΡΑ ΑΠΟΨΕΙΣ" ["slug"]=> string(24) "politiki-arthra-apopseis" ["term_group"]=> int(0) ["term_taxonomy_id"]=> int(7760) ["taxonomy"]=> string(8) "category" ["description"]=> string(0) "" ["parent"]=> int(0) ["count"]=> int(13587) ["filter"]=> string(3) "raw" ["term_order"]=> string(1) "0" ["cat_ID"]=> int(7760) ["category_count"]=> int(13587) ["category_description"]=> string(0) "" ["cat_name"]=> string(44) "ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΑΡΘΡΑ ΑΠΟΨΕΙΣ" ["category_nicename"]=> string(24) "politiki-arthra-apopseis" ["category_parent"]=> int(0) } ["queried_object_id"]=> int(7760) ["request"]=> string(446) "SELECT SQL_CALC_FOUND_ROWS wpds_posts.ID FROM wpds_posts LEFT JOIN wpds_term_relationships ON (wpds_posts.ID = wpds_term_relationships.object_id) WHERE 1=1 AND ( wpds_term_relationships.term_taxonomy_id IN (7760) ) AND ((wpds_posts.post_type = 'post' AND (wpds_posts.post_status = 'publish' OR wpds_posts.post_status = 'acf-disabled'))) GROUP BY wpds_posts.ID ORDER BY wpds_posts.post_date DESC LIMIT 13302, 18" ["posts"]=> &array(18) { [0]=> object(WP_Post)#2913 (24) { ["ID"]=> int(5459) ["post_author"]=> string(2) "13" ["post_date"]=> string(19) "2018-03-10 22:20:04" ["post_date_gmt"]=> string(19) "2018-03-10 20:20:04" ["post_content"]=> string(10430) "THESS-SKG STORIESΗ Κυριακή Ουδατζή ό,τι δουλειά κι αν έκανε δεν θα περνούσε απαρατήρητη.Η Διευθύντρια του Ολυμπιακού Μουσείου Θεσσαλονίκης έχει ένα βαρύ ορατό βιογραφικό και ένα αθέατο “οπλοστάσιο” βασισμένο στην προσωπικότητά της, που την κάνει ακαταμάχητη. Υποτροφία στην Αρχιτεκτονική του ΑΠΘ, μεταπτυχιακές σπουδές επίσης με υποτροφία και μία λαμπρή καριέρα σ’ έναν ζωτικό τομέα αυτής της πόλης. Τον πολιτισμό.Θεωρείς τον εαυτό σου καριερίστρια;Καθόλου, με την έννοια του αυτοσκοπού. Απλά, θα με χαρακτήριζα υπεύθυνη, τελειομανή, παθιασμένη με τη δουλειά μου επαγγελματία, χαρακτηριστικά που συνήθως οδηγούν σε ικανοποιητική επαγγελματική πορεία. Δράττομαι των ευκαιριών που μου παρουσιάζονται αλλά ποτέ δεν προσπάθησα μεθοδευμένα και στοχευμένα να δημιουργήσω εγώ τις ευκαιρίες. Λόγω δε χαρακτήρα, ποτέ δεν λειτούργησα με ψυχρή λογική ή επιθετική πολιτική, ενώ μοναδικό κριτήριο είναι η ενασχόληση αποκλειστικά με ό,τι με ευχαριστεί και όχι με ό,τι οδηγεί στην ''κορυφή''.Ποιος είναι ο ρόλος της διευθύντριας του Ολυμπιακού Μουσείου;Με μια φράση, ένας δύσκολος και απαιτητικός ρόλος ή άλλως, του ανθρώπου-ορχήστρα, όταν μιλάμε για το συγκεκριμένο Μουσείο, που απέχει παρασάγγας από τον ρόλο ομολόγων, σε ανάλογης θεματικής και δραστηριότητας Μουσεία του εξωτερικού. Ένας ρόλος που αξιοποιεί στο μέγιστο την (μετα)πτυχιακή και διδακτορική μου εκπαίδευση, καλύπτοντας ταυτόχρονα πολλές θέσεις: αρχιτέκτονα, γραφίστα, ιστορικού, μαρκετίστα, δημοσιοσχεσίστα, παράλληλα με την καθαρά διοικητική θέση της Διευθύντριας. Εν κατακλείδι, ελλείψει προσωπικού και οικονομικής άνεσης, ήδη από τον πρώτο χρόνο λειτουργίας μας, ο ρόλος μου είναι πολυδιάστατος, κάποτε χαοτικός και αναγκαστικά συγκεντρωτικός. Χρόνια τώρα αλλάζω ''καπέλο'' με γοργούς ρυθμούς, οπότε ανάλογα με τις εκάστοτε απαιτήσεις, γίνομαι μουσειολόγος, μουσειογράφος, υπεύθυνη εκθέσεων ή Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων, Δημοσίων Σχέσεων κ.ά., ρόλοι που πολλάκις προκαλούν έκπληκτα βλέμματα, αφού τη μία στιγμή βρίσκομαι ''εργάτης'' στην υποδοχή-και την επόμενη στην ''πρώτη θέση''... Δεν είχα ποτέ έναν ξεκάθαρο ρόλο, καθώς το Μουσείο ήταν πάντα ένα απαιτητικό ''δεύτερο παιδί'', που με αφοσίωση φροντίζω καθημερινά εδώ και δεκάξι χρόνια(2002-2018).Μαζί μεγαλώσαμε, μαζί παλέψαμε και τώρα μαζί καμαρώνουμε..Ποιο είναι το όραμά σου για το μουσείο;Το ίδιο με το όραμά μου για τον πολιτισμό στη ζωή μας. Πιστεύω ακράδαντα ότι η χειρότερη κρίση της εποχής μας είναι η πολιτισμική, για αυτό και θεωρώ τον πολιτισμό μοναδικό μέσο κοινωνικής και οικονομικής ανάκαμψης του τόπου μας. Έτσι, τα σύγχρονα μουσεία-ζωντανά κύτταρα της κοινωνίας μας-μπορούν να επηρεάσουν τη δομή και εξέλιξή της, μέσα από τον εκπαιδευτικό και κοινωνικό τους ρόλο. Ειδικότερα, για το Ολυμπιακό μας Μουσείο-εκπαιδευτικό και ερευνητικό φορέα διάσωσης και ανάδειξης της Ολυμπιακής Ιστορίας και μεταλαμπάδευσης του Ολυμπισμού ως τρόπου και φιλοσοφίας ζωής-οραματίζομαι να πετύχει έναν πρόσθετο στόχο, αυτόν της γαλούχησης της νέας γενιάς με ιδανικά και Ολυμπιακές...πανανθρώπινες αξίες.Oραματίζομαι να συμβάλλει λόγω της ειδικής θεματικής, στην ανάπτυξη εναλλακτικών μορφών τουρισμού, όπως ο μουσειακός και ο αθλητικός, τομείς που σύμφωνα με διεθνή παραδείγματα, θα βοηθήσουν στην ανάπτυξη του τόπου μας.Θα σε ενδιέφερε η πολιτική; Σου έχει γίνει πρόταση;Με την ευρύτερη, αριστοτελική έννοια του όρου, ως φύσει πολιτικόν ον, ναι, ανέκαθεν με ενδιαφέρει. Ωστόσο, ουδέποτε είχα ουσιαστική ενασχόληση με κομματικά σχήματα, παρά τις σχετικές προτάσεις, που απέρριψα λόγω άλλων προτεραιοτήτων, κυρίως της δουλειάς και των πολυετών σπουδών μου. Τώρα που όλα είναι σε σειρά, σε συνδυασμό με την άρνησή μου να χαλαρώνω, ίσως να το σκεφτόμουν πιο σοβαρά, ως άλλη μια πρόκληση.Τι δεν ξέρουν οι περισσότεροι για την Κυριακή Ουδατζή;Λόγω χαρακτήρα, σπάνια μιλάω για τον εαυτό μου, υποτιμώντας έτσι κάθε μικρή ή μεγάλη προσπάθεια/επιτυχία...Έτσι, λίγοι ξέρουν ότι ξεκίνησα την αρχιτεκτονική μου πορεία με υψηλές διακρίσεις-πρώτα βραβεία σε Πανελλήνιους Αρχιτεκτονικούς Διαγωνισμούς, ότι έργα μου έχουν συμπεριληφθεί σε εκθέσεις ''σημαντικού αρχιτεκτονικού έργου'', ότι εκπόνησα τη μελέτη ανάπλασης του Α' προβλήτα του λιμανιού, που το θεωρώ έργο πνοής για την πόλη...ή ακόμα για την εικοσάχρονη ακαδημαϊκή μου καριέρα σε ελληνικά και ξένα Πανεπιστήμια, σε Προπτυχιακά και Μεταπτυχιακά τμήματα κ.ά.Πώς σε αποκαλούν οι υπόλοιποι άνθρωποι στο μουσείο;Δύσκολη ερώτηση... γιατί για να πετύχει κανείς αυτό το ''μικρό θαύμα'' αλματώδους ανάπτυξης ενός νέου μουσείου που ξεκίνησε ''μικρό'' (Μουσείο Αθλητισμού,2001) και πολύ γρήγορα αναγνωρίστηκε σε διεθνές επίπεδο(Ολυμπιακό Μουσείο,Δ.Ο.Ε.,2008),χωρίς πόρους ή κρατική βοήθεια... κάποιος πρέπει να είναι σκληρός, απαιτητικός, επίμονος... πρώτα φυσικά με τον εαυτό του, αναπόφευκτα δε και με συνεργάτες του...χαρακτηριστικά που σπάνια σε κάνουν αγαπητό σε όσους δεν δύνανται να ανταποκριθούν στους φρενήρεις ρυθμούς ενός φορέα που στοχεύει στο άλμα και όχι απλά στην επιβίωση. Έχω βιώσει την ένθερμη αναγνώριση, αλλά και την αντίδραση συνεργατών που δεν ενστερνίστηκαν το όραμα του Μουσείου. Πλέον, έχω συμβιβαστεί και με τον άχαρο τίτλο της ''Σιδηράς Κυρίας''...που ενίοτε μου αποδίδεται, γιατί πάντα ελπίζω πως εκ του αποτελέσματος δικαιολογούμαι και δικαιώνομαι.Ποια είναι η προτεραιότητα της ζωής σου;Ο γιος μου...η ευτυχία του...Τι περιμένουμε στο άμεσο μέλλον στο Ολυμπιακό Μουσείο;Όσο αντέχω, με αντέχουν..και αντέχει οικονομικά, να περιμένουμε πολλά και μεγάλα, γιατί ποτέ δεν θα σταματήσουμε να ονειρευόμαστε και να προσπαθούμε για ένα ολοένα καλύτερο, καινοτόμο, διεθνώς αναγνωρισμένο Ολυμπιακό Μουσείο, που τοποθετεί τον πήχυ όλο και πιο ψηλά, ακολουθώντας το δικό μου αγαπημένο μότο:Citius, Altius, Fortius!Από το φύλλο της THESSNEWS #95 (03/03/2018-04/03/2018)" ["post_title"]=> string(41) "Polis Face: Κυριακή Ουδατζή" ["post_excerpt"]=> string(0) "" ["post_status"]=> string(7) "publish" ["comment_status"]=> string(6) "closed" ["ping_status"]=> string(6) "closed" ["post_password"]=> string(0) "" ["post_name"]=> string(26) "polis-face-kyriaki-oudatzi" ["to_ping"]=> string(0) "" ["pinged"]=> string(0) "" ["post_modified"]=> string(19) "2021-06-11 16:13:09" ["post_modified_gmt"]=> string(19) "2021-06-11 13:13:09" ["post_content_filtered"]=> string(0) "" ["post_parent"]=> int(0) ["guid"]=> string(58) "https://thessnews.gr.95-211-59-116.great2serve.com/?p=5459" ["menu_order"]=> int(0) ["post_type"]=> string(4) "post" ["post_mime_type"]=> string(0) "" ["comment_count"]=> string(1) "0" ["filter"]=> string(3) "raw" } [1]=> object(WP_Post)#2912 (24) { ["ID"]=> int(5457) ["post_author"]=> string(2) "35" ["post_date"]=> string(19) "2018-03-08 10:43:09" ["post_date_gmt"]=> string(19) "2018-03-08 08:43:09" ["post_content"]=> string(13724) "Συνέντευξη στον ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΥΡΜΑΤΣΗ || sirmatsis@gmail.comΓια όλους και για όλα μιλά στην ThessNews ο ανεξάρτητος πλέον δημοτικός σύμβουλος Θεσσαλονίκης, Κωνσταντίνος Ζέρβας.  Ο πρώην αντιδήμαρχος της διοίκησης Μπουτάρη απαντά στο γιατί δεν παρέδωσε την έδρα, αν είναι έτοιμος να ηγηθεί δημοτικής παράταξης, για τις συζητήσεις με τον Σπύρο Βούγια και αποκαλύπτει αν θα είναι ξανά υποψήφιος με τη ΝΔ.Συνέντευξη στον Δημήτρη ΣυρμάτσηΠλέον ανεξάρτητος δημοτικός σύμβουλος. Αισθάνεστε «απελευθερωμένος»;Παρακολουθούμε όλοι μια διοίκηση που πλέον δεν παράγει έργο, που έχει εγκαταλείψει τις διακηρύξεις της, που διώχνει τα ικανά της στελέχη και που όσοι έμειναν διαγκωνίζονται να επαινούν δημόσια τον μεγάλο ηγέτη. Που είναι μια σκιά αυτού που οι δημότες εμπιστεύθηκαν το ’10, το ’14. Ο Γιάννης Μπουτάρης έχει πια σπαταλήσει όλο εκείνο το τεράστιο κεφάλαιο αρχών και ανθρώπων που είχε στην αρχή της θητείας του. Έκανα 3 χρόνια υπομονή βλέποντας από κοντά τι συμβαίνει. Η κριτική μου ήταν πάντα με βάση τις αρχές μου αλλά και τις διακηρύξεις της παράταξης. Για τον ελεύθερο χώρο, την καθαριότητα, τα δάνεια, τη διαχείριση των έργων, την καθημερινότητα του δημότη. Δεν πήγαινε άλλο! Δε θα μπορούσα να πρεσβεύω τα ίδια πράγματα μένοντας  μέσα στην παράταξη, οπότε ναι, νιώθω πια και ελεύθερος και δημιουργικός ξανά.Γιατί δεν παραδώσατε την έδρα, όπως ζητά ο Γιάννης Μπουτάρης;Η έδρα του Δημοτικού Συμβούλου δεν μου παραδόθηκε για να την επιστρέψω. Tο 2010 κουβάλησα τη δική μου «προίκα» ανθρώπων και ιδεών. Εκλέχθηκα το 2010 με 1400 περίπου προσωπικούς ψήφους, όταν ο Γ. Μπουτάρης εκλέχθηκε με 300 ψήφους. Με μια τέτοια λογική, να ισχυρισθώ ότι χάρη σε μένα, και πολλούς άλλους βέβαια, είναι σήμερα Δήμαρχος;Με τη δουλειά που έκανα τα πρώτα 4 χρόνια ως Αντιδήμαρχος πολλαπλασίασα στις εκλογές του 2014 και τη δική μου αποδοχή, αλλά και το λαμπρό αποτέλεσμα υπέρ της «Πρωτοβουλίας». Ξέρετε η λογική «ή συμφωνείς σε όλα ή σηκώνεσαι και φεύγεις» ανήκει σε παρατάξεις με συγκεντρωτισμό, με ιδεοληπτική ορθοδοξία. Η «Πρωτοβουλία» στην οποία εντάχθηκα και υπηρέτησα δεν ήταν τέτοια παράταξη.Τι σκέφτεστε ενόψει του 2019; Αισθάνεστε ότι είστε έτοιμος να ηγηθείτε μιας    δημοτικής παράταξης;Το 2019 είναι κοντά αλλά και μακριά. Κάθε μέρα είναι χρήσιμη για να γνωρίσω τα προβλήματα της πόλης. Τοποθετούμαι στο Συμβούλιο τεκμηριωμένα με αντιρρήσεις αλλά και προτάσεις.Αυτό είναι το ζητούμενο για μένα: η γνώση, η πρόταση, η ικανότητα. Ο επόμενος Δήμαρχος της πόλης θα είναι στο γραφείο του, στον δρόμο, από νωρίς το πρωί μέχρι αργά το βράδυ, για να βελτιώνει την καθημερινότητα του πολίτη. Δε θα ‘ναι ούτε ταξιδιώτης, ούτε σταρ, ούτε παράκλητος της πολιτικής σκηνής.Προσωπικά, αφού με ρωτάτε, έχω συνεχή επαφή με τους πολίτες και …προπονούμαι καθημερινά για να είμαι έτοιμος να προσφέρω, όταν έρθει η ώρα, αυτό που έχει ανάγκη μια πόλη που έχει μείνει πολύ πίσω. Ελπίζω πάντως αυτός ο 1,5 τελευταίος χρόνος της διοίκησης Μπουτάρη να μην προκαλέσει ανήκεστο βλάβη στις δομές και τους ανθρώπους του Δήμου.Πώς απαντάτε στις φήμες που σας φέρνουν να συζητάτε με τον Σπ. Βούγια;Δεν είναι φήμες. Τον Σπύρο τον γνωρίζω από τα φοιτητικά μου χρόνια και συζητώ μαζί του για δεκαετίες. Έχουμε πολλούς κοινούς κώδικες και είναι ένας πολίτης με μεράκι για την πόλη, που δε λέει να τα παρατήσει. Υπηρέτησε από πολλές θέσεις και έχει πάντα ενδιαφέρουσες απόψεις. Από το κυκλοφοριακό μέχρι τα αθλητικά, οι συζητήσεις μαζί του είναι πάντα συναρπαστικές.Στο ψηφοδέλτιο της ΝΔ Α’ Θεσσαλονίκης θέλετε να ξαναμπείτε;Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015 μου ζητήθηκε να ενταχθώ στο ψηφοδέλτιο της Α’ Θεσσαλονίκης σε μη εκλόγιμη θέση. Ήταν ιδιαίτερα τιμητική για μένα η πρόταση αυτή και συστρατεύθηκα στην προσπάθεια να σταματήσει η κατρακύλα από τη διακυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Δεν ήταν ούτε είναι στις προθέσεις μου η εμπλοκή στην κεντρική πολιτική σκηνή. Είμαι άνθρωπος της πόλης, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Έκαστος στο είδος του. Πιστεύω ότι οι πολίτες αλλά και οι ίδιοι οι υποψήφιοι τελικά μπερδεύονται με τους πολλαπλούς ρόλους.Η πλειοψηφία των συμβούλων της Πρωτοβουλίας δήλωσε στην ThessNews ότι υπήρξε στοχευμένη επίθεση στον δήμαρχο τις τελευταίες ημέρες. Ποια η δική σας άποψη;Όλα όσα ειπώθηκαν και γράφηκαν κατά του Γ. Μπουτάρη ήταν η αντίδραση σε όσα προκλητικά δήλωσε ο ίδιος. Ξέρετε στη φύση υπάρχει ο νόμος της δράσης και της αντίδρασης. Και ο Δήμαρχος δεν ήταν η πρώτη φορά που προκάλεσε. Το έχει κάνει πολλές φορές και όχι μόνο σε εθνικά θέματα. Έχει «στολίσει» συμβούλους και συμπολίτες με απίστευτους χαρακτηρισμούς. Έχει δικαίωμα να λέει συνεχώς ό,τι θέλει, αργότερα να το διορθώνει λέγοντας ότι του ξέφυγε, ότι ήταν «αγουροξυπνημένος». Αλλά από όλους μας απαιτεί να προσέχουμε την κάθε μας λέξη όταν απευθυνόμαστε σ’ αυτόν. Ξέρετε η αστική ευγένεια ορίζει ότι απαιτείς το ευπρεπές αφού πρώτα είσαι ο ίδιος ευπρεπής. Εγώ καταδικάζω απερίφραστα κάθε επίθεση που ξεπερνάει τα όρια της ευπρέπειας. Αυτό όμως απευθύνεται σε όλους και προφανώς και στον ίδιο τον Δήμαρχο. Και το περιβάλλον του καλό είναι να τον προστατεύει όχι μόνο από τις βολές εναντίον του, αλλά και από όσα συχνότατα του …ξεφεύγουν.Στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο κατηγορήσατε την πρόεδρο ότι σας αφαίρεσε τον λόγο. Υπάρχει κάποια κόντρα μεταξύ σας;Οι συνεδριάσεις του Δημοτικού μας Συμβουλίου ήταν μία από τις μεγάλες καινοτομίες από το 2011 με τις δημιουργικές αντιπαραθέσεις, το επίπεδο του διαλόγου. Τον Φεβρουάριο του ‘17 ο Γ. Μπουτάρης πήρε την απόφαση να αντικαταστήσει τον Παναγιώτη Αβραμόπουλο με τη σημερινή Πρόεδρο. Έχουμε ήδη έναν χρόνο με σαφή δείγματα γραφής.Οι συνεδριάσεις ξεκινούν με μεγάλη καθυστέρηση, τραβάνε ώρες, η αίθουσα αδειάζει νωρίς. Αποφάσεις αποσύρονται, καταψηφίζονται, ακυρώνονται. Μέχρι που περιμέναμε έναν μήνα χωρίς συνεδριάσεις, γιατί η Πρόεδρος έλειπε σε ταξίδι. Είχε μια εξαιρετική θητεία ως Αντιδήμαρχος Κοινωνικής Πολιτικής αλλά –δυστυχώς- τώρα εκτίθεται από μια διοίκηση που καταρρέει δημόσια. Έχει ένα διαρκές άγχος. Θεωρεί ότι η κριτική η δική μου και κάποιων συναδέλφων είναι που της δημιουργεί πρόβλημα. Το πρόβλημα όμως είναι η κακή λειτουργία της διοίκησης και της δημοτικής ομάδας της πλειοψηφίας. Δεν ακούν, δε γνωρίζουν, δεν ομιλούν!Άρα τη συμπεριφορά της δεν την εκλαμβάνω ως προσωπική κόντρα. Καθένας που στις συνεδριάσεις καταδεικνύει την ανεπάρκεια της διοίκησης τυγχάνει της ίδιας μεταχείρισης. Δε φταίει όμως το θερμόμετρο για τον υψηλό πυρετό.Χτυπήσατε «καμπανάκι» για τους παιδικούς σταθμούς λόγω της νέας νομοθεσίας. Ποια είναι η ανησυχία σας και τι απαντά η διοίκηση;Τοποθετούμαι πάντα για τα θέματα που αφορούν την καθημερινότητατης πόλης και είναι μέσα στις αρμοδιότητες αλλά και τις ευθύνες του Δήμου μας.Ο Δήμος μας έχει 26 παιδικούς σταθμούς. Η ζήτηση είναι τεράστια και η κατάσταση στους παιδικούς σταθμούς, λόγω και της κρίσης, είναι εκρηκτική. Φέτος δόθηκαν 1.000 voucher, για παιδιά στους παιδικούς σταθμούς του Δήμου Θεσσαλονίκης  και για τους 600 τελικά δεν βρέθηκαν θέσεις.Κι ενώ συμβαίνει αυτό, ήρθε πέρσι η Κυβέρνηση να θέσει αυστηρότατα κριτήρια για τους τρόπους λειτουργίας και τις εγκαταστάσεις τους. Έχει δοθεί μια περίοδος συνολικά 5 ετών για συμμόρφωση αλλά πώς ένας παιδικός σταθμός σε διαμέρισμα στο κέντρο μπορεί να αποκτήσει 4 τμ αυλής για κάθε παιδί; Πού θα βρεθούν τέτοιοι χώροι; Αν δεν αλλάξει κάτι, οι περισσότεροι παιδικοί σταθμοί του Δήμου θα πρέπει σύντομα να κλείσουν. Αντί το μείζον αυτό θέμα να αντιμετωπισθεί από τη Διοίκηση, δε δόθηκε καμία απάντηση. Άλλωστε η διοίκηση δεν απαντά. Και εφόσον δε γνωρίζει, τουλάχιστον ας ακούει!Από το φύλλο της THESSNEWS #95 (03/03/2018-04/03/2018)" ["post_title"]=> string(101) "Κ. Ζέρβας στην ThessNews: «Προπονούμαι για να είμαι έτοιμος»" ["post_excerpt"]=> string(0) "" ["post_status"]=> string(7) "publish" ["comment_status"]=> string(6) "closed" ["ping_status"]=> string(6) "closed" ["post_password"]=> string(0) "" ["post_name"]=> string(56) "k-zervas-stin-thessnews-proponoumai-gia-na-eimai-etoimos" ["to_ping"]=> string(0) "" ["pinged"]=> string(0) "" ["post_modified"]=> string(19) "2021-06-11 16:10:06" ["post_modified_gmt"]=> string(19) "2021-06-11 13:10:06" ["post_content_filtered"]=> string(0) "" ["post_parent"]=> int(0) ["guid"]=> string(58) "https://thessnews.gr.95-211-59-116.great2serve.com/?p=5457" ["menu_order"]=> int(0) ["post_type"]=> string(4) "post" ["post_mime_type"]=> string(0) "" ["comment_count"]=> string(1) "0" ["filter"]=> string(3) "raw" } [2]=> object(WP_Post)#2908 (24) { ["ID"]=> int(5450) ["post_author"]=> string(2) "13" ["post_date"]=> string(19) "2018-03-06 11:25:40" ["post_date_gmt"]=> string(19) "2018-03-06 09:25:40" ["post_content"]=> string(8494) "THESSNEWSΟ πρόεδρος του Δικτύου Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Αρωγής κ. Νικόλαος Πέντζος μιλά στην ThessNews για το έργο, τις ανάγκες αλλά και τα μελλοντικά σχέδια του Δικτύου.Τι είναι το Δίκτυο και πότε ιδρύθηκε;Tο Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Αρωγής είναι μια αστική μη κερδοσκοπική εταιρία, που ιδρύθηκε στα πλαίσια των δράσεων Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης, προκειμένου να αποτελέσει γέφυρα επικοινωνίας μεταξύ επιχειρήσεων και κοινωνίας, να ενθαρρύνει τις επιχειρήσεις στην υποστήριξη ατόμων, ομάδων, φιλανθρωπικών σωματείων, οργανώσεων και συναφών φορέων και να προσφέρει υλικά αγαθά ή/και υπηρεσίες. Ιδρύθηκε το 2012 στη μορφή που είναι σήμερα με κύριο στόχο την κινητοποίηση των επιχειρήσεων και της κοινωνίας σε δράσεις  βοήθειας προς τους συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη στη καθημερινότητά τους και κυρίως τα παιδιά.Ποιοι φορείς συμμετέχουν στο Δίκτυο;Οι σημαντικότεροι επιχειρηματικοί φορείς της Θεσσαλονίκης συνένωσαν τις δυνάμεις τους και ίδρυσαν το Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Αρωγής. Οι φορείς αυτοί είναι το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης (ΕΒΕΘ), το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης (ΒΕΘ), το Επαγγελματικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης (ΕΕΘ), ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος (ΣΒΒΕ), ο Σύνδεσμος Εξαγωγέων Βορείου Ελλάδος (ΣΕΒΕ) και ο Εμπορικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης (ΕΣΘ). Έτσι στη πραγματικότητα η δράση του Δικτύου είναι σε όλο το Βορειοελλαδικό Τόξο από τη Θράκη έως τη Λάρισα και τα Ιωάννινα.Με ποιον τρόπο το Δίκτυο υλοποιεί την αποστολή του;Οι επιχειρήσεις μπορούν να συνεισφέρουν είτε σε είδος, είτε σε υπηρεσίες, είτε σε χρηματική ενίσχυση. Το Δίκτυο ακολουθεί μια διαδικασία χαρτογράφησης αναγκών, όπου 2-3 φορές τον χρόνο συλλέγει τις ανάγκες των ιδρυμάτων που υποστηρίζει, έπειτα τις κατηγοριοποιεί και τις κοινοποιεί στα μέλη των 6 επιχειρηματικών φορέων που απαρτίζουν το Δίκτυο. Ακολούθως το Δίκτυο κινητοποιεί τα μέλη του ώστε να καταφέρουμε όλοι μαζί να ικανοποιήσουμε όσο το δυνατό περισσότερες από  αυτές τις ανάγκες. Τα είδη συλλέγονται σε αποθήκη  μέλους μας που χορηγεί αυτή την αποθήκη για τους σκοπούς του δικτύου και τέλος τα είδη αυτά μεταφέρονται στα ιδρύματα ενδιάμεσους φορείς και συσσίτια το συντομότερο δυνατό. Σε περιπτώσεις που το Δίκτυο αναλαμβάνει άλλους είδους παροχές όπως για παράδειγμα ασθενοφόρα , αυτοκίνητα , ανακαινίσεις ,έπιπλα κλπ, γίνονται απευθείας  συνεννοήσεις με τους δωρεοδόχους ώστε να βρεθεί η κατάλληλη χρονική περίοδος  για την παραλαβή.Πόσα ιδρύματα υποστηρίζει το Δίκτυο;Το Δίκτυο, σήμερα, βρίσκεται σε μια ιδιαίτερη χρονική στιγμή, όπου το έργο του αρχίζει να γίνεται ευρέως γνωστό, για την επιτυχή προσπάθειά του να ανακουφίσει πολλούς από τους συνανθρώπους μας σε αυτή τη δύσκολη περίοδο. Ήδη,  το 2012 στήριζε 15-20 ιδρύματα και σήμερα εν έτη 2018 κατάφερε να υποστηρίξει πάνω από 75 ιδρύματα, συσσίτια και ενδιάμεσους φορείς και σύντομα θα φτάσουν τα 100.Ποιες κατηγορίες αναγκών καλύπτει;

