ΤΑΝΙΑ ΡΟΥΒ
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
4.1.202322:50Ο Αλμπέρ Καμύ (Albert Camus) γεννήθηκε τον Νοέμβρη του 1913 σε μια φτωχή, παραθαλάσσια συνοικία στο Αλγέρι. Ο πατέρας του ήταν Γάλλος χωρικός που σκοτώθηκε στην μάχη του Μάρνη όταν ο Καμύ ήταν ενός έτους. Η ακραία φτώχεια ανάγκασε
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας: Η ιστορία, η ημερομηνία, η καθιέρωση
Για περισσότερο από έναν αιώνα άνθρωποι σε όλο τον κόσμο θεωρούν την 8η Μαρτίου ως μια ιδιαίτερη ημέρα για τις γυναίκες. Το 1975 μάλιστα θεσμοθετήθηκε από τα Ηνωμένα έθνη ως επίσημη παγκόσμια ημέρα αφιερωμένη στη γυναίκα. Μια ημερομηνία για
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ - ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
Ένα καταχωνιασμένο μυστικό από το Περού έρχεται στη Θεσσαλονίκη
Ο Δαμιανός Κωνσταντινίδης μεταφέρει, για λίγες παραστάσεις, στο θεατρικό σανίδι της πόλης το μυθιστόρημα του Mario Vargas Lliosa, «Ο Πανταλεόν και οι επισκέπτριες» (πρωτ. τίτλος Pantaleón y las visitadoras). Όσοι βρεθείτε τις επόμενες μέρες στη Μικρή Σκήνη (στο παλιό
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Το σιδηροδρομικό δυστύχημα στον Δοξαρά το 1972
Μέχρι προχθές, η Ελλάδα είχε να θυμάται ως το χειρότερο σιδηροδρομικό δυστύχημα στην ιστορία της, αυτό που συνέβη στον Δοξαρά τον Γενάρη του 1972. Στο τμήμα μεταξύ Ορφανών Καρδίτσας και Δοξαρά Λάρισας δυο αμαξοστοιχίες βρέθηκαν να κινούνται με ταχύτητα
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Αρχίζει το 25ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ! (VIDEO & ΦΩΤΟ)
Ένα δελεαστικό, ποικιλόμορφο ρόστερ δημιουργιών αναμένεται να είναι το φετινό φεστιβάλ ντοκιμαντέρ που ξεκινά την επόμενη βδομάδα. Τουλάχιστον αυτή είναι η πρόγευση που λάβαμε στη συνέντευξη τύπου που ολοκληρώθηκε πριν λίγο στο Ολύμπιον. Συνολικά 237 ντοκιμαντέρ σε φυσικούς τόπους
ΕΛΛΑΔΑ
Το ντοκιμαντέρ «Mariupolis» του αδικοχαμένου Μάντας Κβενταραβίσιους
Το ντοκιμαντέρ που εντυπωσίασε στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου το 2016, κερδίζοντας την υποψηφιότητα για το Βραβείο Κινηματογράφου της Διεθνούς Αμνηστίας, προβάλλεται αυτή την Παρασκευή στις 23:30 από την ΕΡΤ2. Είναι συμπαραγωγής Λιθουανίας, Γερμανίας, Γαλλίας, Ουκρανίας και πραγματεύεται
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Γεώργιος Παπανικολάου: Ο «Έλληνας παραμυθάς» που έσωσε εκατομμύρια γυναίκες
Στην Κύμη, τη μικρή ναυτική πόλη της Εύβοιας, γεννήθηκε τον Μάιο του 1883, ο επιστήμονας που το όνομά του θα γινόταν συνώνυμο με τη σωτηρία εκατομμυρίων γυναικών. Ο Γεώργιος Παπανικολάου. Τα πρώτα χρόνια Περνούσε ώρες μελετώντας τη θαλάσσια
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Τζίντου Κρισναμούρτι: Αυτόν που δείξαν ως «μεσσία» οι Θεοσοφιστές
Ο Τζίντου Κρισναμούρτι (αγγλ. Jiddu Krishnamurti) θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους στοχαστές και πνευματικούς δασκάλους όλων των εποχών, Δίχως ν’ αναπτύξει κάποια καινούρια φιλοσοφική θεωρία ή θρησκεία, ταξίδευε ανά τον κόσμο και μιλούσε είτε κατ’ ιδίαν ή σε μεγάλα
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ - ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
Το αυτοβιογραφικό «Φάννυ και Αλέξανδρος» του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν
Αυτή την Κυριακή, 19 Φεβρουαρίου, στις 3 το μεσημέρι, θα προβληθεί στο «Μακεδονικόν» η ταινία που θεωρήθηκε ένα έπος που συνοψίζει καθολικά τη θεματική του μεγάλου Σουηδού κινηματογραφιστή. Η αδυναμία ουσιαστικής επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων, η αμφισβήτηση της ύπαρξης
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ - ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
Το βραβευμένο «Αριζόνα» του Χουάν Κάρλος Ρούμπιο έρχεται στην πόλη!
Μετά από δυο σεζόν στην Αθήνα, ήρθε η σειρά για το θεατρόφιλο κοινό της Θεσσαλονίκης να στοχαστεί, ταξιδεύοντας στην αφιλόξενη έρημο της «Αριζόνα». Το έργο έχει μεταφράσει η Μαρία Χατζηεμμανουήλ, και στη σκηνή θα δούμε τον Σταύρο Καραγιάννη και
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ - ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
Διασκευασμένος Σεπούλβεδα από τον Κώστα Γάκη
Μετά τη θερινή περιοδεία σε όλη τη χώρα, το έργο του Λούις Σεπούλβεδα, «Ιστορία ενός σκύλου που τον έλεγαν Πιστό» έρχεται ξανά στη Θεσσαλονίκη στις 18 και 19 Φεβρουαρίου 2023. Το έργο Ένας ύμνος στη φιλία, στην αγάπη
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ - ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
Νίκος Καββαδίας: Ο ποιητής που πέρασε τη «θολή γραμμή των οριζόντων»
Από γεννησιμιού του ταξιδευτής. Πρωτοείδε το φως του ήλιου κάπου στη Ματζουρία, σε μια περιοχή κοντά στο σημερινό Βλαδιβοστόκ της Ρωσίας, το 1910. Οι γονείς του ήταν Κεφαλλονίτες και με το που γεννήθηκε, επέστρεψαν στον τόπο τους και κατόπιν
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Αν η λεβεντιά είχε φωνή θα ήταν του Νίκου Ξυλούρη
Η ιστορία του ξεκινά το Καλοκαίρι του 1936 στο τελευταίο χωριό του Ψηλορείτη, τα Ανώγεια. Ο «Ψαρονίκος», όπως ήταν το προσωνύμιο του, έκανε περήφανο τον πατέρα του ήδη από τη γέννησή του, καθώς ήταν ο πρώτος και πολυπόθητος γιος
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ - ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
Ο «Αφανισμός» του Τόμας Μπέρνχαρντ στο θέατρο Αυλαία
Στο τελευταίο βιβλίο της ζωής του, τον «Αφανισμό», ο Τόμας Μπέρνχαρντ (1931-1989) δεν κάνει τον απολογισμό των ανθρώπινων και καλλιτεχνικών του εμπειριών. Τις υποβάλλει σε μια ριζική αμφισβήτηση, και αυτό είναι το δύσκολο που θα κληθεί να αποδώσει η
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Εγκέλαδος: Ο Γίγαντας που έδωσε το όνομά του στο τρομερό γεωλογικό φαινόμενο
Ο Απολλόδωρος περιγράφει του Γίγαντες ως υπερμεγέθη ανθρωπόμορφα θνητά όντα εξαιρετικής δύναμης, με πυκνά μαλλιά και μούσια, και λέπια φιδιού στα πόδια. Ήταν αριθμητικά πολλοί περισσότεροι από τους Τιτάνες, τους Κύκλωπες και τους Εκατόγχειρες. Η μυθολογία αναφέρει γύρω στα
Συνέντευξη στην Τάνια Ρουβάνου
Τι δυσκολίες αντιμετωπίσατε σ’ αυτή την αποστολή σας;Η απόσταση και η διαφορά των πολιτιστικών και περιβαλλοντικών δεδομένων από περιοχή σε περιοχή σε συνδυασμό με την αδυναμία επικοινωνίας δυσκολεύουν πάντα τα πράγματα. Διανύουμε την εποχή όπου τα παιδιά από νηπιακή ηλικία χειρίζονται τάμπλετ και ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Υπάρχει θέση στη ζωή των σημερινών παιδιών για το παραδοσιακό βιβλίο και αν ναι, γιατί;Το βιβλίο είναι ένας παραδοσιακός τρόπος μάθησης και είναι εκείνο που κάνει τα μικρά παιδιά να εξασκήσουν την φαντασία τους. Ο συγγραφέας γίνεται συνοδοιπόρος στην παιδική απορία και βοηθάει να ταξιδεύει ο νους μέσα από σελίδες φωτεινές. Πώς θα μπορούσε να καλλιεργηθεί αποτελεσματικότερα η οικολογική συνείδηση στο ευρύ κοινό και στα παιδιά συγκεκριμένα;Η περιβαλλοντική παιδεία αρχίζει από μικρή ηλικία και ασκείται σε πρώτη φάση από την οικογένεια και στη συνέχεια από το σχολείο. Η περιβαλλοντική εκπαίδευση διαμορφώνει την οικολογική συνείδηση από ηλικία σε ηλικία με παιδαγωγικά προγράμματα και παραμύθια σαν αυτό εδώ. Εκκλησία και κλιματική αλλαγή. Σε ποιες άλλες περιβαλλοντικές δράσεις επιδίδεται η εκκλησία και ίσως δεν το γνωρίζουμε οι περισσότεροι;Το θεολογικό μήνυμα της Ορθοδοξίας είναι μήνυμα περιβαλλοντικό. Το Οικουμενικό πατριαρχείο παρουσιάζει πολλές πρωτοβουλίες για το περιβάλλον και την αειφορία. Δεν είναι τυχαίο πως ο Ιεράρχης ονομάζεται «Πράσινος» από τον υπερβάλλοντα ζήλο του για την βιωσιμότητα του πλανήτη. Η ευαισθητοποίηση και η προώθηση εθελοντικών δράσεων για κοινωνική αλληλεγγύη και περιβαλλοντικό γραμματισμό αποτελούν ιδιαίτερες ενέργειες της εκκλησίας. Η ανάγνωση των γραφών οδηγεί σε μηνύματα περιβαλλοντικά όπως το «υπέρ ευκρασιας αέρων». Υπάρχει η άποψη ότι ο εθελοντισμός συντηρεί την ανεπάρκεια του κράτους. Ως πρόεδρος του Σωματείου «Εθελοντικής Διακονίας Αστέγων» τι λέτε γι’ αυτό;Κάθε τοποθέτηση έχει την αλήθεια και το ψέμα της, όμως ο ενεργός πολίτης που αγωνία για τα κοινά και μαθαίνει να βλέπει και όχι να κοιτάζει είναι ταυτόχρονα και εθελοντής και συνεπής και άμεσος. Διορθώνουμε τον κόσμο ξεκινώντας απ' τον ευατο μας. Ο αρχηγός Ολινιέρε και οι χωρικοί, αναφέρεται στο βιβλίο ότι κάνουν τελετές αφιερωμένες στη «θέληση», στην «ελπίδα». Νιώσατε κάποια στιγμή ότι προσβάλλεται ή αμφισβητείται ο χαρακτήρας της ιεραποστολής;Το Ιεραποστολικό έργο σέβεται και εκτιμά τα ήθη και τα έθιμα. Έτσι κερδίζει την εμπιστοσύνη και έτσι ντύνει με χριστιανικό ένδυμα τα « αλλότρια» έθιμα, όπου το περιεχόμενο συνδέει με τη χριστιανική διδασκαλία και πράξη. «Ουκ ήλθον καταλύσαι αλλά πληρώσαι» αναφέρει ο ευαγγελιστής Ματθαίος. Σε τι ηλικίες απευθύνεται το βιβλίο; Ποια είναι τα συναισθήματα που ιδανικά θα θέλετε να γεννηθούν στους μικρούς αναγνώστες;Το ανάγνωσμα αφορά όλες τις ηλικίες. Εξάλλου, το νερό αφορά τους πάντες. Ο παραμυθητικός λόγος κάνει τα θέματα περισσότερο οικεία και όλοι έχουμε ανάγκη από έναν μύθο …Τελικά! " ["post_title"]=> string(143) "Η Κυριακή Φράγκου μιλάει στην Thessnews για το παιδικό βιβλίο της «Νερό! Νερόοοο…»" ["post_excerpt"]=> string(0) "" ["post_status"]=> string(7) "publish" ["comment_status"]=> string(6) "closed" ["ping_status"]=> string(6) "closed" ["post_password"]=> string(0) "" ["post_name"]=> string(70) "i-kyriaki-fragkou-milaei-stin-thessnews-gia-to-vivlio-tis-nero-neroooo" ["to_ping"]=> string(0) "" ["pinged"]=> string(0) "" ["post_modified"]=> string(19) "2021-11-25 22:45:49" ["post_modified_gmt"]=> string(19) "2021-11-25 20:45:49" ["post_content_filtered"]=> string(0) "" ["post_parent"]=> int(0) ["guid"]=> string(60) "https://new-rthess.gr.178-21-171-195.rthessgroup.gr/?p=54006" ["menu_order"]=> int(0) ["post_type"]=> string(4) "post" ["post_mime_type"]=> string(0) "" ["comment_count"]=> string(1) "0" ["filter"]=> string(3) "raw" } [1]=> object(WP_Post)#3027 (24) { ["ID"]=> int(53660) ["post_author"]=> string(2) "40" ["post_date"]=> string(19) "2021-11-22 16:52:28" ["post_date_gmt"]=> string(19) "2021-11-22 14:52:28" ["post_content"]=> string(9035) " Ένα περίεργο, ανήσυχο και λαμπρό μυαλό που μας άφησε δεκάδες οξυδερκείς φράσεις του ως παρακαταθήκη, ο Άλντους Χάξλεϊ (Aldous Huxley) πέθανε σαν σήμερα, 22 Νοεμβρίου, το 1963 στο Λος Άντζελες. Το όνομά του ταυτίστηκε με τη δυστοπία, την επιστημονική φαντασία και τις «πύλες της αντίληψης» που όταν τις διαβεί τις, δεν θα είναι ποτέ ξανά ο ίδιος.Γεννήθηκε στο Godalming στην επαρχία Surrey της Αγγλίας τον Ιούλιο του 1894. Το οικογενειακό του περιβάλλον αποτελούνταν από διανοούμενους και επιστήμονες και ήταν σχεδόν αδύνατο ο Χάξλεϊ να παρεκκλίνει.Η ζωή του δεν ξεκίνησε ευοίωνα, το αντίθετο. Σε ηλικία έξι ετών προσβλήθηκε από κερατίτιδα χάνοντας το μεγαλύτερο ποσοστό της όρασής του. Την ίδια χρονιά έχασε και τη μητέρα του. «Μπορεί αυτός ο κόσμος να είναι η κόλαση κάποιου άλλου πλανήτη»Αντιμετώπισε γενναία τις τραγωδίες του. Με αξιοθαύμαστο τρόπο και ρυθμό έμαθε να διαβάζει και να γράφει με Braille και να εξασκείται στο πιάνο στο οποίο είχε αποκτήσει ιδιαίτερη ευχέρεια «Μετά τη σιωπή, αυτό που πλησιάζει περισσότερο στην έκφραση του ανέκφραστου είναι η μουσική» αναφέρει το 1931 σε ένα δοκίμιό του, για το μεγαλείο της.Οι νέες συνθήκες και τα δεδομένα στην οικογένεια των Χάξλεϊ, τον έκαναν να εγκαταλείψει το Ήττον στο οποίο είχε γραφτεί, και να ξεκινήσει σπουδές στο Balliol College στην Οξφόρδη. Ανέδειξε γρήγορα τις δεξιότητες του στον λόγο, στην εκμάθηση ξένων γλωσσών, στην ποίηση. Σπουδαστής ακόμα, εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή, κερδίζοντας μια θέση στο φιλολογικό σαλόνι όπου σύχναζαν ο Ντ. Χ. Λώρενς, ο Μπέρτραντ Ράσελ, η Κάθριν Μάνσφιλντ και ο Τζον Μίντλετον Μάρεϋ.Αποφοίτησε με διακρίσεις. Το 1917 δούλεψε για λίγους μήνες στο Γραφείο Πολέμου και το 1918 δίδαξε στο Ήττον. Πήγε κατόπιν στο Λονδίνο όπου άρχισε να δημοσιογραφεί σε λογοτεχνικές στήλες.«Υπάρχει μόνο ένα πράγμα που μπορείς ν' αλλάξεις στον κόσμο, και αυτό είναι ο ίδιος σου ο εαυτός».
