Παγκόσμια Ημέρα για τον τερματισμό της ατιμωρησίας για Εγκλήματα κατά Δημοσιογράφων. Επίκαιρο όσο ποτέ δυστυχώς…
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
1903 Εκδίδεται το πρώτο φύλλο της αγγλικής εφημερίδας «Daily Mirror».
1912 Η ελληνική σημαία υψώνεται στο Άγιον Όρος. Το αντιτορπιλικό «Θύελλα» αποβιβάζει άγημα στη Δάφνη. Από το θωρηκτό «Αβέρωφ» και τα αντιτορπιλικά «Ιέραξ» και «Πάνθηρ», άγημα 200 ανδρών απελευθερώνει τον Άθω.
1917 Ο υπουργός Εξωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας, Άρθουρ Τζέιμς Μπάλφουρ, δηλώνει ότι «ήρθε η ώρα, οι Εβραίοι να αποκτήσουν κράτος στην Παλαιστίνη». Θα μείνει στην ιστορία ως «Διακήρυξη Μπάλφουρ», πάνω στην οποία θα βασιστεί η ίδρυση του κράτους του Ισραήλ το 1948.
1934 Ιδρύεται ο νομός Κιλκίς και καθορίζονται λεπτομερώς τα όριά του.
1940 Ο Ελληνικός στρατός καταδιώκει τους Ιταλούς στο αλβανικό έδαφος. Ο απολογισμός των αεροπορικών βομβαρδισμών των Ιταλών σε Θεσσαλονίκη, Κέρκυρα, Λάρισα, Βόλο, Χανιά και Κόρινθο είναι 90 νεκροί και 209 τραυματίες.
1946 Ιδρύεται η ομάδα μπάσκετ των Μπόστον Σέλτικς, που προήλθε από τη συγχώνευση των ομάδων Πρόβιντενς και Στιμ Ρόλερς.
1947 Στην Καλιφόρνια, ο ζάμπλουτος Χάουαρντ Χιουζ εκτελεί την παρθενική (και μοναδική) πτήση του Hughes H-4 Hercules, του μεγαλύτερου αεροσκάφους με σταθερά πτερύγια που κατασκευάστηκε ποτέ.
1948 Ο Δημοκρατικός, Χάρι Τρούμαν, εκλέγεται 33ος πρόεδρος των ΗΠΑ.
1960 Ο εκδοτικός οίκος «Penguin» αθωώνεται από την κατηγορία της προσβολής της δημοσίας αιδούς στην υπόθεση με το μυθιστόρημα του Ντέιβιντ Χ. Λόρενς «Ο εραστής της Λαίδης Τσάτερλι».
1963 Για πρώτη φορά γίνονται δεκτές στο Βατικανό από τον Πάπα πέντε γυναίκες ως αντιπρόσωποι στη 2η Σύνοδο του Βατικανού.
1967 Πραγματοποιείται στον «Ευαγγελισμό» η πρώτη επιτυχημένη εγχείριση ανοιχτής καρδιάς στην Ελλάδα.
1982 Εφαρμόζεται για πρώτη φορά στην Αθήνα ο δακτύλιος, προκειμένου να καταπολεμηθεί το νέφος.
1991 Ένας αστυνομικός σκοτώνεται και άλλοι έξι τραυματίζονται μετά από εκτόξευση ρουκέτας σε λεωφορείο των ΜΑΤ στα Εξάρχεια. Την ευθύνη αναλαμβάνει, με προκήρυξή της, η «17 Νοέμβρη».
1995 Αρχίζει το πειραματικό πρόγραμμα χορήγησης μεθαδόνης σε χρήστες ναρκωτικών ουσιών.
1998 Ο ΟΤΕ γίνεται η πρώτη ελληνική επιχείρηση που φιγουράρει στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης.
2000 Κλείνει το ιστορικό στάδιο του Γουέμπλεϊ, στο Λονδίνο. Θα γκρεμιστεί και θα ξαναχτιστεί για να φιλοξενήσει μεταξύ άλλων και τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012.