• Λευκά Είδη
• Είδη Προσωπικής Υγιεινής
• Είδη Καθαριότητας
• Τρόφιμα – Ποτά
• Βρεφικά είδη
• Χαρτικά – Είδη Γραφείου

Το Δίκτυο καταφέρνει να καλύψει πληθώρα αναγκών των ιδρυμάτων και είναι οι εξής :

• Θέρμανση / κίνηση οχημάτων
• Έπιπλα εσωτερικού και εξωτερικού χώρου
• Ηλεκτρονικά είδη
• Ηλεκτρικές Συσκευές
• Ανακαινίσεις – Επισκευές
• Ένδυση – Υπόδηση

Ποιοι είναι οι μελλοντικοί στόχοι του Δικτύου;Το Δίκτυο θα προσπαθήσει να μεγαλώσει τον αριθμό των ιδρυμάτων, συσσιτίων και ενδιάμεσων φορέων που υποστηρίζει. Ιδιαίτερη έμφαση θα δοθεί στην ενίσχυση των συσσιτίων σε όλο το Βορειοελλαδικό τόξο. Στόχος είναι  το Δίκτυο να αποτελέσει βασικό βραχίονα υποστήριξης πολλών συσσιτίων σε καθημερινή βάση σε όλο το Βορειοελλαδικό Τόξο. Σήμερα υποστηρίζει αρκετά συσσίτια και οικογένειες στη περιοχή της Θεσσαλονίκης και στα γύρω προάστια της. Επίσης θα προσπαθήσει να προσελκύσει μεγάλους αξιόπιστους οργανισμούς  και εταιρίες που συνεισφέρουν σε προγράμματα ΕΚΕ ώστε  να αποτελέσει για αυτούς στρατηγικό εταίρο για τη  Βόρεια ΕλλάδαΙδιαίτερη συνεργασία που αξίζει να σημειωθεί;Μια σημαντική συνεργασία για το Δίκτυο, που αξίζει να σημειωθεί, είναι η συνεργασία με τον  Διαδριατικό Αγωγός Φυσικού Αερίου (ΤΑΡ), έναν πολύ σημαντικό αναπτυξιακό οργανισμό για την πατρίδα μας ,καθώς είναι η μεγαλύτερη επένδυση που γίνεται στη χώρα μας ο οποίος αποφάσισε να εμπιστευτεί το Δίκτυο μας για την υλοποίηση πολλών προγραμμάτων εταιρικής κοινωνικής ευθύνης και  υποστήριξης ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων κάτι που μας κάνει ιδιαίτερα περήφανους και αποδεικνύει  για ακόμη μία φορά την αποτελεσματικότητα και χρησιμότητα του Δικτύου στη Χώρα μας." ["post_title"]=> string(151) "Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Αρωγής: Δράσεις βοήθειας για όσους έχουν ανάγκη" ["post_excerpt"]=> string(0) "" ["post_status"]=> string(7) "publish" ["comment_status"]=> string(6) "closed" ["ping_status"]=> string(6) "closed" ["post_password"]=> string(0) "" ["post_name"]=> string(82) "diktyo-koinonikis-allilengyis-kai-arogis-draseis-voitheias-gia-osous-echoun-anagki" ["to_ping"]=> string(0) "" ["pinged"]=> string(0) "" ["post_modified"]=> string(19) "2021-06-11 15:59:35" ["post_modified_gmt"]=> string(19) "2021-06-11 12:59:35" ["post_content_filtered"]=> string(0) "" ["post_parent"]=> int(0) ["guid"]=> string(58) "https://thessnews.gr.95-211-59-116.great2serve.com/?p=5450" ["menu_order"]=> int(0) ["post_type"]=> string(4) "post" ["post_mime_type"]=> string(0) "" ["comment_count"]=> string(1) "0" ["filter"]=> string(3) "raw" } [3]=> object(WP_Post)#2916 (24) { ["ID"]=> int(5447) ["post_author"]=> string(2) "13" ["post_date"]=> string(19) "2018-03-04 23:33:10" ["post_date_gmt"]=> string(19) "2018-03-04 21:33:10" ["post_content"]=> string(8589) "ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΑΚΡΗ || mitsimakris@gmail.comΔιαρκή επαγρύπνηση κι αγώνα απαιτούν τα ανθρώπινα δικαιώματα παγκοσμίως, διότι χώρες όπως η Βενεζουέλα – που μετατρέπεται σε δικτατορία- , η Βόρεια Κορέα, η Πολωνία – η οποία θεωρεί δεδομένο τον έλεγχο της κυβέρνησης έναντι της Δικαιοσύνης-, η Ρωσία – η αυταρχική-, η  Τουρκία – ειδικά έπειτα από το αποτυχημένο πραξικόπημα- όχι μόνο τα παραβιάζουν, αλλά ενίοτε θεωρούν πως είναι και δεδομένη η παραβίασή τους.Ειδικά σε μια εποχή που ο κόσμος είναι αντιμέτωπος και με καινούριες προκλήσεις και κατηγορίες ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως είναι εκείνες που αφορούν την υπερθέρμανση του πλανήτη και τους επονομαζόμενους οικολογικούς μετανάστες και το δικαίωμά τους να ζητήσουν άσυλο σε κάποια χώρα (ήδη η Νέα Ζηλανδία ετοιμάζεται να δώσει αυτό το δικαίωμα στους κατοίκους των νησιών Κιριμπάτι) ή την ανάγκη προστασίας των δικαιωμάτων της ιδιωτικότητας έναντι των συνθηκών που δημιουργούνται εντός του διαδικτύου.Όλα αυτά καθώς και τα επιτεύγματα και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕυρΔΑΔ) ανέφερε ο Πιερ Ιβ Λεμπόρν στην ThessNews αλλά και στην ομιλία που παρέθεσε στη Θεσσαλονίκη την περασμένη Τετάρτη στο πλαίσιο των ελληνογαλλικών συζητήσεων που διοργανώνει το Γαλλικό Ινστιτούτο της πόλης.Ο διεθνής δικηγόρος, εκπρόσωπος των Γάλλων του εξωτερικού στην προηγούμενη Εθνοσυνέλευση της χώρας του, μίλησε ακόμη για το έργο που παράγει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, λέγοντας πως ο ρόλος του είναι καίριος, είναι εξαιρετικός, πως το ΕυρΔΑΔ δίνει την αίσθηση πως υπήρχε εκεί εδώ και χρόνια, αν και έχει μόλις εξήντα χρόνια λειτουργίας. Είναι μοναδικό, γιατί αναγνωρίζει την προτεραιότητα του πολίτη έναντι των 47 κρατών μελών να ασκήσει ατομική προσφυγή και να ζητήσει από το Δικαστήριο να επιβάλει στο κράτος του την εφαρμογή της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Και αποτελεί μεγάλη πρόκληση το γεγονός ότι το δικαστήριο μπορεί να πει σε κάποιο κράτος πως δεν μπορεί να συμπεριφερθεί με συγκεκριμένο τρόπο, όπως έκανε με απόφαση εναντίον της Μεγάλης Βρετανίας λέγοντας πως δεν επιτρέπεται να στερεί το δικαίωμα ψήφου από τους φυλακισμένους της. Και τελικά υποχρεώθηκε η χώρα να αναγνωρίσει σε κάποιες κατηγορίες φυλακισμένων το δικαίωμα της ψήφου. Ανέφερε ακόμη το παράδειγμα της Γαλλίας, η οποία μέσω μιας απόφασης καταδικαστικής της Τουρκίας άλλαξε κι εκείνη το δικαίωμα επικοινωνίας ενός κρατούμενου διευρύνοντάς το. Πως θα πρέπει όλοι να στέκονται ολιστικά απέναντι στη νομολογία του ΕυρΔΑΔ εκτελώντας όχι μόνο τις αποφάσεις που τους αφορούν αλλά και γενικώς όλες, καθώς ερμηνεύουν τη συνθήκη. Επίσης, πως καλό θα ήταν να αυξηθεί ο προϋπολογισμός του ΕυρΔΑΔ, για να μπορέσει να συνεχίσει τον ρόλο που διαδραματίζει ως ένας περιφερειακός θεσμός προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.ΕξέλιξηΠέραν της δυναμικής του Δικαστηρίου το οποίο απευθύνεται και προστατεύει τα δικαιώματα 820 εκατομμυρίων ανθρώπων, ο κος Λεμπόρν ανέφερε στην ThessNews και την ανάγκη καθενός να αγωνιστεί καθημερινά είτε μέσω των οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, είτε εντασσόμενος σε κάποιο κόμμα, είτε δημοσιοποιώντας τη στάση του σε κάποιο μπλογκ για την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τέλος, πως είναι γεννημένος αισιόδοξος σε ό,τι αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα, καθώς έχει πίστη στην πειθώ και το χάρισμα μερικών ανθρώπων που μπορούν να ανατρέψουν δεδομένα. Έφερε ως παράδειγμα τον Βάτσλαβ Χάβελ στην τότε σοβιετική Τσεχοσλοβακία, που κατάφερε να κινήσει τόσα πράγματα, ώστε να μην υπάρχει πισωγύρισμα. Πως τίποτα δεν είναι δεδομένο και πως με τη συζήτηση, τις δημοκρατικές αρχές, την εξέλιξη της επιστήμης, τον διάλογο, όλα μπορούν να εξελιχθούν.Ο Βασίλειος ΣκουρήςΣτη συζήτηση που πραγματοποιήθηκε στο Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης συμμετείχε και ο Βασίλειος Σκουρής, ο καθηγητής δημοσίου Δικαίου, πρώην πρόεδρος του Δικαστηρίου της ΕΕ (2003- 2015) και νυν πρόεδρος του Κέντρου Διεθνούς κι Οικονομικού Δικαίου, ο οποίος επίσης δήλωσε στην ThessNews για το μοναδικό έργο του ΕυρΔΑΔ, το οποίο παρέχει τη δυνατότητα σε κάθε κάτοικο από τα 47 κράτη - μέλη του να προσφύγει σε αυτό έναντι του κράτους του διεκδικώντας το δίκαιό του, αφού φυσικά εξαντλήσει την εσωτερική δικαιοδοσία της χώρας του. Πως η επιτυχία του – ο μεγάλος αριθμός των υποθέσεών του αποτελεί ουσιαστικά μια μελλοντική πρόκληση, καθώς θα πρέπει να μπορεί να επιλύει τον όγκο των υποθέσεων που του παρουσιάζεται καθώς και πως πρέπει να εκτιμάται η κατάσταση και η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τη σχετικότητα χρόνου και τόπου συγκρίνοντας τις επιτυχίες του ΕυρΔΑΔ με τις αντίστοιχες προσπάθειες που γίνονται είτε από τον Οργανισμό Αμερικανικών Κρατών ή την Αφρικανική Ένωση.Από το φύλλο της THESSNEWS #94 (24/02/2018-25/02/2018)" ["post_title"]=> string(116) "Ο Πιερ Ιβ Λεμπόρν μιλά στην ThessNews: Διαρκής επαγρύπνηση κι αγώνας" ["post_excerpt"]=> string(0) "" ["post_status"]=> string(7) "publish" ["comment_status"]=> string(6) "closed" ["ping_status"]=> string(6) "closed" ["post_password"]=> string(0) "" ["post_name"]=> string(66) "o-pier-iv-leborn-mila-stin-thessnews-diarkis-epagrypnisi-ki-agonas" ["to_ping"]=> string(0) "" ["pinged"]=> string(0) "" ["post_modified"]=> string(19) "2021-06-11 15:56:24" ["post_modified_gmt"]=> string(19) "2021-06-11 12:56:24" ["post_content_filtered"]=> string(0) "" ["post_parent"]=> int(0) ["guid"]=> string(58) "https://thessnews.gr.95-211-59-116.great2serve.com/?p=5447" ["menu_order"]=> int(0) ["post_type"]=> string(4) "post" ["post_mime_type"]=> string(0) "" ["comment_count"]=> string(1) "0" ["filter"]=> string(3) "raw" } [4]=> object(WP_Post)#2910 (24) { ["ID"]=> int(5444) ["post_author"]=> string(2) "13" ["post_date"]=> string(19) "2018-03-03 00:48:18" ["post_date_gmt"]=> string(19) "2018-03-02 22:48:18" ["post_content"]=> string(6339) "THESS-SKG STORIESΤα τελευταία χρόνια το YouΤube έχει γίνει δημοφιλές και στη χώρα μας και πολλοί είναι οι νέοι  που έχουν το δικό τους κανάλι. Σίγουρα, αν έχεις μια πρωτότυπη ιδέα και σε «ψήνει» το να δημιουργήσεις video, το YouTube-ing  είναι ένας καλός δρόμος .Όμως τα 6ψήφια views των videos δεν σημαίνουν απαραίτητα 6ψήφια έσοδα στον λογαριασμό σου. Το ελληνικό YouTube, όπως κάθε format μυθοπλασίας, ενίοτε μπορεί να δώσει χρήματα στον δημιουργό. Στις περισσότερες των περιπτώσεων όμως, ο δημιουργός δεν αφήνει τη βασική ενασχόλησή του, αν υπάρχει φυσικά..Συναντούμε τη Μαρίνα Γρηγορίου, «φρέσκια» στον χώρο, για να μας ξεναγήσει στο σύμπαν του YouTube που, απ’ ό,τι δείχνει, το γνωρίζει καλά!Πώς σου προέκυψε αυτή η ενασχόληση; Πόσο καιρό έχεις το κανάλι σου;Έχω αλλάξει αρκετές ιδέες στη ζωή μου για το τι θα ήθελα να κάνω. Το make up είναι κάτι που αγαπώ και έχω σπουδάσει, και μέσα από το YouTube μου δίνεται η ευκαιρία να δείξω κάποιες προτάσεις για μακιγιάζ. Το κανάλι μου το δημιούργησα εδώ και 2 μήνες.Είναι εύκολο κάποιος να δημιουργήσει ένα κανάλι στο YouTube;Εξαρτάται από το αν κάποιος θέλει να το δει ερασιτεχνικά ή επαγγελματικά. Η επαγγελματική προσέγγιση θέλει χρόνο, χρήμα και πολλή αφοσίωση!Έχεις σπουδάσει κάτι που έχει άμεση ή έμμεση σχέση;Έχω σπουδάσει δημοσιογραφία και έχω παρακολουθήσει πολλά σεμινάρια και στην Ελλάδα και στο Λονδίνο στο Academy of freelance make up London (AOFM).Πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν πως είναι το επάγγελμα του μέλλοντος. Εσύ τι πιστεύεις;Το πιστεύω ότι είναι το επάγγελμα του μέλλοντος και γενικά ό,τι συμπεριλαμβάνεται γύρω από το Ίντερνετ έχει μέλλον.Υπάρχει μέρα που δεν θα μπεις καθόλου στο YouTube ή στα Social Media;Όχι, σίγουρα όχι. Το 2018 πιστεύω ότι δεν υπάρχει άνθρωπος της ηλικίας 14 έως 35 που να μην τσεκάρει τα social media έστω μια φορά τη μέρα.Τι απαντάς στους επικριτές των μέσων μαζικής δικτύωσης; Θεωρείς ότι είναι ένας επικίνδυνος εθισμός;Παν μέτρον άριστον. Νομίζω ότι αυτό τα λέει όλα.Το like και το dislike είναι μία πρόκληση που πολλοί δεν αντέχουν. Εσύ πώς τα αντιμετωπίζεις ;Αρχικά με χαμόγελο. Υπάρχει ελευθερία λόγου και άποψης και είτε αυτή είναι θετική είτε αρνητική, είναι καλοδεχούμενη και με βοηθάει στο να βελτιωθώ.Δεν διστάζεις να βγεις αμακιγιάριστη στο κανάλι. Θα έβγαινες έξω για ποτό χωρίς μακιγιάζ;Μμμ... ωραία ερώτηση. Ναι, δεν έχω τέτοια θέματα, δεν είμαι ωραιοπαθής, είμαι της άποψης ότι η ομορφιά κρύβεται μέσα μας.Έχεις δεχθεί προτάσεις από εταιρείες που θέλουν να χρησιμοποιήσεις τα προϊόντα τους;Όχι, ακόμα είναι αρκετά νωρίς. Όλα στον καιρό τους. Ευελπιστώ φυσικά σε κάποιες συνεργασίες.Είναι το YouΤube η νέα τηλεόραση;Κατά την άποψή μου είναι κάτι παραπάνω από την τηλεόραση. Δίνει την ευκαιρία στον καθένα να εκφράσει και να δείξει ό,τι θέλει και όπως το θέλει αυτός .Σήμερα, μετά από 12 χρόνια δημιουργίας του, το YouΤube φιλοξενεί πάνω από 505 εκατομμύρια κανάλια και τα ποσά που κερδίζουν οι δημοφιλέστεροι YouTubers δεν είναι καθόλου αμελητέα. Σύμφωνα με αποτελέσματα ερευνών, οι πιο επιτυχημένοι YouΤubers κερδίζουν 10 με 30 εκατομμύρια δολάρια τον χρόνο. Ασύλληπτα νούμερα. Στην Ελλάδα ξέρεις τι ισχύει;Στην Ελλάδα αυτά τα ποσά σίγουρα δεν υπάρχουν, όσο πετυχημένος και αν καταφέρει κάποιος να γίνει.Στον ελεύθερο χρόνο σου με τι ασχολείσαι;Μου αρέσει να πηγαίνω για περπάτημα, όπως επίσης και να μαγειρεύω.Δώσε μας ένα μήνυμα για κάποιον που θα θελήσει να ασχοληθεί με το… άθλημα!Να μην απογοητευτεί αν δεν έχει άμεση ανταπόκριση από τον κόσμο. Θέλει χρόνο και υπομονή .Το όνομα του καναλιού  μου είναι MarinaGrigoriou ." ["post_title"]=> string(43) "Polis Face: Μαρίνα Γρηγορίου" ["post_excerpt"]=> string(0) "" ["post_status"]=> string(7) "publish" ["comment_status"]=> string(6) "closed" ["ping_status"]=> string(6) "closed" ["post_password"]=> string(0) "" ["post_name"]=> string(27) "polis-face-marina-grigoriou" ["to_ping"]=> string(0) "" ["pinged"]=> string(0) "" ["post_modified"]=> string(19) "2021-06-11 15:46:27" ["post_modified_gmt"]=> string(19) "2021-06-11 12:46:27" ["post_content_filtered"]=> string(0) "" ["post_parent"]=> int(0) ["guid"]=> string(58) "https://thessnews.gr.95-211-59-116.great2serve.com/?p=5444" ["menu_order"]=> int(0) ["post_type"]=> string(4) "post" ["post_mime_type"]=> string(0) "" ["comment_count"]=> string(1) "0" ["filter"]=> string(3) "raw" } [5]=> object(WP_Post)#3017 (24) { ["ID"]=> int(5438) ["post_author"]=> string(2) "13" ["post_date"]=> string(19) "2018-03-01 18:30:37" ["post_date_gmt"]=> string(19) "2018-03-01 16:30:37" ["post_content"]=> string(8328) "Συνέντευξη στην ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΥΡΑΝΟΥΔΗ || kyranoudidimitra@gmail.comΤο Μaster Chef μπήκε για τα καλά στις ζωές των τηλεθεατών κερδίζοντας τη «μάχη» της τηλεθέασης «κοιτώντας» στα μάτια τον τυφώνα Survivor.Μέσα από το παιχνίδι μαγειρικής γνωρίσαμε τον Κωνσταντίνο Σεφερίδη, τον 23χρονο νεαρό που βρέθηκε πίσω από τις κουζίνες του Μaster Chef και αποχώρησε με το «κεφάλι ψηλά» καθώς δέχτηκε τα καλύτερα σχόλια από τους κριτές την ώρα που τον αποχαιρέτησαν, ενώ μάλιστα δεν ήταν λίγοι συμπαίκτες του οι οποίοι βούρκωσαν.Για τους κολλητούς του ο Κώστας είναι ο σεφ, ο άνθρωπος που υπηρέτησε στις Ειδικές Δυνάμεις και κατάφερε να χάσει 52 κιλά σε επτά  μήνες και όπως αναφέρουν οι ίδιοι στην ThessNews δεν σηκώνει ποτέ το τηλέφωνο του…Οι φίλοι του άλλωστε ήταν και αυτοί που έκαναν την δήλωση στο δημοφιλές παιχνίδι μαγειρικής. «Αφού δεν έγινε δεκτή η αίτηση μας στο πρώτο Master Chef κάναμε και στο δεύτερο. Ο ίδιος το έμαθε λίγο αργότερα όταν ήρθε το mail από την παραγωγή και του είπαμε απλά πότε και που πρέπει να πάει» δήλωσαν χαρακτηριστικά στην ThessNews.Και κάπως έτσι, εκείνο το μεσημέρι ξεκίνησε το όνειρο του Κώστα να παίρνει σάρκα και οστά.Ο Κωνσταντίνος Σεφερίδης μιλώντας στην ThessNews αναφέρθηκε στην εμπειρία που είχε στο Master Chef, στις «κλίκες» που υπάρχουν στο παιχνίδι , αλλά και ποια είναι η γνώμη του για τους κριτές.Πως ήταν η εμπειρία σου στο Master Chef;Όλο αυτό το ονειρευόμουν χρόνια και να που έγινε πραγματικότητα. Να μαγειρεύω κάθε μέρα στην κουζίνα του Master Chef είναι κάτι που θα μου μείνει αξέχαστο. Όπου και να πάω, ό,τι και να κάνω, θα το κουβαλάω πάντα μέσα μου. Είναι από τις στιγμές της ζωής μας που δεν μπορούμε να περιγράψουμε με λόγια.Θεωρείς ότι το παιχνίδι είναι δίκαιο;Δεν μπορώ να σου πω αν είναι δίκαιο ή άδικο. Η προσωπική μου άποψη είναι ότι αποχώρησαν νωρίς άτομα τα οποία περίμενα να φτάσουν μακριά στον διαγωνισμό. Όλα μέσα στο παιχνίδι είναι στιγμές και κρινόμαστε για τις λεπτομέρειες. Σέβομαι όμως απόλυτα τις αποφάσεις των κριτών και σίγουρα αυτοί ξέρουν κάτι παραπάνω.Ποια ήταν η στιγμή που ξεχώρισες περισσότερο μέσα στο παιχνίδι;Δεν μπορώ με τίποτα να ξεχάσω την ημέρα που πήρα την ποδιά του Master Chef. Όταν ο κύριος Κοντιζάς μου έδωσε το δεύτερο ναι, ένιωσα ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος του κόσμου. Όχι τόσο για μένα, αλλά γιατί ήξερα ότι έκανα περήφανο τον πατέρα μου που με περίμενε με ανυπομονησία από έξω. Απίστευτο συναίσθημα.Πιστεύεις ότι μέσω του παιχνιδιού και της αναγνωσιμότητας που έχεις θα σου δοθούν περισσότερες ευκαιρίες;Κακά τα ψέματα, σίγουρα θα μου δοθούν κάποιες ευκαιρίες παραπάνω, αλλά δεν αρκεί μόνο αυτό, πρέπει να τις εκμεταλλευτώ. Όλοι κρινόμαστε για την δουλειά μας, οπότε και εγώ θα κριθώ από αυτήν. Ποτέ δεν μου άρεσαν μόνο τα λόγια.Τι θυσίες πρέπει να κάνει κάποιος για να γίνει μάγειρας;Για να γίνει κάποιος μάγειρας, σίγουρα πρέπει να το αγαπάει πολύ. Περνάς το μεγαλύτερο μέρος της μέρας σου σε μια κουζίνα, ξεχνάς γιορτές, αργίες και διακοπές και παραμελείς πολλές φορές  και την προσωπική σου ζωή. Αν η μαγειρική δεν σε γεμίζει, τότε καλύτερα να ψάξεις για κάτι άλλο.Στα τελευταία επεισόδια βλέπουμε ότι το παιχνίδι έχει αρχίσει να χωρίζεται σε ομάδες. Πως το ένιωσες όσο ήσουν μέσα; Είδες να συμβαίνει κάτι τέτοιο;Δεν θεωρώ ότι στο παιχνίδι υπάρχουν κλίκες. Σίγουρα δεν γίνεται να ταιριάζεις με όλους, με κάποια άτομα όπως είναι φυσιολογικό θα «κουμπώσεις». Δεν νομίζω όμως ότι αυτό είναι κάποιο είδος κλίκας.Ποιος πιστεύεις ότι θα κερδίσει το παιχνίδι;Δεν μπορώ να κάνω προβλέψεις, ο ανταγωνισμός είναι πολύ μεγάλος και στο παιχνίδι βλέπουμε συνεχώς ανατροπές. Πάντως εύχομαι στον τελικό να βρεθούν αντιμέτωποι οι δύο δάσκαλοι μου μέσα στο παιχνίδι ο Αργύρης και ο Τιμολέων.