Ασχολήθηκε με την ποίηση για δέκα χρόνια πριν την εγκαταλείψει για να αφοσιωθεί στη συγγραφή μυθιστορημάτων και δοκιμίων. Το 1923 τα βιβλία «Crome Yellow» και «Antic Hey» τον είχαν κάνει αρκετά γνωστό, οπότε εγκατέλειψε την δημοσιογραφία και το Λονδίνο για να μετοικήσει στην ηλιόλουστη Καλιφόρνια και να βιοποριστεί από την συγγραφή. [caption id="attachment_53793" align="alignnone" width="1024"] O Χάξλεϊ στην Καλιφόρνια[/caption] Ο θαυμαστός καινούριος κόσμοςΤο 1932 δημοσιεύτηκε το γνωστότερο έργο του, ο «Θαυμαστός καινούργιος κόσμος» (Brave new world). Μια εφιαλτική, προφητική ενατένιση ενός τέλειου τεχνοκρατικά πολιτισμού μίας μελλοντικής κοινωνίας που βασίζεται στον φυσικό και ψυχολογικό καταναγκασμό. Αν λοιπόν, ο Όργουελ φοβόταν ότι η αλήθεια αποκρύπτεται, ο Χάξλεϊ μας έδειξε ότι η αλήθεια δεν αποκρύπτεται αλλά «πνίγεται» σε μια θάλασσα αδιαφορίας και ανούσιας κατανάλωσης.«Η τέλεια δικτατορία θα έχει την εμφάνιση της δημοκρατίας. Μια φυλακή χωρίς τοίχους στην οποία οι κρατούμενοι δεν θα ονειρεύονται να δραπετεύσουν. Ένα σύστημα δουλείας όπου χάρη στην κατανάλωση και τη διασκέδαση, οι δούλοι θα αγαπήσουν τη δουλεία τους.
Το ζήτημα για την επόμενη γενιά δεν θα είναι το πώς θα απελευθερωθούν οι μάζες, αλλά μάλλον πώς θα πειστούν να αγαπήσουν τη δουλεία τους».
(Από τον Θαυμαστό καινούριο κόσμο, 1932, μτφρ. Τ.Ρ.)
Οι πύλες της αντίληψηςΤο 1954 εξέδωσε το αυτοβιογραφικό «Οι πύλες της αντίληψης» (The Doors of Perception). Εμπνεύστηκε το όνομα από τον στίχο του Μπλέικ: «Εάν οι πύλες της αντίληψης ανοίξουν, κάθε τι θα παρουσιαστεί στον άνθρωπο όπως είναι, Άπειρο». Το βιβλίο αυτό γράφτηκε ενώ ο Χάξλεϊ πειραματίστηκε προσωπικά με την μεσκαλίνη και το lsd, και κατέγραφε τις σκέψεις του υπό την επήρεια των ψυχότροπων ουσιών. Με την σειρά του, ο Τζιμ Μόρισον εμπνεύστηκε τον τίτλο της μπάντας του, the Doors, από τον Χάξλεϊ. https://www.youtube.com/watch?v=ZeMlQEWEg2Q«Οι μάρτυρες πηγαίνουν στην αρένα πιασμένοι χέρι χέρι, αλλά σταυρώνονται μόνοι. Αγκαλιασμένοι οι εραστές προσπαθούν απεγνωσμένα να ενώσουν τις μεμονωμένες τους εκστάσεις σε μια μοναδική υπέρβαση του εαυτού τους. Μάταια… Από την ίδια του τη φύση το κάθε πνεύμα είναι καταδικασμένο να υποφέρει και να απολαμβάνει μέσα στη μοναξιά».
(Από το Οι πύλες της αντίληψης, 1954, μτφρ. Κανδυλίδη Λ.)
Το 1960 κι ενώ διαγνώστηκε με καρκίνο του λάρυγγα, ο Χάξλεϊ έγραψε το «Νησί» (Island), ένα οικολογικό και ανθρωπιστικό μανιφέστο το οποίο θεωρείται προπομπός του κινήματος των χίπις.«Πέταξε λοιπόν τις αποσκευές σου και προχώρα μπροστά. Υπάρχουν κινούμενες άμμοι γύρω σου, που πιπιλίζουν τα πόδια σου, προσπαθώντας να σε ρουφήξει στον φόβο, την αυτολύπηση και την απόγνωση. Γι' αυτό πρέπει να πατάς ελαφρά. Ελαφριά αγάπη μου, στις μύτες των ποδιών και χωρίς αποσκευές, ούτε΄ένα μικρό σφουγγαράκι να έχεις πάνω σου, εντελώς απεριόριστη.
(Από Το νησί, 1962, μτφρ. Τ.Ρ.)
" ["post_title"]=> string(102) "Ο Άλντους Χάξλεϊ και ο εφιαλτικός καινούριος κόσμος του" ["post_excerpt"]=> string(0) "" ["post_status"]=> string(7) "publish" ["comment_status"]=> string(6) "closed" ["ping_status"]=> string(6) "closed" ["post_password"]=> string(0) "" ["post_name"]=> string(56) "o-alntous-chaxlei-kai-o-efialtikos-kainourios-kosmos-tou" ["to_ping"]=> string(0) "" ["pinged"]=> string(0) "" ["post_modified"]=> string(19) "2024-01-04 00:03:10" ["post_modified_gmt"]=> string(19) "2024-01-03 22:03:10" ["post_content_filtered"]=> string(0) "" ["post_parent"]=> int(0) ["guid"]=> string(60) "https://new-rthess.gr.178-21-171-195.rthessgroup.gr/?p=53660" ["menu_order"]=> int(0) ["post_type"]=> string(4) "post" ["post_mime_type"]=> string(0) "" ["comment_count"]=> string(1) "0" ["filter"]=> string(3) "raw" } [2]=> object(WP_Post)#3026 (24) { ["ID"]=> int(53064) ["post_author"]=> string(2) "40" ["post_date"]=> string(19) "2021-11-20 13:35:48" ["post_date_gmt"]=> string(19) "2021-11-20 11:35:48" ["post_content"]=> string(8262) "Σαν σήμερα το 2012 πέθανε υπερπλήρης εμπειριών και δράσης μια μοναδική περίπτωση Έλληνα συγγραφέα· ο Χρόνης Μίσσιος.Έμαθε μόνος του γραφή στις απανωτές εξορίες και φυλακίσεις του. Τον πλημμύριζε η ανάγκη να γράψει για τον πιο σπουδαίο αγώνα του ανθρώπου· τον αγώνα να μην χάσει την ανθρωπιά, την τρυφερότητα, και την ικανότητα του να βλέπει την ομορφιά, ακόμα και αν τυχαίνει ιστορικό υποκείμενο σκοτεινών και βάρβαρων καιρών. Πρώτα χρόνιαΓεννήθηκε το 1930 στην Καβάλα και δούλευε στα καπνά από μικρός. Έπειτα σαν μικροπωλητής στους δρόμους της Θεσσαλονίκης. Στην Κατοχή, για να γλιτώσουν την πείνα ο Ερυθρός Σταυρός τον έστειλε μαζί με άλλα παιδιά στα Γιαννιτσά. Λόγω ανέχειας δεν κατάφερε να τελειώσει ούτε το Δημοτικό.Το 1944 σε ηλικία 14 ετών διετέλεσε σύνδεσμος του 16ου συντάγματος του ΕΛΑΣ. Την περίοδο μετά την Απελευθέρωση, έμενε στη Βέροια όπου ήταν σύνδεσμος για τους καταδιωκόμενους ΕΑΜίτες και εντάχθηκε ως στέλεχος στην ΕΠΟΝ. Όσο μικρός και ταπεινός -κατά τα δικά σας πάντα κριτήρια- κι αν είναι, βρε καργιόληδες, ένας άνθρωπος, είναι πάντα ένας ολόκληρος κόσμος. Όπως και κάθε πλάσμα, ζώο ή χορταράκι που κατοικεί σε τούτο τον πλανήτη, δεν είναι «υλικό», ρε, δεν είναι «στοιχείο», είναι επιθυμία, όνειρο, φαντασία, συνείδηση, ομορφιά. Είναι ένα αστέρι σαν τη γη ολόκληρη μέσα στο σύμπαν.(Από το «Χαμογέλα, ρε... Τι σου ζητάνε;», 1988)
ΕξορίαΤο 1947 συλλαμβάνεται, βασανίζεται και καταδικάζεται σε θάνατο ως μέλος του ΔΣΕ πόλεων. Ακολουθεί εξορία στη Μακρόνησο και τον Άη Στράτη. Βασανίστηκε πολλές φορές χωρίς να αποκηρύξει την ιδεολογία του, για αυτό τον περισσότερο χρόνο τον πέρασε στην απομόνωση των κρατητηρίων. Αφού είδα τη μάνα μου, την αγκάλιασα, της λέω, κοίτα να δεις, αύριο που θα ‘ρθεις, να μου φέρεις τα παλιά μου τα ρούχα να φορέσω, γιατί, ε, αφού μεθαύριο θα μας σκοτώσουν, να μην πάει τζάμπα και το κουστούμι. Μπαμ η μάνα μου, κάτω, ξερή. Κάναμε επισκεπτήριο μαζί με τον Μαύρο, οπότε μου σφυρίζει μια σφαλιάρα, και μου λέει, τι λες, ρε τσόγλανε, στη μάνα σου, είναι κουβέντες αυτές; Όχι, δεν το ‘κανα επίτηδες, τα είχα χαμένα και γω ο φουκαράς, δεν ήξερα τι να της πω όπως σπάραζε στην αγκαλιά μου… Τέλος, χέσ’ τα. Το κακό είναι πως ποτέ δεν μπόρεσα να της εξηγήσω μερικά πράγματα, όπως να πούμε πόσο πολύ την αγαπούσα και τι καταφύγιο ήταν για μένα στα μεγάλα μου ζορίσματα… Αλλά έτσι είναι πάντα, ποτέ δεν προλαβαίνουμε να πούμε τα πιο ουσιαστικά πράγματα, και το καταλαβαίνουμε μόνο σα χαθούμε.(από το «Καλά εσύ σκοτώθηκες νωρίς», 1985)
Στη δικτατορία της 21ης Απριλίου, η «ρετσινιά» του αριστερού τον στέλνει φυλακή: Αβέρωφ, Κέρκυρας, Κορυδαλλού. Την περίοδο αυτή έμαθε ουσιαστικά ανάγνωση και γραφή. Αποφυλακίζεται τον Αύγουστο του 1973. Οι επαναστάσεις, μεσιέ, δε γίνονται με μοιρογνωμόνιο, γίνονται με όνειρα, με την εκρηκτική απελευθέρωση του έρωτα και την αποδιοργάνωση της τάξης. Είναι ένα προσωπικό μονοπάτι απεξάρτησης. Πουθενά δεν υπάρχει τάξη στο σύμπαν, γιατί τάξη σημαίνει ορισμένο μέγεθος, χώρο, και χρόνο, στασιμότητα, έννοιες ανύπαρκτες για το σύμπαν.(Από το «Το κλειδί είναι κάτω από το γεράνι», 1996)
Τελευταία χρόνιαΣτη μεταπολίτευση εντάχθηκε στο ΚΚΕ Εσωτερικού και στην Ελληνική ΑΡιστερά. Συμμετείχε στη Διεθνή Αμνηστία με ενέργειες προστασίας του περιβάλλοντος. Ο ίδιος, λάτρης του φυσικού περιβάλλοντος, ζούσε με την σύζυγο και τα σκυλιά του στο Καπανδρίτι σ' ένα αγροτόσπιτο.Καίτοι ασχολήθηκε σε μεγάλη ηλικία με τη λογοτεχνία, καθιερώθηκε ως συγγραφέας από τους πρώτους μήνες της κυκλοφορίας του. Μεταφέρει γλαφυρά και άμεσα την οδυνηρή πολιτική του εμπειρία σε γραμμές. Οδυνηρή και από τους βασανιστές του αλλά και από τους δογματικούς, κομματικούς γραφειοκράτες της Αριστεράς.Η αγάπη για την φύση τον οδήγησε να κάνει στην ΕΡΤ την περίοδο 1994-1996 μια σειρά τηλεοπτικών εκπομπών με θέμα την προστασία της ελληνικής πανίδας. Κάναμε το σώμα μας ένα απέραντο νεκροταφείο δολοφονημένων επιθυμιών και προσδοκιών, αφήνουμε τα πιο σημαντικά τα πιο ουσιαστικά πράγματα, όπως να παίξουμε και να κουβεντιάσουμε με τα παιδιά και τα ζώα, με τα λουλούδια και τα δέντρα, να παίξουμε και να χαρούμε μεταξύ μας, να κάνουμε έρωτα, ν' απολαύσουμε τη φύση, τις ομορφιές του ανθρώπινου χεριού και του πνεύματος, να κατέβουμε τρυφερά μέσα μας, να γνωρίσουμε τον εαυτό μας και τον διπλανό μας... Όλα , όλα, Σαλονικιέ, τ' αφήνουμε γι' αυτό το αύριο που δεν θα έρθει ποτέ...(Από το «Χαμογέλα, ρε... Τι σου ζητάνε;», 1988)