2000 Το πρώτο πλήρωμα αποτελούμενο από έναν Αμερικανό αστροναύτη και δύο Ρώσους κοσμοναύτες, φτάνει στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.
2004 Επανεκλογή στην προεδρία των ΗΠΑ για τον Τζορτζ Μπους, που συγκεντρώνει ποσοστό 51% έναντι 48% του αντιπάλου του Τζον Κέρι.
.
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
1755 Μαρία Αντουανέτα, βασίλισσα της Γαλλίας, η γνωστή που στον πεινασμένο γαλλικό λαό απάντησε «δεν έχουν ψωμί; Ας φάνε παντεσπάνι!»
1795 Τζέιμς Νοξ Πολκ, 11ος πρόεδρος των Η.Π.Α.
1865 Ουόρεν Χάρντινγκ, 29ος πρόεδρος των ΗΠΑ
1893 Μπαττίστα Πινινφαρίνα, Ιταλός αυτοδίδακτος σχεδιαστής αυτοκινήτων, που σχεδίασε πολλά από τα γνωστότερα σπορ αυτοκίνητα.
«Πινίν» σημαίνει στα πιεμοντέζικα «μικρός», το επώνυμό του ήταν Φαρίνα σκέτο! Ο ένας αδελφός του ήταν οδηγός αγώνων και ο πρώτος πρωταθλητής στη Φόρμουλα 1. Σε ηλικία 17 ετών ήταν ο βασικός σχεδιαστής του μοντέλου Fiat Zero. Κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου επέβλεψε προσωπικά την κατασκευή των εκπαιδευτικών αεροσκαφών Aviatic.
Συναντήθηκε με τον Χένρι Φορντ ο οποίος του πρότεινε να παραμείνει στις ΗΠΑ και να εργαστεί για την εταιρεία του. Πήρε μέρος στον αγώνα αυτοκινήτου Aoste-San Bernardino οδηγώντας μια «Ίταλα» και κέρδισε τον αγώνα κάνοντας ρεκόρ χρόνου, το οποίο θα παρέμενε ακατάρριπτο επί 11 χρόνια.
Το 1930 ίδρυσε την Societa Anonima Carrozzeria Pinin Farina με χρηματοδότηση του Βιντσέντσο Λάντσια, ο οποίος ήταν θαυμαστής των εργασιών του νεαρού και μιας πλούσιας θείας του. Αρχικά κατασκεύαζε σχεδόν χειροποίητα αμαξώματα για ακριβά σπορ αυτοκίνητα, αλλά σταδιακά άρχισε να εφαρμόζει νέες τεχνικές και να χρησιμοποιεί καινοτομίες που επέτρεψαν την αύξηση της μαζικής παραγωγής. Το πλέον διάσημο έργο του εκείνης της εποχής ήταν η Άλφα Ρομέο 6C 2300 Pescara Coupe.
Δύο μόλις μήνες μετά την ίδρυση της εταιρείας, παρέδωσε ένα υπερπολυτελές Spider καμπριολέ βασισμένο στην Lancia Dilambda για τον βασιλέα της Ρουμανίας, ενώ ξεκίνησε τις τροποποιήσεις μιας Hispano-Suiza για τον σεΐχη του Χεγκιάζ.
Το 1936 παρουσίασε για πρώτη φορά το καμπυλωτό παρμπρίζ σε αυτοκίνητο σε μια τροποποιημένη Lancia Aprilia.
Με τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, πελάτες του γίνονται η Κάντιλλακ, η Μπέντλεϊ, η Νας, η Φίατ, η Λάντσια και η Άλφα Ρομέο. επαναστατική, για την εποχή της, μπερλινέτα Cisitalia 202, του 1947, αποτέλεσε ένα από τα πλέον σημαντικά αυτοκίνητα της ιστορίας της αυτοκίνησης.
