Η γυναικεία ομάδα ποδοσφαίρου του Άρη βρίσκεται από φέτος υπό την «ομπρέλα» της κίτρινης ΠΑΕ, στοιχείο το οποίο από μόνο του προκαλεί ενδιαφέρον. Ένα από τα επίλεκτα μέλη αυτής της ομάδας είναι η Σοφία Πελεκούδα. Μία ποδοσφαιρίστρια με βαρύ βιογραφικό, διακρίσεις τόσο συλλογικές όσο και με την Εθνική ομάδα, αλλά και… μία εργαζόμενη γυναίκα με τα θέλω της, τις αδυναμίες της, τα όνειρά της.
Συνέντευξη στον Βασίλη Μελίδη
Τη συναντήσαμε πριν από μία προπόνηση με την ομάδα των κιτρίνων και δεν αρνήθηκε να μας απαντήσει σε τίποτα! Ποιοι είναι οι στόχοι του Άρη; Ποιες είναι οι προσωπικές της φιλοδοξίες; Τι ζητάει από το αντίθετο φύλο; Η Σοφία Πελεκούδα στην… οθόνη σας.
– Θέλω καταρχάς να μας θυμίσεις τους σταθμούς της μέχρι τώρα καριέρας σου.
«Κατάγομαι από το Βόλο και ξεκίνησα από μικρή στην ομάδα της πατρίδας μου, τον Βόλο 2004. Ακολούθησε ένας χρόνος στις Ελπίδες Καρδίτσας και δύο χρόνια στις Αμαζόνες Δράμας. Στη συνέχεια ήρθε ο ΠΑΟΚ. Έφυγα από το Δικέφαλο για να τελειώσω τις σπουδές μας στα Ιωάννινα κι έτσι εκείνο το διάστημα αγωνίστηκα στην Προοδευτική Περάματος. Έτσι, από το 2019 είμαι στον Άρη.
Φυσικά, έχω περάσει από όλα τα κλιμάκια της Εθνικής ομάδας. Κορασίδες, Νεάνιδες και… Γυναίκες μέχρι το 2017».
– Ποιος είναι ο στόχος του Άρη τόσο στο φετινό πρωτάθλημα, όσο και σε βάθος τριετίας;
«Ο στόχος του Άρη είναι να μείνει στην κατηγορία και να φτάσει όσο πιο ψηλά μπορεί. Δυστυχώς είχαμε κάποιες ατυχίες κι ενώ στοχεύαμε σε κάτι πολύ μεγαλύτερο, πλέον ο στόχος είναι να κάνουμε την καλύτερη δυνατή πορεία και να δείξουμε εξέλιξη, κυρίως από τις πιο νεαρές μας παίκτριες. Σε βάθος τριετίας, τώρα, ο στόχος είναι ο Άρης να πρωταγωνιστήσει στο πρωτάθλημα και γιατί όχι, να το κατακτήσει».
– Τι σημαίνει για σένα να είσαι μία εκ των αρχηγών σε ένα τόσο ιστορικό σύλλογο;
«Αρχικά είναι τιμή μου που είμαι αρχηγός στον Άρη. Γενικά, όμως, είμαι της άποψης ότι το περιβραχιόνιο δεν κάνει τον αρχηγό. Θέλω να εμπνέονται οι συμπαίκτριές μου από εμένα, να βοηθάω τις μικρότερες ηλικιακά και να στηρίζονται πάνω μου σε οποιαδήποτε δυσκολία υπάρξει. Σε κάθε περίπτωση, όμως, είναι τιμή μου που μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα με εμπιστεύτηκαν για αυτό το ρόλο».
– Είστε ικανοποιημένες από τη «φροντίδα» που σας παρέχει η ΠΑΕ Άρης;
«Έχει γίνει μία βασική αρχή, έχουν μπει τα θεμέλια. Παρ’ όλα αυτά, πρέπει να γίνουν πολλά ακόμα για να προχωρήσουμε και να εξελιχθούμε σε αυτό το κομμάτι. Για να εξελιχθεί η ομάδα και να γίνει επαγγελματική, θέλει ακόμα αρκετά βήματα».
– Βέβαια, αυτό που αναφέρεις αποτελεί γενικότερο «πρόβλημα» του γυναικείου ποδοσφαίρου στην Ελλάδα.
«Ναι, το γυναικείο ποδόσφαιρο στην Ελλάδα είναι ακόμα ερασιτεχνικό και το γεγονός ότι κάποιες ομάδες λειτουργούν ημι-επαγγελματικά, είναι άλλο κομμάτι. Χρειάζονται πολλά βήματα από όλες τις απόψεις. Από άποψη εμφάνισης, από άποψη οργάνωσης, από άποψη εγκαταστάσεων και ακαδημιών».
– Στο εξωτερικό, ποιες είναι οι χώρες στις οποίες είναι προηγμένο το γυναικείο ποδόσφαιρο;
«Ομάδες όπως η Παρί Σεν Ζερμέν, η Λυών, η Βόλφσμπουργκ, η Μπάγερν, η Άρσεναλ, αλλά και πολλές ισπανικές και ιταλικές, κάνουν πολλά βήματα. Άλλωστε, πολλές συμπαίκτριές μας φεύγουν πλέον στο εξωτερικό».
– Εσύ προσωπικά έχεις δεχθείς ποτέ πρόταση από ομάδα του εξωτερικού;
«Ναι, έχω δεχθεί προτάσεις. Αλλά δεν ήταν ποτέ κάτι τόσο καλό για τα δικά μου δεδομένα, ώστε να αφήσω την οικογένεια και τους ανθρώπους μου και να “μεταναστεύσω”. Είναι, όμως, μέσα στις φιλοδοξίες μου».
– Μπορεί μία γυναίκα ποδοσφαιρίστρια στην Ελλάδα να βιοποριστεί από αυτή την ενασχόληση;
«Η απάντηση είναι Όχι. Εγώ αυτή τη στιγμή εργάζομαι, κάτι που συνέβαινε και όταν ήμουν φοιτήτρια και ασχολούμουν με το ποδόσφαιρο. Φυσικά, όνειρο όλων μας είναι κάποτε αυτό να πραγματοποιηθεί».
Τα ινδάλματα, οι στόχοι και το κεφάλαιο Εθνική
– Ποια παίκτρια είναι το ίνδαλμά σου;
«Είναι η Μία Χαμ, η Κάρλι Λόιντ… Καλά, δε θα αναφέρω τη Μάρτα, πρόκειται για τον.. γυναικείο Μέσι. Πάντως, μου αρέσουν οι ηγετικές μορφές».
– Όταν κάποτε σταματήσεις την καριέρα σου, τι θέλεις να έχει πετύχει;
«Νιώθω ήδη γεμάτη και τυχερή, που σε μικρή σχετικά ηλικία στις ομάδες που αγωνίστηκα μαζί με τις συμπαίκτριές μου, κατακτήσαμε δύο πρωταθλήματα, περάσαμε στους «32» του Champions League και πήραμε το Κύπελλο. Θα ήθελα να συνεχίσω να κατακτώ τίτλους και φυσικά, δεν παραβλέπω τόσο την καριέρα στο εξωτερικό, όσο και την επιστροφή μου στην Εθνική ομάδα».
– Επειδή έκανες αναφορά στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, τι σημαίνει για σένα το κεφάλαιο Εθνική ομάδα;
«Όταν είσαι μικρή, γύρω στα 14-15, το συναίσθημα είναι απίστευτο. Ρίγος, πίστη, ελπίδα, περηφάνια… Έχω ζήσει απίστευτες καταστάσεις και με τις Νεάνιδες. Πολλά ταξίδια, πολλές στιγμές, αναμνήσεις. Είσαι εκεί, δίνεις την ψυχή και το σώμα σου για την Ελλάδα. Δεν μπορώ να το συγκρίνω με κάτι άλλο».
– Έχεις κάποια πικρία από το γεγονός ότι δεν καλείσαι στην Εθνική ομάδα τα τελευταία χρόνια;
«Δεν μπορώ να μιλήσω για πικρία. Το ποδόσφαιρο είναι σκληρό άθλημα. Δεν μπορώ να κρίνω το έργο του προπονητή, ούτε κανενός. Εγώ λέω απλά ότι επιθυμώ να επιστρέψω».
Η Σοφία αποκαλύπτει την… Σοφία
– Τι σου έρχεται στο μυαλό, όταν ακούς τη λέξη Άρης;
«Μάχη, πόλεμος, αντίσταση σε όλες τις μορφές».
– Πώς θα περιέγραφες τον εαυτό σου μέσα σε λίγες λέξεις, αν έπρεπε να συντάξεις ένα βιογραφικό;
«Καταρχάς μου αρέσει πάρα πολύ το χιούμορ. Θέλω να κάνω τους άλλους να χαμογελάνε. Παράλληλα, είμαι πολύ πεισματάρα, πολύ όμως… Και εγωίστρια. Θεωρώ ότι αν δεν τα έχεις αυτά, δεν μπορείς να είσαι αθλητής. Τέλος, αν και θα ακουστεί αντιφατικό, είμαι πολύ ευαίσθητη».
– Ποια στοιχεία σε γοητεύουν σε έναν άντρα;
«Θέλω να έχει χιούμορ, να με κάνει να γελάω. Είναι πλέον τόσο πιεσμένες οι καταστάσεις στη ζωή μας, ώστε είναι πολύ σημαντικό να έχεις δίπλα σου ένα άτομο που θα σε αποφορτίζει και θα σε καταλαβαίνει. Να είναι ένας άνθρωπος, τον οποίο θαυμάζω και με θαυμάζει για τον χαρακτήρα μου. Θέλω, επίσης, να με φροντίζει και να είναι ευγενικός, να με σέβεται και να ξέρει να περιποιείται μια γυναίκα».
– Τι μήνυμα θα ήθελες να στείλεις στις συναθλήτριές σου και γενικά στις γυναίκες;
«Δε θέλω τα κορίτσια να τα παρατάνε, θέλω να αγαπάνε το άθλημα. Πρέπει και οι γονείς να προτείνουν στα παιδιά να ασχοληθούν. Επίσης, πρέπει το κράτος να μας βοηθήσει. Και… πρέπει οι γυναίκες να κυνηγούν τα όνειρά τους μέχρι τέλους. Προχωράμε μπροστά, με δύναμη και θετική ενέργεια. Έχουν περάσει οι εποχές που η γυναίκα ήταν… στην κουζίνα. Είμαστε εδώ και κυνηγάμε τα όνειρά μας».
Με μία λέξη
Αγαπημένο φαγητό: Κανελόνια
Αγαπημένος προορισμός: Το Cinque Terre στην Ιταλία
Αγαπημένος τραγουδιστής: Μαζωνάκης
Μοτό που σε εκφράζει: Όσες φορές πέσεις, άλλες τόσες να σηκωθείς.
