ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ || xenikol@hotmail.com
Τους απέναντι, μία νέα στήλη εγκαινιάζει σήμερα η Thessnews! Δύο προσωπικότητες από την πολιτική, κοινωνική, πολιτιστική ή αθλητική πτυχή της επικαιρότητας, που είναι όμως a priori φορείς διαμετρικά αντίθετων απόψεων, απαντούν σε ίδιες ερωτήσεις της εφημερίδας μας. Για… κερασάκι στην τούρτα, ο ένας καλείται να μιλήσει για τον άλλον…
Η αρχή σήμερα γίνεται με τον Βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Α’ Θεσσαλονίκης, εκπαιδευτικό, Τριαντάφυλλο Μηταφίδη και τον νομικό, πρώην υπουργό, βουλευτή Α’ Θεσσαλονίκης της ΝΔ, Σταύρο Καλαφάτη
Οι ερωτήσεις
Ας υποθέσουμε (εντελώς θεωρητικά) ότι ο αρχηγός του κόμματός σας σάς ανέθετε εν λευκώ να του γράψετε την πρώτη παράγραφο της ομιλίας του στη φετινή ΔΕΘ. Τι θα του γράφατε;
Ας υποθέσουμε (εντελώς θεωρητικά) ότι ο αρχηγός του κόμματός σας σάς ανέθετε εν λευκώ να του γράψετε την πρώτη παράγραφο εκείνου του κομματιού της ομιλίας του στη φετινή ΔΕΘ, που αφορά στη Θεσσαλονίκη, τα προβλήματα και τις προοπτικές της. Τι θα του γράφατε;
Ο θεσμός της ΔΕΘ προχωρεί δυναμικά. Εάν είχατε τη δυνατότητα να κάνετε μία αλλαγή, να δώσετε μία κατεύθυνση στην πορεία της, ποια θα ήταν αυτή;
Όλοι οι αναλυτές επισημαίνουν ότι με το πέρασμα στο φθινόπωρο ο απλός Έλληνας πολίτης θα βρεθεί μπροστά σε μία φορολογική θύελλα. Θεωρείτε ότι μπορεί να αντέξει; Τι θα πρέπει να κάνει κατά τη γνώμη σας όποιος δεν αντέχει, όποιος έχει εξαντλήσει τη φοροδοτική του ικανότητα;
Μπορεί να αποκλιμακώθηκε πρόσκαιρα η κρίση με τον ΟΑΣΘ, ωστόσο τα δομικά προβλήματά του παραμένουν. Πώς, κατά την άποψη σας, μπορεί να βελτιωθεί η αστική συγκοινωνία στη Θεσσαλονίκη;
Οι απαντήσεις του Τριαντάφυλλου Μηταφίδη
Όταν τα γεγονότα τρέχουν διεθνώς και επίκεινται, με πρωτοβουλία του πρωθυπουργού, σημαντικές συναντήσεις με ηγέτες ευρωπαϊκών χωρών, θα ήταν μάλλον παρακινδυνευμένο να προκαταλάβει κανείς μια ομιλία με τέτοια βαρύτητα. Θαρρώ, όμως, ότι ο πρωθυπουργος θα πρέπει να ξεκαθαρίσει από την αρχή ότι η ερχόμενη χρονιά θα είναι ίσως η πιο κρίσιμη της τετραετίας, ώστε να βγει η χώρα από τη στασιμότητα. Το ΄17 πρέπει να είναι η χρονιά της ανάπτυξης, έπειτα από μια μακρά περίοδο αποανάπτυξης. Επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ψηφίστηκαν δεκάδες νομοθετικές ρυθμίσεις με κοινωνικό πρόσημο. Αυτό δείχνει ότι κάνουμε πράξη αρκετά στοιχεία από το κακοφανισμένο «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης», παρά τον οικονομικό καταναγκασμό και την επιτροπεία που ταλανίζουν τη χώρα. Βάλαμε κανόνες και σε τάξη το ασύδοτο ραδιοτηλεοπτικό κατεστημένο. Αναπτυξιακός νόμος. Αλλαγές στη Δημόσια διοίκηση, εκδημοκρατισμός του πολιτικού συστήματος. Μέτρα κοινωνικής αλληλεγγύης και προστασίας των κοινωνικά αδύναμων. Δεν υπάρχουν πλέον ανασφάλιστοι. Θεωρώ πως ο Πρωθυπουργός με υπευθυνότητα και ειλικρίνεια θα κάνει και φέτος τον κυβερνητικό απολογισμό και θα χαράξει με ρεαλισμό τα επόμενα βήματα. Οι πολιτικές ευθύνες είναι ανεξίτηλες και απαράγραπτες, αλλά τώρα προέχει η δράση και όχι οι βολικές «χρεώσεις».