" ["post_title"]=> string(130) "Χρόνης Μίσσιος: Έμαθε μόνος του γράμματα για να γράψει για την ανθρωπιά" ["post_excerpt"]=> string(0) "" ["post_status"]=> string(7) "publish" ["comment_status"]=> string(6) "closed" ["ping_status"]=> string(6) "closed" ["post_password"]=> string(0) "" ["post_name"]=> string(74) "chronis-missios-emathe-monos-tou-grammata-gia-na-grapsei-gia-tin-anthropia" ["to_ping"]=> string(0) "" ["pinged"]=> string(0) "" ["post_modified"]=> string(19) "2021-11-20 14:16:31" ["post_modified_gmt"]=> string(19) "2021-11-20 12:16:31" ["post_content_filtered"]=> string(0) "" ["post_parent"]=> int(0) ["guid"]=> string(60) "https://new-rthess.gr.178-21-171-195.rthessgroup.gr/?p=53064" ["menu_order"]=> int(0) ["post_type"]=> string(4) "post" ["post_mime_type"]=> string(0) "" ["comment_count"]=> string(1) "0" ["filter"]=> string(3) "raw" } [3]=> object(WP_Post)#3025 (24) { ["ID"]=> int(50557) ["post_author"]=> string(2) "40" ["post_date"]=> string(19) "2021-11-13 19:54:01" ["post_date_gmt"]=> string(19) "2021-11-13 17:54:01" ["post_content"]=> string(7163) "Η σημερινή ημερομηνία είναι μια αιματοβαμμένη επέτειος για τη νεότερη γαλλική ιστορία. Χαρακτηρίστηκε ως «η 11η Σεπτεμβρίου της Ευρώπης».Το βράδυ της 13ης Νοεμβρίου 2015 εννέα τρομοκρατικές επιθέσεις σε επτά διαφορετικά σημεία του Παρισιού θα συγκλόνιζαν όλο τον πλανήτη. Το χρονικόΕίναι γύρω στις 21:00 και στο λαμπερό Παρίσι όλα είναι ήρεμα και φθινοπωρινά. Οι γαλλικές αρχές ασφαλείας είναι βέβαια σε επαγρύπνηση μετά την επίθεση στα γραφεία του Charlie Hebdo τον Γενάρη, αλλά αυτό που θα εκτυλίσσονταν σε λίγο δεν το φανταζόταν κι ούτε το είχε προβλέψει κανείς. 130 άνθρωποι θα χάσουν τη ζωή τους και θα τραυματιστούν άλλοι 180 με τα νούμερα να «παίζουν» καθώς ήταν πολλοί αυτοί που δεν κατάφεραν να επανακάμψουν ποτέ απ’ το σοκ. Οι επιθέσειςΣτη λεωφόρο Voltaire, στο 11ο διαμέρισμα του Παρισιού, ακούγεται ένας εκκωφαντικός θόρυβος. Έξω από το θέατρο Bataclan ένας βομβιστής αυτοκτονίας πυροδοτεί τα εκρηκτικά του και ανατινάσσεται παίρνοντας μαζί του ο,τι εμπίπτει στη φονική του ακτίνα.Μέσα στο θέατρο βρίσκονται γύρω στα 1500 άτομα, στην πλειοψηφία τους νέοι, που παρακολουθούν την συναυλία των Eagles of Death Metal. Από το πλήθος ξεπετάγονται τρεις βαριά οπλισμένοι άντρες οι οποίοι αρχίζουν να πυροβολούν το κοινό. Τα ουρλιαχτά και οι πυροβολισμοί σταματούν το συγκρότημα και το θέατρο μετατρέπεται σε πεδίο μάχης.Άντρες με καλάσνικοφ πυροβολούν εν ψυχρώ κι αδιακρίτως όσους βγαίνουν στο δρόμο για να γλιτώσουν. Σκότωσαν 90 άτομα και τραυμάτισαν άλλα 200.Ουρλιαχτά, σειρήνες, πυροβολισμοί, και διαδοχικές εκρήξεις ανά 5 λεπτά ακούγονται σε όλο το 10ο και 11ο διαμέρισμα του Παρισιού.Στις οδούς Bichat και Alibert, στο 10ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού, άντρες με καλάσνικοφ πυροβολούν άτομα που βρίσκονταν έξω από ένα καφέ-μπαρ, είναι περίπου 21:20.Έπειτα, κατευθύνονται στην Rue Bichat και επιτίθενται στο εστιατόριο Le Petit Cambodge, δολοφονώντας έντεκα άτομα.Στη συνέχεια, πυροβολισμούς δέχονται άτομα στην ταράτσα του ιταλικού εστιατορίου «La Casa Nostra», στην Rue de la Fontaine-au-Roi, από ένα άνδρα με πολυβόλο. Πέντε νεκροί ακόμα.Περίπου στις 21:50 δύο επιτιθέμενοι πυροβολούν προς τη βεράντα του «La Belle Équipe,» ενός εστιατορίου στην οδό rue de Charonne, στο 11ο διαμέρισμα του Παρισιού. Η αστυνομία επιβεβαίωσε ότι από τα πυρά των ενόπλων σκοτώθηκαν 18 άνθρωποι.Με λίγα λεπτά διαφορά, σημειώνονται τρεις εκρήξεις και στο προάστιο Σαιν Ντενί, έξω από το γήπεδο Stade de France, στο οποίο βρίσκονταν περίπου 80.000 κόσμου, συμπεριλαμβανομένου και του τότε Γάλλου προέδρου Φρανσουά Ολάντ. H ομηρία στο BataclanΕίναι γύρω στις 22:00. Πίσω στο Μπατακλάν και καθώς η αστυνομία έχει σπεύσει στον χώρο, μια κατάσταση ομηρίας 100 ατόμων ξεκινάει. Όσοι απ’ αυτούς δεν πρόλαβαν να βγουν, βρίσκονται όμηροι στα χέρια τεσσάρων ενόπλων. Περίπου στις 00:15 η αστυνομία ξεκινάει επίθεση, μετά από αναφορές ότι οι εισβολείς έχουν αρχίσει να δολοφονούν ομήρους.Η ομηρία λήγει στις 00:58 με τον θάνατο των ενόπλων και την απελευθέρωση των ομήρων. Από τους εισβολείς οι τρεις ανατινάχτηκαν με τα γιλέκα αυτοκτονίας τους και ο τέταρτος πυροβολήθηκε από την αστυνομία. Ανάληψη ευθύνηςΤην ευθύνη των επιθέσεων ανέλαβε ο ISIS με δήλωση που αναρτήθηκε στο διαδίκτυο την επομένη. Σ’ αυτήν, αναφέρει ότι οι επιθέσεις έγιναν στο όνομα του Αλλάχ από στρατιώτες του Χαλιφάτου. «Οι επιθέσεις στο Παρίσι σχεδιάστηκαν με τέτοιο τρόπο για να δείξουν ότι η Γαλλία είναι από τους πρώτους μας στόχους όσο συνεχίζει την ίδια πολιτική» αναφέρεται στην ανακοίνωσή τους μεταξύ άλλων. Η δήλωση ανάληψης ευθύνης, ανέφερε επίσης πως οι επιθέσεις ήταν «μια απάντηση στις ύβρεις σε βάρος του Προφήτη του ισλάμ και στις αεροπορικές επιδρομές σε εδάφη που ελέγχει το Ισλαμικό Κράτος». Τον Σεπτέμβρη που μας πέρασε ξεκίνησε η δίκη όσων συμμετείχαν στην θανατηφόρα επιχείρηση και του μοναδικού «στρατιώτη του Χαλιφάτου» που επέζησε. " ["post_title"]=> string(91) "13 Νοεμβρίου: Η αιματοβαμμένη επέτειος της Γαλλίας" ["post_excerpt"]=> string(0) "" ["post_status"]=> string(7) "publish" ["comment_status"]=> string(6) "closed" ["ping_status"]=> string(6) "closed" ["post_password"]=> string(0) "" ["post_name"]=> string(49) "13-noemvriou-i-aimatovammeni-epeteios-tis-gallias" ["to_ping"]=> string(0) "" ["pinged"]=> string(0) "" ["post_modified"]=> string(19) "2022-01-19 20:08:48" ["post_modified_gmt"]=> string(19) "2022-01-19 18:08:48" ["post_content_filtered"]=> string(0) "" ["post_parent"]=> int(0) ["guid"]=> string(60) "https://new-rthess.gr.178-21-171-195.rthessgroup.gr/?p=50557" ["menu_order"]=> int(0) ["post_type"]=> string(4) "post" ["post_mime_type"]=> string(0) "" ["comment_count"]=> string(1) "0" ["filter"]=> string(3) "raw" } [4]=> object(WP_Post)#3024 (24) { ["ID"]=> int(50253) ["post_author"]=> string(2) "40" ["post_date"]=> string(19) "2021-11-12 17:18:21" ["post_date_gmt"]=> string(19) "2021-11-12 15:18:21" ["post_content"]=> string(6653) " Ο Πυθαγόρας Παπασταματίου γεννήθηκε το 1930 στο Αγρίνιο. Οι γονείς του ήρθαν πρόσφυγες από τη Σμύρνη και οι πλούσιες διηγήσεις τους από την προσφυγιά και την Μικρασιατική καταστροφή θα ήταν η «μαγιά» της στιχουργικής του.Στα 14 του κατατάχτηκε στον ΕΛΑΣ και ανέβηκε αντάρτης στο βουνό. Με τη λήξη του πολέμου τελείωσε το Γυμνάσιο και πήγε στην Αθήνα για σπουδές. Φοίτησε στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών με δάσκαλο τον Ροντήρη. Αποφοίτησε με άριστα, αλλά γρήγορα κατάλαβε πως η συγγραφή στίχων είναι το μεράκι του. Έγραψε δεκάδες στίχους για επιθεωρήσεις, κινηματογραφικά σενάρια και τραγούδια.Η δισκογραφική εταιρεία MINOS τον πίστεψε, συνεργάστηκε μαζί του και ο Πυθαγόρας έγινε γρήγορα ένας απ’ τους πιο περιζήτητους στιχουργούς του χώρου. Στα τραγούδια του η λαϊκή θυμοσοφία, η ηθογραφία ακόμα και το χιούμορ είναι παρόντα. Ίσως αυτά είναι τα στοιχεία που τον κάνουν μέχρι σήμερα έναν από τους πιο πολυτραγουδισμένους στιχουργούς του ελληνικού τραγουδιού. Οι συνεργασίεςΣυνεργάστηκε σχεδόν με όλους τους ερμηνευτές και συνθέτες της εποχής. Με τον Χρήστο Νικολόπουλο:
Μη με κρατήσεις μονάχα από συμπόνια το κρύο το συνήθισα θʼαντέξω και τα χιόνια
«Αγριολούλουδο», 1968 (μουσική: Χ. Νικολόπουλος, ερμηνεία: Σ. Καζαντζίδης)
Το 1972 συνάντησε τον Απόστολο Καλδάρα και αυτή η γνωριμία θα γεννήσει τον αριστουργηματικό δίσκο «Μικρά Ασία». Σ’ αυτόν, ο Πυθαγόρας αποτυπώνει όλες τις μνήμες από τις διηγήσεις των γονιών του για τον ξεριζωμό και την προσφυγιά.Κυνηγημένος μιαν αυγή ετράβηξα τους δρόμους φωτιά στα πόδια μου η γη κι η μοναξιά στους ώμους Φέρτε μου νερό να ξεδιψάσω και μια πέτρα για να ξαποστάσω τι να θυμηθώ τι να ξεχάσω απ’ όσα πέρασα
«Τι να θυμηθώ τι να ξεχάσω», 1972 (μουσική: Α.Καλδάρας, ερμηνεία: Γ. Νταλάρας)
Μια συνεργασία ζωής ήταν αναμφίβολα εκείνη με τον συνθέτη και κουμπάρο του, Γιώργο Κατσαρό.
