Η χθεσινή ομιλία του Δημάρχου Θεσσαλονίκης στο «Ολύμπιον» αποτελεί το πιο ακραίο παράδειγμα μιας δημοτικής αρχής που παραπλανά την κοινωνία καταχρώμενη κάθε έννοια «πίστωσης χρόνου», και υποτιμώντας την κοινή νοημοσύνη. Πάντα δια της επικοινωνίας!
Η εκδήλωση της παράταξης του ονομάστηκε «απολογισμός» δίνοντας νέα ερμηνεία στον όρο, αφού περιελάμβανε κυρίως ένα πλεόνασμα από ΘΑ, για έργα που σκόπιμα καθυστερούν για να εμφανιστούν ως νέα δια της μεθόδου των τροποποιήσεων και από «οράματα» προηγούμενων δεκαετιών που υποβλήθηκαν στη βάσανο του επικοινωνιακού μακιγιάζ για να εμφανιστούν επίσης ως ανανεωμένα και …εμπνεύσεως Αγγελούδη!
Ευλόγως, κάτι διαφορετικό από «γιαλαντζί» απολογισμό δεν μπορούσε να παρουσιάσει, διότι αυτός περιλαμβάνει κυρίως:
-Αποφάσεις που οδήγησαν σε χρονική καθυστέρηση έτοιμων προς εκκίνηση έργων όπως η ανάπλαση η ανάπλαση της ΔΕΘ, της Αριστοτέλους, των Στάβλων Παπάφη, το Ντεκ της Παλιάς Παραλίας, η ανάπλαση 10 εμπορικών δρόμων, κ.α.
-Καταργήσεις παρεμβάσεων όπως ο ποδηλατόδρομος της Λεωφόρου Νίκης, που ξηλώθηκε για να μεταφερθούν τα… «παράνομα πασαλάκια» από το δεξί στο αριστερό μέρος του οδοστρώματος, κατά τρόπο που ήδη προκαλεί αντιδράσεις των Θεσσαλονικέων.
-Τακτικές κούφιας υπαγορευμένης «σκανδαλολογίας» και αναμάσημα του αφηγήματος της «καμένης γης», στην οποία τελικά… φύτρωσαν σχεδόν όλα όσα έχει να εμφανίσει ως πεπραγμένα η Διοίκηση τον περασμένο χρόνο.
Όμως ακόμα και το «σχέδιο» της Διοίκησης για το μέλλον, βρίθει… αντιγραφών και αναδιατύπωσης των διαρκών οραμάτων της Θεσσαλονίκης, αλλά και εξωραϊσμού σε πεδία που υπήρξε υποχώρηση το 2024, όπως στον πολιτισμό και στη διεθνή προβολή της Θεσσαλονίκη, με τον Τουρισμό να στηρίζεται προφανώς στη δουλειά που έγινε στα προηγούμενα έτη.
Στη Διοίκηση, θα αξίζουν ασφαλώς συγχαρητήρια αν υπηρετήσει ορθά και αποτελεσματικά, τους οραματικούς στόχους της πόλης συνεχίζοντας την προσπάθεια προηγούμενων Διοικήσεων και συμβάλλοντας στην υλοποίηση κεντρικών επιλογών της Πολιτείας που πρέπει να επιταχυνθούν. Αυτό άλλωστε είναι το καθήκον κάθε Διοίκησης!
Άλλο όμως αυτό, και άλλο θέμα η ευκολία με την οποία ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης επιχειρεί να «καπελώσει» το σχέδιο για τη Θεσσαλονίκη του 2030 (με αξιομνημόνευτη την ανοχή των εμπνευστών του!), αναδιατυπώνοντας τον τίτλο σε «Θεσσαλονίκη 2034».
Μήπως οι «οραματικοί του άξονες» καλύπτονται από όλα τα γνωστά μεγάλα εγχειρήματα της πόλης, κάποιων που έχουν υλοποιηθεί ή δρομολογηθεί και πολλών που προφανώς απαιτούν επιτάχυνση;
Το ίδιο ισχύει και για τις εμβληματικές αναπλάσεις της Πλατείας Διοικητηρίου και της Πλατείας Δημοκρατίας, που θα περίμενε κανείς -ως εμβληματικά έργα- να μην «σαλαμοποιούνται» δια της απευθείας ανάθεσης των μελετών τους μέσω ΜΑΘ ΑΕ, αλλά να υποστηριχθούν με διαφανείς και αντάξιες της σημασίας των αναπλάσεων αυτών, διαγωνιστικές διαδικασίες που θα οδηγήσουν στις καλύτερες δυνατές επιλογές.
Τέλος… επιστρέφει στην ανακύκλωση συμπαθών συζητήσεων για τραμ και καραβάκια, όταν η πόλη βρίσκεται πλέον, με τις προσπάθειες και της προηγούμενης διοίκησης, σε τροχιά αναβάθμισης των συγκοινωνιακών της υποδομών.
Ας καταλάβουν πλέον οι διαρκώς κρίνοντες, πως είναι και κρινόμενοι…
Comments are closed.