Δυστυχώς η πόλη μας εδώ και δεκαετίες είναι δέσμια μιας δράκας κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών, που κερδοσκοπούσαν χάρη στις πέρα από κάθε λογική επιχορηγήσεις – ακόμα και σε βιομήχανους χωρίς βιομηχανίες! Βασική λοιπόν θέση στο σχετικό τμήμα της ομιλίας του πρέπει να είναι η εξυγίανση των μεγάλων επιχειρήσεων, όπως γίνεται στην ΕΒΖ, και η αυστηρή εφαρμογή των νόμων στις ιδιωτικές – πλην κρατικοδίαιτες – τύπου ΟΑΣΘ εταιρείες, εωσότου έρθει η ώρα της απεμπλοκής του Δημοσίου και των συμπολιτών μας από την πιο σκανδαλώδη σύμβαση των τελευταίων 60 ετών. Επίσης, η απαλλαγή του Δήμου Θεσσαλονίκης από την οικονομική αφαίμαξη των πόρων του, λόγω της πολύχρονης κλοπής των ταμείων του επί Παπαγεωργόπουλου, που οι συγκυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ μετέτρεψαν σε «οφειλή»(!), που πληρώνουν μάλιστα με καπέλο οι συνδημότες μας- θύματα της υπεξαίρεσης.
Ως προς τι «προχωρεί δυναμικά ο θεσμός της ΔΕΘ»; Πρέπει να διατηρήσουμε και να ενισχύσουμε τα αναπτυξιακά της στοιχεία, ώστε τόσο η Γενική όσο και οι Κλαδικές Εκθέσεις να «συνομιλούν» με το σήμερα και όχι με το χτες, ώστε να μην τις νέμονται γνωστοί επιχειρηματίες και οι πολιτικοί προστάτες τους. Πρέπει να είναι ανοιχτές στο «επιχειρείν» των βιοπαλαιστών που πασχίζουν να επιβιώσουν, καθώς και των συνεργατικών-αλληλέγγυων πρωτοβουλιών κοινωνικής οικονομίας.
Αλήθεια, πού στηρίζονται αυτοί που εσείς βαφτίζετε «όλους»; Στα στοιχεία που δίνουν η Eurostat, ακόμη και οι διορισμένες από την προηγούμενη κυβέρνηση ΝΔ-ΠαΣοΚ «Ανεξάρτητες Αρχές», ή μήπως σε όσα χαλκεύουν τα σκοτεινά εργαστήρια των κομμάτων της διαπλοκής και οι κράχτες τους στα ΜΜΕ; Ο απλός Έλληνας πολίτης δεν αντιμετωπίζει καμιά φοροθύελλα. Κάτι παραπάνω καλούνται να πληρώσουν αυτοί που δηλώνουν ψευδώς ετήσια εισοδήματα 5.000 ευρώ, αυτοί με τις βίλες και τα μεγάλα σκάφη, με τις νόμιμες ή «θολές» καταθέσεις στο εξωτερικό. Αυτοί που κόπτονται για την Ελλάδα και την Ευρώπη και στέλνουν τα μαύρα τους κέρδη στα νησιά Κεϊμάν, στο Λουξεμβούργο, στην Ελβετία, στους «εξωχώριους» φορολογικούς παραδείσους. Δυστυχώς υπάρχουν πολλοί συμπολίτες μας, κυρίως μικρομεσαίοι βιοπαλαιστές, που αδυνατούν να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους προς το κράτος. Γι’ αυτούς η κυβέρνηση θέσπισε τρόπο σταδιακής αποπληρωμής των οφειλών τους. Και πρέπει να τους παρέχεται κάθε διευκόλυνση, αντί να τους αντιμετωπίζουν ισοπεδωτικά ή τιμωρητικά οι ελεγκτικοί μηχανισμοί που σκούριαζαν την εποχή των «παχιών αγελάδων».
