Συνέντευξη στον ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΥΡΜΑΤΣΗ || sirmatsis@gmail.com
Ο συνιδρυτής της «Πρωτοβουλίας», της παράταξης που διοικεί τον δήμο Θεσσαλονίκης, αποφάσισε να ανεξαρτητοποιηθεί.
Ο πρώην πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου, Παναγιώτης Αβραμόπουλος, εξηγεί μέσω της ThessNews τους λόγους που τον οδήγησαν σε μια δήλωση-μανιφέστο, αν και αρνείται αυτόν τον όρο, κατά του δημάρχου Θεσσαλονίκης, Γιάννη Μπουτάρη.
Παράλληλα ξεκαθαρίζει ότι δεν υπάρχει κανένα σχέδιο πίσω από τη στάση του, όπως και ότι η «κίνηση των έξι» δεν έχει σκεφτεί να μετατραπεί σε δημοτική παράταξη.
Θα ξεκινήσω κάνοντας τον «δικηγόρο του διαβόλου». Μήπως με την αποχώρησή σας, χαρίζετε την «Πρωτοβουλία» στον Γιάννη Μπουτάρη;
Η «Πρωτοβουλία» δεν ανήκει σε κανέναν, αγαπητέ κύριε Συρμάτση. Υπήρξε ένα πρωτοποριακό, ανατρεπτικό και δυναμικό συλλογικό σχήμα, στο οποίο συμμετείχαν άνθρωποι από ένα ευρύ κοινωνικό και πολιτικό φάσμα, από φορείς, ενώσεις και κινήσεις των πολιτών.
Είναι γεγονός, δυστυχώς, ότι τα τελευταία χρόνια, και κυρίως μετά τη δεύτερη θητεία της διοίκησης που ξεκίνησε το 2014, ο Γιάννης Μπουτάρης απέκτησε «ιδιοκτησιακή» λογική, η οποία εκδηλώνεται και σταδιακά κορυφώνεται με τις διοικητικές του πρακτικές και συμπεριφορές αλλά και με τις επιλογές του. Η απόκλιση από το στίγμα της παράταξης, από το αξιακό και προγραμματικό της πλαίσιο είναι μέρος αυτής ακριβώς της αντίληψης -την οποία μάλιστα φροντίζει να επιδεικνύει εμφατικά και προκλητικά.
Δεν αισθάνομαι ότι… χαρίζω κάτι σε οποιονδήποτε, λοιπόν, πολύ περισσότερο σε αυτόν που κυνικά εδώ και καιρό δηλώνει ότι «η Πρωτοβουλία πέθανε». Τι να του χαρίσω άλλωστε; Αυτό που με κάθε τρόπο φρόντισε ο ίδιος να «σκοτώσει»;
Γιατί προχωρήσατε σε μια τέτοια δήλωση-μανιφέστο κατά του δημάρχου;
Όπως αντιλαμβάνεστε, η αποχώρηση ήταν μια πολύ επώδυνη επιλογή για εμένα. Ήταν όμως μια ώριμη απόφαση εκ μέρους μου, που ελήφθη μετά από μεγάλη βάσανο. Όφειλα να κάνω αυτό το βήμα για να είμαι εντάξει απέναντι στον εαυτό μου και, κυρίως, απέναντι στους ανθρώπους που με περιβάλλουν εδώ και χρόνια με την εμπιστοσύνη τους και με τιμούν με την ψήφο τους. Μια τέτοια σημαντική για εμένα απόφαση, λοιπόν, έπρεπε να την εξηγήσω. Να δώσω με σαφή τρόπο το στίγμα μου. Ένα κείμενο, στο οποίο ανέπτυξα τις σκέψεις μου και με το οποίο συνόδευσα την αποχώρησή μου από το … «σπίτι» μου, δεν είναι… μανιφέστο. Είναι μία ξεκάθαρη και ειλικρινής κατάθεση των αντιλήψεών μου.
Αν βαθμολογούσατε τα αρνητικά που καταλογίζετε στον δήμαρχο, ποιο θα έπαιρνε την υψηλότερη βαθμολογία; Η στάση στο Σκοπιανό, οι εμμονές, το σφιχταγκάλιασμα με την κυβέρνηση ή μήπως η απουσία από την πόλη και τα προβλήματά της;
Θεωρώ μεγάλο έλλειμμα της διοίκησης του Γιάννη Μπουτάρη αυτό που εσείς ονομάζετε «απουσία από την πόλη και τα προβλήματά της». Όπως επεσήμανα και στο κείμενό μου, η αδιαφορία για τα θέματα που απασχολούν τους ανθρώπους αυτής της πόλης, η απομάκρυνση από τις προγραμματικές δεσμεύσεις της παράταξης, η υιοθέτηση μιας προσωπικής ατζέντας από τον ίδιο τον Γιάννη Μπουτάρη, η διοικητική αναποτελεσματικότητα και το στίγμα της καθεστωτικής εξουσίας που ο ίδιος εκπέμπει με τις επιλογές και τις πρακτικές του έχουν οδηγήσει στη διάρρηξη των δεσμών μας με την κοινωνία. Αυτοί που μας εμπιστεύτηκαν, μας στήριξαν και μας ανέδειξαν στη διοίκηση του Δήμου Θεσσαλονίκης αισθάνονται -το λιγότερο- απογοήτευση. Με αυτήν την έννοια θεωρώ πολύ σημαντική αυτήν την παράμετρο.