Είν’ η ζωή μια θάλασσα κι εμείς καπεταναίοι κι είναι στ’ αλήθεια τυχεροί όσοι πεθαίνουν νέοι
Κάθε λιμάνι και καημός κάθε καημός και δάκρυ κι είναι η ζωή του καθενός θάλασσα δίχως άκρη
«Κάθε λιμάνι και καημός», 1963 (μουσική: Γ. Κατσαρός, ερμηνεία: Π. Γαβαλάς & Ρ. Κούρτη)
Με τον Γιάννη Σπανό φτιάξανε τραγούδια διαχρονικά κι αγαπημένα:Φταίμε κι οι δυο που ζούμε χώρια, κάτω απ τον ίδιο ουρανό, και μας ξυπνά η στεναχώρια και λέει βραχνά φταίμε κι δυο!
«Φταίμε κι οι δυο», 1978 (μουσική: Γ. Σπανός, ερμηνεία: Γ. Πάριος)
Συνεργάστηκαν εξαιρετικά με τον Μάνο Λοΐζο:
Φέρτε μου ένα σέρτικο τσιγάρο να φουμάρω, στο χάρο να δώσω ρουφηξιά. Φέρτε μου κρασί για να ξεχάσω πως μου βάλαν κι οι φίλοι μου καρφιά.
«Τέλι τέλι τέλι», 1979 (μουσική: Μ. Λοΐζος, ερμηνεία: Χ. Αλεξίου)
EurovisionΟ Πυθαγόρας έγραψε τραγούδι ...ακόμα και για την Eurovision. Το 1974 στο Μπράιτον της Αγγλίας η Μαρινέλλα τραγούδησε το Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου» και οι στίχοι ήταν του Πυθαγόρα, μελοποιημένοι από τον Γ. Κατσαρό.Αρειμάνιος καπνιστής και απείθαρχος στις ιατρικές συμβουλές, πέθανε από έμφραγμα πριν κλείσει μισό αιώνα ζωής. Ήταν 12 Νοεμβρίου 1979.«Δεν υπάρχει ευτυχία που να κόβεται στα τρία», 1972 (μουσική: Γ. Κατσαρός, ερμηνεία: Λ. Διαμάντη)
https://www.youtube.com/watch?v=1NCIJpqMpwM " ["post_title"]=> string(159) "Πυθαγόρας: Ο στιχουργός που ξέρουμε με το μικρό του όνομα και τους μεγάλους του στίχους" ["post_excerpt"]=> string(0) "" ["post_status"]=> string(7) "publish" ["comment_status"]=> string(6) "closed" ["ping_status"]=> string(6) "closed" ["post_password"]=> string(0) "" ["post_name"]=> string(62) "pythagoras-o-stichourgos-pou-ton-xeroume-me-to-mikro-tou-onoma" ["to_ping"]=> string(0) "" ["pinged"]=> string(0) "" ["post_modified"]=> string(19) "2022-10-28 19:05:13" ["post_modified_gmt"]=> string(19) "2022-10-28 16:05:13" ["post_content_filtered"]=> string(0) "" ["post_parent"]=> int(0) ["guid"]=> string(60) "https://new-rthess.gr.178-21-171-195.rthessgroup.gr/?p=50253" ["menu_order"]=> int(0) ["post_type"]=> string(4) "post" ["post_mime_type"]=> string(0) "" ["comment_count"]=> string(1) "0" ["filter"]=> string(3) "raw" } [5]=> object(WP_Post)#3023 (24) { ["ID"]=> int(49361) ["post_author"]=> string(2) "40" ["post_date"]=> string(19) "2021-11-11 08:00:35" ["post_date_gmt"]=> string(19) "2021-11-11 06:00:35" ["post_content"]=> string(9176) " Η ενδοοικογενειακή βία μας απασχολεί έντονα ως κοινωνία πόσω μάλλον τον τελευταίο καιρό που τα περιστατικά που βλέπουν το φως της δημοσιότητας πληθαίνουν.Η Μαρία Ψωμά Πετρίδου μας διηγείται μια τέτοια ιστορία. Στο «Όταν με βρήκε ο λύκος» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Τύρφη», θα διαβάσετε την ιστορία της Ερατούς και του Αχιλλέα. Ένα ζευγάρι που ξεκίνησε με τις καλύτερες προθέσεις και βρέθηκε μπλεγμένο στον φαύλο κύκλο της βίας.Συνέντευξη στην Τάνια Ρουβάνου
Ποιος είναι ο λόγος που γράψατε αυτό το βιβλίο;Το τεράστιο πρόβλημα της βίας εντός οικογένειας που ουσιαστικά «ευδοκιμεί» στη σιωπή και η αγωνία μου να το αναδείξω μέσα από την λογοτεχνία για να γίνει πιο κατανοητό σε ευρύτερο κοινό μέσα από τους ήρωες ενός μυθιστορήματος. «Όταν με βρήκε ο λύκος» ο τίτλος του βιβλίου σας. Πώς σας ήρθε ο τίτλος; Τι αντιπροσωπεύει ο λύκος;Ο τίτλος του βιβλίου συνδέεται με κάποια από τα βιβλία της αγαπημένης συγγραφέως Μαργαρίτας Καραπάνου, όπως το « Η Κασσάνδρα και ο Λύκος» και το «Rien ne va plus» από το οποίο έχω δανειστεί και την προμετωπίδα του δικού μου βιβλίου. Ο λύκος αντιπροσωπεύει τον Φόβο, την πιο εφιαλτική φυλακή του ανθρώπου. Τι θα συμβουλεύατε τις γυναίκες που ταυτίστηκαν με την Ερατώ και βιώνουν τώρα μία παρόμοια κατάσταση; «Υπομονή θ’ αλλάξει αν τον βοηθήσεις» ή «Σήκω και φύγε»;Είναι πολύ εύκολο να φωνάξω «Σήκω φύγε!» φυσικά. Όμως έχω υπόψη μου ότι σε πολλές περιπτώσεις το θέμα δεν είναι τόσο απλό. Θέλει προσοχή και προετοιμασία μέχρι να φτάσει κάποια γυναίκα να κάνει αυτό το σημαντικό βήμα προς την ελευθερία της χωρίς να κινδυνέψουν ζωές. Η Ερατώ, όπως την έπλασε η φαντασία σας, θα μπορούσε να έχει παρόμοια τύχη με την Καρολάιν, την Γαρυφαλλιά, τη Νεκταρία από την Ιεράπετρα;Θέλω να πιστεύω πως όχι, γιατί η Ερατώ παρά τους φόβους της που την καταδιώκουν, κατάφερε να απομακρυνθεί από την κακοποιητική σχέση που βίωνε για χρόνια σε όλα τα επίπεδα. Αλλάζει ο άνθρωπος πιστεύετε; Μπορεί το «Δε θα το ξανακάνω» να είναι μια υπόσχεση που θα πραγματοποιηθεί;Αυτή η υπόσχεση είναι και η πλέον παραπλανητική από πλευράς του θύτη. Ανήκει στο κομμάτι της εξάσκησης ψυχολογικής βίας, προκειμένου να δεσμεύει το θύμα του και να το κρατά υποχείριό του. «Καρότο και μαστίγιο», η πιο ύπουλη και δύσκολα ανιχνεύσιμη πλευρά της κακοποίησης. Συμβαίνει μια γυναίκα να είναι ερωτευμένη με τον βασανιστή της; Στο βιβλίο νιώθουμε ότι η σεξουαλική έλξη μένει άσβεστη μεταξύ του Αχιλλέα και της Ερατούς παρά τα όσα συμβαίνουν.Ο έρωτας είναι ένα παιχνίδι με πολλές εκφάνσεις που έχουν τη ρίζα τους στην αθέατη πλευρά της ψυχής. Είναι δυσδιάκριτα τα όρια μεταξύ έρωτα και εξάρτησης η οποία συνδυάζεται και με τον Φόβο. Χρειάζεται να παρατηρήσει ο αναγνώστης προσεκτικά τους χαρακτήρες και την ζωή τους εν γένει για να δώσει μια απάντηση. Μιλήστε μου, παρακαλώ, για τη Ζωή· την κόρη του ζευγαριού. Θα μ’ ενδιέφερε πολύ ν’ ακούσω τη γνώμη σας για το νεόκοπο νομοσχέδιο της υποχρεωτικής συνεπιμέλειας τέκνων.Η Ζωή, όπως και όλα τα παιδιά μέλη οικογενειών ενδοοικογενειακής βίας είναι τα ουσιαστικά θύματα που λόγω της θέσης τους δεν έχουν δυνατότητα επιλογής. Βιώνουν αυτή την κατάσταση ως φυσικό περιβάλλον. Η συνεπιμέλεια, κατά τη γνώμη μου, σε τέτοιες περιπτώσεις δεν θα έπρεπε ούτε σαν σκέψη να υφίσταται. Σήμερα όσο ποτέ κάνουμε λόγο για την έμφυλη βία και τα κατάλοιπα της πατριαρχίας. Ο «λύκος» έχει φύλο;Είναι πολύ θετικό που σήμερα στην Ελλάδα, επιτέλους, γίνονται όλο και περισσότερες και δυνατότερες οι φωνές κατά τις έμφυλης βίας, φωνές που απαιτούν παρεμβάσεις, κρατικές δομές και αλλαγή νοοτροπίας. Θα τολμούσα να πω ότι δεν ζούμε τα κατάλοιπα της πατριαρχίας, αλλά την πατριαρχία αιώνων που τώρα έρχεται στο φως. Για να εξαλειφθεί αυτή η νοοτροπία χρειάζεται πολύ και συστηματική δουλειά από όλες τις πλευρές και φυσικά χρόνος. Όσο για τον λύκο, έχω να πω ότι υπάρχει ο λύκος και η λύκαινα… Πώς ήταν η συνεργασία σας με τις εκδόσεις Τύρφη; Με τι κριτήρια επιλέγει ένας συγγραφέας τον εκδοτικό οίκο του;Εξαιρετική! Οι εκδόσεις Τύρφη μπορεί να είναι ένας μικρός εκδοτικός οίκος της Θεσσαλονίκης, δίνει όμως ιδιαίτερη έμφαση στην επιμέλεια του κειμένου και στο όλο στήσιμο των βιβλίων του. Με λίγα λόγια δίνει έμφαση στην ποιότητα. Κάτι που αναζητεί ένας συγγραφέας που αγαπά και σέβεται τη γλώσσα, τη λογοτεχνία αλλά και το ίδιο το βιβλίο ως προϊόν. Μετά από αυτό το βιβλίο τι να περιμένουμε; Γράφετε κάτι καινούριο;Τα βιβλία θέλουν χρόνο, αγάπη και έρευνα για να γραφτούν και να φτάσουν στην τελική τους μορφή. Είναι λοιπόν πολύ νωρίς για εμένα για να δώσω μια συγκεκριμένη απάντηση για το επόμενο βήμα. Η συγγραφέας του βιβλίου, Μαρία Ψωμά Πετρίδου" ["post_title"]=> string(126) "Η Μαρία Ψωμά Πετρίδου μιλάει στην Thessnews για το «Όταν με βρήκε ο λύκος»" ["post_excerpt"]=> string(0) "" ["post_status"]=> string(7) "publish" ["comment_status"]=> string(6) "closed" ["ping_status"]=> string(6) "closed" ["post_password"]=> string(0) "" ["post_name"]=> string(72) "i-maria-psoma-petridou-milaei-sti-thessnews-gia-to-otan-me-vrike-o-lykos" ["to_ping"]=> string(0) "" ["pinged"]=> string(0) "" ["post_modified"]=> string(19) "2021-11-11 01:29:49" ["post_modified_gmt"]=> string(19) "2021-11-10 23:29:49" ["post_content_filtered"]=> string(0) "" ["post_parent"]=> int(0) ["guid"]=> string(60) "https://new-rthess.gr.178-21-171-195.rthessgroup.gr/?p=49361" ["menu_order"]=> int(0) ["post_type"]=> string(4) "post" ["post_mime_type"]=> string(0) "" ["comment_count"]=> string(1) "0" ["filter"]=> string(3) "raw" } [6]=> object(WP_Post)#3022 (24) { ["ID"]=> int(48913) ["post_author"]=> string(2) "40" ["post_date"]=> string(19) "2021-11-09 16:22:15" ["post_date_gmt"]=> string(19) "2021-11-09 14:22:15" ["post_content"]=> string(7368) "O Γκιγιομ Απολιναίρ (Guillaume Apollinaire) είναι ένας από τους πρώτους του Μοντερνισμού, του κινήματος που είχε σαν μέλημά του την ανανέωση του ποιητικού λόγου και της καλλιτεχνικής δημιουργίας.