Ο εναλλακτικός τουρισμός στην Ελλάδα αποτελούσε σχεδόν πάντα υπόθεση του… γλυκού νερού. Τα μονοπάτια και οι λίμνες έγιναν ξανά δρόμοι και μας οδήγησαν «στην άλλη Ελλάδα» που ζει και αναπνέει στην σκιά των μεγαλουπόλεων και των υπολοίπων τουριστικών προορισμών.
Η ανακάλυψη της άγνωστης Ελλάδας ξεκίνησε όταν αφήσαμε τις παραλίες και αποφασίσαμε να εξερευνήσουμε τις ξεραμένες κοίτες των χειμάρρων. Ανηφορίζοντας όλο και περισσότερο γνωρίσαμε αφρισμένα ποτάμια, άγρια φαράγγια, εγκαταλειμμένα χωριά, ερειπωμένα μοναστήρια που στέκουν σκαρφαλωμένα σε απόκρημνες πλαγιές κατειλημμένα από τους αετούς και τα γεράκια αποτελώντας το ορμητήριό τους για τις ατέλειωτες πτήσεις τους στο στερέωμα του ουρανού!
Στην Ευρώπη θα συναντήσουμε πιο ψηλά βουνά, πιο καλοδιατηρημένα χωριά, όπου η καθημερινή τους φροντίδα γεμίζει με χαρά αλλά και υπερηφάνεια τους κατοίκους των. Στον αντίποδα όμως η Ελλάδα διατηρεί την αυθεντικότητά της, όχι σαν ένα σκηνικό που έστησε κάποιος σκηνοθέτης, αλλά με δική τους ζωή, οικονομία και προσωπικότητα!
Τα ποτάμια της χώρας μας
Τα σπορ του νερού υπήρξαν πάντοτε η αφορμή για να ανακαλύψουμε ξανά από την αρχή ποτάμια λίμνες, φαράγγια. Και όχι άδικα! Κανένας δρόμος κανένα μονοπάτι καμία θέση θέας όσο όμορφη και αν είναι, δεν σου επιτρέπει να νιώσεις το ποτάμι, να καταλάβεις την ορμή του, ν’ ανακαλύψεις τις κρυφές διαδρομές που δημιουργούν οι δίνες και τα έντυ, γοητεύοντας την ψυχή που θέλει να απόδραση ανακαλύπτοντας το «κάτι» διαφορετικό.
Στην ορεινή Αργιθέα που περπάτησα πολύ πρόσφατα, και ειδικότερα στην Βατερή ακόμη λειτουργεί ένα παλιό παραδοσιακό τελεφερίκ για να περνά στην απέναντι όχθη του Αχελώου τους λιγοστούς κατοίκους. Στον Ασπροπόταμο που το καλοκαιρινό σκηνικό γίνεται πολύ φιλόξενο, τα παιδιά παίζουν μαζεύοντας κράνα που στη συνέχεια τα δίνουν στις γιαγιάδες για να φτιάξουν παραδοσιακό λικέρ! Στις πλαγιές της Γκαμήλας, αντηχούν τα καμπανάκια των κοπαδιών που τρέφονται παραδοσιακά με χορταράκι και δεν μεγαλώνουν με ορμόνες μέσα σε σύγχρονα ζωοστάσια.
Η ενδοχώρα της Ελλάδας δεν είναι απλώς ένα καλοδιατηρημένο πάρκο, αλλά ένας τόπος που ορίζεται ακόμη από συνθήκες που δεν άλλαξαν εδώ και χρόνια! Κάποτε στον Βενέτικο τριγυρνούσαν μόνο πέστροφες, τώρα κάθε Κυριακή το ποτάμι γεμίζει καθώς φουσκωτές βάρκες Ράφτινγκ διασχίζουν τα αφρισμένα νερά του ταξιδεύοντας τους επισκέπτες σε μια άλλη διάσταση!
Ανάλογα με τις δυνάμεις του ο καθένας επιλέγει το «μεταφορικό» μέσο που τον έλκει για να γευτεί την μαγεία του παιχνιδιού στα αφρισμένα νερά! Εφέτος η χρονιά διαγράφεται αρκετά καλή αφού οι βροχοπτώσεις είναι αρκετές και οι χιονοπτώσεις δίνουν και παίρνουν! Οι επιλογές αρκετές, και γεωγραφικά σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια! Αν επιλέξετε μονοήμερη απόδραση ο ποταμός Νέστος και ο Βενέτικος μαζί με τον Πηνειό αποτελούν μια πολύ καλή επιλογή. Αν τώρα η κατοικία σας είναι στο χώρο του λεκανοπεδίου, ο Λούσιος και ο Αλφειός, μαζί με τον Εύηνο σας περιμένουν για θεαματικές εμπειρίες. Για το πολύτιμο Σαββατοκύριακο σας και με περισσότερες επιλογές θα ήθελα να σας συστήσω την μαγευτική περιοχή της Ευρυτανίας, με τον Τρικεριώτη να σας παρασύρει στην δίνη των νερών του που διέρχονται μέσα από στενά φαράγγια, κάτω από πρόχειρες σιδερένιες γέφυρες, αλλά και στενά περάσματα!
Το ράφτινγκ είναι ένα σπορ για όλους, και απευθύνεται σε… παιδιά ηλικίας από 10-110 χρονών! Κατάλληλο για να βρεθεί η παρέα όλη μαζί και να γνωριστεί καλύτερα αφού δεν είναι λίγες οι στιγμές που τα επιφωνήματα σκεπάζουν τον ήχο των νερών. Άλλωστε αυτό το μείγμα αδρεναλίνης και απόλαυσης δημιουργεί τις ιδανικότερες συνθήκες για υπέροχες φιλίες και όχι μόνον!