Το 1952 συνεργάζεται για πρώτη φορά με τον Έντσο Φερράρι, τον οποίο αναθέτει στο γιο του Σέρτζιο. Μετά τον θάνατο του πατέρα του, το 1966, ο Σέρτζιο ανέλαβε πρόεδρος της εταιρείας, θέση που διατήρησε ως το 2004. Απεβίωσε τον Ιούλιο του 2012. Ο Σέρτζιο παραιτήθηκε από τη διοίκηση της εταιρείας το 2004 ονομάζοντας πρόεδρο της εταιρείας τον γιο του Αντρέα, ο οποίος σκοτώθηκε σε τροχαίο στις 7 Αυγούστου 2008 καθώς πήγαινε με τη μικρή του μοτοσικλέτα στην εργασία του και χτυπήθηκε από αυτοκίνητο. Την εταιρεία ανέλαβε έκτοτε ο αδελφός του Πάολο.
Το 1966 είχε παρουσιάσει στο Σαλόνι της Γενεύης το αυτοκίνητο που έγινε θρύλος, την Άλφα Ρομέο 1600 «Duetto», χάρη στην ταινία «Ο Πρωτάρης» με τον Ντάστιν Χόφμαν να την οδηγεί.
1906 Λουκίνο Βισκόντι, Ιταλός σκηνοθέτης
1911 Οδυσσέας Ελύτης, ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές, βραβεύτηκε το 1960 με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης και το 1979 με το Νόμπελ Λογοτεχνίας.
Το πραγματικό του επίθετο ήταν Αλεπουδέλλης. Ο πατέρας του είχε εργοστάσιο σαπωνοποϊας στον Πειραιά. Γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης. Γνωστότερα ποιητικά του έργα είναι τα «Άξιον εστί», ο «Ήλιος ο πρώτος» και οι «Προσανατολισμοί».
Ο Ελευθέριος Βενιζέλος είχε στενές σχέσεις με την οικογένεια Αλεπουδέλλη και φιλοξενούνταν συχνά στο κτήμα του Ακλειδιού.
Το 1924 συνεργάστηκε στο περιοδικό «Η Διάπλασις των Παίδων», χρησιμοποιώντας διάφορα ψευδώνυμα. Το 1925 πέθανε ο πατέρας του. Την άνοιξη του 1927 μία υπερκόπωση και μία αδενοπάθεια τον καθήλωσαν στο κρεβάτι για περίπου τρεις μήνες. Μετά από πιέσεις, αποφάσισε να σπουδάσει χημικός, για να αναλάβει το εργοστάσιο. Όμως τελικά εγγράφεται στη Νομική Σχολή της Αθήνας. Όταν ιδρύθηκε η «Ιδεοκρατική Φιλοσοφική Ομάδα», με τη συμμετοχή των Κωνσαντίνου Τσάτσου, Παναγιώτη Κανελλόπουλου, Ιωάννη Θεοδωρακόπουλου και Ιωάννη Συκουτρή, ο Ελύτης ήταν ένας από τους εκπροσώπους των φοιτητών, συμμετέχοντας στα «Συμπόσια του Σαββάτου» που διοργανώνονταν. Την ίδια εποχή μελέτησε τη σύγχρονη ελληνική ποίηση.
Αρχίζει να δημοσιεύει ποιήματα στο περιοδικό «Νέα Γράμματα», γνωρίζει τον ποιητή Ανδρέα Εμπειρίκο και γίνονται φίλοι.
Το 1936, στην «Α΄ Διεθνή Υπερρεαλιστική Έκθεση των Αθηνών», ο Ελύτης παρουσίασε ζωγραφικούς πίνακες με την τεχνική του κολάζ. Γνωρίζεται με τον ποιητή Νίκο Γκάτσο και στρατιώτης πλέον αλληλογραφεί με τον Γιώργο Σεφέρη, που βρίσκεται στην Κορυτσά.