Ένας τρόπος υπάρχει: να αποδοθούν οι αστικές συγκοινωνίες στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, όπως συμβαίνει στο μεγαλύτερο μέρος των ευρωπαϊκών πόλεων. Αν θέλει και κάποιος ιδιώτης να συμμετάσχει, ευπρόσδεκτος, αρκεί να μην επιδιώκει την κρατική επιδότηση. Τελικά, μπορούν να μας πουν τι είδους οικονομία πρεσβεύουν αυτοί που ομνύουν στον καπιταλισμό της «δημιουργικής απληστίας»; Μήπως αλά Χιλή επί Πινοσέτ; Επιχειρήσεις που, ενώ θα τις επιδοτεί το κοινωνικό σύνολο, δε θα ελέγχονται τα βιβλία τους; Άλλωστε, το κρατικοδίαιτο μονοπώλιο του ΟΑΣΘ – γνήσιο τέκνο, κατά τα άλλα, των ιπποτών της «ελεύθερης οικονομίας» – ξοδεύει απείρως περισσότερα από ό,τι οι δημόσιες αστικές συγκοινωνίες της Αθήνας. Μόνο τα τελευταία χρόνια ο ΟΑΣΘ καταβρόχθισε από τους φορολογούμενους περίπου 800 εκατομμύρια ευρώ, ενώ η κατάσταση των αστικών συγκοινωνιών της πόλης μας είναι άθλια, με εισιτήριο που βρίσκεις και σε μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις, οι οποίες όμως το διαθέτουν και για όλα τα μέσα (τραμ, μετρό, προαστιακούς κ.λπ.).
Πώς θα συστήνατε στους αναγνώστες μας τον Σταύρο Καλαφάτη;
Υπήρξαμε ανταγωνιστές κατά τη διεκδίκηση της δημαρχίας στο Δήμο Θεσσαλονίκης, στο Δημοτικό Συμβούλιο μετά και τώρα στη Βουλή. Πρόκειται για έναν πολιτισμένο, έντιμο πολιτικό αντίπαλό.
Οι απαντήσεις του Σταύρου Καλαφάτη:
Πιστεύω πως, ούτως ή άλλως, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα δείξει ότι ήρθε η ώρα το βήμα της ΔΕΘ να ξαναγίνει δίαυλος πολιτικής σοβαρότητας και πολιτικής στοχοθέτησης και όχι λαϊκίστικης δημαγωγίας. Σ` αυτό το πνεύμα θα ήταν και η –εντελώς θεωρητική, όπως τη θέσατε- δική μου «πινελιά». Με ανάδειξη της ανάγκης, να αποκτήσει ξανά το πραγματικό της νόημα ο όρος «πολιτική δέσμευση», ώστε να αφορά όσα ο πολιτικός έχει μελετήσει επαρκώς και μπορεί να υλοποιήσει. Και παράλληλα, ο ρεαλισμός και η κοινωνική ευαισθησία να «συναντηθούν» σε έναν φιλελεύθερο προγραμματικό λόγο, που θα γεννά πραγματική και όχι φρούδα ελπίδα. Ελπίδα για μια ανάπτυξη που θα φέρει δουλειές.
Η Θεσσαλονίκη έχει περισσότερες υποσχέσεις και σχέδια ανάπτυξης σε συρτάρια απ’ οτι … διασταυρώσεις δρόμων. Το θέμα ειναι πως οι Θεσσαλονικείς έχουν κουραστεί να ακούν, χωρίς να βλέπουν. Η πόλη έχει αναπτυξιακά εργαλεία: Το Λιμάνι, τη ΔΕΘ, το αεροδρόμιο, τη γεωγραφική της θέση. Κάποτε πρέπει η δυναμική αυτών των εργαλείων να αξιοποιηθεί ουσιαστικά. Αποφασιστικότητα χρειάζεται να εμπνεύσει. Αποφασιστικότητα δράσης. Και τα σχέδια υπάρχουν…
Υπό ιδανικές συνθήκες και σε μια καλύτερη οικονομική συγκυρία, θα εργαζόμουν υπέρ της μετεγκατάστασης εκτός του κέντρου της πόλης. Ελπίζω να υπάρξουν στα επόμενα χρόνια οι συνθήκες για να επαναφέρουμε στο προσκήνιο το σχετικό σχέδιο, γιατί θα εξυπηρετούσε ταυτόχρονα τρεις στόχους. Την περαιτέρω ενίσχυση του χαρακτήρα της ΔΕΘ ως πυλώνα ανάπτυξης και πεδίου προώθησης οικονομικών και αναπτυξιακών διεργασιών. Την αναβάθμιση του δυτικού τμήματος της Θεσσαλονίκης. Και τρίτον, την περιβαλλοντική αναβάθμιση του κέντρου της πόλης τόσο με την κυκλοφοριακή αποσυμφόρηση, όσο και με την μετατροπή της σημερινής έκτασης της ΔΕΘ σε μεγάλο μητροπολιτικό πάρκο.