Γεννήθηκε τον Αύγουστο του 1880 στη Ρώμη, νόθο τέκνο Πολωνίδας μητέρας και Ιταλού πατέρα. Η μητέρα του, Αντζέλικα ντε Κοστροβίτσκι, ήταν μια αριστοκρατικής καταγωγής γυναίκα, με πάθος για τον τζόγο. Μεγάλωσε τον γιο της στα καζίνο του Μονακό και τη Γαλλική Ριβιέρα, προσφέροντάς του μια ευρεία μόρφωση που περιλάμβανε τη λογοτεχνία και τις ξένες γλώσσες. À ParisΣε ηλικία είκοσι ετών ο Απολιναίρ βρίσκεται μόνος στο Παρίσι όπου ξεκινά την ενασχόληση με τη λογοτεχνία δημοσιεύοντας ποιήματα σε περιοδικά. Το 1903, μάλιστα, ιδρύει το δικό του περιοδικό, το La revue immoraliste (ελλ. Η ανηθικολογική κριτική). Αρθρογράφησε, επιπλέον, ως κριτικός τέχνης σε πολλές εφημερίδες και περιοδικά.Συνδέθηκε με τους μποέμ καλλιτέχνες της Μονμάρτρης και του Μονπαρνάς. Υπήρξε δημοφιλής στους καλλιτεχνικούς κύκλους και σχετίστηκε με προσωπικότητες όπως ο Πικάσο, ο Μπρετόν, ο Σαγκάλ, ο Ντυσάν. Εκείνη την εποχή εντάχθηκε και στην ομάδα Πιτώ (Puteaux Group), κλάδο του κυβιστικού κινήματος. Η κλοπή της Μόνα ΛίζαΤον Σεπτέμβρη του 1911 ενεπλάκη μαζί με τον Πικάσο στην υπόθεση κλοπής της Μόνα Λίζα. Οι δυο τους κατηγορήθηκαν, συνελήφθησαν και αφέθηκαν ελεύθεροι λόγω αμφιβολιών μετά από λίγο. Αυτό το συμβάν θα σημαδέψει τον Απολλιναίρ και η φήμη του θα πληγεί ανεπανόρθωτα. Τα ποιήματα του εκείνη την περίοδο φανερώνουν απελπισία και φόβο. [caption id="attachment_49061" align="alignnone" width="503"] Πρωτοσέλιδο της 21ης Αυγούστου 1911 για την κλεμμένη Μόνα Λίζα[/caption] Ο πατριωτισμός τουΚατατάχθηκε ως εθελοντής στον γαλλικό στρατό και πολέμησε στο μέτωπο της Καμπανίας έως το 1916, όπου και τραυματίστηκε. Επέστρεψε στο Παρίσι αρχίζοντας ν’ αναπτύσσει έντονο πατριωτισμό για τη Γαλλία, αγγίζοντας τα όρια του σοβινισμού. Οι θέσεις του αυτές σε συνδυασμό με τις εκκεντρικές εμφανίσεις του, κάποιες φορές αποτελούσαν στόχο πειραγμάτων από τον περίγυρό του.Το 1917 έγραψε το θεατρικό «Οι μαστοί του Τειρεσία» (γαλλ. Les Mamelles de Tirésias), μια φαρσοκωμωδία στην οποία εμφανίζεται για πρώτη φορά ο όρος «Σουρεαλισμός» -δική του επινόηση. Τον ίδιο χρόνο εξέδωσε το καλλιτεχνικό μανιφέστο L' Esprit nouveau et les poètes (ελλ. Το Νέο Πνεύμα και οι ποιητές).[...]Τότε τα μάτια σου θα φορτωθούν όλο τον έρωτα που χρόνια ολόκληρα μαζεύτηκε μέσα στα βλέμματα της ανθρωπότητας Το στόμα μου θα είναι μια στρατιά εναντίον σου μια στρατιά όλη με παράταιρους γεμάτη Έχει ποικιλία όπως ένας μάγος που ξέρει και αλλάζει τις μεταμορφώσεις του Η ορχήστρα και οι χορωδίες του στόματός μου θα σου πουν τον έρωτά μου Από μακριά στον μουρμουρίζει Καθώς με τα μάτια καρφωμένα στο ρολόι περιμένω τη στιγμή που έχει καθοριστεί για την έφοδο...
(απόσπασμα από το ποίημα «Τομεάρχης» σε μετάφραση Κ. Ριτσώνη)
Η παρακαταθήκηΠέθανε από ισπανική γρίπη στις 9 Νοεμβρίου 1918, μόλις στα 38 του, και χωρίς να προλάβει να δει την αίσια για τη Γαλλία έκβαση του πολέμου. Στην κηδεία του παρευρέθηκαν ο Πικάσο και άλλοι εκπρόσωποι της μποέμ καλλιτεχνικής ζωής του Παρισιού.Άφησε πίσω του υπέροχες ποιητικές συλλογές γεμάτες λυρισμό και ερωτικές νουβέλες -έως και σκανδαλώδεις- με γνωστότερη τις Έντεκα χιλιάδες βέργες (γαλ. Les Onze mille verges).Τα καλλιγράμματά του (γαλ. Les Calligrammes), εμπνευσμένα κυρίως από τον Α' ΠΠ, εκδόθηκαν μετά το θάνατό του. Η πατρότητα του όρου Calligrammes που έκτοτε καθιερώθηκε για την περιγραφή αυτού του είδους την απεικόνιση ενός ποιήματος, του ανήκει εξολοκλήρου. [caption id="attachment_49049" align="aligncenter" width="372"] Kαλλίγραμμα της 9ης Φεβρουαρίου 1915[/caption] " ["post_title"]=> string(96) "Γκιγιόμ Απολιναίρ: ο ποιητής που ζωγράφιζε με λέξεις" ["post_excerpt"]=> string(0) "" ["post_status"]=> string(7) "publish" ["comment_status"]=> string(6) "closed" ["ping_status"]=> string(6) "closed" ["post_password"]=> string(0) "" ["post_name"]=> string(51) "gkigiom-apolinair-o-poiitis-pou-zografize-me-lexeis" ["to_ping"]=> string(0) "" ["pinged"]=> string(0) "" ["post_modified"]=> string(19) "2022-01-19 20:11:09" ["post_modified_gmt"]=> string(19) "2022-01-19 18:11:09" ["post_content_filtered"]=> string(0) "" ["post_parent"]=> int(0) ["guid"]=> string(60) "https://new-rthess.gr.178-21-171-195.rthessgroup.gr/?p=48913" ["menu_order"]=> int(0) ["post_type"]=> string(4) "post" ["post_mime_type"]=> string(0) "" ["comment_count"]=> string(1) "0" ["filter"]=> string(3) "raw" } [7]=> object(WP_Post)#3021 (24) { ["ID"]=> int(45818) ["post_author"]=> string(2) "40" ["post_date"]=> string(19) "2021-11-01 14:10:29" ["post_date_gmt"]=> string(19) "2021-11-01 12:10:29" ["post_content"]=> string(24406) " Μια άκρως ενδιαφέρουσα λαογραφική μελέτη για τους Ρομά της Θεσσαλονίκης παρουσιάζει ο Γιώργος Τσιτιρίδης στο βιβλίο του «Οι Τσιγγάνοι της Θεσσαλονίκης».Ο αναγνώστης «αιχμαλωτίζεται» με το απλό άμεσο ύφος που παρέχει πληροφορίες, τις οποίες τις έχει προσωπικά εκμαιεύσει ο συγγραφέας από βιώματα και έρευνα ζώντας μαζί με Ρομά.Συνομιλήσαμε με τον συγγραφέα και τον ρωτήσαμε για το βιβλίο του που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Μέθεξις». [caption id="attachment_45830" align="alignnone" width="580"] Ο συγγραφέας Γιώργος Τσιτιρίδης[/caption] Συνέντευξη στην Τάνια Ρουβάνου Είναι το πρώτο σας βιβλίο. Πώς ήταν η συγγραφή ως εμπειρία; Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίσατε;Έχω συμμετάσχει στο παρελθόν σε μια συλλογική έκδοση με κάποιο κείμενο μου, σε ένα βιβλίο για την ομοφυλοφιλία στον κινηματογράφο. Το να γράφω είναι μια διαδικασία που μου αρέσει πολύ. Όταν παθιάζομαι με κάποια θέματα θέλω να μαθαίνω όσο γίνεται περισσότερα πράγματα γιʾ αυτά και να καταγράφω τις εμπειρίες μου. Το ταξίδι της συγγραφής αν και κατά βάση μοναχικό όπως και αυτό της καταγραφής και της μελέτης είναι συναρπαστικό και μοναδικό. Η δυσκολία μου σε αυτό το πρώτο βιβλίο ήταν πως αρχικά θα έπρεπε να αποδείξω στους ανθρώπους του Δενδροποτάμου ότι δεν είμαι ένας άνθρωπος που ήρθα ως απειλή να αμαυρώσω την εικόνα και την ιστορία τους αλλά πως η έρευνα μου πηγάζει μέσα από μια διαδικασία πραγματικού ενδιαφέροντος και νοιαξίματος. Ποιος είναι ο στόχος του βιβλίου; Γιατί το γράψατε;Αρχικά ξεκίνησα να πηγαίνω στον Δενδροπόταμο διότι ανέπτυξα φιλικές σχέσεις με κάποιες οικογένειες. Στην συνέχεια ανακαλύπτοντας ο ένας πράγματα για τον άλλο, κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των Ρομά όπως η γλώσσα, κάποια ήθη, έθιμα και συνήθειες, με ώθησαν να μάθω περισσότερα πράγματα. Μέσω της έρευνας δημοσίευσα μερικά άρθρα με τη δημοσιογραφική μου ιδιότητα και στην συνέχεια με παρότρυναν και οι Ρομά φίλοι μου σε αυτό.Κάποια στιγμή το υλικό έφτασε να είναι μεγάλο σε όγκο οπότε σκέφτηκα πως αν το συγκεντρώσω μπορώ να το εκδώσω ως βιβλίο. Ήταν μια τρελή ιδέα που μου φάνηκε όμως ενδιαφέρουσα ως περιπέτεια. Δεν είχα συγγραφική εμπειρία, δεν είμαι ερευνητής, το ολοκλήρωσα όμως με αγάπη και με στόχο να αποκαταστήσω κάποιες αναλήθειες και να φωτίσω κάποια σκοτεινά σημεία και απορίες που μπορεί να έχουν οι μη Ρομά για τους Ρομά. Τι σας άρεσε στην κουλτούρα των Ρομά και τι σας ξένισε;Μετά από εκατοντάδες χρόνια επί Ελληνικού εδάφους οι Ρομά δεν έχουν κάτι τόσο διαφορετικό ώστε να αποτελεί ένα δικό τους ιδιαίτερο χαρακτηριστικό. Κατά βάση λειτουργούν όπως κάθε ελληνική οικογένεια σε μια μικρή πόλη ή σε ένα χωριό προσαρμοσμένη βέβαια στις εκάστοτε συνθήκες και συγκυρίες. Η κουλτούρα τους εμπεριέχει μια μίξη χαρακτηριστικών από της περιοχές όπου μετακινήθηκαν όπως άλλωστε και άλλοι Έλληνες. Αυτό που με γοητεύει αλλά παράλληλα πολλές φορές όχι με ξενίζει αλλά με εκπλήσσει είναι πως εκτός του ότι είναι έξω καρδιά και πάρα πολύ φιλόξενοι λειτουργούν σχεδόν πάντα περισσότερο με το συναίσθημα παρά με τη λογική. Και πολλές φορές αυτό δημιουργεί προβλήματα. Αγαπάνε πολύ έντονα, γελάνε, κλαίνε εκφράζονται, τραγουδάνε αγκαλιάζουν φτάνοντας και στην υπερβολή. Θεωρείτε πως παραλείψατε να συμπεριλάβετε κάτι στο βιβλίο; Κάτι που σκόπιμα ή ακούσια αφήσατε απ’ έξω;Προσπάθησα να αφήσω από έξω την κριτική ματιά του μπαλαμού. Δεν ξέρω αν το κατάφερα απόλυτα διότι ο συγγραφέας καλός η κακός κουβαλάει τα δικά του βιώματα. Ήθελα το βιβλίο αυτό να καταγράφει την δική τους φωνή, την δική τους αλήθεια, νʾ ακουστούν οι Τσιγγάνοι της Θεσσαλονίκης. Αυτός ήταν ο λόγος που οι προσωπικές μαρτυρίες υπερτερούν της ιστορικής θεωρητικής έρευνας. Όσες φορές και να το διαβάσω θεωρώ πως κάτι θα μπορούσα να γράψω αλλιώς η επιπλέον, όμως θα πρέπει από ένα σημείο και μετά ο συγγραφέας να βάζει μια τελεία να παραδίδει το έργο του για να φτάσει στο κοινό και να προχωρήσει σε κάτι άλλο. Το θέμα των Ρομά είναι άλλωστε ανεξάντλητο. Το κάθε κεφάλαιο θα μπορούσε να γίνει και ξεχωριστό βιβλίο γ αυτό άλλωστε τα τελευταία χρόνια έχουν εκδοθεί αρκετές εξειδικευμένες μελέτες. Τι νομίζετε ότι η κοινή γνώμη δε γνωρίζει για τους Ρομά και θα την βοηθούσε να το μάθει;Αυτό το κενό έρχεται να καλύψει αυτό το βιβλίο και άλλα που κυκλοφορούν και θα κυκλοφορήσουν στο μέλλον. Πιστεύω πως αν ο καθένας ερευνούσε την ιστορία πιο διεξοδικά, με ενσυναίσθηση θα βοηθούσε στην κατανόηση και την ομαλή συνύπαρξη όλων των ανθρώπων.