Το 1939 εγκατέλειψε οριστικά τις νομικές σπουδές και εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο «Προσανατολισμοί». Τον επόμενο χρόνο, μεταφράστηκαν για πρώτη φορά ποιήματά του σε ξένη γλώσσα. Στις 13 Δεκεμβρίου 1940 μετατέθηκε στη ζώνη πυρός και στις 26 Φεβρουαρίου του επόμενου χρόνου μεταφέρθηκε με σοβαρό κρούσμα κοιλιακού τύφου στο Νοσοκομείο Ιωαννίνων. Στη διάρκεια της Κατοχής υπήρξε ένα από τα ιδρυτικά μέλη του «Κύκλου Παλαμά», που ιδρύθηκε στις 30 Μαΐου του 1943. Εκεί, την άνοιξη του 1942 παρουσίασε το δοκίμιό του «Η αληθινή φυσιογνωμία και η λυρική τόλμη του Α. Κάλβου».
Τον Νοέμβριο του 1943 εκδόθηκε η συλλογή Ο Ήλιος ο πρώτος μαζί με τις Παραλλαγές πάνω σε μια αχτίδα, σε 6.000 αριθμημένα αντίτυπα, ένας ύμνος του Ελύτη στη χαρά της ζωής και στην ομορφιά της φύσης. Στα Νέα Γράμματα που άρχισαν να επανεκδίδονται το 1944, δημοσίευσε το δοκίμιό του «Τα κορίτσια», ενώ από το 1945 ξεκίνησε η συνεργασία του με το περιοδικό Τετράδιο μεταφράζοντας ποιήματα του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα και παρουσιάζοντας σε πρώτη δημοσίευση το ποιητικό του έργο Άσμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας, που έγραψε για τον φίλο του ποιητή Γιώργο Σαραντάρη, ο οποίος επίσης πολέμησε στην Αλβανία και πέθανε αφού μεταφέρθηκε βαριά άρρωστος στην Αθήνα.
Το 1948 ταξίδεψε στην Ελβετία, για να εγκατασταθεί στη συνέχεια στο Παρίσι, όπου παρακολούθησε μαθήματα φιλοσοφίας στη Σορβόννη και γνωρίστηκε με τους Αντρέ Μπρετόν, Πωλ Ελυάρ, Αλμπέρ Καμύ, Ζουάν Μιρό, Ανρί Ματίς, Μαρκ Σαγκάλ, Αλμπέρτο Τζιακομέτι, Τζόρτζιο ντε Κίρικο και Πάμπλο Πικάσο, για του οποίου το έργο έγραψε αργότερα άρθρα και αφιέρωσε στην τέχνη του το ποίημα «Ωδή στον Πικασσό». Το καλοκαίρι του 1950 ταξίδεψε στην Ισπανία ενώ κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο Λονδίνο, από τα τέλη του 1950 μέχρι τον Μάιο 1951, συνεργάστηκε με το BBC πραγματοποιώντας τέσσερις ραδιοφωνικές ομιλίες. Λίγο νωρίτερα είχε ξεκινήσει τη σύνθεση του Άξιον Εστί.
Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα, το 1952 έγινε μέλος της «Ομάδας των Δώδεκα», που κάθε χρόνο απένειμε βραβεία λογοτεχνίας, από την οποία παραιτήθηκε τον Μάρτιο του 1953, αλλά επανήλθε δύο χρόνια αργότερα. Το 1953 ανέλαβε για έναν χρόνο τη Διεύθυνση Προγράμματος του Ε.Ι.Ρ., θέση από την οποία παραιτήθηκε τον επόμενο χρόνο. Στο τέλος του έτους έγινε μέλος της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Πολιτισμού στη Βενετία και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του θεάτρου Τέχνης του Κάρολου Κουν.
Το 1958, μετά από μία δεκαπενταετή περίπου περίοδο ποιητικής σιωπής, δημοσιεύτηκαν αποσπάσματα από «Το Άξιον Εστί» στην Επιθεώρηση Τέχνης. Το έργο εκδόθηκε τον Μάρτιο του 1960 από τις εκδόσεις Ίκαρος, αν και φέρεται τυπωμένο τον Δεκέμβριο του 1959. Λίγους μήνες αργότερα απέσπασε για Το Άξιον Εστί το Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης. Την ίδια περίοδο εκδόθηκαν και οι Έξι και Μία Τύψεις για τον Ουρανό ενώ στη Γερμανία εκδόθηκε επιλογή ποιημάτων του. Την ίδια χρονιά, έχασε τη μητέρα του και τον αδελφό του Κωνσταντίνο.
