Δύο χρόνια έχουν περάσει από τη μαύρη νύχτα της 28ης Φεβρουαρίου 2023, όταν η χώρα βυθίστηκε στο πένθος εξαιτίας της πολύνεκρης σιδηροδρομικής τραγωδίας στα Τέμπη. 57 άνθρωποι, κυρίως νέοι, χάθηκαν άδικα στη σύγκρουση των τρένων, σε ένα δυστύχημα που αποκάλυψε τις διαχρονικές εγκληματικές ελλείψεις ασφαλείας και την ανεπάρκεια του ελληνικού κράτους να προστατεύσει τους πολίτες του.
Σήμερα, 28 Φεβρουαρίου 2025, δύο χρόνια μετά η μνήμη παραμένει ζωντανή και οι πληγές ανοιχτές και νωπές. Στους δρόμους της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και εκατοντάδων πόλεων σε Ελλάδα και σε εξωτερικό «ένα ανθρώπινο ποτάμι» ξεχύθηκε στους δρόμους για να τιμήσει τα θύματα ζητώντας δικαιοσύνη και απαιτώντας να μην ξαναζήσει ποτέ η χώρα μια τέτοια τραγωδία.
Η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ προκήρυξαν 24ωρη απεργία, ενώ συνδικάτα, φοιτητικοί σύλλογοι, οργανώσεις και απλοί πολίτες ενώθηκαν σε μια από τις μεγαλύτερες πορείες των τελευταίων ετών που θα μείνει στην ιστορία.
Δύο χρόνια μετά, οι οικογένειες των θυμάτων εξακολουθούν να δίνουν έναν άνισο αγώνα για δικαιοσύνη. Οι καθυστερήσεις στην απόδοση ευθυνών και η αίσθηση ότι η υπόθεση βαλτώνει στη γραφειοκρατία έχουν πυροδοτήσει ακόμα μεγαλύτερη οργή.
Τι έχει αλλάξει δύο χρόνια μετά;
Παρά τις κυβερνητικές δεσμεύσεις για αναβάθμιση του σιδηροδρομικού δικτύου, οι καταγγελίες για ελλείψεις παραμένουν. Οι ειδικοί επιμένουν ότι οι βελτιώσεις είναι αποσπασματικές και δεν έχουν επιλύσει τις βασικές παθογένειες του ελληνικού σιδηροδρόμου.
«Αν αύριο συνέβαινε μια παρόμοια βλάβη στο σύστημα, ποιος μπορεί να εγγυηθεί ότι δεν θα καταλήγαμε σε μια νέα τραγωδία;» αναρωτιέται ένας εργαζόμενος στον ΟΣΕ, καταγγέλλοντας ότι τα μέτρα που έχουν ληφθεί είναι ημιτελή.
Η κοινωνία δεν ξεχνά
Η πορεία της 28ης Φεβρουαρίου 2025 δεν ήταν μόνο μια εκδήλωση μνήμης, αλλά και μια προειδοποίηση. Το σύνθημα «Ποτέ ξανά» δεν είναι μόνο λέξεις, αλλά απαίτηση για δράση.
Ο λαός ζητά δικαιοσύνη, όχι κούφιες υποσχέσεις. Ζητά ασφάλεια, όχι άλλες τραγικές αποτυχίες. Ζητά ένα κράτος που να σέβεται τη ζωή των πολιτών του.
Το «ανθρώπινο ποτάμι» που πλημμύρισε τους δρόμους σήμερα είναι «μια γροθιά στο στομάχι» της αδιαφορίας. Είναι ένα ηχηρό μήνυμα ότι οι 57 ψυχές δεν θα ξεχαστούν. Και όσο η δικαιοσύνη αργεί, τόσο οι φωνές θα γίνονται πιο δυνατές.
Comments are closed.