Σαν κεραυνός εν αιθρία ακούστηκε η μακάβρια είδηση του τραγικού δυστυχήματος που έλαβε χώρα την τελευταία μέρα του Φλεβάρη που έμελλε να αλλάξει για άλλη μια φορά την ροή της έρημης Ελλάδας!
Με μιας, διαγράφηκαν οι εικόνες ανείπωτης χαράς που έζησαν όλοι όσοι βρέθηκαν στις Καρναβαλικές παρελάσεις όλης της χώρας, οι οποίες σκόρπισαν χαμόγελο και αισιοδοξία σε όλους μας, ιδιαίτερα μετά από τον τρίχρονη δοκιμασία του covid-19!
Λίγα λεπτά ήταν αρκετά για να σταματήσουν τα όνειρα, τα χαμόγελα και τις ζωές 57 νέων ανθρώπων, που βρέθηκαν στους χώρους ενός μεγάλου τραίνου, που πάσχιζε να φτάσει στον προορισμό του, καθώς αντιμετώπιζε… προβλήματα! Σαν, κάποιος από εκεί πάνω, να μην ήθελε να ξεκολλήσει η μοιραία Αμαξοστοιχία από τον σταθμό του Παλαιοφάρσαλου.
Γιατί Θεέ μου!
Αλήθεια, γιατί έπρεπε να χαθούν τόσοι νέοι άνθρωποι που δεν πρόλαβαν να ζήσουν μια ζωή που απλωνόταν μπροστά τους; Μπροστά τους βρέθηκε ο χάρος που με μιας έκοψε το νήμα της ζωής τους, όπως έκανε και ξανά και ξανά στην μοιραία κοιλάδα! Μια μέρα μετά όλοι οι ειδικοί και μη, προσπαθούν να εξηγήσουν και ακόμη κάποιοι τολμηροί να δικαιολογήσουν, τα αδικαιολόγητα!
Άραγε, υπάρχει κάποιος που μπορεί να απαντήσει με σχετική ειλικρίνεια, σε εκείνους τους ανθρώπους που πονούν μια ζωή την τραγική απώλεια των δικών τους παιδιών; Οι άνθρωποι που έχασαν τη ζωή τους στην κοιλάδα του θανάτου, το 2003 σε έναν δρόμο καρμανιόλα, και τώρα στις ράγες δεν είναι ανώνυμοι, έχουν όνομα και οικογένειες, κάποιοι τους είπαν ότι ήταν το μέλλον της Ελλάδας.
Αυτή χώρα έχει ένα «χάρισμα» στο να σκοτώνει τα παιδιά της! Χαμένες ψυχές σε δρόμους πεζοδρόμια, βουνά, και πλέον και στις σιδηροδρομικές ράγες, για όλους εκείνους που κάνουν χρήση του δικαιώματος να μετακινούνται ελεύθερα και με ασφάλεια με όποιο τρόπο και μέσο επιλέξουν!
Αγαπητοί μου αναγνώστες, άραγε ποιο άλλο, εκτός από το αγαθό της υπευθυνότητας, θα έπρεπε να είναι το μέλημα όλων των λειτουργών του κρατικού μηχανισμού, που έχουν την ευθύνη των μετακινήσεων όλων μας;
Τα εκατομμύρια συλλυπητήρια που φτάνουν στις οικογένειες των αδικοχαμένων νέων, αισθάνομαι ότι είναι τελείως τυπικά, και συγχωρήστε με για αυτό! Ήρθε ο καιρός που πλέον, όλοι οι υπεύθυνοι, πρέπει να κάνουν χρήση της λογικής και να εξετάσουν ενδελεχώς ποιος φταίει, και τι θα γίνει από δω και πέρα!
Σαν άνθρωπος του Τύπου θα έλεγα ότι η φωνή όλων μας δεν θα πρέπει να σιωπήσει, προκειμένου να μην ξεχαστεί κανένα τραγικό συμβάν! Δυστυχώς στην χώρα μας, πολύ γρήγορα ξεχνιούνται οι τραγωδίες με θύματα αθώους ανθρώπους! Καλό είναι να μην παρασυρθούμε και αυτή τη φορά από βαρύγδουπες υποσχέσεις υπευθύνων, που δηλώνουν ότι πλέον η Ελλάδα έγινε Ευρώπη! Φίλες και φίλοι, ας μην ξεχνάμε ότι η Πολιτεία είναι υπεύθυνη για την ασφαλή μετακίνηση όλων μας!
Παραθέτω ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής η οποία δημοσιεύθηκε στις 21/2/2023 που αναφέρει ότι: το 2022 καταγράφηκαν 20.600 θάνατοι από τροχαία συμβάντα στην ΕΕ, μια αύξηση 3% σε σύγκριση με το 2021.
Όσον αφορά στην Ελλάδα καταγράφηκαν 58 θάνατοι ανά εκατομμύριο κατοίκων, όταν ο μέσος όρος της Ευρώπης των 27 Κρατών Μελών ήταν 46 θάνατοι.
Ως πότε θα επιβιώνει η αδιαφορία όλων των υπευθύνων, για την οδική ασφάλεια όλων μας; Ως πότε θα χάνονται αθώες ψυχές, άδικα σε όλα τα μέσα κυκλοφορίας;
Μακάρι οι 57 ψυχές των Τεμπών να αναπαυθούν εν τόπο χλοερό εν τόπο αναπαύσεως! Μακάρι όμως, να είναι και οι τελευταίες, που έφυγαν με τέτοιο βίαιο τρόπο από ανάμεσά μας, αφήνοντας ένα κενό και μια αιώνια βουβαμάρα σε εκείνους που τους έφεραν σε αυτό τον κόσμο, που σήμερα μοιάζει τόσο ψεύτικος!
Καλό ταξίδι αγαπημένοι μου….. ήσασταν και δικά μου παιδιά!
Comments are closed.