Μια και το θέτετε όμως, ας αναφερθώ και σε κάτι ακόμη το οποίο, βέβαια, δεν συνιστά από μόνο του την αιτία της αποχώρησής μου. Ο Γιάννης Μπουτάρης έχει κάθε δικαίωμα να έχει τις απόψεις του για το πρόβλημα με τη γείτονα χώρα. Θεώρησα εξ αρχής όμως προβληματικό τον διχαστικό και πολωτικό του λόγο, ο οποίος έριχνε λάδι στη φωτιά μιας ήδη αναστατωμένης κοινωνίας αντί να καταλαγιάζει τις εντάσεις της. Και αυτό το επεσήμαινα, ζητώντας του κατ´ επανάληψη να συμβάλει στην καταλλαγή, μιας και πρόκειται για ένα σημαντικό και ευαίσθητο εθνικό θέμα. Δεν είναι καλό να παίζει κανείς με το συναίσθημα των ανθρώπων και μάλιστα όταν είναι πρώτος πολίτης στη Θεσσαλονίκη. Να τορπιλίζει το απειλητικό και επικίνδυνο κλίμα του εθνικιστικού φανατισμού και της βίας που διαμορφώνεται στην πόλη.
Το ότι δεν «ακουμπήσατε» συνεργάτες του δημάρχου, ενώ το συνηθίζετε, σημαίνει κάτι; Πιστεύετε ότι έχει κακούς συμβούλους δίπλα του;
Πιστεύω -και το έγραψα άλλωστε στο κείμενό μου- ότι ο Γιάννης Μπουτάρης έχει εγκλωβιστεί σε ένα ασφυκτικά στενό σύστημα εξουσίας, που οι ανασφάλειές του τον οδήγησαν να δημιουργήσει γύρω του. Ένα σύστημα, το οποίο δυστυχώς συχνά αγνοεί ακόμη και τους αιρετούς. Για μένα είναι ξεκάθαρο: η ευθύνη βαραίνει πάντα αυτόν που ηγείται.
Τι να περιμένουμε για την επόμενη μέρα; Έχει μήπως «τελειώσει» η αυτοδιοίκηση για σας;
Με απόλυτη ευθύτητα και ειλικρίνεια στον λόγο μου, ξεκαθαρίζω ότι η δύσκολη απόφαση της αποχώρησης δεν ήταν μέρος οποιουδήποτε… σχεδίου. Ήταν μία πράξη ευθύνης όπως εγώ την αντιλαμβάνομαι και σε αυτήν τη φάση οποιαδήποτε άλλη συζήτηση δεν έχει νόημα.
«Κίνηση των έξι». Να περιμένουμε η κοινή σας δράση για ανάδειξη θεμάτων της πόλης να εξελιχθεί σε δημοτική παράταξη;
Οι έξι δημοτικοί σύμβουλοι, από διαφορετικές παρατάξεις και με διαφορετικές προελεύσεις, αναλάβαμε την πρωτοβουλία να αναδεικνύουμε και να θέτουμε στο δημοτικό συμβούλιο ορισμένα μείζονος σημασίας θέματα, που αφορούν επιλογές της διοίκησης και έχουν αρνητικές επιπτώσεις στη λειτουργία του δήμου και στη ζωή στην πόλη. Η συναντίληψη αποτελεί συγκολλητική ουσία για παρεμβάσεις μας σε καίρια, κατά την κρίση μας, θέματα. Έχω τη βεβαιότητα ότι υπάρχουν και πολλοί ακόμα συνάδελφοί μας στο δημοτικό συμβούλιο, οι οποίοι συμμερίζονται τους προβληματισμούς μας. Όμως, σας λέω ότι δεν έχουμε κάνει συζήτηση για τη μετεξέλιξη της «κίνησης των έξι», όπως την αποκαλείτε, σε δημοτική παράταξη.
Από το φύλλο της THESSNEWS #113 (07/07/2018-08/07/2018)