Γαλήνια ομορφιά στις λίμνες
Η επιλογή ενός άλλου μεταφορικού μέσου όπως το κανό, μας οδηγεί σε πιο ήπια νερά και συγκινήσεις! Λίμνες όπως η Κερκίνη , η Δοϊράνη, των Κρεμαστών, και του Πλαστήρα που στα νερά τους καθρεπτίζονται σχεδόν όλα τα αλπικά σκηνικά τοπία της χώρας μας αναμένοντας όποιον θέλει πραγματικά να δει και να τις κατακτήσει. Σε όλες αυτές τις περιοχές, οι δυνατότητες δεν είναι περιορισμένες , καθώς μία πληθώρα παράλληλων δραστηριοτήτων ξεκινούν από τις όχθες των λιμνών και των ποταμών που καταλήγουνε σε αυτές. Βατοί χωματόδρομοι σας καλούν να περιηγηθείτε κάνοντας ποδήλατο και να αφεθείτε στη μαγεία της ανακάλυψης των παρόχθιων δασών και των μικρών φιόρδ που δημιουργούνται στην Λίμνη Πλαστήρα , καθώς και τα μυστικά του Υγροτόπου της λίμνης Κερκίνης παρέα με το πέταγμα των Κορμοράνων και των Αργυροπελεκάνων, μόνιμων κατοίκων της γύρο περιοχής και θαμώνων της λίμνης! Η Κερκίνη είναι το βασίλειο των Βουβαλιών και του bird watching αυτού του σπορ παρατήρησης των πουλιών, όπου μόνον στην περιοχή της λίμνης υπάρχουν 244 είδη καταγραμμένα, από τα οποία τα 70 θεωρούνται σπάνια.
Στην περιοχή υπάρχει οργανωμένο δίκτυο περιηγήσεων που καλύπτει όλα τα «γούστα».
Η λίμνη Δοϊράνη βρίσκεται σε στρατηγική τοποθεσία αφού ορίζει και τα Βόρεια σύνορά μας με το γειτονικό κράτος των Σκοπίων. Πρόκειται για φυσική αλλά και καθαρή λίμνη με περιορισμένες δυνατότητες μιας και ο επισκέπτης πρέπει να ανακαλύψει μόνος του της ομορφιές της που στέκουν καλά κρυμμένες μέσα στις σταυροιτιές, που θυμίζουν περισσότερο τμήμα μιας ζούγκλας του Αμαζονίου πάρα ελληνικό τοπίο! Το τμήμα της λίμνης από την γειτονική χώρα είναι περισσότερο αξιοποιημένο ,κατάλληλο και για μια δροσερή βουτιά κατά την διάρκεια του καλοκαιριού με οργανωμένη πλαζ αφού το νερό της λίμνης Δοϊράνης είναι πεντακάθαρο και δεν είναι λίγοι οι ντόπιοι που το χρησιμοποιούν και για πόση.
Ακόμα ένα υδάτινο σύνορο της χώρας βρίσκεται στον Βορρά σημείο συνάντησης τριών κρατών , της Ελλάδας, των Σκοπίων, και της Αλβανίας. Οι Πρέσπες αναδίδουν μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα, φορτισμένη από την Ιστορία . Μια στενή μόνο λωρίδα γης χωρίζει τη Μικρή από τη Μεγάλη Πρέσπα. πάνω σε αυτήν περνάει ο δρόμος που οδηγεί στους ψαράδες, το τελευταίο χωριό στα σύνορα με την Αλβανία στις όχθες της Μεγάλης Πρέσπας. Οι ψαράδες όμως έχουν και άλλους λόγους για να μας κρατήσουν, τα παλιά πέτρινα σπίτια στα σοκάκια η προκυμαία με τα παραδοσιακά κουτουκάκια δίπλα στο κύμα είναι δύο από τους λόγους επίσκεψης. Η ησυχία της λίμνης ενέπνευσε τον οραματισμό των μοναχών που εγκατέστησαν εδώ τα «ασκηταριά» τους απομονωμένοι από τον έξω κόσμο. Να επισκεφτείτε το νησάκι του Αγίου Αχίλλειου στην Μικρή Πρέσπα.
Μία άλλη κλασσική διαδρομή που πρέπει να ρωτήσετε για να την εντοπίσετε, είναι από το Χωριό του Αγίου Γερμανού προς το ποταμάκι με τους καταρράκτες του. Επειδή στις Πρέσπες οι βόλτες δεν τελειώνουν ποτέ, καλό είναι να επισκεφτείτε και τα κέντρα ενημέρωσης όπου υπάρχουν αναλυτικά φυλλάδια με τα μονοπάτια και όλες τις διαδρομές στις Πρέσπες.
Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, με φουσκωτή βάρκα, ή με το κανό ,τολμήστε να γευτείτε τα διαφορετικά συναισθήματα που γεννιούνται καθώς η ανθρώπινη ψυχή παραδίδεται στα τρεχούμενα νερά αναζητώντας την αγαλλίαση αλλά και την αδρεναλίνη, δύο διαφορετικά συναισθήματα μεν, αλλά γεμάτα με το ίδιο μήνυμα της φυγής στην φύση γεμίζοντας τις ψυχικές μπαταρίες.
Comments are closed.