Είναι σχεδόν άγνωστο για παράδειγμα πως οι Ρομά πολέμησαν στην κατοχή, εκτελέστηκαν για την αντιστασιακή τους δράση, είναι κομμάτι της ελληνικής ιστορίας, είναι αυτοί που διέσωσαν το παραδοσιακό ελληνικό τραγούδι, αυτοί που διαμόρφωσαν με τις μετακινήσεις τους την μουσική στα Βαλκάνια με την μεταφορά μουσικών οργάνων, είναι οι βιρτουόζοι και κατά άλλους οι εφευρέτες του κλαρίνου. Επίσης υπέστησαν μαζί με τους Εβραίους ένα φρικτό ολοκαύτωμα που ήταν στους περισσότερους μέχρι πρόσφατα άγνωστο. Τους ακολουθούν στερεότυπα και προκαταλήψεις αλλά η ιστορία δικαιολογεί πολλά από αυτά και δίνει απαντήσεις σε όλα. Ας δώσουμε στους Ρομά χώρο στην ιστορία, τον χώρο που τους αναλογεί και ας προσπαθήσουμε να τους κάνουμε να νιώσουν πραγματικά αποδεκτοί. Πώς σχολιάζετε το περιστατικό με τον 20χρονο Ρομά που έπεσε νεκρός από αστυνομικές δυνάμεις στο Πέραμα;Πως μπορεί να σχολιάσει κανείς έναν θάνατο. Υπάρχει κάποια ζωή που μετράει περισσότερο η λιγότερο από την άλλη και ποιος θα το κρίνει αυτό; Είναι θλιβερό που ένα παιδί χάθηκε και η κοινωνία στέκει αμήχανη απέναντι σε αυτό. Ενώ στο παρελθόν στάθηκε αλληλέγγυα σε παρόμοιες περιπτώσεις με μη Ρομά θύματα σε αυτή την περίπτωση ψάχνουμε τρόπο να δικαιολογήσουμε την πράξη και ακόμα και όσοι είναι ενάντια στην βία και την καταστολή δύσκολα συσπειρώνονται. Σε κάθε θάνατο είμαστε καταδικαστικοί στους Ρομά βάζουμε πάντα δίπλα το αλλά. Δεν υπάρχει αλλά. Τέτοιες υποθέσεις μας πάνε χρόνια πίσω. Χρειάζεται ουσιαστική δουλειά για να καταφέρουμε ως κοινωνία να κοιταχτούμε στα μάτια με αγάπη και δεν αφορά μόνο τους Ρομά αυτό. Στο παρελθόν υπήρξαν θύματα των προκαταλήψεων και άλλες ομάδες ανθρώπων όπως οι Αλβανοί, οι πρόσφυγες. Οι γενικεύσεις δεν οδηγούν πουθενά. Είδαμε πως η πανδημία ανέδειξε πολλές πληγές μας που κακοφορμίζουν. Γυναικοκτονίες, βιασμοί, παρενοχλήσεις και πολλά άλλα ήρθαν στην επιφάνεια. Η οργή μας στρέφεται προς λάθος αποδέκτες για λάθος λόγους. Και σε αυτή την περίπτωση του νεαρού Ρομά τα σχόλια στα social media και οι εκφράσεις συμπαράστασης προς την πράξη αυτή μόνο θλίψη και προβληματισμό γεννούν και καταδεικνύουν πως η εκπαίδευση στα ανθρώπινα δικαιώματα είναι πρωταρχικός στόχος. Ένα σχολείο θα πρέπει να είναι συμπεριληπτικό και να ακουμπά στις σύγχρονες ανάγκες γιατί όλα ξεκινούν από την εκπαίδευση μας. Νιώθετε ότι τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας (συμπεριλαμβανομένων και των βιβλίων) βοηθάνε να γνωρίσουμε καλύτερα του Ρομά;Οι ερευνητές και τα βιβλία βοήθησαν σε πολύ μεγάλο βαθμό στη μελέτη, την καταγραφή της ιστορίας καθώς και στην κατανόηση των Ρομά. Όποιος διαβάσει κάποιο από αυτά μπορεί να κατανοήσει την ιστορική πορεία, τις δυσκολίες και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και να έρθει πολύ κοντά στους τσιγγάνους. Αντίθετα τα ΜΜΕ με ελάχιστες εξαιρέσεις που ευτυχώς υπάρχουν, προβάλει πάντα τα θέματα με Ρομά στερεοτυπικά και στιγματιστικά. Τα ΜΜΕ φροντίζουν να μας ενημερώνουν αμέσων όταν ο δράστης μιας παραβατικής πράξης ειναι Ρομά αλλά ποτέ όταν ειναι μη Ρομα. Συνήθως διαβάζουμε για το τσιγγάνο, Αλβανό, Λιβανέζο ληστή για τον Πακιστανό που έκλεψε αλλά ποτέ για τον Σαρακατσάνο ή Κρητικό θαρρείς και έχει σημασία η προέλευση. Αν και τώρα που το σκέφτομαι και για τους Κρητικούς έχουμε μια στρεβλή εικόνα και τονίζουμε την καταγωγή τους σε κάθε άνομη πράξη για να τους διαχωρίσουμε. Αυτό στιγματίζει και τσουβαλιάζει χιλιάδες ανθρώπους με αποτέλεσμα από πολύ νεαρή ηλικία να απομονώνει η κοινωνία τους τσιγγάνους. Λίγοι είναι αυτοί που θα προβάλουν και μια καλή είδηση για τους Ρομά. Είναι χαρακτηριστικό πως σε κάθε περίπτωση σε άρθρα για Ρομα τα σχόλια στα social media είναι πάντα κακοποιητικά. Θα βοηθούσε αν γινόταν πιο μαζική προσπάθεια να συμβάλλουμε για την μεγάλη αλλαγή νοοτροπίας. Διότι η μια αλλαγή φέρνει την άλλη και αυτό μόνο υπέρ μας μπορεί να είναι. Ο Δενδροπόταμος είναι μια επικίνδυνη περιοχή; Μπορεί κάποιος, εγώ ας πούμε, να πάρω το αστικό και να πάω για καφέ στον Δενδροπόταμο; Ο Δενδροπόταμος ειναι μια μικρή κοινότητα. Όπως σε ένα μικρό χωριό θα απορήσει κάποιος με την εμφάνιση ενός ξένου και θα ρωτήσει «τινος είσαι εσύ» και θα του φανεί περίεργο αν πας εκεί για καφέ αντί ας πούμε στην παραλία, έτσι και στον Δενδροπόταμο μπορεί αρχικά να σε ρωτήσουν τι ψάχνεις. Δεν είναι κάτι όμως που δεν μπορεί να συμβεί, δεν έχει συμβεί ή ότι κάποιος κινδυνεύει αν βρεθεί εκεί. Έχουν γίνει πολλές ξεναγήσεις φοιτητών, μαθητών από σχολεία επισκεπτών που ήθελαν να δουν την ευρύτερη περιοχή και τα Ινδικά νεκροταφεία του Α' παγκοσμίου πολέμου που γειτνιάζουν με τον Δενδροπόταμο. Ας μην ξεχνάμε ότι είναι κομμάτι ενός από τους μεγαλύτερους δήμους με 5.000 κατοίκους, 60 καταστήματα, καφέ, μπάρ, σούπερ μάρκετ, κομμωτήρια, δημοτικά, γυμνάσιο λύκειο, κέντρο κοινότητας, ΚΑΠΗ, ΚΔΑΠ δομές και συλλόγους. Υπάρχει κίνηση και ζωή στους δρόμους κάθε ώρα και στιγμή. Και είναι και αυτό ένα κομμάτι της γοητείας τους Δενδροποτάμου. Όλοι είναι έξω στους δρόμους και τις αυλές, τα σπίτια είναι χαμηλά, μονοκατοικίες και διώροφα. Βέβαια μου κάνατε αυτή την ερώτηση διότι υπάρχει η φήμη περί εγκληματικότητας παραβατικότητας, ναρκωτικών. Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Δεν θα υποστηρίξω πως δεν υπάρχουν τα φαινόμενα αυτά, όλοι το γνωρίζουν. Οι συμπλοκές όμως για τις οποίες όλοι ακούνε η διαβάζουν δε γίνονται μεταξύ αγνώστων και με κάποιον που απλά θα περάσει από την γειτονιά η θα την επισκεφθεί. Τις πρώτες ημέρες με κοιτούσαν παράξενα και με ρωτούσαν τι ψάχνω ένιωθα αμήχανα αλλά φόβο δεν ένιωσα ποτέ αντίθετα έχω κινδυνεύσει περισσότερο σε άλλες περιοχές της πόλης. Και το λέω χωρίς να θέλω να καθαγιάσω τον Δενδροπόταμο. Θα τους χαρακτηρίζατε πολιτικοποιημένους τους Τσιγγάνους; Απ’ όσο τους γνωρίσατε, καταλάβατε αν νιώθουν μέλη της ευρύτερης κοινωνίας ή με κάποιον τρόπο αυτό-γκετοποιούνται;Δεν θα έλεγα ότι είναι περισσότερο η λιγότερο απο κάθε Έλληνα πολίτη. Ότι ακούς οπουδήποτε για την πολιτική το ακούς και στον Δενδροπόταμο. Πολιτικά σχόλια, προβληματισμοί και κάποιες φορές έντονο ενδιαφέρον για τα τοπικά ζητήματα. Στον Δενδροπόταμο οι κάτοικοι έχουν καλές σχέσεις και επαφές με το δήμαρχο και τους αντιδημάρχους, είναι συνήθως ενήμεροι για θέματα της τοπικής κοινωνίας. Δεν θα έλεγα ότι αυτογκετοποιούνται όσο ότι κοινωνικοποιούνται μέσα σε ένα πλαίσιο που τους προσφέρει μεγαλύτερη ασφάλεια.Τα γκέτο με την καλή τους έννοια μπορεί να έχουν θετικά αποτελέσματα διότι προσφέρουν το αίσθημα της ταυτότητας. Ένας σύλλογος Σαρακατσάνων είναι γκέτο; Το ότι οι Πόντιοι εκτός από Έλληνες νιώθουν πως έχουν μια ξέχωρη ταυτότητα τους κάνει αποκομμένους κοινωνικά; Οι μεταξύ τους σχέσεις προβάλουν τους στενούς οικογενειακούς δεσμούς και την πίστη τους σε φιλίες και ανθρώπινες επαφές. Οι άνθρωποι πάνε σχολείο, δουλεύουν, ψωνίζουν, ταξιδεύουν, διασκεδάζουν, πηγαίνουν κινηματογράφο, δεν είναι ξένο κομμάτι της κοινωνίας απλησίαστο και απομονωμένο. Κυκλοφορούν όπου και όλοι εμείς.Βέβαια όλες οι περιοχές δεν είναι ίδιες ούτε ο βαθμός ένταξης τους. Υπάρχουν οικισμοί που δεν έχουν λύσει βασικές ανάγκες όπως την πρόσβαση σε νερό και ρεύμα. Αυτού του τύπου η αρνητική γκετοποίηση μόνο προβλήματα φέρνει που λειτουργούν απόλυτα εις βάρος των Ρομά που δεν έχουν διεξόδους, τρόπους να αναπτυχθούν και να εκφραστούν. Αλλά ο κόσμος πιστεύει πως πρέπει να φοβάται τους Ρομά. Κανείς δεν έχει αναρωτηθεί αν και οι ίδιοι φοβούνται, αν νιώθουν έντονα το στίγμα και το επικριτικό βλέμμα της κοινωνίας με αποτέλεσμα να προτιμούν την αυτογκετοποίηση. Έχετε στα σκαριά κάποιο καινούριο βιβλίο; Είναι μια εμπειρία που θα επαναλάβετε;Παράλληλα με την έρευνα μου για την ιστορία των Τσιγγάνων της Θεσσαλονίκης μου γεννήθηκε η επιθυμία για μια εκ βαθέων καταγραφή των τσιγγάνικων παραμυθιών. Αυτό το διάστημα συγκεντρώνω και μελετάω κάποια απο αυτά. Θα ήθελα ένα απο τα επόμενα μου βιβλία να είναι τα “Τσιγγάνικα παραμύθια”.