Πυκνώνουν οι καταγγελίες νοικοκυριών και επιχειρήσεων για υπέρογκους λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος και φυσικού αερίου.
Διπλασιασμός και τριπλασιασμός του κόστους ενέργειας χωρίς να υπάρχει κάποια επιπλέον δραστηριότητα.
Τα μεγέθη της ενέργειας έχουν “ξεφύγει” όπως και οι τιμές των καυσίμων.
Βιομηχανίες με κόστη επί τρία και επί τέσσερα, που προσπαθούν να κρατήσουν τα κοστολόγια, προκειμένου να μην μεταφέρουν τις αυξήσεις στους πελάτες και τους καταναλωτές τους.
Από εδώ και πέρα αυτές οι αυξήσεις θα μεταφέρονται (εάν δεν έχουν ήδη μεταφερθεί) στις τιμές των προϊόντων.
Το μόνο που μας σώζει είναι το επερχόμενο καλοκαίρι, η άνοδος της θερμοκρασίας και η μεγαλύτερη διάρκεια της ημέρας, μήπως και καίμε λιγότερο τα φώτα…
Το πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το όλο θέμα γιατί πολύ απλά δεν αντιμετωπίζεται…
Η ατζέντα των εκλογών θα είναι η οικονομία και η ακρίβεια.
Όλες οι πολιτικές παρατάξεις το έχουν καταλάβει αυτό και επενδύουν αναλόγως με την δημιουργία επιχειρημάτων και την τεκμηρίωση μαξιμαλισμών για το ποιος θα δώσει περισσότερα.
Η κυβέρνηση θέλει μία πιο “αισιόδοξη” ατζέντα για την οικονομία, αλλά την ίδια στιγμή ο εγκρατής Υπουργός Οικονομικών ξέρει τα όρια της οικονομίας και το μέγεθος των ταμείων του κράτους.
Η αντιπολίτευση “μοιράζει λεφτά στα λόγια” και υπόσχεται κρατικοποιήσεις…
Στο τέλος θα περάσει των “δανειστών”.
Καλό είναι να μην ξεχνάμε για ποια χώρα μιλάμε και για ποια οικονομία.
Η συλλογική μνήμη δεν πρέπει να αφήσει πίσω την “πέτρινη” δεκαετία των τριών Μνημονίων.
Στο σημείο που έχουμε φτάσει ο συνήθης “ύποπτος”, δηλαδή ο τουρισμός, θα βγάλει και πάλι το “φίδι από την τρύπα”: όσο ευάλωτος ήταν στην πανδημία, τόσο ισχυρός μπορεί να αποδειχθεί στην ανάκαμψη.
“Λεφτόδεντρα” δεν υπάρχουν, αλλά ίσως ο τουρισμός μπορεί να βάλει το “νερό στο αυλάκι”.
Χρειάζεται ετοιμότητα και οργάνωση από την χώρα για να μπορέσει να ανταποκριθεί στις αυξημένες απαιτήσεις ενός μεγάλου τουριστικού ρεύματος.
Ας ελπίσουμε πως η ανάκαμψη μετά την πανδημία θα βάλει την Ελλάδα σε μόνιμη τροχιά ανάπτυξης!
