ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ || xenikol@hotmail.com
Με το θέμα που άνοιξε για το μάθημα των Θρησκευτικών ασχολείται σήμερα η στήλη. Το σκεπτικό μας είναι το εξής: η κόντρα συνεχίζεται στην κορυφή! Η ηγεσία της Ελλαδικής Εκκλησίας και του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων ανταλλάσσουν βολές και επιχειρήματα…
Μας απασχόλησε το πώς άραγε η κόντρα αυτή φτάνει στη βάση των δύο θεσμών. Έτσι φιλοξενούμε σήμερα τις απόψεις δύο συστατικών μελών των δύο πλευρών, που βρίσκονται στη βάση της κοινωνίας μας, πολύ κοντά στον απλό πολίτη: έναν ιεροκήρυκα, τον πατέρα Βασίλειο από την Ιερά Μητρόπολη Καλαμαριάς και την Άννα Ρογδάκη, εκπαιδευτικό, μέλος του ΣΥΡΙΖΑ. Διαβάστε τις απόψεις τους και βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα…
Το μέλος του ΣΥΡΙΖΑ
Ονομάζεται Άννα Ρογδάκη, είναι εκπαιδευτικός και ιδρυτικό μέλος του ΣΥΡΙΖΑ, στον οποίο πέρασε ως φυσική συνέχεια του «Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου», στον οποίο μετακινήθηκε το 1989 από το ΚΚΕ.
Σήμερα απασχολείται στο Σχολείο των Φυλακών Διαβατών, έχει εκλεγεί στο Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ, ενώ είναι μέλος της Γραμματείας της Νομαρχιακής Επιτροπής Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ.
Συζητούμε μαζί της για την… κόντρα Κυβέρνησης- Εκκλησίας, την οποία η ίδια θέλει να την πάει ο ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τέλους, στην προσπάθειά του να «τακτοποιήσει» τα ζητήματα, «ακόμη κι αν χρειαστεί να πάμε σε ρήξη, γιατί αυτό υποχρεούται να κάνει μία Αριστερή Κυβέρνηση»…
– Βλέπετε την κόντρα Κυβέρνησης- Εκκλησίας; Πιστεύετε ότι έχει βάση ή γίνεται για πολιτικούς και επικοινωνιακούς λόγους;
Ασφαλώς και υπάρχει ουσία. Περιμένω από το δικό μου το κόμμα, από τη δική μου Κυβέρνηση, μία σοβαρή προσπάθεια να τακτοποιήσει τα ζητήματα που αφορούν την Εκκλησία: θρησκευτικά στα σχολεία, Εκκλησιαστική Περιουσία και γενικότερη επέμβαση της Εκκλησίας στην Πολιτεία. Αυτό οφείλει να το κάνει μία Αριστερή Κυβέρνηση, η οποία έχει συμβιβαστεί –μετά από μεγάλη προσπάθεια αλλά έχει συμβιβαστεί- σε άλλα θέματα, όπως τα Μνημόνια και η Οικονομία. Δέχομαι ότι σε όλα αυτά τα ζητήματα δεν γινόταν αλλιώς, έπρεπε να κάνουμε πίσω στις ιδέες και στις απόψεις μας! Αλλά σε θεσμικά θέματα, όπως οι σχέσεις Εκκλησίας- Κράτους ή η καθιέρωση της Απλής Αναλογικής, υπάρχει έδαφος.
– Δε φοβάστε μήπως όλο αυτό είναι μία προσπάθεια αποπροσανατολισμού από την πλευρά της Κυβέρνησης, που, επειδή ακριβώς δεν καταφέρνει να ασκήσει Αριστερή Πολιτική στην Οικονομία, «τουφεκάει στον αέρα» ένα θέμα με τα Θρησκευτικά, για να είσαστε και εσείς ήσυχοι με τη συνείδησή σας;
Ναι. Περνά από το μυαλό μου. Αλλά δεν το πιστεύω, γιατί έχω εμπιστοσύνης σ’ αυτούς τους ανθρώπους, στις ιδέες και τη δυναμική τους.
– Τι πρέπει να γίνει στο θέμα του μαθήματος των Θρησκευτικών;
Πρέπει να «τακτοποιηθεί». Μέσα από αυτό η Εκκλησία διαιωνίζει την Εξουσία της στην ελληνική κοινωνία και αυτό πρέπει να αλλάξει. Τα παιδιά μας θα πρέπει να μαθαίνουν τις Θρησκείες και όχι μέσα από το μάθημα των Θρησκευτικών να γίνονται Χριστιανοί Ορθόδοξοι, όπως ισχύει σήμερα. Αυτό δεν «στέκει» ούτε Παιδαγωγικά, ούτε λογικά, ενώ αντιβαίνει στις αρχές της Δημοκρατίας και της Ελεύθερης Επιλογής. Κανείς δεν έχει δικαίωμα να βάζει τον άλλον στο δικό του Δόγμα και η Ορθόδοξη Θρησκεία είναι ένα Δόγμα όπως όλα τα υπόλοιπα, αν και πολύ αμφιβάλλω εάν είναι και αυτό που πλειοψηφεί! Ας μάθουν λοιπόν τα παιδιά τις Θρησκείες και ας κάνουν στη συνέχεια ελεύθερα την επιλογή τους.
– Εάν είναι καλό για τα παιδιά μας να γίνονται Χριστιανοί, γιατί να μη συνεχίζουμε να τα κάνουμε Χριστιανούς και μέσα από το μάθημα των Θρησκευτικών;
Διαφωνώ με τον κατηχητικό χαρακτήρα του μαθήματος. Δεν πρέπει να προτιμούμε μία θρησκεία σε βάρος της άλλης. Πρέπει να αναπτύξουμε την κριτική ικανότητα των παιδιών. Η πίστη αφορά το άτομο και τον εσωτερικό του κόσμο. Σχετίζεται με την οικογένεια. Το σχολείο σχετίζεται με τη μάθηση…
– Αυτό όμως εμείς οι Έλληνες το έχουμε σαν Παράδοση εδώ και αιώνες. Γιατί να το αλλάξουμε;
Οι “Παραδόσεις” πρέπει να αλλάζουν όταν περιέχουν αρνητικά στοιχεία. Τα πάντα αλλάζουν. Τα πάντα βελτιώνονται…
– Κι αν από την κόντρα αυτή προκύψει ρήξη; Θα θέλατε η Κυβέρνηση να το τραβήξει;
Ναι. Αυτό περιμένω. Για να έχουμε ρήξη, θα πρέπει να το επιδιώξει και η άλλη πλευρά, οπότε και εκείνη θα ευθύνεται.
– Μα, είμαστε τώρα για ρήξεις και διχόνοιες; Έχουμε ζόρια, με τα Μνημόνια, τη φτώχεια και την ανεργία, δεν είναι πολυτέλεια να διχαστούμε μεταξύ μας;
Όχι, η ρήξη είναι μέσα στις κοινωνικές διεργασίες. Δεν είναι επικίνδυνη. Το επικίνδυνο είναι να αφήσουμε επικίνδυνα πράγματα να διαιωνίζονται.
– Πώς βλέπετε τον απλό κόσμο της γειτονιάς να εισπράττει αυτήν την κόντρα;
Ακόμη δεν υπάρχει κλίμα. Φυσικά πολλά εξαρτώνται από τον τρόπο με τον οποίο φτάνει η πληροφορία στον πολίτη, γιατί τα κανάλια προβάλλουν μία εικόνα που δεν αντανακλά την πραγματικότητα. Επίσης, ίσως επηρεαστεί η κατάσταση από το Προσφυγικό. Ωστόσο, εισπράττω πολύ θετικό πνεύμα από τους εκπαιδευτικούς. Έχουν μία ανασφάλεια για το πώς θα διδάξουν το νέο μάθημα, αλλά επιστημονικά και παιδαγωγικά οι ίδιοι δέχονται την αλλαγή.
Ιερέας
Ο πατήρ Βασίλειος Πολίτης είναι δυόμιση δεκαετίες κληρικός, πάντα σε ενοριακό ναό, πάντα κοντά στον απλό πολίτη και στις έννοιες του, όπως μας λέει χαρακτηριστικά.
Πριν χειροτονηθεί ήταν εκπαιδευτικός. Η πείρα του μέσα στις γυμνασιακές αίθουσες είναι σημαντική για όποιον ψάχνει απαντήσεις στο θέμα που έχει προκύψει με το μάθημα των Θρησκευτικών.
Παρακολουθεί την κόντρα που έχει ξεσπάσει με προσοχή, αλλά έχει εδώ και καιρό καταλήξει στο δικό του συμπέρασμα: όλα συμβαίνουν επειδή κάποιοι θέλουν να αφελληνίσουν την Ελλάδα και να αφαιρέσουν τη θρησκευτικότητα από τον Έλληνα, «κάτι που δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ», όπως λέει χαρακτηριστικά.
– Πάτερ, γιατί αντιδράτε; Δεν πρέπει να βελτιωθεί το μάθημα των Θρησκευτικών;
Να βελτιωθεί, φυσικά. Η βελτίωση θα έλθει μόνο από τους εκπαιδευτικούς, που μπαίνοντας στην τάξη θα πρέπει να κάνουν με ευσυνειδησία και πατριωτισμό τη δουλειά τους. Δε μ’ αρέσει που κάποιοι αντιμετωπίζουν το μάθημα των θρησκευτικών ως παιδική χαρά.
– Η κυβέρνηση θέλει να το αλλάξει. Να μην είναι πια ομολογιακό αλλά θρησκειολογικό. Δεν έχει μία βάση αυτό;
Μα το μάθημα των Θρησκευτικών είναι κατά βάση θρησκειολογικό. Τα παιδιά, ήδη από το Γυμνάσιο και μέχρι το Πανεπιστήμιο, μαθαίνουν για όλες τις άλλες θρησκείες. Βλέπω ότι κάποιοι παραπλανούν. Λένε ψέματα, ότι δήθεν μαθαίνουν μόνο για την Ορθοδοξία. Το μάθημα είναι βασικό, γιατί βοηθά τα παιδιά να εισέλθουν στον κόσμο της Πίστεως και της Ευλάβειας. Τι σημαντικότερο από αυτό; Τι σημαντικότερο από τη διαπαιδαγώγηση των νέων, ώστε να γίνουν καλοί χριστιανοί, δηλαδή καλοί άνθρωποι, που θα αγαπούν το δίκιο, θα βοηθούν τον συνάνθρωπο και θα βρίσκονται πάντα στον δρόμο του Θεού;
– Γιατί πιστεύετε ότι θέλουν να αλλάξουν το μάθημα των Θρησκευτικών;
Τα Θρησκευτικά είναι απλώς μία πρόφασις. Ο απώτερος στόχος τους είναι να αποθρησκοποιήσουν (όχι απλώς να αποχριστιανίσουν) την Ελλάδα και το κράτος μας. Δεν θα τους περάσει όμως! Από τον Έλληνα δεν μπορείς να βγάλεις ούτε τη θρησκεία ούτε την ελληνικότητα. Ούτε από τον απλό πολίτη γενικότερα. Αλήθεια, τι κατάφεραν στη Ρωσία ή την Αλβανία, όταν απαγόρευσαν τη θρησκεία και μετέτρεψαν τους Ναούς σε αποθήκες και στάβλους; Απολύτως τίποτε! Όταν ήλθε το πλήρωμα του χρόνου, ο κόσμος επέστρεψε με μεγαλύτερη ορμή και θέρμη στην αγκάλη της Εκκλησίας μας…
– Και γιατί να κάνουν κάτι τέτοιο; Πού αποσκοπούν;
Με τις πράξεις τους αυτές επιχειρούν να εντυπωσιάσουν κάποιους στο εσωτερικό και το εξωτερικό. Νομίζουν ότι εάν διαχωρίσουν το Κράτος από την Πίστη, θα ελέγξουν πλήρως την κοινωνία. Αλλά κάνουν λάθος. Αυτά όλα είναι γνωστά από τα κείμενα της Αποκαλύψεως! Αλλά δεν θα κάτσουμε μοιραίως πως να ανεχόμεθα τέτοιες μεθοδεύσεις… Όλοι αυτοί –θα μου το θυμηθείτε μία μέρα- θα πετύχουν το ακριβώς αντίθετο από αυτό που επιδιώκουν…
– Υπάρχει δηλαδή περίπτωση να πάμε σε ρήξη Πολιτείας- Εκκλησίας;
Δε νομίζω. Ο Αρχιεπίσκοπος και οι Αρχιερείς απαντούν με αγάπη σε όλους. Ο ρόλος της Εκκλησίας μας είναι ρόλος αγάπης. Με σεμνά βήματα, χωρίς λεονταρισμούς, με σύνεση και αγάπη θα βρούμε τις λύσεις. Τώρα, εάν έχουμε οξύνσεις, αυτό δε θα οφείλεται στη δική μας την πλευρά! Αλλά κανείς δεν πρέπει να ξεχνά ότι όταν η Εκκλησία είναι διωκόμενη, είναι καλύτερα γι’ αυτήν, γιατί είναι πιο κοντά στο δόγμα της. Και πάντα επικρατεί…
– Μήπως η Εκκλησία δεν θα πρέπει να έχει τόσο μεγάλη επιρροή στην ελληνική κοινωνία;
Δεν είναι θέμα επιρροής, είναι θέμα Πίστης! Η Εκκλησία μας εργάζεται για τον Λαό, όχι για τον εαυτό της. Για τη διαπαιδαγώγηση αλλά και για την καλή πορεία της κοινωνίας μας. Ακόμη και τώρα, στην οικονομική κρίση, ποιος βρίσκεται κοντά στον δοκιμαζόμενο πολίτη; Ποιος δίνει τα πάντα για να φροντίσει τον απλό Λαό; Ξέρετε τι γίνεται με τα συσσίτια, με το φιλανθρωπικό έργο σε κάθε ενορία, σε κάθε Μητρόπολη. Ο δοκιμαζόμενος Έλληνας ήρθε να ακουμπήσει πάνω στην Εκκλησία…
– Ο απλός κόσμος πώς πιστεύετε ότι εισπράττει αυτήν την κόντρα;
Ο απλός κόσμος γεμίζει τις Εκκλησίες και αυτό απαντά σε όλα. Παρακολουθεί τις εξελίξεις ανήσυχος αλλά ό,τι και να γίνει παραμένει πιστός, κοντά στην Εκκλησία, όπως κάναμε οι Έλληνες αιώνες τώρα… Μιλώ με πολύ κόσμο, καθημερινά. Δυσφορεί ο πολίτης με τις επιθέσεις, δεν του αρέσει να μιλούν άσχημα για την Εκκλησία του! Άλλωστε ο ίδιος, που αποτελεί μέρος της Εκκλησίας, γνωρίζει πολύ καλά την αλήθεια…
– Τι θα λέγατε σε έναν άνθρωπο της απέναντι πλευράς;
Θα του έλεγα να προσέξει πολύ και να δει την αλήθεια και την πραγματικότητα. Ο Θεός είναι η λύσις. Στο δρόμο του Θεού πρέπει όλοι να βαδίσουμε, χωρίς διχόνοιες, εξάρσεις, εντάσεις και φιλονικίες. Η πατρίδα μας δοκιμάζεται από δυσκολίες πολλές. Ας είμαστε ενωμένοι για να τις αντιμετωπίσουμε…
Από το φύλλο της THESSNEWS #21 (01-02/10/2016)