Το 1961 με κυβερνητική πρόσκληση επισκέφτηκε τις Ηνωμένες Πολιτείες. Τον επόμενο χρόνο μετά από ένα ταξίδι στη Ρώμη επισκέφτηκε τη Σοβιετική Ένωση, προσκεκλημένος μαζί με τον Ανδρέα Εμπειρίκο και τον Γιώργο Θεοτοκά.
Το 1964 ξεκίνησε η ηχογράφηση του μελοποιημένου Άξιον Εστί από τον Μίκη Θεοδωράκη, ενώ η συνεργασία του Ελύτη με τον συνθέτη είχε ξεκινήσει ήδη από το 1961. Το ορατόριο του Θεοδωράκη εντάχθηκε στο Φεστιβάλ Αθηνών και επρόκειτο αρχικά να παρουσιαστεί στο Ηρώδειο. Ωστόσο το Υπουργείο Προεδρίας Κυβερνήσεως αρνήθηκε να το παραχωρήσει, με αποτέλεσμα ο Ελύτης και ο Θεοδωράκης να αποσύρουν το έργο, το οποίο παρουσιάστηκε τελικά στις 19 Οκτωβρίου στο κινηματοθέατρο Rex.
Το 1965 του απονεμήθηκε από τον Βασιλέα Κωνσταντίνο το παράσημο του Ταξιάρχου του Φοίνικος. Μετά το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967, απείχε από τη δημοσιότητα ασχολούμενος κυρίως με τη ζωγραφική και το κολάζ. Στις 3 Μαΐου του 1969 εγκατέλειψε την Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου ξεκίνησε τη συγγραφή της συλλογής «Φωτόδεντρο».
Το 1972 αρνήθηκε να παραλάβει το Μεγάλο Βραβείο Λογοτεχνίας που είχε θεσπίσει η δικτατορία. Μετά την πτώση της δικτατορίας, διορίστηκε πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΙΡΤ και μέλος για δεύτερη φορά του Διοικητικού Συμβουλίου του Εθνικού Θεάτρου. Το 1978 αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ.
Το 1979 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Η αναγγελία της απονομής του βραβείου από τη Σουηδική Ακαδημία έγινε στις 18 Οκτωβρίου «για την ποίησή του, η οποία, με φόντο την ελληνική παράδοση, ζωντανεύει με αισθηματοποιημένη δύναμη και πνευματική καθαρότητα βλέμματος τον αγώνα του σύγχρονου ανθρώπου για ελευθερία και δημιουργικότητα», σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης.
Ο Ελύτης παρέστη στην τελετή απονομής του βραβείου στις 10 Δεκεμβρίου του 1979, παραλαμβάνοντάς το από τον βασιλιά Κάρολο Γουστάβο και γνωρίζοντας παγκόσμια δημοσιότητα. Τον επόμενο χρόνο κατέθεσε το χρυσό μετάλλιο και τα διπλώματα του βραβείου στο Μουσείο Μπενάκη.
Την απονομή του Νόμπελ ακολούθησαν τιμητικές διακρίσεις εντός και εκτός Ελλάδας, μεταξύ αυτών και η απονομή φόρου τιμής σε ειδική συνεδρίαση της Βουλής των Ελλήνων, η αναγόρευσή του σε επίτιμο διδάκτορα του Πανεπιστημίου της Σορβόνης, η ίδρυση έδρας νεοελληνικών σπουδών με τίτλο «Έδρα Ελύτη» στο Πανεπιστήμιο Ρούτγκερς του Νιου Τζέρσεϊ, καθώς και η απονομή του αργυρού μεταλλίου Benson από τη Βασιλική Φιλολογική Εταιρεία του Λονδίνου.