Παράλληλα γράφω τη βιογραφία της “Νανας” γνωστή σε πολλούς μιας και υπήρξε εμβληματική τράνς, υπηρεσία σε μπουρδέλα στον παλιό Βαρδάρη, η οποία μου εμπιστεύτηκε το αρχείο της, τα προσωπικά της αντικείμενά και την ιστορία της ζωής της. Κάτι εντελώς διαφορετικό αλλά που μέσα μου είναι οικείο και πολύ δικό μου κομμάτι που το κουβαλάω πολλά χρόνια.Έχω πολλές σκέψεις γύρω από αυτό. Επίσης αυτό μου με γοητεύει περισσότερο απο όλα είναι η ενεργός δράση και η εργασία μου στο πεδίο σε ότι έχει να κάνει με την κοινωνία των πολιτών. Η επαγγελματική μου ενασχόληση στην ΜΚΟ «Solidarity Now» μου προσφέρει την δυνατότητα να είμαι καθημερινά με ανθρώπους, να ακούω τις ανάγκες τους και να συνδιαμορφώνουμε μαζί προγράμματα που μπορεί να βοηθήσουν ουσιαστικά στην επίλυση κάποιον προβλημάτων, η να ανοίξουν γέφυρες επικοινωνίας και να λειτουργήσουν ενδυναμωτικά." ["post_title"]=> string(141) "Ο Γιώργος Τσιτιρίδης μιλάει στη ThessNews για τους «Τσιγγάνους της Θεσσαλονίκης»" ["post_excerpt"]=> string(0) "" ["post_status"]=> string(7) "publish" ["comment_status"]=> string(6) "closed" ["ping_status"]=> string(6) "closed" ["post_password"]=> string(0) "" ["post_name"]=> string(79) "o-giorgos-tsitiridis-milaei-sti-thessnews-gia-tous-tsinganous-tis-thessalonikis" ["to_ping"]=> string(0) "" ["pinged"]=> string(0) "" ["post_modified"]=> string(19) "2022-12-14 10:27:41" ["post_modified_gmt"]=> string(19) "2022-12-14 08:27:41" ["post_content_filtered"]=> string(0) "" ["post_parent"]=> int(0) ["guid"]=> string(60) "https://new-rthess.gr.178-21-171-195.rthessgroup.gr/?p=45818" ["menu_order"]=> int(0) ["post_type"]=> string(4) "post" ["post_mime_type"]=> string(0) "" ["comment_count"]=> string(1) "0" ["filter"]=> string(3) "raw" } [8]=> object(WP_Post)#3020 (24) { ["ID"]=> int(45516) ["post_author"]=> string(2) "40" ["post_date"]=> string(19) "2021-10-31 22:24:08" ["post_date_gmt"]=> string(19) "2021-10-31 20:24:08" ["post_content"]=> string(3819) "Γεννήθηκε στο Ρίμινι το 1933 και σήμερα συμπληρώνονται ακριβώς 28 χρόνια από τον θάνατό του.
Ήταν γιος πλανόδιου πωλητή και στα δώδεκά του το έσκασε από το σπίτι ακολουθώντας ένα τσίρκο. Αυτό, μαζί με άλλα, εξηγεί την αγάπη του για τους κλόουν. Σε όλα τα έργα του εμφανίζονται κλόουν, ένα σύμβολο της μελαγχολίας που προκαλείται από την προκάτ χαρά. Στα δεκαεπτά του, μετακόμισε στη Ρώμη και ξεκίνησε να δημοσιεύει άρθρα και σκίτσα σε έντυπα της εποχής, γνωρίζοντας ανθρώπους με τους οποίους θα διατηρούσε μακροχρόνιες φιλίες στο μέλλον του. Μία από αυτές ήταν και η γνωριμία του με το τον συγγραφέα και σεναριογράφο Μπερναντίνο Ζαπόνι, ο οποίος αργότερα θα γινόταν βασικός σεναριογράφος των ταινιών του. Ιταλικός ΝεορεαλισμόςΒασικός εκπρόσωπος του ιταλικού νεορεαλισμού, ο Φελίνι κατέγραψε μια φτωχική Ιταλία που κλείνει τις πληγές που της άφησε όλους Φασισμός και τρέχει σχεδόν αφηνιασμένη προς την εκρηκτική ανάπτυξη της δεκαετίας του ‘60.Οι ταινίες του είναι κωμικοδραματικές. Διαπραγματεύεται «βαριά» θέματα μ’ έναν σατυρικό – σχεδόν γκροτέσκο- τρόπο. Τους ήρωές του τους απασχολούν η ανθρώπινη ύπαρξη, η μοναξιά εντός του πλήθους, οι αδιέξοδες σχέσεις, η πνιγμένη δημιουργικότητα. Οι ήρωές του θριαμβεύουν, εκπίπτουν, αυτοσαρκάζονται.Ακόμα, στον Φελίνι χρωστάμε τον όρο «παπαράτσι» χάρη στον Paparazzo, τον σκανδαλοθήρα που γίνεται ο στενός κορσές του Μαρτσέλο Μαστρογιάνι στο «La dolce vita». Οι βραβεύσειςΟ Φελίνι βραβεύτηκε πολλάκις· τέσσερις φορές με όσκαρ καλύτερης ξένης ταινίας (για το «La Strada» , το «Le Notti Di Cabiria», το θρυλικό «8 ½», και το «Amarcord»).Το 1993, λίγους μήνες πριν πεθάνει, η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου τον βραβεύει μ' ένα τιμητικό όσκαρ για το σύνολο του έργου του. Δείτε ένα μικρό απόσπασμα από την τελευταία βράβευσή του https://www.youtube.com/watch?v=1Xs5kbd6gtE" ["post_title"]=> string(99) "Φεντερίκο Φελίνι: ο μαέστρο του ιταλικού νεορεαλισμού" ["post_excerpt"]=> string(0) "" ["post_status"]=> string(7) "publish" ["comment_status"]=> string(6) "closed" ["ping_status"]=> string(6) "closed" ["post_password"]=> string(0) "" ["post_name"]=> string(52) "fenteriko-felini-o-maestro-tou-italikou-neorealismou" ["to_ping"]=> string(0) "" ["pinged"]=> string(0) "" ["post_modified"]=> string(19) "2021-11-06 22:31:44" ["post_modified_gmt"]=> string(19) "2021-11-06 20:31:44" ["post_content_filtered"]=> string(0) "" ["post_parent"]=> int(0) ["guid"]=> string(60) "https://new-rthess.gr.178-21-171-195.rthessgroup.gr/?p=45516" ["menu_order"]=> int(0) ["post_type"]=> string(4) "post" ["post_mime_type"]=> string(0) "" ["comment_count"]=> string(1) "0" ["filter"]=> string(3) "raw" } [9]=> object(WP_Post)#3019 (24) { ["ID"]=> int(43579) ["post_author"]=> string(2) "40" ["post_date"]=> string(19) "2021-10-26 16:50:23" ["post_date_gmt"]=> string(19) "2021-10-26 13:50:23" ["post_content"]=> string(8603) "Είναι από αυτούς τους μεγάλους του γραπτού λόγου που δε θα χρειαζόταν να μάθουμε τίποτα περαιτέρω για τη ζωή του, καθώς το έργο του τα λέει όλα.Υπήρξε συγγραφέας, ποιητής, δημοσιογράφος, λεξικογράφος, μεταφραστής, πολιτικός, περιηγητής. Ο ίδιος αρκούνταν να λέει: «Θαρρώ δεν είμαι παρά τούτο, μια απροσκύνητη ψυχή».Ταξίδεψε πολύ, κερδίζοντας επάξια τον τίτλο του cosmopolitism universalis. Τα «ταξιδιωτικά» του είναι πραγματικά κειμήλια: Ρωσία, Κίνα, Ιαπωνία, Αγγλία, Ισπανία, Ιταλία, όρος Σινά, Άγιο όρος, Κρήτη. Πάντα είχε την Κρήτη στην καρδιά του.Στην «Ασκητική» μυεί τον αναγνώστη στη φιλοσοφία και τη κοσμοθεωρία του.Η στερνή, η πιο ιερή μορφή της θεωρίας είναι η πράξη. Όχι να βλέπεις πώς πηδάει η σπίθα από τη μια γενεά στην άλλη, παρά να πηδάς, να καίγεσαι μαζί της. Η πράξη είναι η πλατύτερη θύρα της λύτρωσης. Αυτή μονάχα μπορεί να δώσει απόκριση στα ρωτήματα της καρδιάς. Μες στις πολύγυρες περιπλοκές του νου, αυτή βρίσκει το συντομώτερο δρόμο. Όχι βρίσκει. Δημιουργάει δρόμο, κόβοντας δεξά ζερβά την αντίσταση της λογικής και της ύλης.(Ασκητική, 1945)
Στο «βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά» συνομιλεί με το alter ego του. Η κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου από τον Μιχάλη Κακογιάννη και με τον Άντονι Κουίν ως Αλέξη Ζορμπά να χορεύει τη μουσική του Θεοδωράκη είναι εμβληματική.Αν υπάρχει Κόλαση, θα πάω στην Κόλαση, κι αυτό θα 'ναι η αιτία. Όχι γιατί έκλεψα, σκότωσα, μοίχεψα, όχι, όχι! Αυτά δεν είναι τίποτα, ο Θεός τα σχωρνάει. Μα θα πάω στην Κόλαση, γιατί τη νύχτα εκείνη μια γυναίκα με περίμενε στο στρώμα της κι εγώ δεν πήγα.(Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά, 1946)
Το «Αναφορά στον Γκρέκο» είναι μια μυθιστορηματική αυτοβιογραφία ή μια ..αυτοβιογραφική μυθιστορία:Που να βρω μια ψυχή σαρανταπληγιασμένη κι απροσκύνητη, σαν την ψυχή μου, να της ξομολογηθώ;(Αναφορά στον Γκρέκο, 1961)
στην «Οδύσσειά» του με πάνω από 30.000 δεκαεπτασύλλαβους στίχους βάζει τον Οδυσσέα να εγκαταλείπει την Ιθάκη και να περιπλανιέται κι άλλο κι άλλο.. γιατί η περιπλάνηση του έγινε συνήθεια και η βολή αβάσταχτη.Στους «Αδερφοφάδες» παρουσιάζει την πίκρα της διχόνοιας και τις καταστρεπτικές συνέπειές του εμφύλιου αδεφοσπαραγμού. Η ιστορία τοποθετείται στον Κάστελο, ένα απομονωμένο χωριό της Μακεδονίας, στα χρόνια του Εμφυλίου. Ο ιερέας του χωριού ο παπα-Γιάνναρος, στέκεται ανάμεσα στις δύο παρατάξεις και προσπαθεί να τις συμφιλιώσει.Δεν υπάρχουν ιδέες - υπάρχουν μονάχα άνθρωποι που κουβαλούν τις ιδέες - κι αυτές παίρνουν το μπόι του ανθρώπου που τους κουβαλάει.(Αδερφοφάδες, 1963)
