Συνέντευξη στον ΣΤΑΥΡΟ ΜΥΘΟ || mythos@eroticos.gr
Ένας νέος τραγουδοποιός, μέλος του συγκροτήματος «ΑΛΚΗ», με σπουδαίες συνεργασίες ως τώρα στο βιογραφικό του, μιλάει στην ThessΝews, μας συστήνει τον εαυτό του, τον καινούριο του δίσκο και τη συνεργασία του με τον Μάνο Ξυδούς.
Πώς ξεκίνησαν όλα;
Αυτό άρχισε περίπου το 2000, που άρχισα να παίζω κιθάρα. Έπαιζα πλήκτρα, αρμόνιο, έκανα θεωρία μουσικής και τέτοια πράγματα. Σιγά σιγά κάνοντας τραγούδια, για την παρέα αρχικά, βρήκα κάποιους στίχους από γνωστούς και φίλους και συνέχισα να τα κάνω για να τα ακούμε στην παρέα, όχι κάτι παραπάνω. Και μετά άρχισα να το εξελίσσω.
Είχες τις γνωριμίες ή στην πορεία γνώρισες κόσμο και βγήκαν προς τα έξω;
Όχι, καμία απολύτως γνωριμία δεν είχα… Όλα έγιναν σιγά σιγά. Έγραφα τα τραγούδια και έστελνα το cd σε διάφορους καλλιτέχνες γράφοντας πάνω ένα τηλέφωνο και περίμενα τη γνώμη τους. Όποιος ήθελε έπαιρνε.
Ποιοι πήρανε;
Πήρανε αρκετοί και μου έλεγαν τη γνώμη τους. Πήρε ο Μανώλης Φάμελλος, ο Φίλιππος Πλιάτσικας, μίλησα με μηνύματα με την Ελευθερία Αρβανιτάκη.
Και με τον Πλιάτσικα προχώρησε κιόλας. Κάνατε τη διασκευή του «Όλο μ’ αφήνεις να σ’ αφήσω».
Του είχα στείλει αρκετές φορές τραγούδια. Με έπαιρνε τηλέφωνο, έλεγε διάφορα πράγματα χωρίς να ξέρει κάθε φορά ότι είμαι ο ίδιος, γιατί προφανώς του στέλνουν πολλοί. Στην αρχή ήταν αρνητικός και μετά σιγά σιγά τα βρήκαμε. Και βγήκε το 1ο cd ως «ΑΛΚΗ» και είχε την επιμέλεια ο ίδιος.
Θέλει θάρρος; Θέλει θράσος; Πώς βγαίνει κάποιος μπροστά στη μουσική;
Θέλει θάρρος, θράσος και πείσμα. Και να είσαι τυχερός. Να πέσεις στους σωστούς ανθρώπους, να υπάρχει το ανάλογο timing, παίζουν πολλά πράγματα ρόλο. Μπορεί να έχεις την καλύτερη δουλειά και επειδή δεν πέτυχες σωστά στον χρόνο και τους ανθρώπους, να μην πάει όπως το περιμένεις…
Ναι, αλλά παραμένει δύσκολη η κατάσταση και με τη δισκογραφία και με τις ευκολίες των talent show.
Δεν είμαι κατά όσων συμβαίνουν, να σου πω την αλήθεια. Είναι τόσο δύσκολη η κατάσταση και τόσο δύσκολοι οι καιροί στη μουσική, που είναι ένας τρόπος για να μπορέσει κάποιος να κάνει ένα βήμα. Τώρα αν κάνεις ένα βήμα μπρος και δύο πίσω, αυτό είναι στο χέρι σου από εκεί και πέρα. Βλέπω ότι στηρίζονται όλοι στο να γίνουν τραγουδιστές. Να βγουν να τραγουδήσουν μόνο. Η μουσική και τα τραγούδια όμως δεν είναι μόνο μια φωνή. Είναι πολλά πράγματα. Είναι οι στίχοι, η μουσική, πράγματα πιο βασικά απ’ τη φωνή πολλές φορές κατά τη γνώμη μου. Τα οποία μετά δεν κοιτάνε. Κοιτάνε να βγουν στην τηλεόραση, να φανούνε και να τελειώσει. Γι’ αυτό και τελειώνει η κατάσταση τόσο γρήγορα.
Μαλώνετε στο σπίτι για τις μουσικές;
Συνέχεια. Εμένα μου αρέσουν πολλά είδη μουσικής. Από δημοτικά μέχρι heavy metal. Οι άλλοι δεν θέλουν να ακούνε τα πάντα.