Τι αποκόμισες όλο αυτό το διάστημα που ήσουν στο παιχνίδι;Μόνο η παρουσία μου δίπλα σε τόσο σημαντικούς και καταξιωμένους ανθρώπους στο χώρο της μαγειρικής μου έδωσε πάρα πολλά. Στους κριτές είδα τρεις διαφορετικούς μάγειρες που μου πέρασαν  όλοι τους την ίδια φιλοσοφία. Να αγαπάω με όλη μου την καρδιά αυτό που κάνω και όλα θα έρθουν.Από εσένα από εδώ και πέρα τι να περιμένουμε, ποια είναι τα σχέδια σου;Έχω κάποιες προτάσεις τις οποίες επεξεργάζομαι, με σκοπό να καταλήξω στην καλύτερη επιλογή. Το μόνο που με ενδιαφέρει είναι να εξελίσσομαι συνέχεια και να μην σταματάω να μαθαίνω νέα πράγματα για αυτό που αγαπώ, την μαγειρική." ["post_title"]=> string(159) "Σεφερίδης στην ThessNews: Εύχομαι στον τελικό του Master Chef να βρεθούν ο Αργύρης και ο Τιμολέων" ["post_excerpt"]=> string(0) "" ["post_status"]=> string(7) "publish" ["comment_status"]=> string(6) "closed" ["ping_status"]=> string(6) "closed" ["post_password"]=> string(0) "" ["post_name"]=> string(98) "seferidis-stin-thessnews-efchomai-ston-teliko-tou-master-chef-na-vrethoun-o-argyris-kai-o-timoleon" ["to_ping"]=> string(0) "" ["pinged"]=> string(0) "" ["post_modified"]=> string(19) "2021-06-11 15:43:34" ["post_modified_gmt"]=> string(19) "2021-06-11 12:43:34" ["post_content_filtered"]=> string(0) "" ["post_parent"]=> int(0) ["guid"]=> string(58) "https://thessnews.gr.95-211-59-116.great2serve.com/?p=5438" ["menu_order"]=> int(0) ["post_type"]=> string(4) "post" ["post_mime_type"]=> string(0) "" ["comment_count"]=> string(1) "0" ["filter"]=> string(3) "raw" } [6]=> object(WP_Post)#3018 (24) { ["ID"]=> int(5435) ["post_author"]=> string(2) "13" ["post_date"]=> string(19) "2018-02-24 22:49:11" ["post_date_gmt"]=> string(19) "2018-02-24 20:49:11" ["post_content"]=> string(9840) "Συνέντευξη στον ΓΙΑΝΝΗ ΚΕΣΣΟΠΟΥΛΟ || gkessopoulos@gmail.comΈχει πλούσιο βιογραφικό στο παιδικό θέατρο. Τα τελευταία χρόνια είναι σταθερός συνεργάτης της Μαριάννας Τόλη, που ανεβάζει ιδιαίτερα επιτυχημένες παραγωγές στο είδος.Μια από αυτές η «Παπλωματού», που από τον Οκτώβριο ανεβαίνει στο Θέατρο Αριστοτέλειον, με 500 και πλέον θεατές κάθε Κυριακή! Εκεί, ο βασιλιάς που από άπληστος εγωιστής γίνεται… αλληλέγγυος και γενναιόδωρος κλέβει την παράσταση.Και δεν είναι άλλος από την ηθοποιό Σωκράτη Μαϊδώνη, με τον οποίο είχαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα.Πώς είναι να είσαι... βασιλιάς;Ο ρόλος του βασιλιά στην παράσταση είναι ένας ήρωας που αυτό που ζητά είναι να βρει το νόημα της ζωής, την απόλυτη ευτυχία, την οποία τελικά καταλαβαίνει πως δεν θα την βρει στα υλικά. Είναι μια πρόκληση να ενσαρκώνω αυτόν τον ατίθασο ήρωα και να προσπαθώ να δώσω όμορφα μηνύματα στα παιδιά.Στην «Παπλωματού» τι είναι αυτό που αρέσει τόσο πολύ στα παιδιά;Είναι μια παράσταση που συνθέτει όλα τα στοιχεία του μιούζικαλ, έναν πλούτο ερεθισμάτων. Κι έτσι, τα παιδιά διασκεδάζουν και συμμετέχουν εύκολα στο ταξίδι μας και λαμβάνουν αυτά τα όμορφα μηνύματα της προσφοράς, της αλληλεγγύης και της αγάπης.Το βιογραφικό σου έχει ως επί το πλείστον συμμετοχές σε θεατρικές παραστάσεις για παιδιά. Τι σκέφτεσαι, τι ιδιαίτερο δίνεις από σκηνής, έχοντας απέναντι παιδιά;Τα παιδιά είναι το πιο αγνό και αυθόρμητο κοινό. Βλέπουν καθαρά και δεν φοβούνται να εκφράσουν τα συναισθήματά τους. Δεν νομίζω πως ένας ηθοποιός θα ήθελε τίποτα λιγότερο...Το παιδικό θέατρο είναι επιλογή;Συνήθως στη δουλειά μας αυτό είναι κάτι που προκύπτει, οπότε μπορεί το παιδικό θέατρο να ήρθε στη ζωή μου τυχαία, αλλά αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά είναι πως, μετά από τόσα χρόνια που συνεργάζομαι με την κ. Μαριάννα Τόλη, είναι πια επιλογή μου.Τι σου λένε τα παιδιά μετά την παράσταση;Θα σου πω το εξής: Η αξία ενός αληθινού παιδικού χαμόγελου και μιας γλυκιάς και αυθόρμητης αγκαλιάς είναι ανεκτίμητη. Κι αυτό είναι κάτι που δεν εκφράζεται με λόγια.Η απληστία και η γενναιοδωρία είναι δύο έννοιες κεντρικές στο συγκεκριμένο έργο. Πιστεύεις ότι είναι επίκαιρες έννοιες;Οι έννοιες αυτές είναι διαχρονικές, οπότε σίγουρα τις συναντάμε και σήμερα. Θέλω να ελπίζω πως μέσα από την παράστασή μας θα μπορέσουμε να μεταφέρουμε στα παιδιά, που είναι οι νέοι του μέλλοντος, τη σημασία της γενναιοδωρίας και της προσφοράς. Μην ξεχνάμε πως το θέατρο είναι ένας κεντρικός φορέας διαπαιδαγώγησης και καλλιέργειας της κριτικής σκέψης.Η «Παπλωματού» πραγματεύεται και την έννοια της αλληλεγγύης. Έντονα φορτισμένη στην εποχή μας, πολιτικοποιημένη θα έλεγα. Τι σημαίνει για σένα αλληλεγγύη εκτός σκηνής, στην πραγματική ζωή;Αν και ζούμε σε εποχές δύσκολες, η αλληλεγγύη, ευτυχώς, υπάρχει στην κοινωνία μας. Βλέπω καθημερινά ανθρώπους να βοηθούν ο ένας τον άλλον με κάθε μέσο και αυτό με συγκινεί ιδιαίτερα και με εμπνέει να κάνω κι εγώ το ίδιο. Άλλωστε πώς θα μπορέσει να πάει μπροστά μια κοινωνία χωρίς τη συμπαράσταση, την αλληλοβοήθεια, την αγάπη;Πιστεύεις ότι ο κόσμος στην εποχή μας προτιμά το δύσκολο έργο ή το εύπεπτο, το χαλαρό;Θα σου μιλήσω συγκεκριμένα για το παιδικό θέατρο, με το οποίο ασχολούμαι τα τελευταία χρόνια. Οι παιδικές παραστάσεις πρέπει να είναι εύπεπτες, διαφορετικά δεν θα έχουν παιδαγωγική αξία, δεν θα περάσει το μήνυμα στο παιδί. Και το εύπεπτο δεν σημαίνει ταυτόχρονα και χαλαρό. Ευτυχώς το παιδικό θέατρο στην Ελλάδα έχει ανεβάσει τον πήχη ψηλά και αυτό είναι κάτι που σίγουρα ο κόσμος επιζητά και εκτιμά.Αισιοδοξείς για την Ελλάδα του σήμερα; Φοβάσαι; Θα έφευγες;Την Ελλάδα την αγαπάω και δεν την αλλάζω. Έχω κατά καιρούς ζήσει σε διαφορετικές περιοχές, εντός Ελλάδας βέβαια, και νιώθω ευλογημένος που ακόμα εργάζομαι και δεν χρειάστηκε να φτάσω στο σημείο να πάρω μια τέτοια δύσκολη απόφαση, να φύγω. Σίγουρα ο φόβος υπάρχει για το αύριο και πάντα υπήρχε. Έχω μάθει να μη θεωρώ τίποτα δεδομένο στη ζωή μου, αλλά προσπαθώ να αντιμετωπίζω τη ζωή με αισιοδοξία και χαμόγελο.Τα τελευταία χρόνια αποτελείς βασικό συνεργάτη της κ. Μαριάννας Τόλη, μιας από τις κορυφαίες παραγωγούς παιδικού θεάτρου στη χώρα. Δυο λόγια γι’ αυτήν…Τι να πεις για τον "άνθρωπο" Μαριάννα Τόλη...  Είναι μια γεννημένη καλλιτέχνιδα, αφοσιωμένη με πάθος και αστείρευτη αγάπη σε αυτό που κάνει. Έχει απίστευτη υπομονή και επιμονή στο να προσπαθεί να σου βγάλει τον καλύτερό σου εαυτό και στη δουλειά αλλά και σε προσωπικό επίπεδο. Έχει προσφέρει πολλά και έχει να προσφέρει ακόμα περισσότερα στο παιδικό θέατρο. Αισθάνομαι μεγάλη τιμή και νιώθω απίστευτα τυχερός που συνεργάζομαι μαζί της μέχρι και σήμερα.Είδες θέατρο στη Θεσσαλονίκη αυτόν τον καιρό; Ποιες παραστάσεις σου άρεσαν;Δεν έχω καταφέρει να δω πολλές παραστάσεις, αλλά από αυτές που είδα ξεχώρισα την ερμηνεία του Άρη Σερβετάλη στο "Ριχάρδος ο Β'", την ευρηματική διασκευή του "Στρί-γκλα", καθώς και το καταπληκτικό κείμενο του Άκη Δήμου στο "Όσα η καρδιά μου στην καταιγίδα".Ποια είναι τα σχέδιά σου για το επόμενο χρονικό διάστημα; Ποιες είναι οι βλέψεις σου στον καλλιτεχνικό χώρο;Για την ώρα δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω τι θα ακολουθήσει. Συνεχίζουμε την "Παπλωματού" στο θέατρο Αριστοτέλειον κάθε Κυριακή και είμαι πολύ ευγνώμων που ο κόσμος της Θεσσαλονίκης την έχει αγαπήσει τόσο πολύ. Όσο για τη συνέχεια, ελπίζω και εύχομαι να συνεχίσω να δουλεύω στο παιδικό θέατρο, που με εκφράζει και αγαπώ απεριόριστα.Από το φύλλο της THESSNEWS #93 (17/02/2018-18/02/2018)" ["post_title"]=> string(150) "Σ. Μαϊδώνης στην ThessNews: «Το παιδικό θέατρο στην Ελλάδα έχει ανεβάσει τον πήχη ψηλά»" ["post_excerpt"]=> string(0) "" ["post_status"]=> string(7) "publish" ["comment_status"]=> string(6) "closed" ["ping_status"]=> string(6) "closed" ["post_password"]=> string(0) "" ["post_name"]=> string(87) "s-maidonis-stin-thessnews-to-paidiko-theatro-stin-ellada-echei-anevasei-ton-pichi-psila" ["to_ping"]=> string(0) "" ["pinged"]=> string(0) "" ["post_modified"]=> string(19) "2021-06-11 15:34:29" ["post_modified_gmt"]=> string(19) "2021-06-11 12:34:29" ["post_content_filtered"]=> string(0) "" ["post_parent"]=> int(0) ["guid"]=> string(58) "https://thessnews.gr.95-211-59-116.great2serve.com/?p=5435" ["menu_order"]=> int(0) ["post_type"]=> string(4) "post" ["post_mime_type"]=> string(0) "" ["comment_count"]=> string(1) "0" ["filter"]=> string(3) "raw" } [7]=> object(WP_Post)#3019 (24) { ["ID"]=> int(5425) ["post_author"]=> string(2) "13" ["post_date"]=> string(19) "2018-02-22 18:08:15" ["post_date_gmt"]=> string(19) "2018-02-22 16:08:15" ["post_content"]=> string(13240) "Συνέντευξη στην ΖΩΗ ΤΑΣΚΑ || zwitaska@gmail.comΟ ηθοποιός Δημήτρης Καλαντζής μιλάει στην ThessNews για τη συμμετοχή του στην παράσταση «Η Αυλή των θαυμάτων» ένα νεοελληνικό θεατρικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη που παίζεται στη Μονή Λαζαριστών από το ΚΘΒΕ.Ο Δημήτρης Καλαντζής ενσαρκώνοντας έναν από τους πιο  σύνθετους ρόλους του έργου αναφέρεται μεταξύ άλλων στις δυσκολίες της παράστασης ενώ αποκάλυψε και τα μελλοντικά του σχέδια.Υπάρχουν ομοιότητες στην Αθήνα του 1957 με την Ελλάδα του σήμερα;"Η «Αυλή των θαυμάτων»  όταν γράφτηκε, ήταν το κύκνειο άσμα ενός κόσμου βαθιά δικού μας και βαθιά πικραμένου" αυτό είναι ένα απόσπασμα από το σημείωμα που έγραψε ο Ιάκωβος Καμπανέλλης για το ανέβασμα του έργου στο Θεσσαλικό Θέατρο το 1975... Πόσο πικραμένος είναι και ο δικός μας κόσμος σήμερα! Πόσο ανυπεράσπιστοι αισθανόμαστε όλοι μας. Και αδικημένοι, και μόνοι μας, και αυτή η μοναξιά γίνεται πιο σκληρή με το σβήσιμο του ονείρου. Μας κλέβουν τα όνειρά μας. Κλέβουν τα όνειρα από τα νέα παιδιά. Είναι τρομαχτικό. Άνθρωποι τρομαγμένοι από ανθρώπους και τότε και τώρα...Τι είναι αυτό που ξεχωρίζετε στην παράσταση;Στο θέατρο - και μάλιστα, στο ρεαλιστικό θέατρο - πρέπει να "είσαι" και όχι απλά να περιγράφεις αυτό που οφείλεις να "είσαι". Είναι επισφαλής η ισορροπία. Τα κλισέ της υποκριτικής παραφυλάνε σε κάθε γωνιά, κάθε στιγμή, για να εισχωρήσουν στο παίξιμό σου και να σε οδηγήσουν στα όρια του γραφικού. Δουλέψαμε πολύ πάνω σ' αυτό με τον σκηνοθέτη μας Κώστα Τσιάνο, ο οποίος, με την εμπειρία του, μας στάθηκε πολύτιμος αρωγός στο να δικαιολογήσουμε την κάθε στιγμή της ύπαρξής μας πάνω στη σκηνή. Η σπουδαιότητα μιας κίνησης, μιας παύσης, μιας χειρονομίας, εξαρτάται από την προσωπική ερμηνεία. Και η προσωπική ερμηνεία έχει να κάνει με τη σύνθεση του ρόλου. Με τη δουλειά πάνω στις λεπτομέρειες που είναι χτισμένος ο χαρακτήρας. Οφείλεις να έχεις μία συνέχεια μέσα σου, καθ' όλη τη διάρκεια της παράστασης και αυτό απαιτεί υψηλά επίπεδα συγκέντρωσης και ετοιμότητας. Αυτό είναι που ξεχωρίζω και, κατά τη γνώμη μου, χαρακτηρίζει την παράσταση. Ο τεράστιος όγκος δουλειάς που κατατέθηκε πάνω στη σκηνή.Πόσο δύσκολο ήταν να ενσαρκώσετε τον «Στέλιο», έναν από τους πιo σύνθετους ρόλους του έργου;Ο «Στέλιος» είναι ο πιο σύνθετος ρόλος, όχι μόνο του συγκεκριμένου έργου, αλλά ολόκληρης της Νέας Ελληνικής Δραματουργίας. Ένας χαρακτήρας που την ίδια στιγμή που μοιάζει να είναι ένας από εμάς, "κοιτάζει" προς έναν κόσμο μακρινό, άπιαστο, ουτοπικό. Ο κόσμος του, είναι ο κόσμος της αέναης μοναξιάς. Το "ζωτικό ψεύδος", το ψέμμα δηλαδή που λέμε στον εαυτό μας για κρύψουμε την οδυνηρή αλήθεια της ζωής και να μπορέσουμε να συνεχίσουμε να ζούμε την κάθε μέρα μας, είναι τα θεμέλια πάνω στα οποία έχει χτιστεί ολόκληρη η ύπαρξή του. Και η κατάρρευση επέρχεται όταν δεν μπορεί να κρυφτεί πλέον, όχι από τους άλλους ανθρώπους αλλά από τον ίδιο του τον εαυτό... Ένα ταξίδι στο χάος της ψυχής μας είναι το ψάξιμο του κάθε ρόλου που καλούμαστε να ενσαρκώσουμε. Και ψάχνοντας τον  «Στέλιο» μέσα μου, χάθηκα πολλές φορές στα αδιαπέραστα σκοτάδια του εσώτερου κόσμου μου, γιατί μιλάμε για έναν χαρακτήρα που είναι πολύ μακριά - ιδιοσυγκρασιακά - από μένα. Ένας χαρακτήρας εντελώς αντίθετος από αυτό που είσαι, σε αναγκάζει να επισκεφτείς περιοχές - μέσα σου - πολύ σκοτεινές και ανεξιχνίαστες. Και πολλές φορές μπορεί να είναι και τρομακτικό αυτό που θ' ανακαλύψεις. Πρέπει να πιέζεις κάθε μέρα τον εαυτό σου, όλο και πιο πολύ, ν΄ αντιπαρέλθει τους αρχικούς φόβους. Αυτό θα σ΄ ελευθερώσει και θα σου δώσει τη δυνατότητα βρεις μέσα σου αντιδράσεις και συμπεριφορές που θα τις χρησιμοποιήσεις στη σύνθεση του ρόλου. Κύριό μου μέλημα, στο ψάξιμο αυτού του χαρακτήρα ήταν να μπορέσω να αντιληφθώ μία σωματική πραγματικότητα εντελώς διαφορετική από την δική μου. Και με "δίαυλο επικοινωνίας" αυτή την νέα σωματική συμπεριφορά να μπορέσει να μεταφερθεί το συναίσθημα, η ψυχική κατάσταση και διάθεση στον θεατή. Όλη αυτή η προσπάθεια, όχι απλώς με δυσκόλεψε... με κράτησε πολλές νύχτες ξάγρυπνο.Έχετε ένα πλούσιο βιογραφικό στον χώρο της τέχνης. Πώς αισθανθήκατε όταν σας έγινε η πρόταση γι' αυτό το σπουδαίο έργο;Είμαι επαγγελματίας ηθοποιός. Από αυτό βιοπορίζομαι. Όμως, η Υποκριτική, δεν είναι για μένα μονάχα ένα απλό επάγγελμα, που μου παρέχει τα οικονομικά εφόδια για να ζήσω. Δεν θα μπορούσε να είναι απλώς μία δουλειά, από τη στιγμή που ο κανόνας στο θέατρο δεν είναι μόνο η υποχρεωτική παρουσία σου στον τόπο εργασίας, αλλά μια οργανική ετοιμότητα να δημιουργείς. Και το να διευρύνεται κάθε φορά, όλο και πιο πολύ, το πεδίο της δημιουργικότητάς μου, θεωρώ ότι είναι ζωτικής σημασίας. Γιατί η δημιουργικότητα συνδέεται με την ανίχνευση του εσωτερικού χώρου της ψυχής και με την επικοινωνία με τους γύρω ανθρώπους. Αυτά είναι τα βασικά συστατικά που με χαρακτηρίζουν. Η Υποκριτική, λοιπόν, είναι συνδεδεμένη με τα κέντρα της ύπαρξής μου. Και είναι οι ρόλοι οι αφορμές για να επιβιβαστείς στο "όχημα" της υποκριτικής και να κάνεις το εσωτερικό σου "ταξίδι". Χαρά μεγάλη είναι για μένα η πρόταση για έναν τέτοιο ρόλο. Γιατί είναι μία διαδρομή που - αν την κάνεις με αφοσίωση και κοπιάσεις - θα σε οδηγήσει ακόμα πιο κοντά στην αλήθεια, στο κλειδί του έσχατου μυστικού. Το θέατρο είναι ένας δρόμος που οδηγεί στη ζωή.Μετά την «Αυλή των θαυμάτων» ποια είναι τα σχέδια σας;Τα σχέδια μου θα σχετίζονται πάντα με την επιθυμία μου να γίνομαι κάθε μέρα λίγο καλύτερος από ότι ήμουνα την προηγούμενη. Το μέσον είναι η Υποκριτική. Είναι μεγάλη αγωνία μου, πλέον, η αναμέτρηση με ρόλους που να μπορούν να προκαλέσουν συγκρούσεις μέσα μου και μετατοπίσεις που - κάθε φορά - θα με οδηγούν όλο και πιο κοντά στην αυτογνωσία. Με κείμενα στα οποία τα μεγάλα ζητήματα της ανθρώπινης ύπαρξης - η ζωή, ο θάνατος - γίνονται Τέχνη. Ο άξονας που διαπερνάει την ύπαρξή μου είναι πιο κοντά από ποτέ, πλέον, στα ερωτήματα για το τι είναι η Μοίρα και ποιά είναι η θέση του Ανθρώπου μέσα στο Σύμπαν, που είναι αντίστοιχα οι άξονες της Αρχαίας Ελληνικής Τραγωδίας. Βαθιά μου επιθυμία -πάντα - είναι να συνεχίζεται διαρκώς η ενασχόλησή μου με τα κείμενα των Αρχαίων Κλασσικών, που ξεκίνησε ως μαθητεία στο Θέατρο Τέχνης και συνεχίστηκε ως σπουδή πάνω σε νέες μορφές έκφρασης σε ανοιχτά θέατρα.Κλείνοντας, η παράσταση ανέβηκε αρχές Οκτωβρίου. Μέχρι πότε θα παίζεται στη Μονή Λαζαριστών; Τι σας λείπει από την Αθήνα;Η παράσταση θα συνεχιστεί μέχρι και την Κυριακή των Βαϊων, μέχρι δηλαδή την 1η Απριλίου. Μιλάμε για την μακροβιότερη παράσταση του Κ.Θ.Β.Ε. κατά την φετινή σεζόν. Από την Αθήνα μου λείπουν - φυσικά - κάποιοι δικοί μου άνθρωποι, κοντινοί μου...Μου λείπει το σπίτι μου και η περιοχή που μένω...μου λείπει η ομάδα μου και οι συμπαίχτες μου. Αλλά δεν παραπονιέμαι. Χαίρομαι που ζω στη Θεσσαλονίκη. Αφήνω το ένστικτό μου να με οδηγεί. Και, τούτη τη φορά, μ' έφερε στο Βορρά. Η ζωή αποφασίζει. Οι περιστάσεις, μας αποκαλύπτουν στους άλλους και - κυρίως - στους εαυτούς μας. Πάντα προσπαθώ να βρίσκω τρόπους να ψάχνω μέσα μου. Δεν θα σταματήσω ποτέ." ["post_title"]=> string(142) "Δ. Καλαντζής στην ThessNews: Η μοναξιά γίνεται πιο σκληρή με το σβήσιμο του ονείρου" ["post_excerpt"]=> string(0) "" ["post_status"]=> string(7) "publish" ["comment_status"]=> string(6) "closed" ["ping_status"]=> string(6) "closed" ["post_password"]=> string(0) "" ["post_name"]=> string(81) "d-kalantzis-stin-thessnews-i-monaxia-ginetai-pio-skliri-me-to-svisimo-tou-oneirou" ["to_ping"]=> string(0) "" ["pinged"]=> string(0) "" ["post_modified"]=> string(19) "2021-06-11 15:31:18" ["post_modified_gmt"]=> string(19) "2021-06-11 12:31:18" ["post_content_filtered"]=> string(0) "" ["post_parent"]=> int(0) ["guid"]=> string(58) "https://thessnews.gr.95-211-59-116.great2serve.com/?p=5425" ["menu_order"]=> int(0) ["post_type"]=> string(4) "post" ["post_mime_type"]=> string(0) "" ["comment_count"]=> string(1) "0" ["filter"]=> string(3) "raw" } [8]=> object(WP_Post)#3020 (24) { ["ID"]=> int(853) ["post_author"]=> string(2) "30" ["post_date"]=> string(19) "2018-02-20 20:07:24" ["post_date_gmt"]=> string(19) "2018-02-20 18:07:24" ["post_content"]=> string(3766) "Η πρόσφατη επίσκεψη του Επιτρόπου Μοσκοβισί στην Αθήνα μας έκανε πιο σοφούς, καθώς μάθαμε πως στη χώρα μετά το πρόγραμμα (το 3ο Μνημόνιο) όλα πρέπει να στηριχθούν σε μια συμφωνία που θα βασίζεται στους Έλληνες και «σε μια στρατηγική που θα έχει ως εμπνευστή την ελληνική πλευρά». Έγινε δε ο Επίτροπος ακόμα πιο σαφής λέγοντας «θέλω η Ελλάδα να είναι ιδιοκτήτρια του προγράμματος και να τηρεί τις δεσμεύσεις της».