Η μία ανάγνωση της χθεσινής εφιαλτικής ήττας του Άρη ήταν ότι πρόκειται για κακή παρένθεση. Η άλλη ανάγνωση είναι ότι οι κίτρινοι γνώρισαν μία από τις πιο ντροπιαστικές ήττες της ιστορίας τους.
Ευθύνη έχουν όλοι στο αγωνιστικό τμήμα, μηδενός εξαιρουμένου! Παίκτες και Μάντζιος πρέπει να αναλογιστούν τί συνέβη χτες στο «Κλεάνθης Βικελίδης» και να ανασκουμπωθούν άμεσα ενόψει Τούμπας.
Επειδή μου αρέσει να βλέπω τη θετική όψη των πραγμάτων, ακόμα και μέσα στο πιο «μαύρο» σκηνικό, θα πω ότι ίσως είναι και προς όφελος του Άρη ότι ακολουθεί την ερχόμενη Κυριακή η μάχη με τον «αιώνιο αντίπαλο».
Όχι ότι ένα διπλό στην Τούμπα θα διαγράψει μεμιάς αυτό που ζήσαμε χθες, αλλά τουλάχιστον θα είναι ενός είδους εξιλέωση.
Τί έφταιξε χθες;
Χωρίς το κεφάλι ακόμα να έχει «αδειάσει» και με την υπερένταση να παραμένει «στο κόκκινο», θα προσπαθήσω να αποκρυπτογραφήσω τις αιτίες του χθεσινού… εφιάλτη.
Καταρχάς, θεωρώ ότι αποδείχθηκαν κάτι παραπάνω από κομβικές οι απουσίες των Μπερτόλιο, Σούντγκρεν και Φαμπιάνο. Ο Σάκιτς ήταν «σκιά» του περσινού καλού εαυτού του, ο Δεληζήσης πελαγοδρομούσε στο κέντρο της άμυνας (χαρακτηριστική η αδράνεια στο πρώτο γκολ), ο Γκάνεα ήταν κάκιστος.
Από την άλλη πλευρά, δεν μπορώ να βρω ούτε έναν διακριθέντα. Σαν να έπεσε μία κατάρα και ξαφνικά όλοι… ξέχασαν την μπάλα που έπαιξαν στις τελευταίες αγωνιστικές.
Φυσικά, ντεφορμέ ήταν και ο Μάντζιος, τόσο για κάποιες επιλογές στην ενδεκάδα όσο και στις αλλαγές που πραγματοποίησε.
Κοινώς… πάρτε το αλλιώς για να εξιλεωθείτε!
Απόλυτα δικαιολογημένες οι γιούχες
Με βάση τη χθεσινή εμφάνιση, θεωρώ απόλυτα δικαιολογημένες τις αντιδράσεις του κόσμου. 40 λεπτά μετά τη λήξη του αγώνα, υπήρχαν συγκεντρωμένα άτομα έξω από αποδυτήρια και εξαπέλυαν «κατάρες» κατά πάντων.
Απόλυτα δικαιολογημένα όλα, το επαναλαμβάνω! Ο κόσμος δίνει χρήματα από το υστέρημά του για να βρίσκεται δίπλα σε αυτή την ομάδα εδώ και πάρα πολλά χρόνια, χωρίς να έχει γευτεί τη χαρά ενός τίτλου από το… 1970.
Τρεις πτώσεις στη Β’ Εθνική, εξευτελισμός από τους αντιπάλους οπαδούς, αλλά ο Αρειανός εκεί! Πεισματάρης, αφοσιωμένος, ορκισμένος να βρίσκεται για πάντα στο πλευρό των… τεσσάρων αυτών γραμμάτων.
Μπράβο στον ΠΑΣ
Επειδή μου αρέσει να είμαι δίκαιος, ο Άρης χθες δεν… έπαιζε μόνος του. Αντίθετα, είχε απέναντί του μία ομάδα συμπαγή, με πλάνο και πάθος και έναν προπονητή που είχε «διαβάσει» πολύ καλά τις αδυναμίες των κιτρίνων (σε άμυνα και επίθεση) και «χτύπησε» εκεί.
Συγχαρητήρια στους παίκτες του ΠΑΣ Γιάννινα, συγχαρητήρια και στον Ηρακλή Μεταξά! Άλλωστε, οι νίκες επί των ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκού, που προηγήθηκαν στο φετινό πρωτάθλημα, δείχνουν ότι κάτι καλό γίνεται στους «Ζωσιμάδες».
