Για κάποιον ανεξήγητο λόγο, τα ζητήματα-ταμπού αφορούν άλλους. Εμείς, τα ξορκίζουμε, φτύνουμε τον κόρφο μας που δεν μας έτυχε και σηκώνουμε το δάχτυλο.
Άσπρο-μαύρο. Θηλυκό-αρσενικό. Γιν και γιαν. Δεν υπάρχουν γκρι ζώνες. Είναι ψεύτικες. Στρουθοκαμηλισμός.
2024. Ελλάδα. Προσωπικά, στον κοινωνικό μου, μεσοαστικό, περίγυρο υφίστανται τρεις διαφορετικές οικογένειες με παιδιά, αγόρια, που θα μπορούσαν να επιλέξουν ανάμεσα στις trendy εκφράσεις gender fluid, gender bender, nonbinary, cisgender, transgender, gender neutral, agender και pangender. Το gay είναι…παρονυχίδα. Ξεπεράσαμε τον τύπο του Τάκη Μηλιάδη, του Σταύρου Παράβα και του Χρόνη Εξαρχάκου. Έτσι νομίζω τουλάχιστον.
Ο Γιώργος είναι ζευγάρι με τον Νίκο εδώ και 30 περίπου χρόνια. Όλοι οι gay και οι straight φίλοι μου που είναι μόνοι, ψάχνουν για αγάπη, συντροφικότητα, φροντίδα, ηρεμία, κατανόηση.
Το κάθε παιδί σε άλλο στάδιο και με άλλα «χαρακτηριστικά». Υποθέτω οτι άλλα ονειρεύτηκαν αυτοί οι γονιοί, υποθέτω οτι έκαναν την αυτοκριτική τους, συμβουλεύτηκαν ειδικούς, κάποια στιγμή ίσως πίστεψαν μόδα είναι θα περάσει, φάση είναι θα ξεκολλήσει, ΟΜΩΣ και οι 3 είναι ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΙΚΟΙ σε αυτές τις επιλογές. Δεν το αποκρύπτουν από τους φίλους τους, ούτε βέβαια το διαφημίζουν. Αλλά τα παιδιά τους τα αγαπούν και επέλεξαν να τα στηρίξουν, να μην τα απορρίψουν οδηγώντας τα σε ποιός ξέρει ποιές αποφάσεις.
2024. Ελλάδα. Μάθαμε ποτέ τί απέγινε η υπόθεση του έγχρωμου μωρού που ξεψύχησε πέρυσι στο Δημοτικό Βρεφοκομείο «Άγιος Στυλιανός»;
Έχετε ποτέ επισκεφτεί ίδρυμα που φροντίζει παιδιά; Οι πιο πολλοί σφίγγεται η καρδιά τους και δεν το αντέχουν. Μα γιατί; Δεν είναι ειδυλλιακή η ζωή σε ένα ίδρυμα; Παρότι ΔΕΝ είναι, ο Έλληνας νομοθέτης αποδεικνύεται ιδιαίτερα διστακτικός στο να επιτρέψει να ζήσει ένα παιδί με ένα μόνον γονιό (γυναίκα ή άντρα), με ομόφυλο ζευγάρι και επιπλέον θέτει τόσους κανόνες και υψώνει τέτοιο βουνό γραφειοκρατίας, χρονοβόρο και ψυχοφθόρο που πολλοί καταφεύγουν σε λιγότερο νόμιμους τρόπους «υιοθεσίας» παιδιού. Ανθεί το εμπόριο βρεφών. Χρήμα, πολύ χρήμα αλλάζει χέρια. Κανονική βιομηχανία.
Λες και οι φυσικοί γονείς διαθέτουν όλοι περιουσία, μόρφωση, μόνιμη εργασία, περίσσευμα αγάπης και ενσυναίσθηση… Δε διαβάζουμε κάθε μέρα, για ρεμάλια που τεκνοποίησαν και τα ξυλοφορτώνουν, δεν τα ταϊζουν, δεν νοιάζονται, τα εκμεταλλεύονται και χίλια άλλα τόσα…
ΑΥΤΑ ΤΑ ΜΩΡΑ, ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ δηλαδή να μην μεγαλώσουν με τον Πέτρο και τον Λευτέρη, την Μάρθα και την Αγγελική, να μείνουν στα ιδρύματα! Γιατί, τι; Θα μιμηθούν τους θετούς γονείς και θα γίνουν ομοφυλόφιλοι; Θα τα βιάσουν οι θετοί gay γονείς τους – ενώ περιπτώσεις μη-θετών βλέπε Δουρής, εκλείπουν…; Μήπως οι ομοφυλόφιλοι, οι non bianry, οι gender fluid, οι transgender, δεν είχαν γονιούς ετεροφυλόφιλους;