Επί της ουσίας ο κ. Μοσκοβισί επισημαίνει πως η κατάρτιση της επόμενης δέσμης μεταρρυθμίσεων, η υλοποίηση των οποίων θα είναι συνδεδεμένη με την σταδιακή εκτέλεση μέτρων ελάφρυνσης του χρέους της χώρας, αποτελεί ευθύνη της ελληνικής πλευράς.Οι Ευρωπαίοι εταίροι μάλλον θεωρούν ότι το εγχώριο πολιτικό προσωπικό απέκτησε πλέον τον απαιτούμενο βαθμό «ωριμότητας», προκειμένου να μην ξηλώσει με την πρώτη ευκαιρία ότι έχει γίνει τα προηγούμενα χρόνια και παράλληλα να θέσει σε τροχιά εφαρμογής ένα εθνικό σχέδιο ανάπτυξης.Από που αντλούν οι Ευρωπαίοι αυτή την σιγουριά για το εν γένει «επίπεδο» του εγχώριου πολιτικού προσωπικού, παραμένει ένα μεγάλο ερώτημα.Έχουν διαπιστώσει καμία σοβαρή μεταρρύθμιση που πραγματοποιήθηκε από το 2010 επειδή την δρομολόγησε από μόνη της κάποια ελληνική κυβέρνηση;Έχει δημιουργηθεί ένα αξιόπιστο, πλήρως μηχανογραφημένο και σύγχρονο δημόσιο;Έχει αποκτήσει η χώρα ένα έστω υποφερτό επενδυτικό περιβάλλον;Έχει παταχθεί σε ικανοποιητικό βαθμό η διαφθορά και η φοροδιαφυγή;Εν τέλει έγινε κατανοητό και γνωστό σε όλους ποιοι έφταιγαν και γιατί οδηγηθήκαμε ως χώρα στην ταπεινωτική χρεοκοπία και στα μνημόνια;Όποιος πιστεύει ότι οι Έλληνες πολιτικοί (με κάποιες προφανώς φωτεινές εξαιρέσεις) είναι ικανοί να υλοποιήσουν οικειοθελώς σοβαρές μεταρρυθμίσεις, μάλλον ζει σε άλλη χώρα.Στις δημοκρατίες μπορεί να μην υπάρχουν αδιέξοδα, αλλά ένα μεγάλο μέρος του πολιτικού προσωπικού της χώρας αντιμετωπίζει εδώ και καιρό βαθύ πνευματικό αδιέξοδο χωρίς ορατή «θεραπεία». " ["post_title"]=> string(72) "Ποιος θα φτιάξει το επόμενο «Μνημόνιο»;" ["post_excerpt"]=> string(0) "" ["post_status"]=> string(7) "publish" ["comment_status"]=> string(6) "closed" ["ping_status"]=> string(6) "closed" ["post_password"]=> string(0) "" ["post_name"]=> string(37) "poios-tha-ftiaxei-to-epomeno-mnimonio" ["to_ping"]=> string(0) "" ["pinged"]=> string(0) "" ["post_modified"]=> string(19) "2021-07-17 23:55:02" ["post_modified_gmt"]=> string(19) "2021-07-17 20:55:02" ["post_content_filtered"]=> string(0) "" ["post_parent"]=> int(0) ["guid"]=> string(57) "https://thessnews.gr.95-211-59-116.great2serve.com/?p=853" ["menu_order"]=> int(0) ["post_type"]=> string(4) "post" ["post_mime_type"]=> string(0) "" ["comment_count"]=> string(1) "0" ["filter"]=> string(3) "raw" } [9]=> object(WP_Post)#3021 (24) { ["ID"]=> int(5422) ["post_author"]=> string(2) "20" ["post_date"]=> string(19) "2018-02-20 17:44:07" ["post_date_gmt"]=> string(19) "2018-02-20 15:44:07" ["post_content"]=> string(13260) "συνέντευξη στον ΣΤΑΥΡΟ ΜΥΘΟ || mythos@eroticos.grΈνας ανένταχτος θεατράνθρωπος με πρωταγωνιστικούς ρόλους πάνω στη σκηνή ως ηθοποιός αλλά και ως σκηνοθέτης.Ο Δημήτρης Λιγνάδης μέσα από τους ρόλους ανακαλύπτει τον εαυτό του και την ισορροπία του και σ’ αυτή τη συνάντησή του με τον Γιώργο Νανούρη στη Θεσσαλονίκη, ανοίγει τις σκέψεις του στην ThessΝews.Πώς είναι ο Δημήτρης Λιγνάδης σαν άνθρωπος; Χαμηλών τόνων ή έχει έναν εκρηκτικό χαρακτήρα που διοχετεύει την ενέργειά του πάνω στη σκηνή;Αυτή είναι μια περίεργη ερώτηση που μάλλον μπορεί να την απαντήσει μόνο ο κόσμος. Γιατί άλλοι λένε ότι είμαι χαμηλών τόνων, ενώ άλλοι λένε ότι έχω εκρηκτικό χαρακτήρα. Αν πρέπει να απαντήσω για μένα, θα έλεγα ότι είμαι ένα περίεργο κοκτέιλ και των δύο. Νομίζω ότι όσο περνάνε τα χρόνια, και έχει κυλήσει αρκετό νερό στο αυλάκι, πάνω κάτω οι χαρακτήρες μένουν ίδιοι. Μόνο λίγο πιο πλούσιοι γινόμαστε από τις εμπειρίες της ζωής και της ηλικίας, δηλαδή των χρόνων που περνάνε. Δεν ξέρω αν είμαι εκρηκτικός χαρακτήρας, ξέρω πάντως ότι έχω μια ανησυχία, δεν ικανοποιούμαι ούτε με τον εαυτό μου ούτε με τίποτα. Sky is the limit. Το όριο είναι ο ουρανός. Γι’ αυτό είμαι ανικανοποίητος, αυτό μπορώ να σας το βεβαιώσω.Πιστεύετε στη χημεία του θεάτρου; Όπως όταν λέμε στη χημεία του έρωτα;Όχι, δεν πιστεύω καθόλου στη χημεία. Στο θέατρο πιστεύω στο χάρισμα που μπορεί να έχει εκ γενετής κάποιος και στο χάρισμα που έχει κάποιος να καλλιεργεί το χάρισμά του. Είναι μια διπλή έννοια του χαρίσματος ή του ταλέντου, ας το πούμε έτσι. Επίσης πιστεύω στη συγκυρία, στην τύχη, στην ασταμάτητη δουλειά, στην υπομονή και στην επιμονή. Όλα αυτά που σας λέω δεν είναι μεταφυσικά. Η χημεία είναι κάτι το μεταφυσικό.Πάμε στη Θεσσαλονίκη, αυτή τη φορά με τον Γιώργο Νανούρη να κρατά τα ηνία της σκηνοθεσίας του «Αφέντη και δούλου». Μια παράσταση που κουβαλάει διθυραμβικές κριτικές. Μπαίνω στον πειρασμό να κάνω την κοινότυπη ερώτηση: Πώς προέκυψε το πάντρεμα;Είναι κάτι που θέλαμε και οι δύο να γίνει. Εγώ, ξέρετε, όταν δεν δουλεύω παθαίνω έναν τρόμο κενού. Ενώ είμαστε φίλοι, τον έπιασα και του είπα «Γιώργο, είσαι από τους ελάχιστους σκηνοθέτες που θα ήθελα να συνεργαστώ. Βρες κάτι να κάνουμε». Σε λίγες μέρες με παίρνει και μου λέει «βρήκα τι θέλω να κάνουμε». Και πριν μου πει, του είπα κατευθείαν «δέχομαι». Και τελικά αυτό που βρήκε ήταν κάτι που μας άρεσε και τους δύο και είναι μια συνεργασία που θα μου μείνει. Είναι μια γλυκιά συνεργασία, ο Γιώργος είναι ένας εκπληκτικός συνάδερφος που κρατάει τα ηνία της σκηνοθεσίας, όπως κρατάει και τα ηνία του ελκήθρου. Γιατί αυτό είναι και το βασικό σκηνικό μας, πάνω στο οποίο δύο άνθρωποι, δύο ζωές, πορεύονται. Δύο διαφορετικές ζωές αλληλεπικαλύπτονται, χρησιμοποιώ επίτηδες αυτό το ρήμα, στο φινάλε.Τι σας κάνει να σταθείτε σε έναν άνθρωπο και να πείτε το «ναι»;Σπάνια λέω «όχι» σε δουλειές. Πρέπει να μη με εμπνέει καθόλου ο άλλος για να το πω. Ξέρετε γιατί; Γιατί είμαι ένας επαγγελματίας ηθοποιός. Δεν είμαι ένας αριστοκράτης που διαλέγω μόνο τι θα κάνω. Ξέρω ότι στη δουλειά μας παίζει μεγάλη σημασία και το επαγγελματικό. Ότι πρέπει να δουλέψουμε, πρέπει να συνεργαστούμε και με ανθρώπους που μπορεί να μην τους γουστάρουμε. Για να αρνηθώ λοιπόν, πρέπει να είναι κάτι ακραίο. Επίσης να σας πω ότι εγώ στη ζωή μου δεν μπορώ να σας πουλήσω μαγκιά ότι έκανα ό,τι ήθελα, αλλά μέχρι στιγμής δεν έκανα ό,τι δεν ήθελα. Αυτό μπορώ να σας το βεβαιώσω. Έχοντας δει τη δουλειά του Νανούρη αλλά και του παραγωγού μας, του Γιώργου Λυκιαρδόπουλου, ήξερα ότι ήθελα να δουλέψω μαζί τους. Και έγινε αυτό, που ξεκίνησε σεμνά και κατέληξε εδώ. Νομίζω ότι βρισκόμαστε σε μια εποχή που ο κόσμος ξαναγυρνάει, μετά από μια περιπλάνηση από το δήθεν αισθητικό, στο αίσθημα, στο συναίσθημα, στο έργο του συγγραφέα και τολμώ να πω και στον ηθοποιό.Έχω έρθει πάρα πολλές φορές στη Θεσσαλονίκη, πότε με το Εθνικό, πότε με το Κρατικό Θέατρο, πότε με ιδιωτικές παραγωγές, αυτή τη φορά είμαι ιδιαίτερα συγκινημένος. Είμαι ευαίσθητος με αυτό το θέμα, το θέμα της Μακεδονίας. Της μίας Μακεδονίας.Μπορεί να κάνει κάποιος επανάσταση μέσα από το θέατρο;Μπορεί να εκπαιδεύσει κάποιος μέσα από το θέατρο. Αν η κάθε επανάσταση, γιατί εγώ αυτό πιστεύω, προϋποθέτει μια εκπαίδευση, του ατόμου και του συνόλου, μια παιδεία δηλαδή, σημαίνει ότι σπάω κάτι, για να βάλω κάτι άλλο στη θέση του. Αυτό που θέλω να βάλω στη θέση του είναι κάτι που εγώ έχω ως πρότυπο. Ως ιδέα. Ναι, με αυτή την έννοια το θέατρο μπορεί να κάνει επανάσταση. Δεν είναι αυτή η αποστολή του. Το θέατρο είναι έκφραση. Επίσης το θέατρο ασκεί καλλιέργεια. Ασκεί και παιδεία. Ξέρω ότι στις μέρες μας είναι άχαρο όλο αυτό, αλλά έτσι είναι το θέατρο. Και δεν σας το λέει ένας άνθρωπος με γυαλάκια πάνω από ένα γραφείο. Έχω βγάλει και το πανεπιστήμιο και την Πανεπιστημίου. Έχω μελετήσει τον Σωκράτη αλλά και την οδό Σωκράτους στην Αθήνα, για όποιον γνωρίζει.Η εποχή που ζούμε είναι ανελέητη ή εύθραυστη;Μπορώ να σας πω με σιγουριά ότι έχει γίνει πιο γρήγορη. Και οι ρυθμοί της. Και αυτό είναι παγκόσμιο φαινόμενο. Τουλάχιστον στον Δυτικό κόσμο. Ακριβώς επειδή έχουνε πεθάνει οι ιδέες ή βρίσκονται σε μεγάλη ύπνωση, γι’ αυτό ανθίζουν οι ιδεολογίες. Αυτή τη στιγμή έχουν πεθάνει οι ιδέες. Και μια ομάδα ανθρώπων πάει να κρυφτεί και να βολευτεί κάτω από ιδεολογίες. Και δεν μιλάω μόνο για την πολιτική, μιλάω για την κοινωνία, μιλάω γενικά. Ο οραματισμός είναι του μέλλοντος. Το μέλλον δεν μπορεί να είναι μόνο αριθμοί και εξισώσεις. Νομίζω ότι θα ξαναπροκύψουν οι ιδέες και ελπίζω να έχουν ένα θετικό πρόσημο. Κατά τ’ άλλα, δεν θέλω να λέω για την εποχή μου, μου μοιάζει γεροντικό. Κάθε εποχή έχει τα ελαττώματα και τα προτερήματά της. Προσωπικά είμαι ένας άνθρωπος που πιστεύω στους νέους ανθρώπους και γι’ αυτό και είμαι απαιτητικός από αυτούς.Έχουν αφυπνιστεί οι Έλληνες;Όχι, δεν το πιστεύω ότι έχουν αφυπνιστεί. Η ελληνική κοινωνία στις μέρες μας, ειδικότερα από τη Μεταπολίτευση και μετά, βρίσκεται σε ένα εκκρεμές. Το εκκρεμές για να ισορροπήσει θα πάει πρώτα από την μία πλευρά, μετά από την άλλη, των άκρων δηλαδή, μέχρι να βρεθεί σε ένα κέντρο. Και ελπίζω μέχρι να βρεθεί να μη σπάσει το ρολόι.Αισιοδοξία είναι αυτό;Είμαι αισιόδοξος. Είμαι ρεαλιστής βεβαίως. Βλέπω και μπορώ να διακρίνω το μαύρο από το  άσπρο και αν η γνώση που έχω, η εμπειρία μου, περιέχει μαύρο, η ψυχή μου είναι γεμάτη άσπρο. Δηλαδή ελπίζω.Το «Αφέντης και δούλος» είναι ένα καθαρά ευαίσθητο έργο. Τι γυρεύει ανάμεσά μας;Ένα σπουδαίο δημιούργημα της τέχνης, και ας μιλήσουμε για το θέατρο, δεν είναι μόνο ο επικαιρικός του χαρακτήρας. Η Μόνα Λίζα δεν περιέχει κανέναν επικαιρικό χαρακτήρα αλλά είναι αριστούργημα. Παρόλα αυτά, το «Αφέντης και δούλος» έχει να πει σήμερα πολλά. Γιατί μιλάει για την απεμπλοκή από το «εγώ» μας και την ανάγκη του «εσύ». Του άλλου, του πλησίον, του ανθρώπου. Και αυτό το κάνει ένας τεράστιος συγγραφέας και η παράσταση το δείχνει με τον πιο απλό και καθόλου κλασικό αλλά σεβαστικό τρόπο ως προς το κείμενο. Η ανάγκη ότι ξαφνικά έχουμε πάρει όλη τη ζωή μας λάθος, γιατί δεν έχουμε καταλάβει πόση ανάγκη έχουμε, όχι σωματικά, βιολογικά και οικονομικά, η ψυχή μας πόσο ανάγκη έχει τον άλλον. Η ψυχή μας είναι πάντα ο άλλος. Πάντα.INFO«Αφέντης και Δούλος», Λέων ΤολστόιΔημήτρης Λιγνάδης & Γιώργος ΝανούρηςΘΕΑΤΡΟ ΑΘΗΝΑΙΟΝΑπό 9 έως και 18  ΦεβρουαρίουΠροπώληση: Ταμείο θεάτρου - www.ticketservices.gr - www.gooddeals.grΑπό το φύλλο της THESSNEWS #92 (10/02/2018-11/02/2018)" ["post_title"]=> string(82) "Δ. Λιγνάδης στην ThessNews: Έχουν πεθάνει οι ιδέες" ["post_excerpt"]=> string(0) "" ["post_status"]=> string(7) "publish" ["comment_status"]=> string(6) "closed" ["ping_status"]=> string(6) "closed" ["post_password"]=> string(0) "" ["post_name"]=> string(50) "d-lignadis-stin-thessnews-echoun-pethanei-oi-idees" ["to_ping"]=> string(0) "" ["pinged"]=> string(0) "" ["post_modified"]=> string(19) "2021-06-11 15:14:57" ["post_modified_gmt"]=> string(19) "2021-06-11 12:14:57" ["post_content_filtered"]=> string(0) "" ["post_parent"]=> int(0) ["guid"]=> string(58) "https://thessnews.gr.95-211-59-116.great2serve.com/?p=5422" ["menu_order"]=> int(0) ["post_type"]=> string(4) "post" ["post_mime_type"]=> string(0) "" ["comment_count"]=> string(1) "0" ["filter"]=> string(3) "raw" } [10]=> object(WP_Post)#3022 (24) { ["ID"]=> int(5419) ["post_author"]=> string(2) "13" ["post_date"]=> string(19) "2018-02-20 17:02:27" ["post_date_gmt"]=> string(19) "2018-02-20 15:02:27" ["post_content"]=> string(10073) "Συνέντευξη στον ΓΙΑΝΝΗ ΚΕΣΣΟΠΟΥΛΟ || gkessopoulos@gmail.comΑπόφοιτος της Σχολής Δραματικής Τέχνης Βεάκη, συνεργάζεται με το Κρατικό Θέατρο από το 2008, όπου ερμήνευε τον Ροδόλφο στην παράσταση της παιδικής σκηνής «Ερωτευμένος πειρατής» του Θέμη Μουμουλίδη.Από τότε συνεργάζεται ανελλιπώς με το ΚΘΒΕ, έχοντας στο ενεργητικό του συμμετοχή σε σπουδαίες παραστάσεις. Παράλληλα συμμετείχε σε τηλεοπτικές σειρές όπως το «Παρά πέντε», «Τα μυστικά της Εδέμ», «Ζωή ξανά» κ.ά. Φέτος είναι ο «Μπάμπης» στην «Αυλή των θαυμάτων» του Ιάκωβου Καμπανέλλη, που σκηνοθετεί ο Κώστας Τσιάνος. Είναι ο απλός Έλληνας που παθιάζεται και απογοητεύεται από τη μια στιγμή στην άλλη. Είναι ο Θανάσης Δισλής, που μίλησε στην ΤhessΝews για την «Αυλή των θαυμάτων» και όχι μόνο…Μονή Λαζαριστών, σκηνή Σωκράτης Καραντινός στα δυτικά της πόλης. Είναι ναός ή εξορία για τον ηθοποιό;Κάθε θέατρο είναι ναός για τον ηθοποιό, αλίμονο αν λέγαμε ότι είναι εξορία, θα ήμουν αχάριστος αν έλεγα κάτι τέτοιο, πόσο μάλλον όταν στο συγκεκριμένο θέατρο μου δόθηκαν οι ευκαιρίες να ερμηνεύσω σπουδαίους ρόλους σε σπουδαία έργα όπως τον Ταρνανά στη «Λωξάντρα», τον Ναπολέων στη «Φάρμα των ζώων» και τον Μπάμπη στο «Τρίτο στεφάνι» και στην «Αυλή των θαυμάτων». Άλλωστε είναι ένα στολίδι στη δυτική πλευρά της πόλης και δίνει την ευκαιρία και στον κόσμο που είναι πιο μακριά από το κέντρο να απολαύσει καλό και ποιοτικό θέατρο.«Η αυλή των θαυμάτων» είναι μια μικρογραφία της Ελλάδας. Ποιο πιστεύεις ότι είναι το μήνυμά της;«Κάθε τέλος μια καινούρια αρχή». Όσο ρομαντικό και αισιόδοξο και αν ακούγεται, πιστεύω πως έτσι είναι, τίποτα δεν τελειώνει αν εμείς δεν θέλουμε να τελειώσει. Ο Έλληνας έχει πίστη, πείσμα, τσαγανό, μεράκι και φιλότιμο και αυτό είναι που τον κάνει να ξεχωρίζει από τους άλλους λαούς και που ενοχλεί κάποιους.Ποιον χαρακτήρα θεωρείς πιο διαχρονικό;Δεν μπορώ να  ξεχωρίσω κάποιον, νομίζω πως όλοι είναι διαχρονικοί χαρακτήρες. Σε κάθε γειτονιά, σε κάθε πολυκατοικία μπορείς να βρεις αυτούς τους ανθρώπους, είναι όλοι τους άνθρωποι της διπλανής πόρτας γι’ αυτό και μας είναι τόσο οικείοι. Όλοι λοιπόν κάποιον μας θυμίζουν και ταυτιζόμαστε μαζί του, ο καθένας για τον δικό του λόγο.Ο Μπάμπης, τον οποίο ενσαρκώνεις, είναι ο σημερινός Έλληνας που μετανάστευσε στην Τσεχία αλλά εξαπατήθηκε από τον μεσάζοντα. Πώς αντιλαμβάνεσαι τον ρόλο σου;Είδα ένα ρεπορτάζ πρόσφατα με αυτό το θέμα και ομολογώ ότι ήρθα στη θέση τους για λίγο. Ο Μπάμπης είναι ένας αυθόρμητος άνθρωπος, γνήσιος, αληθινός, χωρίς δεύτερη σκέψη στο πίσω μέρος του μυαλού, λέει τη σκέψη του δυνατά και είναι ντόμπρος, γι’ αυτό και «την πατάει» από αυτούς που εκμεταλλεύονται την ανθρώπινη ανάγκη και την ευκαιρία τους για μια καλύτερη ζωή.Ο ίδιος ο Ιάκωβος Καμπανέλλης προσδιορίζει το έργο ως περιγραφή «της έλλειψης σταθερότητας και σιγουριάς, που χαρακτηρίζει τη ζωή του Έλληνα». Στη γενιά μετά τη μεταπολίτευση, ισχύει αυτό; Σε ποια πεδία;Αν με ρωτούσες 15 χρόνια πριν, θα σου απαντούσα ότι αυτό ίσως συνέβαινε κάποτε, τότε που η χώρα προσπαθούσε να συνέλθει από απανωτά χτυπήματα, πολέμους, εμφύλιους, δικτατορία κλπ. Εμείς αυτά δεν τα ζήσαμε. Έχοντας ζήσει την περίοδο του ‘80-‘90 και την εποχή των Ολυμπιακών αγώνων, που η Ελλάδα ευημερούσε, αν κάποιος έλεγε ότι σε πολύ λίγα χρόνια θα φτάσουμε σ’ αυτήν την κατάσταση, θα τον θεωρούσαμε κινδυνολόγο και υπερβολικό. Δυστυχώς όμως η έλλειψη της σταθερότητας και σιγουριάς χαρακτηρίζει και πάλι τη ζωή του Έλληνα. Και η μετανάστευση δυστυχώς φαντάζει και πάλι ως  μία λύση. Μόνο που πια φεύγουν μορφωμένοι, ειδικευμένοι επαγγελματίες που η χώρα τούς έχει ανάγκη.Ζούμε σε εποχή βαθιάς κρίσης, ο θεατής έρχεται ταλαιπωρημένος από τα φορολογικά του, τα οικονομικά του, τα πολιτικά του κλπ. Τι σκέφτεσαι όταν απευθύνεσαι σ’ αυτόν από σκηνής;Θέλω να σκέφτομαι και σκέφτομαι αισιόδοξα, το μεγαλύτερο μέρος των θεατών είναι άνθρωποι που έχουν ζήσει τέτοιες καταστάσεις και ταυτίζονται μ’ αυτές, σχολιάζουν, συμπάσχουν, γελάνε, κλαίνε, περνάνε καλά και  ξεχνιούνται. Βλέπουν, θυμούνται και ελπίζουν.Το όνειρο της Αυστραλίας είναι πάλι επίκαιρο, καθώς πολλά νέα παιδιά, και όχι μόνο, αναζητούν την τύχη τους στο εξωτερικό, λόγω των συνθηκών της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα. Πιστεύεις ότι η φυγή είναι λύση;Κατά τη γνώμη μου η φυγή δεν είναι λύση, είναι η εύκολη λύση, η ατάκα του Μπάμπη «εδώ είναι ο τόπος μου, εδώ τα θέλω όλα, ψωμί, σπίτι, δουλειά, όλα εδώ τα θέλω». Μπορεί να γράφτηκε πριν 60 χρόνια αλλά με εκφράζει  απόλυτα!Προσωπικά, αισιοδοξείς στην Ελλάδα του σήμερα;Ναι, αισιοδοξώ, θέλω να αισιοδοξώ, θέλω να κοιτάζω μπροστά και να λέω «τα καλύτερα έρχονται» και θα έρθουν αρκεί να το πιστέψουμε. Έτσι μεγάλωσα, έτσι θέλω να μεγαλώσω και τα παιδιά μου.Θα χρησιμοποιήσω το ερώτημα που θέτει η ανακοίνωση του ΚΘΒΕ για το έργο: «Τι βιώνουμε, τελικά, ένα μίζερο αδιέξοδο ή ένα θαύμα;»Θέλω να πιστεύω στο θαύμα. Γιατί μπορούμε να κάνουμε θαύματα, αρκεί να θέλουμε. Εμένα δε μου πάει η μιζέρια, τη σιχαίνομαι…Κλείνοντας: τι είναι για σένα το Κρατικό Θέατρο; Ποιος είναι, πιστεύεις, ο ρόλος του για την πόλη και τη Βόρεια Ελλάδα;Το Κρατικό θέατρο για μένα είναι το σπίτι μου, η δουλειά μου, η διασκέδασή μου. Ο ρόλος του και ο εκπαιδευτικός του χαρακτήρας είναι σημαντικός όχι μόνο στη Βόρεια Ελλάδα, αλλά και στα Βαλκάνια και την Ευρώπη γενικότερα. Έχει έμπειρο προσωπικό, ταλαντούχους ηθοποιούς και παραγωγές και παραστάσεις που δεν έχουν να ζηλέψουν σε τίποτα τις παραστάσεις του εξωτερικού. Είναι ένα ανοιχτό Θέατρο με ανθρώπινο πρόσωπο για όλες τις ηλικίες και όλους τους ανθρώπους.