Πέθανε στις 18 Μαρτίου του 1996 από ανακοπή καρδιάς στην Αθήνα.
Μετά τον θάνατό του, το 2012 ο τότε πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, που το 1995 τον είχε προτείνει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, χρησιμοποίησε μερικούς στίχους του Ελύτη σε προεκλογικό σποτ της «Νέας Δημοκρατίας».
Τελευταία σύντροφος της ζωής του ήταν η ποιήτρια Ιουλίτα Ηλιοπούλου, κληρονόμος των πνευματικών δικαιωμάτων του έργου του.
1913 Μπαρτ Λάνκαστερ, Αμερικανός ηθοποιός
1938 Σοφία, η Ελληνίδα βασίλισσα της Ισπανίας
1951 Βασίλης Λεβέντης, Έλληνας πολιτικός
1959 Νότης Σφακιανάκης, Έλληνας τραγουδιστής
1961 K. D. Lang, Καναδή τραγουδίστρια και συνθέτης βραβευμένη με Grammy.
Έχει συνεργαστεί με τους Roy Orbison, Tony Bennett, Elton John και τραγούδησε στην τελετή λήξης των Χειμερινών Ολυμπιακών του 1988 και του 2010. Είναι ακτιβίστρια σε θέματα προστασίας των ζώων, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Θιβέτ και της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας.
Tο 1992 δήλωσε την ομοφυλοφιλία της, κέρδισε Grammy και απέκτησε ως θαυμάστρια την κόρη του Mick Jagger. Τραγουδά για την ταινία του Κλιντ Ιστγουντ «Μεσάνυχτα στον κήπο του καλού και του κακού», την ταινία «Happy Feet» και για την ταινία του James Bond «Tomorrow Never Dies».
Το 1999 ψηφίστηκε 33η στη λίστα με τις 100 Σπουδαιότερες Γυναίκες του Rock & Roll και 26η στις 40 Σπουδαιότερες Γυναίκες της Κάντρυ Μουσικής. Το 2003, κέρδισε το 4ο της Βραβείο Grammy.
‘Επαιξε με τους Ewan McGregor και Ashley Judd στην ταινία «Eye of the Beholder». Εμφανίστηκε την Συμφωνική Ορχήστρα του BBC ενώ για την ερμηνεία της στο «Αλλελούϊα» του Λέοναρντ Κοέν αποθεώθηκε.
1966 David Schwimmer, ο Ρος Γκέλερ από τα «Φιλαράκια», ρόλος που του χάρισε βραβείο Screen Actors Guild Awards καθώς και TV Guide Awards, ενώ είχε και πολλές υποψηφιότητες.
Γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη αλλά μεγάλωσε στο Λος Άντζελες. Στον κινηματογράφο, πρωταγωνίστησε στις ταινίες The Pallbearer, Kissing a Fool και Six Days, Seven Nights. Το 2001, συμμετείχε στη μίνι-σειρά Band of Brothers, ως Χέρμπερτ Σόμπελ. Μετά το τέλος της σειράς Τα Φιλαράκια συμμετείχε σε διάφορες σειρές και ταινίες, ενώ έγινε και ηθοποιός φωνής στη ταινία «Μαδαγασκάρη». Το 2005, έκανε το ντεμπούτο του στο θέατρο του Μπρόντγουεϊ ενώ το 2007 το σκηνοθετικό του ντεμπούτο στον κινηματογράφο με το «Run Fatboy Run».
1982 Σαρλ Ιτάνζ, Καμερουνέζος ποδοσφαιριστής
ΘΑΝΑΤΟΙ
1950 Τζορτζ Μπέρναρντ Σο, Ιρλανδός θεατρικός συγγραφέας
1960 Δημήτρης Μητρόπουλος, Έλληνας διευθυντής ορχήστρας και συνθέτης
1975 Πιερ Πάολο Παζολίνι, Ιταλός σκηνοθέτης
1979 Μανώλης Καστρινός, Έλληνας χορευτής
2008 Σταύρος Ξενίδης, Έλληνας ηθοποιός γεννημένος στην Κωνσταντινούπολη 8 Μαρτίου 1923. Ήρθε πρόσφυγας στην Ελλάδα και σπούδασε υποκριτική στο Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν».