Tι έχεις ακούσει και έχεις ζηλέψει; Που θα ήθελες να το πεις εσύ.
Το έχω πει πάρα πολλές φορές αυτό. Μου αρέσουν τα τραγούδια του Δημήτρη Καρρά. Και ο τρόπος που γράφει και οι επιλογές που κάνει γενικότερα. Θεωρώ ότι είναι από τους πιο ωραίους σύγχρονους Έλληνες τραγουδοποιούς και έχω τη χαρά να συμμετέχει και στο καινούριο cd μου, ερμηνεύοντας ένα τραγούδι. Μ’ αρέσουν διάφορα. Και από πολλούς άγνωστους στο ευρύ κοινό και θεωρώ ότι έχουν αξιόλογη δουλειά, αλλά για κάποιον λόγο δεν βγαίνουν προς τα έξω.
Δεν είναι δύσκολο να προσπαθείς να επικοινωνήσεις τη δουλειά σου όταν μένεις στην Κοζάνη; Εννοώ τα κέντρα της μουσικής συνήθως είναι στις μεγάλες πόλεις.
Παλιότερα ήταν δύσκολα. Τώρα με την τεχνολογία, με το internet, με τα mail, με τη μουσική που ταξιδεύει ηλεκτρονικά, τα πράγματα είναι πιο εύκολα. Πάλι το κέντρο νομίζω είναι η Αθήνα όταν θέλεις να κάνεις κάτι.
Ένα καινούριο cd και μέσα έχεις ένα τραγούδι με τον Μάνο Ξυδούς… Πες μου γι’ αυτό.
Με τον Μάνο τα πράγματα είναι πολύ περίεργα. Το 2010 κάναμε ένα γύρισμα σε μια εκπομπή στην τηλεόραση. Και παίζαμε μαζί εκείνη τη μέρα. Και ήταν και η μέρα που έφυγε ο Μάνος. Όπως συζητούσαμε, είχε πει τελειώνοντας να μιλήσουμε για κάποια πράγματα. Ήθελε να κάνουμε κάτι παραπάνω μουσικά. Τα έφερε έτσι η ζωή, ο Μάνος «έφυγε» την ίδια μέρα. Κάνοντας τώρα το cd, μου λέει η Ντέπυ Χατζηκαμπάνη, με την οποία συνεργάζομαι τώρα στο cd στιχουργικά «Έχω ένα τραγούδι που είχαμε γράψει μαζί με τον Μάνο το 2008. Θέλεις να κάνω μια ερώτηση στη γυναίκα του που έχει τα δικαιώματα αν μπορούμε να το βάλουμε μέσα στο cd;» Δέχτηκε με μεγάλη χαρά και φτάσαμε σήμερα, τόσα χρόνια μετά, να έχω ένα τραγούδι με τον Μάνο.
Περίεργο συναίσθημα;
Όταν τελείωσα στο στούντιο και το άκουσα ολοκληρωμένο δεν πίστευα κι εγώ στα αυτιά μου. Γιατί έγραψα εγώ τη φωνή στην Κοζάνη, το έστειλα στην Αθήνα για επεξεργασία, όταν μου το έστειλαν δάκρυσα από τη συγκίνηση. Δεν μπορούσα να το πιστέψω αυτό που έγινε. Για μένα είναι κάτι πραγματικά σημαντικό. Και είναι πολύ προσωπικό τραγούδι. Αν και δεν το έχω γράψει εγώ, το νιώθω σαν δικό μου.
Και έχουμε τον δίσκο «κολάζ» που περιμένουμε να κυκλοφορήσει.
Έχει μέσα 14 τραγούδια, τα 12 σε στίχους της Ντέπυς και τα 2 της Δήμητρας από το συγκρότημα «ΑΛΚΗ». Είχαμε τη χαρά να συμμετέχουν αρκετοί καλλιτέχνες, ο Δημήτρης Καρράς, ο Ηλίας Μακρίδης, ο Λευτέρης Πλιάτσικας, ο Πασχάλης Τσαρούχας, ο Μάκης Σεβίλογλου, ο Λευτέρης Μαρόγλου και η Δήμητρα Καραγιάννη. Αφαίρεσα πολλά πράγματα για να βγει έτσι και θεωρώ ότι το αποτέλεσμα είναι αυτό που θα ήθελα να βγει. Ελπίζω το ίδιο να αρέσει και στον κόσμο. Με εκφράζει απόλυτα…
Από το φύλλο της THESSNEWS #76 (20/10/2017)