Από το φύλλο της THESSNEWS #92 (10/02/2018-11/02/2018)" ["post_title"]=> string(119) "Θ. Δισλής στην ThessNews: «Η φυγή δεν είναι λύση, είναι η εύκολη λύση…»" ["post_excerpt"]=> string(0) "" ["post_status"]=> string(7) "publish" ["comment_status"]=> string(6) "closed" ["ping_status"]=> string(6) "closed" ["post_password"]=> string(0) "" ["post_name"]=> string(68) "th-dislis-stin-thessnews-i-fygi-den-einai-lysi-einai-i-efkoli-lysi-2" ["to_ping"]=> string(0) "" ["pinged"]=> string(0) "" ["post_modified"]=> string(19) "2021-06-11 15:11:48" ["post_modified_gmt"]=> string(19) "2021-06-11 12:11:48" ["post_content_filtered"]=> string(0) "" ["post_parent"]=> int(0) ["guid"]=> string(58) "https://thessnews.gr.95-211-59-116.great2serve.com/?p=5419" ["menu_order"]=> int(0) ["post_type"]=> string(4) "post" ["post_mime_type"]=> string(0) "" ["comment_count"]=> string(1) "0" ["filter"]=> string(3) "raw" } [11]=> object(WP_Post)#3023 (24) { ["ID"]=> int(5412) ["post_author"]=> string(2) "13" ["post_date"]=> string(19) "2018-02-20 17:02:00" ["post_date_gmt"]=> string(19) "2018-02-20 15:02:00" ["post_content"]=> string(10073) "Συνέντευξη στον ΓΙΑΝΝΗ ΚΕΣΣΟΠΟΥΛΟ || gkessopoulos@gmail.comΑπόφοιτος της Σχολής Δραματικής Τέχνης Βεάκη, συνεργάζεται με το Κρατικό Θέατρο από το 2008, όπου ερμήνευε τον Ροδόλφο στην παράσταση της παιδικής σκηνής «Ερωτευμένος πειρατής» του Θέμη Μουμουλίδη.Από τότε συνεργάζεται ανελλιπώς με το ΚΘΒΕ, έχοντας στο ενεργητικό του συμμετοχή σε σπουδαίες παραστάσεις. Παράλληλα συμμετείχε σε τηλεοπτικές σειρές όπως το «Παρά πέντε», «Τα μυστικά της Εδέμ», «Ζωή ξανά» κ.ά. Φέτος είναι ο «Μπάμπης» στην «Αυλή των θαυμάτων» του Ιάκωβου Καμπανέλλη, που σκηνοθετεί ο Κώστας Τσιάνος. Είναι ο απλός Έλληνας που παθιάζεται και απογοητεύεται από τη μια στιγμή στην άλλη. Είναι ο Θανάσης Δισλής, που μίλησε στην ΤhessΝews για την «Αυλή των θαυμάτων» και όχι μόνο…Μονή Λαζαριστών, σκηνή Σωκράτης Καραντινός στα δυτικά της πόλης. Είναι ναός ή εξορία για τον ηθοποιό;Κάθε θέατρο είναι ναός για τον ηθοποιό, αλίμονο αν λέγαμε ότι είναι εξορία, θα ήμουν αχάριστος αν έλεγα κάτι τέτοιο, πόσο μάλλον όταν στο συγκεκριμένο θέατρο μου δόθηκαν οι ευκαιρίες να ερμηνεύσω σπουδαίους ρόλους σε σπουδαία έργα όπως τον Ταρνανά στη «Λωξάντρα», τον Ναπολέων στη «Φάρμα των ζώων» και τον Μπάμπη στο «Τρίτο στεφάνι» και στην «Αυλή των θαυμάτων». Άλλωστε είναι ένα στολίδι στη δυτική πλευρά της πόλης και δίνει την ευκαιρία και στον κόσμο που είναι πιο μακριά από το κέντρο να απολαύσει καλό και ποιοτικό θέατρο.«Η αυλή των θαυμάτων» είναι μια μικρογραφία της Ελλάδας. Ποιο πιστεύεις ότι είναι το μήνυμά της;«Κάθε τέλος μια καινούρια αρχή». Όσο ρομαντικό και αισιόδοξο και αν ακούγεται, πιστεύω πως έτσι είναι, τίποτα δεν τελειώνει αν εμείς δεν θέλουμε να τελειώσει. Ο Έλληνας έχει πίστη, πείσμα, τσαγανό, μεράκι και φιλότιμο και αυτό είναι που τον κάνει να ξεχωρίζει από τους άλλους λαούς και που ενοχλεί κάποιους.Ποιον χαρακτήρα θεωρείς πιο διαχρονικό;Δεν μπορώ να  ξεχωρίσω κάποιον, νομίζω πως όλοι είναι διαχρονικοί χαρακτήρες. Σε κάθε γειτονιά, σε κάθε πολυκατοικία μπορείς να βρεις αυτούς τους ανθρώπους, είναι όλοι τους άνθρωποι της διπλανής πόρτας γι’ αυτό και μας είναι τόσο οικείοι. Όλοι λοιπόν κάποιον μας θυμίζουν και ταυτιζόμαστε μαζί του, ο καθένας για τον δικό του λόγο.Ο Μπάμπης, τον οποίο ενσαρκώνεις, είναι ο σημερινός Έλληνας που μετανάστευσε στην Τσεχία αλλά εξαπατήθηκε από τον μεσάζοντα. Πώς αντιλαμβάνεσαι τον ρόλο σου;Είδα ένα ρεπορτάζ πρόσφατα με αυτό το θέμα και ομολογώ ότι ήρθα στη θέση τους για λίγο. Ο Μπάμπης είναι ένας αυθόρμητος άνθρωπος, γνήσιος, αληθινός, χωρίς δεύτερη σκέψη στο πίσω μέρος του μυαλού, λέει τη σκέψη του δυνατά και είναι ντόμπρος, γι’ αυτό και «την πατάει» από αυτούς που εκμεταλλεύονται την ανθρώπινη ανάγκη και την ευκαιρία τους για μια καλύτερη ζωή.Ο ίδιος ο Ιάκωβος Καμπανέλλης προσδιορίζει το έργο ως περιγραφή «της έλλειψης σταθερότητας και σιγουριάς, που χαρακτηρίζει τη ζωή του Έλληνα». Στη γενιά μετά τη μεταπολίτευση, ισχύει αυτό; Σε ποια πεδία;Αν με ρωτούσες 15 χρόνια πριν, θα σου απαντούσα ότι αυτό ίσως συνέβαινε κάποτε, τότε που η χώρα προσπαθούσε να συνέλθει από απανωτά χτυπήματα, πολέμους, εμφύλιους, δικτατορία κλπ. Εμείς αυτά δεν τα ζήσαμε. Έχοντας ζήσει την περίοδο του ‘80-‘90 και την εποχή των Ολυμπιακών αγώνων, που η Ελλάδα ευημερούσε, αν κάποιος έλεγε ότι σε πολύ λίγα χρόνια θα φτάσουμε σ’ αυτήν την κατάσταση, θα τον θεωρούσαμε κινδυνολόγο και υπερβολικό. Δυστυχώς όμως η έλλειψη της σταθερότητας και σιγουριάς χαρακτηρίζει και πάλι τη ζωή του Έλληνα. Και η μετανάστευση δυστυχώς φαντάζει και πάλι ως  μία λύση. Μόνο που πια φεύγουν μορφωμένοι, ειδικευμένοι επαγγελματίες που η χώρα τούς έχει ανάγκη.Ζούμε σε εποχή βαθιάς κρίσης, ο θεατής έρχεται ταλαιπωρημένος από τα φορολογικά του, τα οικονομικά του, τα πολιτικά του κλπ. Τι σκέφτεσαι όταν απευθύνεσαι σ’ αυτόν από σκηνής;Θέλω να σκέφτομαι και σκέφτομαι αισιόδοξα, το μεγαλύτερο μέρος των θεατών είναι άνθρωποι που έχουν ζήσει τέτοιες καταστάσεις και ταυτίζονται μ’ αυτές, σχολιάζουν, συμπάσχουν, γελάνε, κλαίνε, περνάνε καλά και  ξεχνιούνται. Βλέπουν, θυμούνται και ελπίζουν.Το όνειρο της Αυστραλίας είναι πάλι επίκαιρο, καθώς πολλά νέα παιδιά, και όχι μόνο, αναζητούν την τύχη τους στο εξωτερικό, λόγω των συνθηκών της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα. Πιστεύεις ότι η φυγή είναι λύση;Κατά τη γνώμη μου η φυγή δεν είναι λύση, είναι η εύκολη λύση, η ατάκα του Μπάμπη «εδώ είναι ο τόπος μου, εδώ τα θέλω όλα, ψωμί, σπίτι, δουλειά, όλα εδώ τα θέλω». Μπορεί να γράφτηκε πριν 60 χρόνια αλλά με εκφράζει  απόλυτα!Προσωπικά, αισιοδοξείς στην Ελλάδα του σήμερα;Ναι, αισιοδοξώ, θέλω να αισιοδοξώ, θέλω να κοιτάζω μπροστά και να λέω «τα καλύτερα έρχονται» και θα έρθουν αρκεί να το πιστέψουμε. Έτσι μεγάλωσα, έτσι θέλω να μεγαλώσω και τα παιδιά μου.Θα χρησιμοποιήσω το ερώτημα που θέτει η ανακοίνωση του ΚΘΒΕ για το έργο: «Τι βιώνουμε, τελικά, ένα μίζερο αδιέξοδο ή ένα θαύμα;»Θέλω να πιστεύω στο θαύμα. Γιατί μπορούμε να κάνουμε θαύματα, αρκεί να θέλουμε. Εμένα δε μου πάει η μιζέρια, τη σιχαίνομαι…Κλείνοντας: τι είναι για σένα το Κρατικό Θέατρο; Ποιος είναι, πιστεύεις, ο ρόλος του για την πόλη και τη Βόρεια Ελλάδα;Το Κρατικό θέατρο για μένα είναι το σπίτι μου, η δουλειά μου, η διασκέδασή μου. Ο ρόλος του και ο εκπαιδευτικός του χαρακτήρας είναι σημαντικός όχι μόνο στη Βόρεια Ελλάδα, αλλά και στα Βαλκάνια και την Ευρώπη γενικότερα. Έχει έμπειρο προσωπικό, ταλαντούχους ηθοποιούς και παραγωγές και παραστάσεις που δεν έχουν να ζηλέψουν σε τίποτα τις παραστάσεις του εξωτερικού. Είναι ένα ανοιχτό Θέατρο με ανθρώπινο πρόσωπο για όλες τις ηλικίες και όλους τους ανθρώπους.Από το φύλλο της THESSNEWS #92 (10/02/2018-11/02/2018)" ["post_title"]=> string(119) "Θ. Δισλής στην ThessNews: «Η φυγή δεν είναι λύση, είναι η εύκολη λύση…»" ["post_excerpt"]=> string(0) "" ["post_status"]=> string(7) "publish" ["comment_status"]=> string(6) "closed" ["ping_status"]=> string(6) "closed" ["post_password"]=> string(0) "" ["post_name"]=> string(66) "th-dislis-stin-thessnews-i-fygi-den-einai-lysi-einai-i-efkoli-lysi" ["to_ping"]=> string(0) "" ["pinged"]=> string(0) "" ["post_modified"]=> string(19) "2021-06-11 15:02:38" ["post_modified_gmt"]=> string(19) "2021-06-11 12:02:38" ["post_content_filtered"]=> string(0) "" ["post_parent"]=> int(0) ["guid"]=> string(58) "https://thessnews.gr.95-211-59-116.great2serve.com/?p=5412" ["menu_order"]=> int(0) ["post_type"]=> string(4) "post" ["post_mime_type"]=> string(0) "" ["comment_count"]=> string(1) "0" ["filter"]=> string(3) "raw" } [12]=> object(WP_Post)#3024 (24) { ["ID"]=> int(5409) ["post_author"]=> string(2) "13" ["post_date"]=> string(19) "2018-02-17 22:11:10" ["post_date_gmt"]=> string(19) "2018-02-17 20:11:10" ["post_content"]=> string(14696) "ΜΑΡΙΑ ΣΤΥΛΟΥ || stylou@eroticos.grOverlanders είναι ο διεθνής όρος για τους ταξιδιώτες που διανύουν χιλιάδες χιλιόμετρα με αυτοκίνητο ή μηχανή. Αν και σ’ αυτή τη σελίδα φιλοξενούμε πάντα ένα πρόσωπο, στην περίπτωσή τους δεν θα μπορούσαμε να τους διαχωρίσουμε.Ο δημοσιογράφος Άκης Τεμπερίδης και η χορογράφος Βούλα Νέτου έκαναν πράξη κάτι που ονειρεύονται πολλοί άνθρωποι, να γυρίσουν τον κόσμο με ένα αυτοκίνητο μαζί,  και έχουν ακούσει χιλιάδες φορές «πόσο θα ήθελα να ήμουν στη θέση σου».Εσείς έχετε σκεφτεί ποτέ αυτή τη φράση για κάποιον άνθρωπο που έχετε γνωρίσει;Βούλα Νέτου:Όσο ταξιδεύαμε όχι. Από τη στιγμή που επιστρέψαμε όμως, έχω ζηλέψει κάποιους ανθρώπους που συνέχιζαν ή ξεκινούσαν να ταξιδεύουν.Άκης Τεμπερίδης: Προσωπικά έχω ζηλέψει αρκετούς ανθρώπους στη ζωή μου, είτε για τις εμπειρίες τους είτε για τις ικανότητές τους. Κυρίως ανθρώπους που μπορούν να κάνουν πράγματα που δεν μπορώ να κάνω εγώ ο ίδιος. Ή εκείνους που είναι καλύτεροι από μένα στα πράγματα που με ενδιαφέρουν. Μπορεί να είναι ένας ταξιδευτής, ένας φωτογράφος, ένας άνθρωπος της περιπέτειας, οτιδήποτε. Ζηλεύω όμως καλοπροαίρετα.Ποιος ήταν αυτός που παρακίνησε τον άλλον να πραγματοποιήσετε αυτό το ταξίδι;Β.Ν: Το όνειρο ήταν του Άκη, αλλά όταν μου το είπε – πρέπει να ήταν σε ένα τρένο κάπου στην Ιταλία το 2001 – νομίζω ότι είπα «μέσα, πάμε». Ποιος δεν θα ’θελε να πραγματοποιήσει ένα τέτοιο όνειρο;Α.Τ.: Σαφώς ήταν δικό μου «παιδί» ο γύρος του κόσμου, όμως πολλές φορές αναρωτήθηκα αν θα το έβαζα μπροστά αν δεν υπήρχε η Βούλα. Έχω καταλήξει στο ότι δεν θα έβρισκα τα κότσια να αναχωρήσω μόνος μου, αφήνοντας μάλιστα τη δουλειά μου και τη ζωή μου πίσω στην Ελλάδα. Μάλλον θα το ανέβαλα στο διηνεκές…Όταν έχεις γυρίσει όλο τον κόσμο, πόσο διαφορετικά βλέπεις τη ζωή;Α.Τ.: Αυτό αναρωτιόμουν κι εγώ πριν το πρώτο ταξίδι. Αν με ρωτούσες στα τέλη του 2010 που επιστρέψαμε, θα σου έλεγα ότι «δεν άλλαξε τίποτα, βλέπω τη ζωή όπως πάντα». Δεν είναι έτσι. Με άλλαξε πολύ αυτή η εμπειρία των 3 χρόνων και κάτι, περισσότερο ίσως από όλα τα υπόλοιπα χρόνια ενήλικης ζωής μαζί. Και τώρα δεν μπορώ «να βάλω κώλο κάτω», που λένε.Β.Ν.: Πιστεύω ότι δεν άλλαξα σαν Βούλα μετά το ταξίδι, την ίδια απλότητα και χαζομάρα την είχα και ακόμη την έχω στο μυαλό μου. Αυτό που πραγματικά μου άλλαξε τη ζωή είναι ο ερχομός του παιδιού. Τότε κατάλαβα την ελευθερία που είχαμε πιο πριν. Είναι σαν να έφυγε από μέσα μου όλη η αθωότητα και η παιδικότητα που είχα με τη γέννα.Οι 1.234  μέρες που διήρκησε αυτό το ταξίδι φαντάζουν τώρα σαν πρόλογος για το υπόλοιπο της ζωής σας. Έχετε σκεφτεί ποτέ πως ίσως για όλη σας τη ζωή θα ταξιδεύετε;Β.Ν.: Μέχρι πριν ένα – δύο χρόνια, που η μικρή ήταν πολύ μικρή, ούτε που περνούσε πλέον η ιδέα ότι θα ταξιδέψουμε ξανά. Όμως για άλλη μια φορά η λαχτάρα του Άκη να ταξιδέψει μας μετέφερε και στις δυο μας το μικρόβιο και τώρα ετοιμαζόμαστε να φύγουμε και πάλι. «Εγώ θα κάνω τον γύρο του κόσμου», λέει τώρα στο σχολείο και παντού η Αναστασία.Α.Τ.: Ορίστε, έβγαλες και είδηση, Μαρία. Δεν είναι μυστικό – οι φίλοι μας το ξέρουν καλά – και ετοιμαζόμαστε ήδη για να αναχωρήσουμε το 2018. Όμως μη ρωτάς περισσότερα τώρα – απλά βλέπε πού και πού στη σελίδα μας @theworldoffroad στο facebook και θα τα ξαναπούμε. Πάνω σ’ αυτό που ρώτησες να πω πάντως ότι ο εφιάλτης μου από το 2012 που γίναμε γονείς και επιστρέψαμε σε μία πιο – αλλά όχι εντελώς - συμβατική ζωή, ήταν ακριβώς αυτό: το να μην μπορέσουμε να ξαναφύγουμε ποτέ. Και οι εφιάλτες επιστρέφουν ιδιαίτερα αυτόν τον καιρό που πρέπει να γκρεμίσουμε τοίχους για να ξαναφύγουμε.Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή που θυμάστε;Α.Τ.: Προφανώς αναφέρεσαι στο The World Off roadI, αλλά θα σου πω ότι για μένα η πιο δύσκολη στιγμή είναι η καθημερινότητα μετά το ταξίδι, ιδιαίτερα όταν για ένα διάστημα έμεινα άνεργος – για πρώτη φορά στη ζωή μου μάλιστα, 45άρης με παιδί ενός χρόνου το 2013 – αλλά και τώρα που πρέπει να βρούμε το εισόδημα και το κατάλληλο σχολείο για το παιδί ώστε να ταξιδεύουμε. Όσο για το ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή στο προηγούμενο ταξίδι, ας μιλήσει η Βούλα…Β.Ν.: Η πιο δύσκολη εποχή τότε ήταν στην Αμερική θυμάμαι, μία περίοδο που επίσης αντιμετωπίζαμε οικονομικά προβλήματα και μετά ήρθε το ατύχημα στον Μισισιπή. Εκεί ήταν που είπαμε «πάει το ταξίδι μας, τελείωσε». Κι όμως, εκείνο το ατύχημα – ευτυχώς που δεν πάθαμε τίποτα – έγινε η αιτία που ολοκληρώσαμε το ταξίδι μας. Μεγάλη ιστορία.Ποιος άνθρωπος που γνωρίσατε σας έχει εντυπωσιάσει;Β.Ν.: Δεν μου έρχεται κάποιος άνθρωπος συγκεκριμένα τώρα και αυτό γιατί στο ταξίδι μας είχαμε να κάνουμε κυρίως με απλούς ανθρώπους που συναντούσαμε στον δρόμο. Γνωρίσαμε πολλούς ανώνυμους ήρωες στην Ασία, στην Αφρική και αλλού, ανθρώπους που τα βγάζουν πέρα σε πολύ δύσκολες συνθήκες.Α.Τ.: Α, και κάποιους πολύ ιδιαίτερους – για να μην πω θεότρελους – Έλληνες της ομογένειας, που συναντήσαμε σε απίθανα σημεία.Πού σας βρήκε η κρίση στην Ελλάδα; Τι συνέπειες είχε στη ζωή σας;Β.Ν.: Νομίζω ήμασταν στην Ταϊλάνδη όταν ξέσπασε η κρίση του 2008…Α.Τ.: Ναι, και από το 2009 όλοι, φίλοι και γνωστοί, άρχισαν να μας στέλνουν μηνύματα «μην επιστρέψετε». Κι επιστρέψαμε σαν τις τρελές χαρές το 2010 βλέποντας την κρίση στην Ελλάδα ως μία άλλη περιπέτεια για εμάς. Τελικά ήταν μια περιπέτεια που εμένα μου χάλασε το στομάχι, μου έσφιξε τον λαιμό –για να μην πω ότι μου έκοψε τα πόδια – από τον πρώτο μήνα μετά την επιστροφή μας. Κι έτσι αντέξαμε μόνο τρεις μήνες στην Ελλάδα και φύγαμε στην Τανζανία, για να δουλέψουμε εκεί χάρη σε έναν αδερφικό φίλο που μας έδωσε την ευκαιρία…Πού ζείτε τώρα και ποια είναι τα σχέδιά σας  για τα επόμενα χρόνια;Β.Ν.: Εδώ και έξι χρόνια ζούμε στην Ιταλία αλλά όχι για πολύ. Τα σχέδιά μας είναι πριν το καλοκαίρι να αφήσουμε το σπίτι που νοικιάζουμε και να αρχίσουμε να ζούμε σε ένα κάμπερ που αγοράσαμε.Α.Τ.: Να τελειώσει η μικρή το νηπιαγωγείο και μετά από μία περιήγηση στην Ιταλία θα έρθουμε στην Ελλάδα, απ’ όπου θα ξεκινήσει ο επόμενος γύρος του κόσμου. Με τη μικρή αυτή τη φορά. Πρώτα πρέπει να εξασφαλίσουμε το σχολείο που θα ακολουθήσει – μάλλον μέσω ίντερνετ – και μετά θα της γνωρίσουμε πρώτα τη χώρα μας, μετά την Ευρώπη και στη συνέχεια όλο τον κόσμο. Για όσο αντέξουμε…Η κόρη σας μεγαλώνει μακριά από την πατρίδα της. Θεωρείτε πως θα της στερήσει αυτό κάτι από την «ταυτότητά» της;Β.Ν.: Δε νομίζω ότι αυτό θα της στερήσει τίποτα από την ταυτότητά της, από τη στιγμή που η γλώσσα της είναι και θα είναι τα ελληνικά και οι γονείς της και οι πιο δικοί της άνθρωποι είναι όλοι Έλληνες.Α.Τ.: Δεν είμαστε εθνικιστές, αλλά θέλοντας και μη Ελληνίδα είναι και θα είναι πάντα. Απλά θα διαφέρει από το μέσο παιδί της κάθε ηλικίας της με τις εμπειρίες που θα αποκομίσει. Θέλουμε πάνω απ’ όλα η μικρή να πάρει γνώσεις, εμπειρίες, να γνωρίσει τον κόσμο από μέσα και όχι μόνο μέσα από τα βιβλία, το ίντερνετ ή την τηλεόραση. Αντιλαμβάνεσαι ότι μ’ αυτό που πάμε να κάνουμε, θα παίρνει κάθε μέρα τα καλύτερα μαθήματα Γεωγραφίας, Ιστορίας, Τέχνης, Αστρονομίας και… Οικονομίας. Είναι το μεγάλο μας στοίχημα αυτό.Έχετε σκεφτεί ότι ίσως κάποια μέρα αποφασίσει να κάνει κάτι πιο extreme από αυτό που έχετε ζήσει εσείς;Β.Ν.: Στο καλό να πάει να κάνει ό,τι θέλει, την ευχή μου θα έχει…Α.Τ.: … Να παρέμβω εδώ, επιτρέψτε μου, λέγοντας ότι δεν θεωρώ και τόσο extreme αυτά που έχουμε κάνει μέχρι τώρα. Αυτό που πάμε να κάνουμε, ναι, το βλέπω τώρα extreme, αλλά είμαι σίγουρος ότι θα μπούμε και πάλι στην κανονικότητα, μία διαφορετική καθημερινότητα. Ειλικρινά θα χαιρόμουν πολύ η μικρή να έκανε – όχι απαραίτητα κάτι extreme, αλλά αυτό που πραγματικά αγαπάει στη ζωή της, ιδίως αν είναι κάτι διαφορετικό από αυτό που κάνουμε εμείς.Ποια είναι η Ιθάκη σας;Α.Τ.: Μεγάλη συζήτηση, Μαρία, για σένα, για μένα, για όλους μας. Το σκέφτηκα πολύ όλα αυτά τα χρόνια και – αν δεν κάνω λάθος – νομίζω ότι η Ιθάκη μου είναι περισσότερο μια κατάσταση ζωής – για τους τρεις μας πάντα – παρά ένας συγκεκριμένος τόπος. Μετά από 17 χρόνια μακριά από τη Θεσσαλονίκη και 11 από την Ελλάδα, έχουμε περισσότερους λόγους η Ιθάκη μας τελικά να είναι πίσω εδώ. Όμως όχι τώρα, αργότερα…Β.Ν.: Ποια είναι η Ιθάκη μου; Η μικρή μας οικογένεια στο μικρό αυτό όχημα που θα περιπλανιέται στον κόσμο. Ή όπου καταλήξουμε…Από το φύλλο της THESSNEWS #92 (10/02/2018-11/02/2018)" ["post_title"]=> string(101) "Άκης Τεμπερίδης-Βούλα Νέτου: Οι overlanders της Θεσσαλονίκης" ["post_excerpt"]=> string(0) "" ["post_status"]=> string(7) "publish" ["comment_status"]=> string(6) "closed" ["ping_status"]=> string(6) "closed" ["post_password"]=> string(0) "" ["post_name"]=> string(59) "akis-teberidis-voula-netou-oi-overlanders-tis-thessalonikis" ["to_ping"]=> string(0) "" ["pinged"]=> string(0) "" ["post_modified"]=> string(19) "2021-06-11 14:51:32" ["post_modified_gmt"]=> string(19) "2021-06-11 11:51:32" ["post_content_filtered"]=> string(0) "" ["post_parent"]=> int(0) ["guid"]=> string(58) "https://thessnews.gr.95-211-59-116.great2serve.com/?p=5409" ["menu_order"]=> int(0) ["post_type"]=> string(4) "post" ["post_mime_type"]=> string(0) "" ["comment_count"]=> string(1) "0" ["filter"]=> string(3) "raw" } [13]=> object(WP_Post)#3025 (24) { ["ID"]=> int(5404) ["post_author"]=> string(2) "13" ["post_date"]=> string(19) "2018-02-17 19:20:46" ["post_date_gmt"]=> string(19) "2018-02-17 17:20:46" ["post_content"]=> string(7224) "THESS-SKG STORIESΠλησιάζοντας στην ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, υπάρχει ένας άνθρωπος που εδώ και χρόνια κάνει τον έρωτα τραγούδι, μουσική, ταξίδι και συντροφεύει τις ζωές μας και τις πολύτιμες στιγμές μας.Η Κεράσα Βατμανίδου ερωτεύεται τη ζωή και τo εκφράζει με τη γλώσσα του Ερωτικού 94.8, του ραδιοφώνου που έχει υμνήσει αλλά και έχει ξορκίσει τον έρωτα όσο του άξιζε…