Έκανε το ντεμπούτο του στο θέατρο το 1944. Εμφανίστηκε σε περισσότερες από 70 ταινίες, σχεδόν πάντα σε δεύτερους ρόλους και συνήθως στο πλευρό κωμικών ηθοποιών, με πρώτη «Το τραγούδι του πόνου» και τελευταία το «Γραφείο ιδεών» το 1989.
Με το θέατρο του Κώστα Μουσούρη συνεργάστηκε και πρωταγωνίστησε για περισσότερο από δύο δεκαετίες. Εμφανίστηκε και σε αρκετές τηλεοπτικές σειρές από τη δεκαετία του ’70 και μετά, με πιο χαρακτηριστικό το ρόλο του αστυνόμου Μπέκα του Γιάννη Μαρή, τον οποίο ενσάρκωσε 3 φορές: το 1987 στον Θάνατο του Τιμόθεου Κώνστα, στο Μυστικό του Άρη Μπονσαλέντη και το 1992 στο Μια γυναίκα από το παρελθόν.
Από τις 27 Μαΐου 2008 μαζί με την σύζυγό του έμενε στο Γηροκομείο Αθηνών, έχοντας σοβαρά προβλήματα υγείας που του προκάλεσαν αλλεπάλληλα εγκεφαλικά επεισόδια.
2016 Γιώργος Βασιλείου, Έλληνας ηθοποιός και βουλευτής στη Β’ Πειραιά, με τη Νέα Δημοκρατία, είχε γεννηθεί στις 21 Ιουνίου 1950 στη Λαμία.
Ορφάνεψε από πατέρα όταν ήταν 8 χρονών και έκανε διάφορες δουλειές του ποδαριού παράλληλα με το σχολείο, για να συντηρήσει οικονομικά την οικογένειά του. Ήταν καλός ποδοσφαιριστής και αγωνιζόταν ως τερματοφύλακας στην τοπική ποδοσφαιρική ομάδα της Λαμίας. Σε ηλικία 22 ετών, του προτάθηκε να συνεχίσει την καριέρα του στην ΑΕΚ, ωστόσο αποφάσισε να σπουδάσει υποκριτική και το πρώτο του βράδυ στην Αθήνα, μετά την απόλυσή του από τον στρατό κοιμήθηκε σε μία οικοδομή σκεπασμένος με νάιλον, καθώς δεν είχε χρήματα για να βρει ξενοδοχείο ή σπίτι. Για να μπορέσει να καλύψει τα έξοδα των σπουδών του εργαζόταν ως οικοδόμος και οδηγός ταξί. Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Γιώργου Μπέλλου με άριστα.
Στις 17 Νοεμβρίου του 1973, ανήμερα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, γνώρισε τη σύζυγό του, Λία Θερμογιάννη, φοιτήτρια τότε της Νομικής και συνελήφθη και κακοποιήθηκε άγρια από τη Χούντα.
Εργάστηκε δίπλα σε μεγάλα ονόματα του ελληνικού θεάτρου ώσπου γνώρισε τον Νίκο Φώσκολο, τον οποίο συνήθιζε να αποκαλεί από τότε δάσκαλο και πατέρα. Εκείνος του εμπιστεύτηκε σπουδαίους ρόλους, με κυριότερο αυτόν του Στάθη Θεοχάρη στο σήιριαλ «Καλημέρα ζωή».
Τους τελευταίους μήνες ο ηθοποιός πάλευε καρκίνο του πνεύμονα. Έφυγε τα ξημερώματα της Τετάρτης 2 Νοεμβρίου σε ηλικία 66 ετών.
2 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1920 FIRST RADIO PROGRAMM IN USA BROADCASTED
.