Κατ` αρχάς θα πρέπει να καταλάβει και ο τελευταίος πολίτης ότι η φορολογική καταιγίδα που έρχεται δεν είναι ούτε μνημονιακή επιταγή ούτε …διολίσθηση του ΣΥΡΙΖΑ σε ντεμέκ «φιλελεύθερες» ή «δεξιές» πολιτικές. Αυτά είναι επικοινωνιακές ντρίπλες μιας κυβέρνησης που προσπαθεί να επιβιώσει. Οι φόροι που έρχονται είναι αμιγώς πολιτική ΣΥΡΙΖΑ. Εντάσσονται σε μια αμιγώς αριστερή ιδεοληπτική πολιτική λογική, σύμφωνα με την οποία απομυζούν τον λαό, δήθεν για τον λαό. Στην πραγματικότητα, απομυζούν ό,τι έχει απομείνει από τον ιδιωτικό τομέα και την κοινωνία, επειδή πιστεύουν πως θα επιβιώσουν πολιτικά, μετατρέποντας τον Δημόσιο Τομέα σε ένα φυτώριο κομματικής πελατείας και κομματικά υποτελούς συνδικαλισμού, διαμηνύοντας πως τίποτα δε θα αλλάξει, όσο νοσογόνο κι αν είναι για το ελληνικό κράτος και την οικονομία. Σε κάθε περίπτωση, είναι μακριά από μένα η λογική του κινήματος «δεν πληρώνω» που εξέθρεψε η σημερινή κυβέρνηση ως αντιπολίτευση, στη βάση κομματικών επιδιώξεων και ιδεοληπτικών εμμονών. Ωστόσο το «ούκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος», αν και αρχαίο, παραμένει μια αναντίρρητη διαχρονική αλήθεια.
Η Θεσσαλονίκη έχασε επεισόδια… Το μετρό, που θα κινούσε αλλαγές στις συγκοινωνίες, καθυστέρησε υπερβολικά. Ευθύνονται πολλοί παράγοντες, όπως και ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, που αντί να επιλέξει θετικό ρόλο σύνθεσης απόψεων, δίχασε την πόλη. Το έχω ξαναπεί: η Θεσσαλονίκη είναι η πιο μελετημένη πόλη –και στον τομέα των συγκοινωνιών. Οι μελέτες, όμως, δεν υλοποιούνται. Ιδεοληψίες «βάλτωσαν» τη λύση του προαστιακού σιδηροδρόμου, ιδεοληψίες προώθησαν ιδέες ανεφάρμοστες, όπως το περίφημο τελεφερίκ, εις βάρος λύσεων ουσιαστικών. Στο πρόγραμμα των «Εντάξει» για το Δήμο Θεσσαλονίκης το 2014, είχαμε προτείνει αναδιάρθρωση των λεωφορειακών γραμμών μετά την έναρξη λειτουργίας του μετρό, φυσικό διαχωρισμό των λεωφορειολωρίδων με ελαφρά ανύψωση και επέκταση, επιβατηγή σιδηροδρομική σύνδεση του λιμανιού με το υφιστάμενο δίκτυο –και προς δυτικά με ένα τραμ εφικτό στην κατασκευή. Και επίσης, μετατροπή της Τσιμισκή σε οδό ελαφράς κυκλοφορίας.
Πώς θα συστήνατε στους αναγνώστες μας τον Τριαντάφυλλο Μηταφίδη;
Ο Τριαντάφυλλος είναι γνωστός δεκαετίες τώρα και για την άκαμπτη προσήλωση ενός γνήσιου Αριστερού στις επιταγές και στην επιχειρηματολογία της ιδεολογίας που ενστερνίζεται, αλλά και για το αγωνιστικό παρελθόν του. Μπορεί να διαφωνώ μαζί του σε πολλά. Αλλά δεν χάνω ποτέ ευκαιρία να τον ακούω να μιλά για τα παλιά. Έχει διδακτική αξία η συνύπαρξη, ακόμα και με όρους αντιπαλότητας, με έναν πολιτικό που εκτός των άλλων διακρίνεται και για το ήθος του, χαρακτηριστικό που για μένα έχει πρωταρχική σημασία.