1. Είσαι ερωτευμένη;

Φυσικά και είμαι ερωτευμένη… Από το πρωί που ξυπνάω και με καλημερίζω στον καθρέφτη μου, στην πρώτη γουλιά του καφέ μου, στο πρώτο τραγούδι της εκπομπής, σε μια βόλτα στην Τσιμισκή ένα όμορφο απόγευμα του Φλεβάρη να “μαζεύω” βλέμματα, γιατί για μένα ο έρωτας είναι “πολυμορφικός” και κατά καιρούς παίρνει και τη μορφή ενός ανθρώπου!

2. Δεν φοβάσαι μήπως δεν θα ‘σαι κάποια στιγμή ερωτευμένη και δεν θα έχεις λόγο να κάνεις εκπομπή;

Μα το πάθος μου, η αγάπη μου, η τρέλα μου γι’ αυτό που κάνω είναι κάτι παραπάνω από ΕΡΩΤΑΣ. Όσο διαρκεί η εκπομπή, μεταμορφώνομαι, παίζω “ρόλους”, βρίσκω κίνητρα, χαμόγελα, αλήθειες και όλα γίνονται μουσική και τραγούδια!

3. Έχεις κλάψει πίσω από το μικρόφωνο;

Αμέτρητες φορές… χιλιάδες δακρύβρεχτες εκπομπές!

4. Πώς αισθάνεσαι όταν συνειδητοποιείς ότι είσαι «μέρος» της ζωής τόσων ανθρώπων;

Τα τελευταία χρόνια το έχω συνειδητοποιήσει πιο πολύ, έγινε πιο έντονο. Είναι απίστευτο συναίσθημα να μοιράζεσαι τις σκέψεις σου, τη μουσική, τα τραγούδια με τόσο κόσμο. Μαγικό να μπαίνεις στα σπίτια τους, στη δουλειά τους, στο αυτοκίνητό τους… μα πάνω απ’ όλα στην καρδιά τους!

5. Μαζί σου έχουν μεγαλώσει άνθρωποι, έχουν ερωτευθεί, έχουν χωρίσει, έχουν προδοθεί. Νιώθεις ότι έχεις μερίδιο ευθύνης σ’ αυτό που έχουν ζήσει;

Μαζί τους κι εγώ μεγάλωσα, ερωτεύτηκα, χώρισα, έκλαψα, ερωτεύτηκα ξανά, αγάπησα… Όλα είναι  “ζωή”, εγώ απλά επέλεξα τα  soundtrack στις στιγμές τους!

6. Αν δεν ήσουν η Κεράσα Βατμανίδου του Ερωτικού, τι θα μπορούσες να είσαι;

Δύσκολο να σου απαντήσω. Είναι πολλά τα χρόνια, 23 χρόνια… Ο Ερωτικός είναι πια στο αίμα μου, η μισή ζωή μου… Η άλλη μισή είναι η Μαρία μου!

7. Έχει γίνει η ζωή μας πεζή και κυνική, χωρίς περιθώρια για αγάπες και λουλούδια;

Είναι σκληρή η εποχή για αγάπες και λουλούδια, αλλά ο  έρωτας παραμένει το κίνητρο, η κινητήριος δύναμη για όλους τους τομείς της ζωής μας.

8. Περίγραψε κάτι που σου ‘χει μείνει ανεξίτηλα γραμμένο στο μυαλό σου.

Αχ, τι να πρωτοθυμηθώ; Τις αξέχαστες καντάδες που έκανε ο Ερωτικός, τις παράνομες ιστορίες που έχω ακούσει και έχω παίξει για αυτές, τις προσωπικές μου νίκες, ήττες... τι να πρωτοπώ; Για τις προτάσεις γάμου, για τα διαζύγια; Ναι, το κάναμε και αυτό! Γιατί ο έρωτας δεν έχει πάντα αίσια έκβαση. Όλα περνάνε μπροστά στα μάτια μου… Κάτι όμορφες ανατολές στον Πύργο του ΟΤΕ και να παίζει “κι εγώ σε ζητάω σαν πρωινό τσιγάρο”, οι φωνές του Λευτέρη Μαρόγλου (“έλα παιδί μου, τι τραγούδι είναι αυτό που επέλεξες;”), μια διαχρονική ταινία με την πιο όμορφη μουσική, εικόνα και πλοκή… Αυτός είναι ο Ερωτικός, το αγαπημένο ραδιόφωνο της πόλης, με το δικό του ανεξίτηλο άρωμα.

9. Δίνεις συμβουλές στους ακροατές σου;

Μμμ, αποφεύγω να δίνω συμβουλές, καταθέτω την αλήθεια μου, την ταπεινή μου άποψη, επιστρατεύοντας την αισιοδοξία μου και τον κατάλληλο, διευρυμένο τρόπο σκέψης μου…

10. Ποιο ραδιοφωνικό spot σε εκφράζει απόλυτα;

«Αν μπορούσες να με κάνεις ευτυχισμένο όσο η μουσική, τότε θα ήσουν ραδιόφωνο. Ερωτικός στα fm.»Τραγούδια για έναν αξέχαστο έρωτα

1. Δεύτερα κλειδιά - Ελεωνόρα Ζουγανέλη
2. Εγώ μεγάλωνα για σένα -Μποφίλιου Νατάσα
3. Say something – Christina Aguilera A Great Big world
4. Ευτυχισμένοι άνθρωποι -Δήμητρα Γαλάνη
5. Στην καρδιά- Αδαμαντίδης Θέμης
6. Δε θα με ξεχάσεις – Βαρδής Αντώνης
7. Δυο νύχτες αλίμονο – Δημήτρης Μητροπάνος
8. Με τα μάτια κλειστά – Γιώτα Νέγκα
9. Πόσο Λυπάμαι – Σοφία Βέμπο
10. Όταν τα χρόνια σου περάσουν – Καρράς Βασίλης

Από το φύλλο της THESSNEWS #92 (10/02/2018-11/02/2018)" ["post_title"]=> string(45) "Polis face: Κεράσα Βατμανίδου" ["post_excerpt"]=> string(0) "" ["post_status"]=> string(7) "publish" ["comment_status"]=> string(6) "closed" ["ping_status"]=> string(6) "closed" ["post_password"]=> string(0) "" ["post_name"]=> string(28) "polis-face-kerasa-vatmanidou" ["to_ping"]=> string(0) "" ["pinged"]=> string(0) "" ["post_modified"]=> string(19) "2021-06-11 14:48:35" ["post_modified_gmt"]=> string(19) "2021-06-11 11:48:35" ["post_content_filtered"]=> string(0) "" ["post_parent"]=> int(0) ["guid"]=> string(58) "https://thessnews.gr.95-211-59-116.great2serve.com/?p=5404" ["menu_order"]=> int(0) ["post_type"]=> string(4) "post" ["post_mime_type"]=> string(0) "" ["comment_count"]=> string(1) "0" ["filter"]=> string(3) "raw" } [14]=> object(WP_Post)#3026 (24) { ["ID"]=> int(5387) ["post_author"]=> string(2) "13" ["post_date"]=> string(19) "2018-02-13 19:47:28" ["post_date_gmt"]=> string(19) "2018-02-13 17:47:28" ["post_content"]=> string(14400) "Συνέντευξη στην ΜΑΡΙΑ ΣΑΜΟΛΑΔΑ || maria_samolada@yahoo.grΑδιαμφισβήτητα ο καρκίνος αποτελεί τη μάστιγα της εποχής, «χτυπώντας» όλο και μικρότερης ηλικίας ανθρώπους είτε με όλο και πιο σπάνιες είτε με πιο συχνά εμφανιζόμενες μορφές.Στο μοναδικό αντικαρκινικό νοσοκομείο της Β.Ελλάδας αποτυπώνεται το πραγματικό μέγεθος της νόσου, καθώς καλύπτει τις ανάγκες ασθενών από όλη τη Μακεδονία, τη Θράκη και τη Θεσσαλία, ενώ δεν είναι λίγα τα περιστατικά που αντιμετωπίζει ακόμη και από απομακρυσμένες περιοχές όπως τα Δωδεκάνησα.Το «Θεαγένειο» Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης, ιδρύθηκε το 1743 και είναι ένα από τέσσερα ειδικά αντικαρκινικά νοσοκομεία της χώρας.Ο αγώνας που δίνουν καθημερινά οι εργαζόμενοι, γιατροί, προσωπικό και διοίκηση, είναι διπλός, εκείνος της αντιμετώπισης του καρκίνου, ο οποίος είναι απρόβλεπτος, αλλά κυρίως εκείνος της ανθρώπινης αντιμετώπισης των ασθενών και των συνοδών.Είναι γεγονός ότι η «ιδρυματοποίηση» των καρκινοπαθών δεν βοηθά καθόλου στην διατήρηση της καλής ψυχολογίας καθώς από το πρώτο βήμα βρίσκονται μπροστά στις συνέπειες του καρκίνου.Αυτό είναι που μεταξύ άλλων αναγνώρισε και σχηματικά δήλωσε στο παρελθόν ο Διοικητής του νοσοκομείου, λέγοντας ότι «όραμά μου είναι το Θεαγένειο να κλείσει». Μία φράση που από αρκετούς παρερμηνεύτηκε όπως και άστοχα από αρκετούς χρησιμοποιείται ακόμη ο επιθετικός προσδιορισμός «επάρατη νόσος», καθώς έχει αποδειχθεί ότι αφενός οι ασθενείς δεν είναι «καταραμένοι» αφετέρου ο καρκίνος θεραπεύεται.Όπως εξηγεί, αποκλειστικά στη ThessNews, ο κ.Θεόδωρος Ρεβενάκης, λίγες μέρες πριν το δημόσιο απολογισμό που θα πραγματοποιήσει στα μέσα Φεβρουαρίου, «το όραμά μου είναι να γίνει το Θεαγένειο ένα φυτώριο παραγωγής επιστημόνων και εξειδικευμένων επαγγελματιών που θα στελεχώσουν τα περιφερειακά νοσοκομεία ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες των καρκινοπαθών στον τόπο τους. Η έκφραση  ‘’να κλείσει’’  αφορούσε την ευχή να μην υπάρχει πιά στο μέλλον η ασθένεια».Κύριε Διοικητά, γιατί επιλέξατε να «διοικήσετε» το Θεαγένειο;Έχω ως αρχή στη ζωή μου να μην περιμένω μόνο από τους άλλους, αλλά, να συμμετέχω και να αναλαμβάνω ευθύνες. Έτσι προέκυψε η απόφαση να συμβάλω στην προσπάθεια ανάτασης και ομαλοποίησης του Συστήματος Υγείας που είχε μπει στο μάτι του κυκλώνα και κατέρρεε, μετά από συγκεκριμένες και στοχευμένες πολιτικές επιλογές των προηγούμενων ετών. Τo Θεαγένειο δεν είναι απλά ένα Ειδικό Νοσοκομείο. Έχει έναν ιδιαίτερο συμβολισμό για την πόλη, προκαλεί στο συλλογικό φαντασιακό ένα δέος, στα όρια του ταμπού, σχετίζεται με μια ‘’κοινή’’ ασθένεια που ακόμα οι άνθρωποι αρνούνται να κατονομάσουν. Και παράλληλα, συμβολίζει την Ελπίδα.Τι σημαίνει η λειτουργία του Θεαγενείου για τους πολίτες;Πρόκειται για το μοναδικό Ογκολογικό Νοσοκομείο της Βόρειας Ελλάδας, είναι δημόσιο, ιστορικά καταξιωμένο, με άριστο ανθρώπινο δυναμικό, με τεχνολογικό εξοπλισμό που συνεχώς αναβαθμίζεται και έτσι αποτελεί αυτό που προηγούμενα έλεγα, Ελπίδα.Πόσους ασθενείς δέχεστε – εξυπηρετείτε καθημερινά; Από ποιες περιοχές της χώρας;Οι εξωτερικοί ασθενείς ξεπερνούν τους 1000 ημερησίως και προέρχονται από όλη τη Βόρεια Ελλάδα, αλλά και από πιο απομακρυσμένες περιοχές, μέχρι και από τα Δωδεκάνησα.Παρατήρησα στη λίστα των χειρουργείων ότι έχει πολλές ακυρώσεις. Σε ορισμένες αναγράφεται ότι είναι από επιλογή του ασθενούς. Γιατί το ακυρώνουν;Η λίστα χειρουργείων είναι ένας νέος θεσμός, που στοχεύει στην ενίσχυση της διαφάνειας. Στο να μπορεί ο ασθενής, γνωρίζοντας τη σειρά του, να παρακολουθεί μη τυχόν γίνουν παραβιάσεις. Μόλις γίνει η επέμβαση, ο ασθενής διαγράφεται από τη λίστα.  Οι ακυρώσεις φαίνονται στη δική μας λίστα, ίσως σε κανένα άλλο νοσοκομείο, για να αιτιολογήσουν πώς ένας επόμενος  ‘’πήρε τη σειρά’’ κάποιου προηγούμενου. Ίσως το...παρακάναμε με τη διαφάνεια! Αδικώντας έτσι τις 12.557 χειρουργικές επεμβάσεις που έγιναν στη διετία 2016-2017. Όσον αφορά στην ακύρωση από επιλογή του ασθενούς, ο ασθενής έχει την προσωπικότητά του, τους φόβους του, το άγχος του, τη δεύτερη γνώμη και κάνει τις επιλογές του. Δικαιούται να αποφασίσει ό,τι νομίζει πιο σωστό. Να μη χειρουργηθεί, να αλλάξει Νοσοκομείο…Οι υπόλοιπες ακυρώσεις που οφείλονται;Αποκλειστικά σε λόγους υγείας, συννοσηρότητα, τυχόν λήψη αντιπηκτικής αγωγής που δεν μπορεί να διακοπεί για κάποιο λόγο…Ποιος είναι ο μέσος χρόνος αναμονής για χειρουργείο; Από τι εξαρτάται;Εξαρτάται από τη βαρύτητα της κάθε περίπτωσης. Ξεκινά από μια εβδομάδα και δεν ξεπερνά στην κατηγορία 4 τους δυόμιση μήνες. Συχνές είναι και κατεπείγουσες περιπτώσεις που χειρουργούνται αυθημερόν.Ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα στο Θεαγένειο; Τι έγινε τελικά με το μηχάνημα PETscan; Λειτουργεί;Το μεγαλύτερο πρόβλημα θα έλεγα ότι είναι η στενότητα του χώρου. Κάτι που μας εμποδίζει να επεκτείνουμε τις δραστηριότητες, τη δημιουργία νέων τμημάτων, τη βελτίωση των υπαρχόντων... Το PETscan  ξεκίνησε τη λειτουργία του, πριν αναλάβω, χωρίς το απαραίτητο προσωπικό που σήμερα υπάρχει και χωρίς να εξασφαλιστεί η προμήθεια του ραδιοφαρμάκου. Βρήκαμε λύση και το λειτουργούμε εδώ και ένα χρόνο, δύο φορές την εβδομάδα, καλύπτοντας το σύνολο σχεδόν των ασθενών μας. Η τήρηση της νομιμότητας και  τα διάφορα γραφειοκρατικά εμπόδια μέχρι  να πάρει  το δρόμο του ο διεθνής διαγωνισμός  που βρίσκεται επί τέλους σε εξέλιξη για την προμήθεια του ραδιοφαρμάκου, είχαν προκαλέσει τότε  θόρυβο εκ του μη όντος.  Στοχεύουμε, από τα μέσα του Μάρτη, να δουλεύουμε καθημερινά και σε απογευματινή βάρδια.Ο αριθμός του προσωπικού είναι επαρκής; Τι επιπλέον χρειάζεστε;Η ποιότητα μετράει! Και το εννοώ! Ελλείψεις πάντα υπάρχουν. Επιτρέψτε μου όμως να σταθώ στη θετική πλευρά. Από την ανάληψη των καθηκόντων μου, έχουν διοριστεί 15 μόνιμοι γιατροί και αναμένονται άλλοι 5, προσλήφθηκαν 11 επικουρικοί γιατροί και ανανεώθηκαν οι συμβάσεις  5 ήδη υπηρετούντων. Όσον αφορά νοσηλευτικό και λοιπό προσωπικό, διορίστηκαν μέσω ΑΣΕΠ 18 εργαζόμενοι και αναμένονται άλλοι 24, συν 3 επικουρικοί και 1 που περιμένουμε. Τέλος, από το κοινωφελές πρόγραμμα του ΟΑΕΔ διορίστηκαν 52 εργαζόμενοι και περιμένουμε έναν ακόμη. Συνολικά προστέθηκαν στο ανθρώπινο δυναμικό του Νοσοκομείου 99 εργαζόμενοι και περιμένουμε άμεσα άλλους 31.Τι δεν θα ξεχάσετε από αυτή την εμπειρία σας; Υπάρχει κάποια ανθρώπινη ιστορία που σας στιγμάτισε;Την υπεράνθρωπη υπομονή, τη θρησκευτική ευλάβεια στις αίθουσες αναμονής, το χαμογελαστό και πρόθυμο προσωπικό...Κάθε ανθρώπινη ιστορία είναι μοναδική! Είναι ένα σχολείο ανθρωπιάς το Θεαγένειο!Εάν κάνατε τον δικό σας απολογισμό, τι παραλάβατε και τι έχετε κάνει;Ας  αφήσουμε και κάτι για το Δημόσιο Απολογισμό που προγραμματίζω για τα μέσα Φλεβάρη! Ό,τι έχει γίνει το έκαναν οι εργαζόμενοι. Προερχόμενος κι εγώ από τα σπλάχνα της Δημόσιας Υγείας, είχα ως πρώτο μέλημα την αποκατάσταση των αδικιών, την ανάπτυξη πνεύματος ομαδικότητας και συνεργασίας και τη δημιουργία οράματος σε όλες τις βαθμίδες της ιεραρχίας, κυρίως στις κατώτερες. Δεν μπορείς να δουλεύεις με τον άνθρωπο αν δεν σου φέρονται ανθρώπινα.Ποιο είναι το όραμά σας για το Θεαγένειο; Δηλώσατε ότι θέλετε να κλείσει το Θεαγένειο και αυτό παρεξηγήθηκε. Θέλετε να εξηγήσετε τι εννοούσατε;Το όραμά μου είναι να γίνει το Θεαγένειο ένα φυτώριο παραγωγής επιστημόνων και εξειδικευμένων επαγγελματιών που θα στελεχώσουν τα περιφερειακά νοσοκομεία ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες των καρκινοπαθών στον τόπο τους.  Είναι η επαναλειτουργία του Ερευνητικού Κέντρου,  η δημιουργία Μονάδας Παρηγορητικής φροντίδας,  η κατ’ οίκον φροντίδα, η αποδαιμονοποίηση, ο αποστιγματισμός. Η έκφραση  ‘’να κλείσει’’  αφορούσε την ευχή να μην υπάρχει πιά στο μέλλον η ασθένεια, ή αν θέλετε, η αναγκαιότητα ειδικού νοσοκομείου για την αντιμετώπισή της. Όπως έκλεισε η Σπιναλόγκα, όπως έκλεισαν τα Σανατόρια, όπως κλείνουν σιγά-σιγά τα Ψυχιατρεία και εξανθρωπίζεται η αντιμετώπιση της ψυχικής νόσου... Άλλωστε, ό,τι πέτυχε η ανθρωπότητα, φάνταζε στην αρχή ως ουτοπία.Από το φύλλο της THESSNEWS #91 (03/02/2018-04/02/2018)" ["post_title"]=> string(150) "«Το Θεαγένειο συμβολίζει την Ελπίδα» - Ο διοικητής του νοσοκομείου μιλά στην ThessNews" ["post_excerpt"]=> string(0) "" ["post_status"]=> string(7) "publish" ["comment_status"]=> string(6) "closed" ["ping_status"]=> string(6) "closed" ["post_password"]=> string(0) "" ["post_name"]=> string(83) "to-theageneio-symvolizei-tin-elpida-o-dioikitis-tou-nosokomeiou-mila-stin-thessnews" ["to_ping"]=> string(0) "" ["pinged"]=> string(0) "" ["post_modified"]=> string(19) "2021-06-11 14:44:23" ["post_modified_gmt"]=> string(19) "2021-06-11 11:44:23" ["post_content_filtered"]=> string(0) "" ["post_parent"]=> int(0) ["guid"]=> string(58) "https://thessnews.gr.95-211-59-116.great2serve.com/?p=5387" ["menu_order"]=> int(0) ["post_type"]=> string(4) "post" ["post_mime_type"]=> string(0) "" ["comment_count"]=> string(1) "0" ["filter"]=> string(3) "raw" } [15]=> object(WP_Post)#3027 (24) { ["ID"]=> int(5379) ["post_author"]=> string(2) "13" ["post_date"]=> string(19) "2018-02-10 22:41:34" ["post_date_gmt"]=> string(19) "2018-02-10 20:41:34" ["post_content"]=> string(9809) "Συνέντευξη στον ΓΙΑΝΝΗ ΚΕΣΣΟΠΟΥΛΟ || gkessopoulos@gmail.comΤο «Όπως και αν έρθει αυτό το βράδυ» (εκδ. Μελάνι) είναι μια συλλογή 19 διηγημάτων που τολμούν να αναφέρονται στη σημερινή ελληνική πραγματικότητα. Είναι το πέμπτο βιβλίο του Διονύση Μαρίνου, που μπήκε στα εκδοτικά για πρώτη φορά το 2011.Ζει στην Αθήνα, όπου και εργάζεται ως αρχισυντάκτης στην καθημερινή αθλητική εφημερίδα «Goalnews» και είναι παραγωγός του αθλητικού ραδιοφώνου «Sentra 103,3». Με αφορμή την κυκλοφορία του νέου του βιβλίου είχαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα για τη thessnews.Δεκαεννέα διηγήματα που εστιάζουν στο σύγχρονο άνθρωπο και τα προβλήματά του. Ποια θέματα πιστεύεις ότι μας ταλαιπωρούν στην Ελλάδα σήμερα;Το προφανές είναι η οικονομική συνθήκη. Δεν είναι αμελητέα, όμως, έχω την αίσθηση πως περισσότερο από όλα απουσιάζει πλέον το κέντρο βάρους, ένα κάποιο σημείο αναφοράς. Στα χρόνια της κρίσης χάθηκαν όλες οι βεβαιότητες. Τόσο οι πλαστές όσο και οι αναγκαίες για τη ζωή ενός ανθρώπου.Πόσο δύσκολο είναι να γράψει ένας συγγραφέας για την εποχή του; Να φιλτράρει όσο πρέπει, να κοσκινίσει όσο χρειάζεται, ώστε να την αποδώσει όπως της πρέπει, χωρίς φλύαρους υποκειμενισμούς και περιττούς (για τον αναγνώστη) συναισθηματισμούς;Είναι τόσο δύσκολο όσο και εύκολο. Η τέχνη δεν υπάρχει για να ακολουθεί ασθμαίνοντας την εποχή, αλλά να την εξυψώνει. Δεν αποτυπώνει φωτογραφικά τα κοινωνικά ζητήματα, αλλά τους προσδίδει την απαραίτητη παραμυθία για να υπάρξουν σε μια νέα αυτονομία.Σχεδόν όλα τα διηγήματα συμβαίνουν μέσα στο σπίτι. Με ποιο σκεπτικό τα τοποθετείς εκεί; Ως πεδίο δράσης ή ως καταφύγιο;Το σπίτι στα διηγήματα λειτουργεί άλλοτε ως πεδίο δράσης, άλλοτε ως καταφύγιο και συχνά ως δραματουργικός χώρος, περίκλειστος και ανοίκειος, μέσα στον οποίο τελούνται όλα τα θέματα που απασχολούν τους ήρωες. Μια υπόγεια φωτιά γλείφει τους τοίχους, ξεθεμελιώνει το πάτωμα και ανατινάζει το ταβάνι τους.Η υπαρξιακή αγωνία, ο θάνατος, ο χωρισμός ζευγαριών, οι σχέσεις μέσα στην οικογένεια, οι επαγγελματικές δυσκολίες της εποχής γεννούν ψυχοπαθολογικές εκρήξεις οι οποίες αποτελούν τις αφορμές των διηγημάτων σου. Εσύ προσωπικά τι φοβάσαι περισσότερο στην εποχή μας; Ποια είναι η φοβία σου;Η φοβία μου είναι ότι είμαστε πρωταγωνιστές μιας «δυστοπίας». Δηλαδή: μιας κατάστασης από την οποία ουδείς μπορεί να ξεφύγει και το τέλος δεν μπορεί να είναι λυτρωτικό.Μέσα από όλα αυτά περιγράφεις μια Ελλάδα… ζόρικη. Τι σε θλίβει περισσότερο σ’ αυτήν;Με θλίβει ότι δεν καταλάβαμε τίποτα από τη λαίλαπα που πέρασε από πάνω μας. Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, δεν αξίζει τον κόπο πλέον. Έπειτα από στιγμές βαθιάς κρίσης, λογικά, βγαίνεις αναβαπτισμένος. Έχεις κάνει την αυτοκριτική σου, έχεις διαισθανθεί πλήρως τι ήταν αυτό που έφταιξε και προσπαθείς να ξεκινήσεις από το μηδέν ακολουθώντας άλλη πορεία. Αυτό στην Ελλάδα της κρίσης δεν συμβαίνει. Ακολουθούμε αταβιστικά τον ίδιο λανθασμένο δρόμο.Αισιοδοξείς για τη χώρα μας; Οι καλύτερες μέρες αργούν;Φοβάμαι πως η προηγούμενη απάντηση προδικάσει το ύφος κι αυτής. Με μια υποσημείωση: ελπίζω οι νέες γενιές, απαλλαγμένες από τα στεγανά των προηγούμενων, να κάνουν κάτι καλύτερο. Το προσδοκώ, αλλά δεν είμαι σίγουρος πως θα συμβεί.Έχεις εμπιστοσύνη στους πολιτικούς;Όχι, αλλά αυτό δεν έχει να κάνει με την ισοπεδωτική λογική του «όλοι ίδιοι είναι». Σαφώς και δεν είναι όλοι ίδιοι. Απλώς, η πολιτική προϋποθέτει πολλούς συμβιβασμούς, παραχωρήσεις, διαβούλια και βυζαντινισμούς. Τίποτα από όλα αυτά δεν γεννούν εμπιστοσύνη.Είναι γνωστό ότι όταν δεν γράφεις διηγήματα ασχολείσαι με την αθλητικογραφία. Τι σε γοητεύει σ’ αυτήν; Τι προκαλεί το συγγραφικό σου εαυτό;Το έκανα παλαιότερα, μπορεί να το κάνω και στο μέλλον. Ασχολούμαι με τον αθλητισμό από μικρός, αν και πλέον η σχέση μου μαζί του είναι «πλατωνική». Δεν θα έλεγα πως ο αθλητισμός προκαλεί περισσότερο το συγγραφικό μου εαυτό σε σχέση με άλλες εκφάνσεις της ζωής μου. Σαφώς, όλα παίζουν κάποιο ρόλο, όλα τοποθετούνται μέσα μου στο σημείο που τους πρέπει.Ποια είναι η γνώμη σου για την Διεθνή Έκθεση Βιβλίου; Πιστεύεις ότι βοηθά στην εξυπηρέτηση μιας πολιτικής για το βιβλίο; Για την προώθηση του ελληνικού βιβλίου; Ή της φιλαναγνωσίας;Είμαι αναφανδόν υπέρ της Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου. Πρέπει να υπάρχει και να στηριχθεί και να βελτιώνεται κάθε χρόνο, όπως νομίζω γίνεται, έστω και με τα ελάχιστα μέσα που δίδονται από το κράτος. Πρέπει να κατανοήσουμε πως δεν είναι ένα ετήσιο ραντεβού στη Θεσσαλονίκη, αλλά μια καρδιά που πρέπει να συνεχίσει να πάλλεται και να αιματώνεται.Πριν λίγες μέρες, ο πρωθυπουργός είπε στον Β. Λεβέντη ότι «είναι ωραίο να είσαι Σαββατοκύριακο στη Θεσσαλονίκη». Πως βλέπεις εσύ την πόλη μας; Την επισκέπτεσαι συχνά; Τι είναι για σένα η Θεσσαλονίκη;Μάλλον αργά το ανακάλυψε ο πρωθυπουργός, όμως γιατί μόνο Σαββατοκύριακο; Τις άλλες ημέρες δηλαδή πού πρέπει να είναι κανείς; Στην Αθήνα; Ας γελάσω. Η Θεσσαλονίκη, σε μια κανονική χώρα που θα προνοούσε για τα στρατηγικά της πλεονεκτήματα, θα έπρεπε να είναι το σημείο αναφοράς των Βαλκανίων και της ευρύτερης περιοχής. Μια πόλη με ιστορικό βάρος, με λιμάνι, με ιδιαίτερο χρώμα, κι όμως χαραμίζεται και περιορίζεται στο βλακώδες «η ερωτική πόλη». Την επισκέπτομαι όσο πιο συχνά μπορώ. Στο προηγούμενο βιβλίο μου, την πρώτη παρουσίαση την έκανα στη Θεσσαλονίκη και όχι στην Αθήνα. Άρα, η Θεσσαλονίκη για ‘μένα, αν και Ζακυνθινός, είναι το καλό λιμάνι μου!Από το φύλλο της THESSNEWS #91 (03/02/2018-04/02/2018)" ["post_title"]=> string(158) "Δ. Μαρίνος στην ThessNews: «Με θλίβει ότι δεν καταλάβαμε τίποτα από τη λαίλαπα που ζήσαμε…»" ["post_excerpt"]=> string(0) "" ["post_status"]=> string(7) "publish" ["comment_status"]=> string(6) "closed" ["ping_status"]=> string(6) "closed" ["post_password"]=> string(0) "" ["post_name"]=> string(87) "d-marinos-stin-thessnews-me-thlivei-oti-den-katalavame-tipota-apo-ti-lailapa-pou-zisame" ["to_ping"]=> string(0) "" ["pinged"]=> string(0) "" ["post_modified"]=> string(19) "2021-06-11 14:34:39" ["post_modified_gmt"]=> string(19) "2021-06-11 11:34:39" ["post_content_filtered"]=> string(0) "" ["post_parent"]=> int(0) ["guid"]=> string(58) "https://thessnews.gr.95-211-59-116.great2serve.com/?p=5379" ["menu_order"]=> int(0) ["post_type"]=> string(4) "post" ["post_mime_type"]=> string(0) "" ["comment_count"]=> string(1) "0" ["filter"]=> string(3) "raw" } [16]=> object(WP_Post)#3028 (24) { ["ID"]=> int(5370) ["post_author"]=> string(2) "20" ["post_date"]=> string(19) "2018-02-08 08:32:52" ["post_date_gmt"]=> string(19) "2018-02-08 06:32:52" ["post_content"]=> string(10927) "συνέντευξη στον ΣΤΑΥΡΟ ΜΥΘΟ || mythos@eroticos.grΈνα από τα εμπορικότερα ονόματα του ελληνικού λαϊκού τραγουδιού, ένα σύμβολο που με τα σλόγκαν του έκανε τις γυναίκες στις πίστες να τον αποθεώνουν, ο Λευτέρης Πανταζής, αυθόρμητος όπως πάντα, επιστρέφει για λίγο στο παρελθόν. Προετοιμάζει τις εμφανίσεις του στο  Θέατρο Βεργίνα, βγάζει τον κουβά και γυαλίζει το αστέρι του…Πόσα χρόνια μετράμε τώρα; Πόσες γενιές;Θέλω να σου πω ότι ο μπαμπάς σου γνώρισε τη μαμά σου με κάποιο τραγούδι μου, εσύ γεννήθηκες με κάποιο από τα τραγούδια μου, είναι αυτό που λένε «πάει σόι το βασίλειο». Έτσι πάει με μένα. Και πάμε για τρίτη γενιά.Τραγουδούσατε μικρός;Από μωρό παιδί. Απ’ όταν ήρθαμε από τη Ρωσία. Παιδί προσφύγων, από ποντιακή καταγωγή, φύγαμε από τη Μικρά Ασία με τον διωγμό, φτάσαμε Ρωσία και εκεί γεννήθηκα εγώ. Τότε τραγουδούσα τα Κάλαντα, μετά παρακολουθούσα έναν θείο μου που ήταν δάσκαλος μουσικής και έναν άλλον που ήταν τραγουδιστής. Κρυφά πήγα και παρακολουθούσα τα μαθήματα. Μετά ήρθαμε Ελλάδα. Τα πρώτα μου τραγούδια τα θυμάμαι όταν ήμουν στιλβωτής παπουτσιών και τραγουδούσα. Μετά αγόρασα μια κιθάρα με ένα πιατάκι και πήγαινα στα καφενεία να βγάλω χρήματα για να ζήσουμε. Στη συνέχεια με άκουσαν κάποιοι και με στείλανε σε κάποια μπουζουκάδικα, τότε αυτά ήταν τα σκληρά μπουζούκια. Κάτι καταγώγια με ρεμπέτικα. Αυτά τα παλιά γεμάτα καπνούς, δεν υπήρχαν εξαερισμοί τότε. Εκεί με πρωτοακούσανε και μετά σιγά σιγά πήγα σε κάτι μαγαζιά στο Αιγάλεω και τραγουδούσα εκεί.Παγκοζίδης είναι το επίθετο;Ακριβώς. Μετά το άλλαξα και το έκανα «Πανταζίδης». Και τότε πήγα σε μια εκπομπή στην τηλεόραση και μου λέει εκεί ένας παραγωγός: «Πανταζίδης; Πώς να κάνεις καριέρα με το Πανταζίδης. Υπάρχει ο Καζαντζίδης». Και μου έβαλε φωτιές. Και το έκανα Πανταζής.Το ΛΕΠΑ;Αυτό προέκυψε από ένα άρωμα που έβγαλα για γυναίκες. Και προέκυψε από τα πρώτα συνθετικά.Πώς σας αποδέχτηκαν οι άλλοι τραγουδιστές με όλο τον πανικό που είχατε κάνει τότε;Εγώ επειδή γεννήθηκα μέσα από τον κόσμο, ήμουν του κόσμου. Και αλίμονο σε όποιον με άγγιζε. Μέσα από τον κόσμο βγήκα και μέσα από τις γυναίκες. Αυτές με αγαπούσαν απίστευτα, γιατί έλεγα τραγούδια ερωτικά. Ήμουν ο δικός τους τραγουδιστής. Και έγινε το «μπαμ» στην Ελλάδα, όταν τότε στα μπουζούκια πήγαιναν μόνο γέροι. Τότε βγάζω το «Όλα τα μωρά στην πίστα», έγινε ο χαμός στα κλαμπ, με έμαθε η νεολαία και ήθελαν όλοι να έρθουν να με δουν από κοντά. Εκεί το παιχνίδι όμως το έπαιζα εγώ. Ή τους κέρδιζα ή τους έχανα. Και μάλλον έγινε το πρώτο, αφού συνεχίζει ως τώρα.Για τις γυναίκες ήθελα να τα πούμε αργότερα, αλλά αφού το πήγατε εκεί… Το βρήκατε το κουμπί τους.Θυμάμαι μου έλεγε ένας επιχειρηματίας στη Θεσσαλονίκη: «Είναι φοβερό αυτό που συμβαίνει. Όλες πηγαίνουν στα κομμωτήρια να ετοιμαστούν, για να έρθουν το βράδυ να τις πεις “βασανιστείτε”».Για την εποχή ήταν πρωτόγνωρο.Φαντάσου είπα τραγούδια που μιλούσαν στην καρδιά, ήταν ιστορίες καθημερινών ανθρώπων. Χωρισμοί, καψούρα, κλάμα, γέλιο, χαρά. Όλα αυτά μαζί με διάφορα σλόγκαν που έλεγα, άρχισε ο κόσμος να έρχεται. Ήταν και ο Βοσκόπουλος που δεν τραγουδούσε συνέχεια, που είχε τις γυναίκες που τον ακολουθούσαν, οπότε άρχισα να λέω τραγούδια δικά του. Αλλά τα έλεγα με δικό μου στυλ. Τα έκανα non stop, όπως ένας dj σήμερα. Και μετά έγινε μόδα. Όλοι έτσι τραγουδάνε σήμερα. Μετά πήγα στο μεγαλύτερο Club της Αθήνας. Το αδιαχώρητο.Μετά έσκασε και το τραγούδι «Ταραχή». Τραγουδούσα με την Άννα Βίσση και έγινε κοσμογονία. Απ’ όλη την Ελλάδα έρχονταν με πούλμαν να δούνε το φαινόμενο «Λευτέρης Πανταζής». Παγοπίστες, σκηνικά και τότε ήταν που τραγούδησα με μεγάλα ονόματα από το εξωτερικό.Χόρτασε ο Λευτέρης Πανταζής απ’ όλο αυτό;Σε όλο αυτό μέσα γεννήθηκε και το κοριτσάκι μας. Όλα πήγαιναν ρολόι. Υπέροχα όλα. Και με τη σειρά τους. Τραγούδια, επιτυχίες, μαγαζιά, παιδί. Κανένας άνθρωπος δεν είναι ευχαριστημένος με όλα. Πάντα θα θέλει να κάνει καινούρια πράγματα. Γιατί όταν βάζεις στόχους και τους πετυχαίνεις, δεν σταματάει η ζωή. Βάζεις καινούριους στόχους και συνεχίζεις. Μπορώ να πω ότι είμαι χορτασμένος άνθρωπος, αλλά η όρεξη είναι για ζωή, όχι για επιβίωση, για ζωή. Αυτά με κάνουν να προσπαθώ, να κάνω καινούριες συνεργασίες, προτάσεις με νέα παιδιά, με τη νεολαία. Μου αρέσει αυτό που κάνω. Το κάνω για μένα, γιατί μου δίνει ζωή, αλλά και για τον κόσμο. Που τους βλέπω να είναι αγκαλιασμένοι, να τραγουδάνε, να είναι ευτυχισμένοι. Και αυτό κάνει και μένα ευτυχισμένο.Μου αρέσει που ακόμα και τώρα δεν ξεχνάτε το παρελθόν σας.Έχω στο γραφείο μου στη Βουλιαγμένη, εκεί που μένω, 42 πλατινένιους δίσκους. Πρέπει να έχω πουλήσει 5-6 εκατομμύρια cd. Δεν τα έχω μετρήσει. Τόσα περίπου. Μέσα σε ένα κομμάτι του γραφείου, σε περίοπτη θέση, έχω το στιλβωτήριό μου, το κασελάκι. Και το βλέπω για να θυμάμαι. Να μην ξεχνάω ποτέ από πού ξεκίνησα. Μόνο έτσι ένας άνθρωπος μπορεί να πετύχει στη ζωή του. Να μην ξεχνάει ποτέ. Να μην ξεχάσει τον άνθρωπο που θα του δώσει ένα πιάτο φαγητό, ένα ποτήρι νερό ή από πού ξεκίνησε. Αυτά πρέπει να τα καταγράφεις. Να τα θυμάσαι στη ζωή σου. Να παραδέχεσαι τα λάθη σου, να λες «Ευχαριστώ» και «Συγνώμη». Αυτά μου τα δίδαξαν οι γονείς μου. Είναι οδηγοί στη ζωή μου και τα περνάω και εγώ στην κόρη μου.Ήθελα να σας ρωτήσω αν πιστεύετε στην τύχη, αλλά μετά από αυτή την κουβέντα θεωρώ πως τίποτα δεν είναι τυχαίο.Να ξέρεις πως τίποτα δεν είναι τυχαίο. Ακόμα και τύχη να έχει ένας άνθρωπος, αυτό που λένε πολλές φορές «αυτός έχει αστέρι», αν δεν έχεις έναν κουβά με νερό και ένα σφουγγάρι να το γυαλίζεις καθημερινά, να είναι συνέχεια φωτεινό, θα σκουριάσει. Την τύχη μας λοιπόν, που την έχουμε όλοι, την φτιάχνουμε μόνοι μας. Μέσα από τις δικές μας επιλογές, οι άνθρωποι χαράσσουμε την πορεία μας και πηγαίνουμε ή στα ψηλά ή στα χαμηλά. Έχοντας πάντα δίπλα μας έναν καλό σύμβουλο. Και αν είναι και γυναίκα, ακόμα καλύτερα. Γιατί αυτές έχουν εφτά ζωές, ενώ εμείς μία.Πίσω απ’ όλα μια γυναίκα έτσι;Ε, βέβαια! Το άλλο μας μισό. Γυναίκες μάς έφεραν στη ζωή, πρέπει να τις προσέχουμε σαν τα μάτια μας, μην μας πάθουν τίποτα. Ακόμα και η ζωή είναι γυναίκα.Από το φύλλο της THESSNEWS #90 (27/01/2018-28/01/2018)" ["post_title"]=> string(104) "Λευτέρης Πανταζής στην ThessNews: Δεν ξεχνάω από που ξεκίνησα" ["post_excerpt"]=> string(0) "" ["post_status"]=> string(7) "publish" ["comment_status"]=> string(6) "closed" ["ping_status"]=> string(6) "closed" ["post_password"]=> string(0) "" ["post_name"]=> string(61) "lefteris-pantazis-stin-thessnews-den-xechnao-apo-pou-xekinisa" ["to_ping"]=> string(0) "" ["pinged"]=> string(0) "" ["post_modified"]=> string(19) "2021-06-11 14:31:29" ["post_modified_gmt"]=> string(19) "2021-06-11 11:31:29" ["post_content_filtered"]=> string(0) "" ["post_parent"]=> int(0) ["guid"]=> string(58) "https://thessnews.gr.95-211-59-116.great2serve.com/?p=5370" ["menu_order"]=> int(0) ["post_type"]=> string(4) "post" ["post_mime_type"]=> string(0) "" ["comment_count"]=> string(1) "0" ["filter"]=> string(3) "raw" } [17]=> object(WP_Post)#3224 (24) { ["ID"]=> int(5353) ["post_author"]=> string(2) "13" ["post_date"]=> string(19) "2018-02-05 18:29:20" ["post_date_gmt"]=> string(19) "2018-02-05 16:29:20" ["post_content"]=> string(10299) "THESS-SKG STORIESΚαι ξαφνικά όλη η Ελλάδα άρχισε να μιλάει για τους Νικητές του «Ελλάδα έχεις ταλέντο», HOUSE OF DRAMA! Είναι η χορευτική ομάδα από τη Θεσσαλονίκη με μοναδικό ταλέντο που εντυπωσίασε το τηλεοπτικό κοινό σε όλες του τις εμφανίσεις αλλά και στον μεγάλο τελικό του σόου.O χορογράφος του House of Drama, Μάριος Μιλτιάδου, γεννημένος στη Λευκωσία της Κύπρου, είναι ένας όμορφος  νέος με όραμα, έμπνευση, ανησυχίες, πολλές διακρίσεις και αστείρευτο ταλέντο, που ζει και δραστηριοποιείται τα τελευταία χρόνια στη Θεσσαλονίκη

• Πώς βρέθηκες στην πόλη μας;

Η Θεσσαλονίκη ήταν πάντα στα πλάνα μου, χωρίς όμως να την έχω επισκεφτεί ποτέ. Ήρθα εδώ πρώτη φορά για να σπουδάσω στη Νομική Σχολή του ΑΠΘ, με μάγεψε και έμεινα! Έχει κάτι από τη φιλοξενία της Κύπρου και κάτι από ευρωπαϊκή πρωτεύουσα. Κάθε γωνιά της και κάτι διαφορετικό.

• Η ενασχόλησή σου με τον χορό πώς προέκυψε;

Μικρός έκανα θέατρο και η πρώτη επαφή μου με τον χορό ήταν μέσω αυτού, όταν στήναμε χορογραφίες για τις παραστάσεις μας. Ήταν και η εποχή στα τέλη της δεκαετίας του ‘90 με αρχές 2000 που όλα τα ποπ video clips είχαν μέσα χορό και κάπως έτσι αποφάσισα να ξεκινήσω.

• Θεωρείς πως οι σπουδές χορού στην πόλη μας αλλά και στη χώρα μας είναι σε καλό επίπεδο; Και μετά;

Όσον αφορά τις βάσεις του χορού, που είναι το μπαλέτο και το σύγχρονο, πιστεύω πως είμαστε σε καλό επίπεδο και υπάρχουν δάσκαλοι που κάποιοι δουλεύουν και εκτός επαγγελματικών σχολών και κάνουν πολύ καλή δουλειά. Μέχρι εκεί όμως. Θα ήθελα να δω σε επαγγελματικές σχολές χορού κάτι πιο πειραματικό και κάτι πιο φρέσκο. Ο χορός εξελίσσεται με ραγδαίους ρυθμούς και πρέπει να τον ακολουθούμε, αν θέλουμε να τον υπηρετούμε σωστά. Το ίδιο νιώθω ότι λείπει και από τις θεατρικές σχολές. Ο χορός έχει μπει για τα καλά στο θέατρο και στην Ελλάδα τον τελευταίο καιρό βλέπουμε πολλά μιούζικαλς, γι’ αυτό ίσως θα έπρεπε να επενδύσουν περισσότερο σ’ αυτό.Μετά τις σπουδές όμως πρέπει να ξεκινήσει ο μεγάλος αγώνας. Καμία πόρτα δεν πρόκειται να σου ανοιχτεί αν δεν την χτυπήσεις. Και κάποιες φορές θα χρειαστεί να χτυπήσεις περισσότερο από μία φορά.

• Πώς αποφασίσατε να πάρετε μέρος στο «Ελλάδα έχεις ταλέντο;»

Ένιωθα πως πλέον είχα βρει την ταυτότητά μου σαν χορευτής και χορογράφος και βρήκα τη δική μου οπτική γωνία μέσα στην τέχνη του χορού, οπότε θεώρησα πως ήταν η σωστή εποχή να το μοιραστώ μ’ ένα μεγαλύτερο κοινό. Είχαμε ήδη κάνει αρκετά πράγματα σαν ομάδα στη Θεσσαλονίκη τα τελευταία 7 χρόνια.

• Πολλοί θεωρούν πως με το να περνάς μέσα από τηλεοπτικά σόου μειώνεις την αξία της τέχνης σου. Εσύ τι πιστεύεις;

Τα τηλεοπτικά σόου προωθούν το ταλέντο σου σ’ ένα μεγαλύτερο κοινό. Σου προσφέρουν δηλαδή πρόσκαιρη δημοφιλία. Στην Ελλάδα υπάρχει η άποψη (από λίγους πλέον)  πως  ό,τι είναι δημοφιλές, ή συσχετίζεται μ’ αυτό, είναι λίγο “επιφανειακό” – ενώ η αποστασιοποίησή σου απ’ ό,τι απολαμβάνει η πλειοψηφία σε καταξιώνει. Αυτό προσωπικά το θεωρώ πολύ δήθεν και πιστεύω πως όταν θεωρείς τον εαυτό σου αρκετά σημαντικό για να κρίνεις την αξία της τέχνης κάποιου, τότε το πρόβλημα είναι περισσότερο δικό σου παρά αυτού για τον οποίο μιλάς.

• Έχεις ένα πλούσιο βιογραφικό κι έχεις δημιουργήσει πολλές ομάδες. Ανήσυχο πνεύμα;

Μπορείς να το πεις έτσι! Μ’ αρέσει πολύ να σκέφτομαι καινούργιους τρόπους έκφρασης και παρουσίασης της δουλειάς μου και η αλήθεια είναι πως το ψάχνω πολύ.          Μ’ αρέσει να δημιουργώ πράγματα, να τα μεταλλάσσω και να τα εξελίσσω. Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς αυτό.

• Ποιες είναι οι προσδοκίες σου για την ομάδα αλλά και για σένα προσωπικά;

Θέλω να συνεχίσουμε να λέμε ιστορίες που μιλάνε στην ψυχή των ανθρώπων. Και      θέλω μέσα απ’ αυτό οι σχέσεις μας να γίνονται πιο δυνατές σαν ομάδα. Μακάρι κάποια στιγμή να μπορέσουμε να κάνουμε παραστάσεις και να τις ταξιδεύουμε σε όλη την Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό.Εγώ προσωπικά σαν χορογράφος θα ήθελα να χορογραφώ και για το θέατρο αλλά και να συνεργάζομαι με θεατρικές σχολές.

• Σίγουρα κάποιος που δημιουργεί μία επιτυχία σαν κι αυτή, έχει ως προτεραιότητά του τον χορό… ή μήπως κάνω λάθος;

Προτεραιότητά μου είναι ό,τι κάνω να το απολαμβάνω και να το ζω στον πιο έντονο βαθμό του. Γιατί η ομορφιά αυτού που κάνω είναι στη δημιουργία και στο ταξίδι και όχι τόσο στο αποτέλεσμα που βλέπετε στη σκηνή. Θέλω αν κάποια στιγμή τελειώσει, να μπορέσω να πω πως το απόλαυσα, το χόρτασα και είχα όμορφες στιγμές μέσα απ’ αυτό. Έτσι μόνο θα μπορέσω να μεταφέρω αυτά που θα έχω μάθει στους μικρότερους, για να τους βοηθήσω να το απολαύσουν κι αυτοί.

• Σαν προσωπικότητα τι πιστεύεις πως κυριαρχεί σε σένα; Συναίσθημα ή λογική;

Μέχρι πριν 2 χρόνια ήταν μόνο η λογική και κάποιες φορές σε άσχημο βαθμό. Μετά όμως βρήκε ένα παράθυρο το συναίσθημα και με έκανε να αναθεωρήσω πολλές από τις μέχρι τότε απόψεις και μ’ έκανε να βλέπω τα πράγματα πολύ διαφορετικά, πολύ πιο ολοκληρωτικά. Ήταν σαν να ξύπνησα μια μέρα και άρχισα να βλέπω πιο καθαρά τα πράγματα. Είχε να κάνει περισσότερο με το μέσα μου. Άρχισα να καταλαβαίνω, να αποδέχομαι και να αγαπώ τον εαυτό μου έτσι όπως του αξίζει.

• Σε μια χώρα που συνεχίζει να βιώνει την κρίση τι ρόλο μπορεί να παίξει η τέχνη;

Η τέχνη είναι το άλφα και το ωμέγα στη ζωή μας. Μπορεί να σου απαλύνει τον πόνο, να σε κάνει να ταξιδέψεις, να σε κάνει να νιώσεις όμορφα και να σου δώσει αυτοπεποίθηση αλλά και να σε αφυπνίσει. Να σε κάνει να δεις την πραγματικότητά σου με διαφορετικό και πιο αισιόδοξο τρόπο. Το πιο μαγικό όμως είναι ότι μπορεί να σε κάνει να γνωρίσεις τον εαυτό σου και να σε κάνει να καταλάβεις ότι η ζωή σου έχει νόημα και δεν υπάρχει κάτι σπουδαιότερο απ’ αυτό.Από το φύλλο της THESSNEWS #90 (27/01/2018-28/01/2018)" ["post_title"]=> string(43) "Polis Face: Μάριος Μιλτιάδου" ["post_excerpt"]=> string(0) "" ["post_status"]=> string(7) "publish" ["comment_status"]=> string(6) "closed" ["ping_status"]=> string(6) "closed" ["post_password"]=> string(0) "" ["post_name"]=> string(27) "polis-face-marios-miltiadou" ["to_ping"]=> string(0) "" ["pinged"]=> string(0) "" ["post_modified"]=> string(19) "2021-06-11 15:03:23" ["post_modified_gmt"]=> string(19) "2021-06-11 12:03:23" ["post_content_filtered"]=> string(0) "" ["post_parent"]=> int(0) ["guid"]=> string(58) "https://thessnews.gr.95-211-59-116.great2serve.com/?p=5353" ["menu_order"]=> int(0) ["post_type"]=> string(4) "post" ["post_mime_type"]=> string(0) "" ["comment_count"]=> string(1) "0" ["filter"]=> string(3) "raw" } } ["post_count"]=> int(18) ["current_post"]=> int(-1) ["before_loop"]=> bool(true) ["in_the_loop"]=> bool(false) ["post"]=> object(WP_Post)#2913 (24) { ["ID"]=> int(5459) ["post_author"]=> string(2) "13" ["post_date"]=> string(19) "2018-03-10 22:20:04" ["post_date_gmt"]=> string(19) "2018-03-10 20:20:04" ["post_content"]=> string(10430) "THESS-SKG STORIESΗ Κυριακή Ουδατζή ό,τι δουλειά κι αν έκανε δεν θα περνούσε απαρατήρητη.Η Διευθύντρια του Ολυμπιακού Μουσείου Θεσσαλονίκης έχει ένα βαρύ ορατό βιογραφικό και ένα αθέατο “οπλοστάσιο” βασισμένο στην προσωπικότητά της, που την κάνει ακαταμάχητη. Υποτροφία στην Αρχιτεκτονική του ΑΠΘ, μεταπτυχιακές σπουδές επίσης με υποτροφία και μία λαμπρή καριέρα σ’ έναν ζωτικό τομέα αυτής της πόλης. Τον πολιτισμό.Θεωρείς τον εαυτό σου καριερίστρια;Καθόλου, με την έννοια του αυτοσκοπού. Απλά, θα με χαρακτήριζα υπεύθυνη, τελειομανή, παθιασμένη με τη δουλειά μου επαγγελματία, χαρακτηριστικά που συνήθως οδηγούν σε ικανοποιητική επαγγελματική πορεία. Δράττομαι των ευκαιριών που μου παρουσιάζονται αλλά ποτέ δεν προσπάθησα μεθοδευμένα και στοχευμένα να δημιουργήσω εγώ τις ευκαιρίες. Λόγω δε χαρακτήρα, ποτέ δεν λειτούργησα με ψυχρή λογική ή επιθετική πολιτική, ενώ μοναδικό κριτήριο είναι η ενασχόληση αποκλειστικά με ό,τι με ευχαριστεί και όχι με ό,τι οδηγεί στην ''κορυφή''.Ποιος είναι ο ρόλος της διευθύντριας του Ολυμπιακού Μουσείου;Με μια φράση, ένας δύσκολος και απαιτητικός ρόλος ή άλλως, του ανθρώπου-ορχήστρα, όταν μιλάμε για το συγκεκριμένο Μουσείο, που απέχει παρασάγγας από τον ρόλο ομολόγων, σε ανάλογης θεματικής και δραστηριότητας Μουσεία του εξωτερικού. Ένας ρόλος που αξιοποιεί στο μέγιστο την (μετα)πτυχιακή και διδακτορική μου εκπαίδευση, καλύπτοντας ταυτόχρονα πολλές θέσεις: αρχιτέκτονα, γραφίστα, ιστορικού, μαρκετίστα, δημοσιοσχεσίστα, παράλληλα με την καθαρά διοικητική θέση της Διευθύντριας. Εν κατακλείδι, ελλείψει προσωπικού και οικονομικής άνεσης, ήδη από τον πρώτο χρόνο λειτουργίας μας, ο ρόλος μου είναι πολυδιάστατος, κάποτε χαοτικός και αναγκαστικά συγκεντρωτικός. Χρόνια τώρα αλλάζω ''καπέλο'' με γοργούς ρυθμούς, οπότε ανάλογα με τις εκάστοτε απαιτήσεις, γίνομαι μουσειολόγος, μουσειογράφος, υπεύθυνη εκθέσεων ή Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων, Δημοσίων Σχέσεων κ.ά., ρόλοι που πολλάκις προκαλούν έκπληκτα βλέμματα, αφού τη μία στιγμή βρίσκομαι ''εργάτης'' στην υποδοχή-και την επόμενη στην ''πρώτη θέση''... Δεν είχα ποτέ έναν ξεκάθαρο ρόλο, καθώς το Μουσείο ήταν πάντα ένα απαιτητικό ''δεύτερο παιδί'', που με αφοσίωση φροντίζω καθημερινά εδώ και δεκάξι χρόνια(2002-2018).Μαζί μεγαλώσαμε, μαζί παλέψαμε και τώρα μαζί καμαρώνουμε..Ποιο είναι το όραμά σου για το μουσείο;Το ίδιο με το όραμά μου για τον πολιτισμό στη ζωή μας. Πιστεύω ακράδαντα ότι η χειρότερη κρίση της εποχής μας είναι η πολιτισμική, για αυτό και θεωρώ τον πολιτισμό μοναδικό μέσο κοινωνικής και οικονομικής ανάκαμψης του τόπου μας. Έτσι, τα σύγχρονα μουσεία-ζωντανά κύτταρα της κοινωνίας μας-μπορούν να επηρεάσουν τη δομή και εξέλιξή της, μέσα από τον εκπαιδευτικό και κοινωνικό τους ρόλο. Ειδικότερα, για το Ολυμπιακό μας Μουσείο-εκπαιδευτικό και ερευνητικό φορέα διάσωσης και ανάδειξης της Ολυμπιακής Ιστορίας και μεταλαμπάδευσης του Ολυμπισμού ως τρόπου και φιλοσοφίας ζωής-οραματίζομαι να πετύχει έναν πρόσθετο στόχο, αυτόν της γαλούχησης της νέας γενιάς με ιδανικά και Ολυμπιακές...πανανθρώπινες αξίες.Oραματίζομαι να συμβάλλει λόγω της ειδικής θεματικής, στην ανάπτυξη εναλλακτικών μορφών τουρισμού, όπως ο μουσειακός και ο αθλητικός, τομείς που σύμφωνα με διεθνή παραδείγματα, θα βοηθήσουν στην ανάπτυξη του τόπου μας.Θα σε ενδιέφερε η πολιτική; Σου έχει γίνει πρόταση;Με την ευρύτερη, αριστοτελική έννοια του όρου, ως φύσει πολιτικόν ον, ναι, ανέκαθεν με ενδιαφέρει. Ωστόσο, ουδέποτε είχα ουσιαστική ενασχόληση με κομματικά σχήματα, παρά τις σχετικές προτάσεις, που απέρριψα λόγω άλλων προτεραιοτήτων, κυρίως της δουλειάς και των πολυετών σπουδών μου. Τώρα που όλα είναι σε σειρά, σε συνδυασμό με την άρνησή μου να χαλαρώνω, ίσως να το σκεφτόμουν πιο σοβαρά, ως άλλη μια πρόκληση.Τι δεν ξέρουν οι περισσότεροι για την Κυριακή Ουδατζή;Λόγω χαρακτήρα, σπάνια μιλάω για τον εαυτό μου, υποτιμώντας έτσι κάθε μικρή ή μεγάλη προσπάθεια/επιτυχία...Έτσι, λίγοι ξέρουν ότι ξεκίνησα την αρχιτεκτονική μου πορεία με υψηλές διακρίσεις-πρώτα βραβεία σε Πανελλήνιους Αρχιτεκτονικούς Διαγωνισμούς, ότι έργα μου έχουν συμπεριληφθεί σε εκθέσεις ''σημαντικού αρχιτεκτονικού έργου'', ότι εκπόνησα τη μελέτη ανάπλασης του Α' προβλήτα του λιμανιού, που το θεωρώ έργο πνοής για την πόλη...ή ακόμα για την εικοσάχρονη ακαδημαϊκή μου καριέρα σε ελληνικά και ξένα Πανεπιστήμια, σε Προπτυχιακά και Μεταπτυχιακά τμήματα κ.ά.Πώς σε αποκαλούν οι υπόλοιποι άνθρωποι στο μουσείο;Δύσκολη ερώτηση... γιατί για να πετύχει κανείς αυτό το ''μικρό θαύμα'' αλματώδους ανάπτυξης ενός νέου μουσείου που ξεκίνησε ''μικρό'' (Μουσείο Αθλητισμού,2001) και πολύ γρήγορα αναγνωρίστηκε σε διεθνές επίπεδο(Ολυμπιακό Μουσείο,Δ.Ο.Ε.,2008),χωρίς πόρους ή κρατική βοήθεια... κάποιος πρέπει να είναι σκληρός, απαιτητικός, επίμονος... πρώτα φυσικά με τον εαυτό του, αναπόφευκτα δε και με συνεργάτες του...χαρακτηριστικά που σπάνια σε κάνουν αγαπητό σε όσους δεν δύνανται να ανταποκριθούν στους φρενήρεις ρυθμούς ενός φορέα που στοχεύει στο άλμα και όχι απλά στην επιβίωση. Έχω βιώσει την ένθερμη αναγνώριση, αλλά και την αντίδραση συνεργατών που δεν ενστερνίστηκαν το όραμα του Μουσείου. Πλέον, έχω συμβιβαστεί και με τον άχαρο τίτλο της ''Σιδηράς Κυρίας''...που ενίοτε μου αποδίδεται, γιατί πάντα ελπίζω πως εκ του αποτελέσματος δικαιολογούμαι και δικαιώνομαι.Ποια είναι η προτεραιότητα της ζωής σου;Ο γιος μου...η ευτυχία του...Τι περιμένουμε στο άμεσο μέλλον στο Ολυμπιακό Μουσείο;Όσο αντέχω, με αντέχουν..και αντέχει οικονομικά, να περιμένουμε πολλά και μεγάλα, γιατί ποτέ δεν θα σταματήσουμε να ονειρευόμαστε και να προσπαθούμε για ένα ολοένα καλύτερο, καινοτόμο, διεθνώς αναγνωρισμένο Ολυμπιακό Μουσείο, που τοποθετεί τον πήχυ όλο και πιο ψηλά, ακολουθώντας το δικό μου αγαπημένο μότο:Citius, Altius, Fortius!Από το φύλλο της THESSNEWS #95 (03/03/2018-04/03/2018)" ["post_title"]=> string(41) "Polis Face: Κυριακή Ουδατζή" ["post_excerpt"]=> string(0) "" ["post_status"]=> string(7) "publish" ["comment_status"]=> string(6) "closed" ["ping_status"]=> string(6) "closed" ["post_password"]=> string(0) "" ["post_name"]=> string(26) "polis-face-kyriaki-oudatzi" ["to_ping"]=> string(0) "" ["pinged"]=> string(0) "" ["post_modified"]=> string(19) "2021-06-11 16:13:09" ["post_modified_gmt"]=> string(19) "2021-06-11 13:13:09" ["post_content_filtered"]=> string(0) "" ["post_parent"]=> int(0) ["guid"]=> string(58) "https://thessnews.gr.95-211-59-116.great2serve.com/?p=5459" ["menu_order"]=> int(0) ["post_type"]=> string(4) "post" ["post_mime_type"]=> string(0) "" ["comment_count"]=> string(1) "0" ["filter"]=> string(3) "raw" } ["comment_count"]=> int(0) ["current_comment"]=> int(-1) ["found_posts"]=> int(13587) ["max_num_pages"]=> int(755) ["max_num_comment_pages"]=> int(0) ["is_single"]=> bool(false) ["is_preview"]=> bool(false) ["is_page"]=> bool(false) ["is_archive"]=> bool(true) ["is_date"]=> bool(false) ["is_year"]=> bool(false) ["is_month"]=> bool(false) ["is_day"]=> bool(false) ["is_time"]=> bool(false) ["is_author"]=> bool(false) ["is_category"]=> bool(true) ["is_tag"]=> bool(false) ["is_tax"]=> bool(false) ["is_search"]=> bool(false) ["is_feed"]=> bool(false) ["is_comment_feed"]=> bool(false) ["is_trackback"]=> bool(false) ["is_home"]=> bool(false) ["is_privacy_policy"]=> bool(false) ["is_404"]=> bool(false) ["is_embed"]=> bool(false) ["is_paged"]=> bool(true) ["is_admin"]=> bool(false) ["is_attachment"]=> bool(false) ["is_singular"]=> bool(false) ["is_robots"]=> bool(false) ["is_favicon"]=> bool(false) ["is_posts_page"]=> bool(false) ["is_post_type_archive"]=> bool(false) ["query_vars_hash":"WP_Query":private]=> string(32) "6a9a1d0a10c478c81062b5a02da5b4b1" ["query_vars_changed":"WP_Query":private]=> bool(false) ["thumbnails_cached"]=> bool(false) ["allow_query_attachment_by_filename":protected]=> bool(false) ["stopwords":"WP_Query":private]=> NULL ["compat_fields":"WP_Query":private]=> array(2) { [0]=> string(15) "query_vars_hash" [1]=> string(18) "query_vars_changed" } ["compat_methods":"WP_Query":private]=> array(2) { [0]=> string(16) "init_query_flags" [1]=> string(15) "parse_tax_query" } }