Στον «Καπετάν Μιχάλη», ο Καζαντζάκης μας μεταφέρει στην τουρκοκρατούμενη Κρήτη και την επανάσταση του 1889. Μελοποιήθηκε από τον Χατζιδάκι με αυτούσια αποσπάσματα από το βιβλίο να βρίσκονται στο τραγούδι «νησί». Πρωτοερμηνευμένο από Φλέρυ Νταντωνάκη. https://www.youtube.com/watch?v=0eyX4K3V1BI Στον «Χριστό ξανασταυρώνεται» ο Καζαντζάκης ουσιαστικά περιγράφει τη ζωή του Χριστού όπως τη γνωρίζουμε από το Ευαγγέλιο, με φόντο ένα χωριό της Μικράς Ασίας. Εκεί, ζει και βασιλεύει η απληστία των δημογερόντων, που τα έχουν κάνει «πλακάκια» με τον Αγά και την τουρκική εξουσία. Μιλά για την αδικία, τη φτώχεια, τον κατατρεγμό και τη δουλοπρέπεια που προσπάθησε να πολεμήσει κι ο ίδιος ο Χριστός, ο οποίος είναι στο πρόσωπο του Μανωλιού. Η τηλεοπτική μεταφορά του έργου το 1975 από την ΕΙΡΤ-ΕΡΤ είχε εξαιρετικά μεγάλη τηλεθέαση.https://www.youtube.com/watch?v=gQ45wvxsz_s Στον «Τελευταίο πειρασμό» προκαλεί και προκαλείται. Παρουσιάζει τον Χριστό με ανθρώπινες αδυναμίες και πάθη· να ερωτεύεται, να οργίζεται, να μηχανορραφεί. Ο Scorcese ερωτεύτηκε το έργο με το που το διάβασε και το έκανε ταινία το 1988.Για τα τρία προαναφερόμενα έργα, κατηγορήθηκε από την Εκκλησία ως ιερόσυλος. Στην πραγματικότητα, μάλλον τα φιλοκομμουνιστικά του φρονήματα και ο ενθουσιασμός που αποτύπωσε τις εντυπώσεις του για την ΕΣΣΔ όταν την επισκέφτηκε, ήταν αυτά που προκάλεσαν όλη αυτή την έχθρα των εκκλησιαστικών κύκλων στο πρόσωπό του. Στην απαντητική του επιστολή έγραφε τα εξής: «Μου δώσατε μια κατάρα, Άγιοι Πατέρες, σας δίνω μια ευχή: Σας εύχομαι να ʼναι η συνείδησή σας τόσο καθαρή όσο η δική μου και να ʼστε τόσο ηθικοί και θρήσκοι όσο είμαι εγώ».Πέθανε σαν σήμερα, 26 Οκτωβρίου του 1957, νικημένος από τη λευχαιμία σ’ ένα νοσοκομείο της Γερμανίας μα η ιστορία και οι παιδεμοί του δεν τελειώνουν εδώ. Η ιερά Σύνοδος ζήτησε από την ελληνική κυβέρνηση ν’ απαγορευτεί η είσοδος και η ταφή της σορού του στη χώρα. Μετά από μίνι πολιτική κρίση με αρχιμανδρίτες, μητροπολιτάδες, παπάδες, πολιτικούς, θρησκευτικά σωματεία, ακόμα και τον ίδιο τον πάπα, να εμπλέκονται, το σώμα του αναπαύτηκε στην κρητική γη την οποία λάτρεψε." ["post_title"]=> string(119) "Αναφορά στον Νίκο Καζαντζάκη: Ο αιώνιος αναζητητής και στοχαστής" ["post_excerpt"]=> string(0) "" ["post_status"]=> string(7) "publish" ["comment_status"]=> string(6) "closed" ["ping_status"]=> string(6) "closed" ["post_password"]=> string(0) "" ["post_name"]=> string(74) "anafora-ston-niko-kazantzaki-o-aionios-anazititis-kai-stochastis-fotovideo" ["to_ping"]=> string(0) "" ["pinged"]=> string(0) "" ["post_modified"]=> string(19) "2021-10-27 05:31:39" ["post_modified_gmt"]=> string(19) "2021-10-27 02:31:39" ["post_content_filtered"]=> string(0) "" ["post_parent"]=> int(0) ["guid"]=> string(60) "https://new-rthess.gr.178-21-171-195.rthessgroup.gr/?p=43579" ["menu_order"]=> int(0) ["post_type"]=> string(4) "post" ["post_mime_type"]=> string(0) "" ["comment_count"]=> string(1) "0" ["filter"]=> string(3) "raw" } [10]=> object(WP_Post)#3018 (24) { ["ID"]=> int(42251) ["post_author"]=> string(2) "40" ["post_date"]=> string(19) "2021-10-26 08:00:35" ["post_date_gmt"]=> string(19) "2021-10-26 05:00:35" ["post_content"]=> string(4805) "To «Strange Fruit» αρχικά ήταν ένα ελεγείο, ένα θρηνητικό ποίημα που συνέθεσε ο Abel Meeropol, ένας Εβραίος δάσκαλος από τη Νέα Υόρκη, το 1937. Ο Meeropol το έγραψε αποτροπιασμένος από μια φωτογραφία που έδειχνε δυο λιπόσαρκους Αφροαμερικάνους να κρέμονται κατακρεουργημένοι από ένα δέντρο, αποτέλεσμα λιντσαρίσματος. Το λιντσάρισμαΟ Νόμος του Λιντς ή αλλιώς «λιντσάρισμα» ήταν μια φρικτή μέθοδος απονομής δικαιοσύνης που ήταν δημοφιλέστατη στα χρόνια της Αμερικανικής επανάστασης. Ελλείψει τακτικών δικαστηρίων, η αυτοδικία ήταν διαδεδομένη στις χώρες του Αμερικανικού Νότου. Ο όχλος λιντσάριζε τόσο τους κοινούς εγκληματίες, όσο και τους υποστηρικτές των Άγγλων. Ήταν δε προσφιλής μέθοδος τιμωρίας των γαιοκτημόνων για τους απείθαρχους σκλάβους τους. https://www.youtube.com/watch?v=Web007rzSOI Οι στίχοιΤα νότια δέντρα δίνουν παράξενους καρπούςΑίμα στα φύλλα και αίμα στη ρίζαΜαύρα κορμιά που αιωρούνται στο νότιο αεράκιΠαράξενα φρούτα που κρέμονται από τις λεύκες Η απήχησηΤο ποίημα «Strangefruit» αρχικά ο Meeropol το δημοσίευσε με ψευδώνυμο σε δυο περιοδικά μικρής κυκλοφορίας, δίχως να προκαλέσει ιδιαίτερη αίσθηση. Χρειάστηκε να μελοποιηθεί δυο χρόνια αργότερ από τον ίδιο τον Meeropol και να το «ντύσει» η μαγική φωνή της Billie Holiday για να γίνει πασίγνωστο. Τραγούδι ύμνος Το «strange fruit» έγινε το μοιρολόι στα χείλη των καταπιεσμένων σκλάβων του Νότου και όλων εκείνων που ύψωναν φωνή στην απάνθρωπη μεταχείριση των μαύρων. Έγινε ο ύμνος του αντι-λιντσαριστικού κινήματος της δεκαετίας του 1920 και κατόπιν του κινήματος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της δεκαετίας του 1950. «Κόκκινο πανί» για την κυβέρνηση των ΗΠΑΗ ίδια η Χόλιντεϊ είχε πολλές φορές μπλεξίματα με τις Αρχές όταν επέλεγε να το τραγουδήσει στα νυχτερινά κέντρα όπου εμφανιζόταν.Η δισκογραφική εταιρεία της, η Comumbia αρνιόταν επίμονα να το ηχογραφήσει και έτσι η Χόλιντεϊ απευθύνθηκε στην Commodore Records που τελικά το ηχογράφησε. Ο δίσκος έγινε η μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία της Χόλιντεϊ κατέχοντας την 16η θέση στα charts τον Ιούλιο του 1939. Άλλες ερμηνείεςΣτα χρόνια που ακολούθησαν ερμηνεύτηκε από πάμπολλους τραγουδιστές με ξεχωριστή την ερμηνεία της Nina Simone. https://www.youtube.com/watch?v=BnuEMdUUrZQ Μια άλλη ενδιαφέρουσα εκδοχή από τον Jeff Buckley: https://www.youtube.com/watch?v=Rhn8koaW-vQ" ["post_title"]=> string(141) "«Strange fruit»: Το τραγούδι που εμπνεύστηκε από το λιντσάρισμα δυο Αφροαμερικανών" ["post_excerpt"]=> string(0) "" ["post_status"]=> string(7) "publish" ["comment_status"]=> string(6) "closed" ["ping_status"]=> string(6) "closed" ["post_password"]=> string(0) "" ["post_name"]=> string(78) "strange-fruit-to-tragoudi-pou-ebnefstike-apo-to-lintsarisma-dyo-afroamerikanon" ["to_ping"]=> string(0) "" ["pinged"]=> string(0) "" ["post_modified"]=> string(19) "2022-07-18 21:25:16" ["post_modified_gmt"]=> string(19) "2022-07-18 18:25:16" ["post_content_filtered"]=> string(0) "" ["post_parent"]=> int(0) ["guid"]=> string(60) "https://new-rthess.gr.178-21-171-195.rthessgroup.gr/?p=42251" ["menu_order"]=> int(0) ["post_type"]=> string(4) "post" ["post_mime_type"]=> string(0) "" ["comment_count"]=> string(1) "0" ["filter"]=> string(3) "raw" } [11]=> object(WP_Post)#3017 (24) { ["ID"]=> int(43046) ["post_author"]=> string(2) "40" ["post_date"]=> string(19) "2021-10-25 11:47:24" ["post_date_gmt"]=> string(19) "2021-10-25 08:47:24" ["post_content"]=> string(5590) "Η ζωή του Αμπέμπε Μπικίλα ήταν μια περιπετειώδης διαδρομή που τερματίστηκε στα 41 του χρόνια, μια μέρα σαν τη σημερινή. Έβγαλε από το περιθώριο μια ολόκληρη ήπειρο και έκανε τους «ξυπόλητους» αυτού του κόσμου να ονειρεύονται.Γεννήθηκε σ’ ένα χωριό της Αιθιοπίας το 1932, κατά σύμπτωση τη μέρα που διεξαγόταν το αγώνισμα του μαραθωνίου στους ολυμπιακούς αγώνες του Λος Άντζελες. Μεγάλωσε σε μια φτωχική επαρχία της Αιθιοπίας και με το ξέσπασμα του Β´ Ιταλο-Αιθιοπικού Πολέμου, με την οικογένειά του αναγκάστηκε να μετακομίσει αρκετές φορές προς αναζήτηση ασφαλέστερου μέρους διαμονής. Στα 28 του, και ενώ είχε καταλήξει στην Αντίς Αμπέμπα, κατατάχτηκε στην αυτοκρατορική φρουρά.Ο Φινλανδός προπονητής που απασχολούσε η κυβέρνηση της Αιθιοπίας για να εκπαιδεύσει την Αυτοκρατορική Φρουρά, γρήγορα τον ξεχώρισε και άρχισε να τον εκπαιδεύει ως δρομέα αντοχής. Τον Ιούλιο του 1960, ο Μπικίλα κέρδισε τον πρώτο του μαραθώνιο στην Αντίς Αμπέμπα. Ένα μήνα αργότερα κέρδισε ξανά με χρόνο 2:21:23. Ήταν ήδη ταχύτερος από τον Τσέχο Emil Zátopek που κατείχε το ολυμπιακό ρεκόρ.Ακολούθησαν οι Ολυμπιακοί αγώνες της Ρώμης το 1960. Η συμμετοχή του ήταν της τελευταίας στιγμής κυριολεκτικά. αφού ο Μπικίλα επιλέχτηκε μετά την ακύρωση της συμμετοχής αθλητή που είχε προκριθεί Η χορηγός εταιρεία δεν το είχε προβλέψει αυτό, και τα παπούτσια που του δόθηκαν ήταν στενά. Αυτό δεν στάθηκε εμπόδιο για τον Αιθίοπα αθλητή που αποφάσισε να τρέξει ξυπόλυτος. Τερμάτισε πρώτος με χρόνο 2:15:16. Ολόκληρος ο κόσμος υποκλίθηκε στον Αιθίοπα αθλητή και για την Αφρική ξεκινούσε μια νέα εποχή με συστηματική αποστολή αθλητών στην ύψιστη αθλητική διοργάνωση. Η νίκη του Μπικίλα ήταν περιφανής και για την σημειολογία που έκρυβε. Η Αιθιοπία πανηγύριζε την νίκη έναντι της ιταλικής αποικιοκρατίας. Η διαδρομή μάλιστα περνούσε από τον οβελίσκο του Αξούμ, ένα μνημείο που η φασιστική Ιταλία είχε κλέψει από την Αιθιοπία κατά τη διάρκεια της ιταλικής κατοχής.Η νίκη του επαναλήφθηκε στους ολυμπιακούς του Τόκυο. Ο Μπικίλα τερμάτισε πρώτος και πάλι (...με παπούτσια αυτή τη φορά) και χρόνο 2:12:12. Η Αιθιοπία τον υποδέχτηκε με τιμές ήρωα και αυτή τη φορά. Ο αυτοκράτορας, Χαϊλέ Σελασιέ ο Α’ του χάρισε ένα λευκό volkswagen. Το τροχαίο ατύχημα που είχε με το ίδιο αυτό Volkswagen, το 1962 θα ήταν και η αιτία που θα τον άφηνε παράλυτο για την υπόλοιπη ζωή του. Ο θρυλικός δρομέας δεν το έβαλε κάτω. