Συνέντευξη στη Μαρία Ψωμά Πετρίδου || mpsomapetridou@thessnews.gr
Ο Πέτρος Θεοδώρου εργάζεται και δραστηριοποιείται ανάμεσά μας. Ψυχοθεραπευτής και συγγραφέας που δουλεύει με την προσέγγιση Gestalt, αλλά δεν αρκείται μονάχα στην επαγγελματική του ενασχόληση με τον άνθρωπο.
Πολυπράγμων, πολύπλευρος και ακούραστος προσεγγίζει τα θέματα που απασχολούν την ανθρώπινη ύπαρξη με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους, μέσα από το θέατρο, τη λογοτεχνία και την τέχνη γενικότερα-μέσα από διαλέξεις σεμινάρια και τη μουσική ακόμη, και τα προσφέρει απλόχερα στην προσπάθεια να «ανοίξει» τα σκοτεινά παράθυρα της ψυχής μας.
Με αφορμή την έκδοση του τελευταίου του βιβλίου: “Σκιά, ο σιωπηλός σύντροφος στο ταξίδι της ζωής μας” μίλησε στην ThessΝews:
Πέτρο, ψυχοθεραπευτής, εκπαιδευτής, συγγραφέας, Διαμέρισμα 5, Playback theatre. Είναι αλληλένδετα ;
Ασφαλώς, γιατί είναι πεδία στα οποία εκφράζονται διαφορετικές όψεις αυτού που είμαι. Για παράδειγμα, η ψυχοθεραπεία είναι ένα συγκεκριμένο πλαίσιο στο οποίο συναντιέμαι και αλληλεπιδρώ με τους Άλλους μέσω των τρόπων που ορίζει αυτό το πλαίσιο. Η συγγραφή και το Playback Θέατρο είναι περισσότερο οι δημιουργικές μου όψεις (ανάλογα με την περίοδο των 17 χρόνων, που υπήρξα συνθέτης – προτού γίνω ψυχοθεραπευτής). Το Διαμέρισμα 5, ένας χώρος εθελοντικής δραστηριοποίησης, αντιστοιχεί στη συνειδητά ενεργό στάση μου στην έκρηξη των πολιτισμικών ζυμώσεων, σήμερα, στη Θεσσαλονίκη. Το να μεταδίδω κάτι εκπαιδευτικά είναι το νόημα που προσδίδω στο να μοιράζομαι από αυτά που γνωρίζω και να συμβάλλω στην πορεία άλλων ανθρώπων.
Γιατί η προσέγγιση της Γκεστάλτ;
Καταρχάς, υπογραμμίζω ότι οι διάφορες προσεγγίσεις στην ψυχοθεραπεία αντικατοπτρίζουν για έναν έμπειρο ψυχοθεραπευτή κυρίως ένα ευρύτερο “στυλ” και όχι κάθετα διαχωρισμένα στρατόπεδα. Η προσέγγιση της Γκεστάλτ στηρίζεται σε μία ολοκληρωμένη ανθρωπιστική και υπαρξιακή θεώρηση των πραγμάτων, που βασίζεται στη “σχέση” και την αλλαγή. Και επειδή αυτή η θεώρηση είναι και η δική μου στάση στη ζωή, συνιστά τον πυρήνα με τον οποίο δουλεύω – εκτιμώντας βέβαια και τη θαυμάσια μεθοδολογική παλέτα της Γκεστάλτ. Επιπλέον, στηρίζει καλά την επικέντρωσή μου σε μία αγαπημένη μου περιοχή: στις σχέσεις έρωτα, σεξουαλικού πόθου και αγάπης.
Είσαι και επόπτης της Γκεστάλτ, διεθνώς. Τι σημαίνει αυτό;
Ναι, είμαι πιστοποιημένος επόπτης από την E.A.G.T. (το πανευρωπαϊκό θεσμικό όργανο της Γκεστάλτ). Ο όρος “εποπτεία”, στην ψυχοθεραπεία, δεν έχει να κάνει με “έλεγχο” ή ”αξιολόγηση”. Κάθε ψυχοθεραπευτής, για να παραμένει αυθεντικός και ισορροπημένος στη δουλειά του, έχει υποχρέωση να δουλέψει κάποιες ώρες με έναν επόπτη. Εκεί, μοιράζεται το πώς βλέπει την επαγγελματική του ταυτότητα στο παρόν του, συζητά και παίρνει κάποια γνώμη για διάφορα περιστατικά, βρίσκει στήριξη για τις δικές του φορτίσεις.
Το “Σκιά”, το τελευταίο σου βιβλίο, σε ποιους απευθύνεται και τι θέλει να μεταδώσει;
Εμπεριέχει πληροφορία που μπορεί να είναι πολύ χρήσιμη σε συναδέλφους και ταυτόχρονα απευθύνεται κυριολεκτικά στον οποιονδήποτε ενεργητικό αναγνώστη. Προσπάθησα πάρα πολύ να αποφύγω την απεχθή για μένα ποπ ψυχολογία, που κάνει τεράστια ζημιά εκχυδαΐζοντας σοβαρότατα θέματα και υποβιβάζει τον αναγνώστη σε παθητικό δέκτη, σε μωρό. Ο “απλός άνθρωπος” δεν υπάρχει, είναι δημιούργημα των media και της αγοράς. Όλοι μπορούμε να κατανοήσουμε οτιδήποτε, αρκεί να είμαστε ενεργητικοί αποδέκτες και ο πομπός να ξέρει τι και πώς θέλει να πει. Τώρα, η κεντρική ιδέα του βιβλίου είναι πως ό,τι κάνουμε στη ζωή το “αποφασίζει” το σύνολο της ύπαρξής μας (δηλαδή τόσο τα συνειδητά όσο και τα μη συνειδητά κομμάτια μας) και όχι μόνο αυτό που εμείς θεωρούμε ότι είμαστε μέσω του νου και της λογικής μας (ο νους μας δεν είναι πάνω από ένα 12% της ύπαρξής μας).
Τι είναι οι “Σκιές” μας; Τι ελπίδες βελτίωσης έχουμε αν τις βγάλουμε στο φως;
Στη Σκιά μας “αποθηκεύουμε” όψεις του εαυτού μας, η εκδήλωση των οποίων θα σήμαινε απειλή ή κάτι “κακό”. Ένα παιδί που ζητά φροντίδα και τρυφερότητα και εισπράττει βία, είναι φυσικό να βάλει στη Σκιά του τις όψεις του που έχουν αυτήν την ανάγκη. Η Σκιά τροφοδοτείται αρχικά κατά τα παιδικά μας χρόνια τόσο λόγω των φυσικών δυσκολιών του τι σημαίνει “μεγαλώνω”, όσο και της συνήθως τεράστιας άγνοιας της οικογένειας για το τι σημαίνει “έχω ένα παιδί”. Αλλά και στη συνέχεια, στην ενήλικη ζωή μας, η Σκιά τροφοδοτείται διαρκώς λόγω των ενδογενών αντιφάσεων και δυσκολιών του τι σημαίνει “ζω”. Από αυτήν την άποψη, σημαντικό κομμάτι του βιβλίου είναι και η έννοια του “εσωτερικού παιδιού” – ένας άλλος εξαιρετικά κακοποιημένος όρος στο διαδίκτυο. Πάντως, η Σκιά δεν είναι “εχθρός”. Γίνεται δυσλειτουργική όταν είναι μεγάλη και παγωμένη, ακίνητη. Επίσης, τη Σκιά δεν τίθεται θέμα να την “καταλάβουμε” με τον νου μας, να τη “φωτίσουμε” ή την ερμηνεύσουμε, αλλά να συνυπάρχουμε λειτουργικά μαζί της, συνδεόμενοι με τα συναισθήματα “εκεί μέσα”. Δεν έχει νόημα να λέω “μα δεν έχω λόγο να ντρέπομαι να σου μιλήσω για τον έρωτά μου, κι όμως, ντρέπομαι”, όσο το να αποδεχτώ την ντροπή μου ως όψη μου.
Στο βιβλίο παραθέτεις πολλά λογοτεχνικά αποσπάσματα αλλά και από θρύλους και παραμύθια. Γιατί;
Γιατί η τέχνη και οι παραμυθίες εκφράζουν με άλλον τρόπο, με άλλη “γλώσσα”, ποιητική και βιωματική, αυτά που προσεγγίζω με τη “γλώσσα” της θεωρίας – συμπληρώνοντας έτσι ο ένας τρόπος επεξεργασίας κάποιου θέματος τον άλλον.
Ποια άλλα βιβλία έγραψες πριν το “Σκιά” ;
Τον “Χορό των θαυμάτων”, μία εκτεταμένη πραγματεία για τη φύση αυτού που λέμε πραγματικότητα”, του ανθρώπου και του τρόπου σύνθεσης της αυτοσυναίσθησής μας και των μικρο-στιγμών της εμπειρίας μας. Επίσης, το “Σημειώσεις για σένα” – 25 μικρά κείμενα και εικόνες για τον έρωτα, τον πόθο, την αγάπη και τη ζωή. Οι “Σημειώσεις” κινούνται στη λογοτεχνική περιοχή, στο ύφος της πεζής ποίησης. Εκδόθηκαν μετά τη “Σκιά”, για λόγους πρακτικούς.
Τα επόμενά σου βήματα;
Συγγραφή (τόσο θεωρητική όσο και λογοτεχνική), συστηματικοί κύκλοι ομιλιών (που τους απολαμβάνω και πάνε εξαιρετικά) και πολλά live video. Είναι τρόποι να εκφράζω αυτό που είμαι και να συναντιέμαι με τους ανθρώπους στην τωρινή φάση της ζωής μου, μέσα στη συλλογική μας πραγματικότητα.
Από το φύλλο της THESSNEWS #110 (16/06/2018-17/06/2018)
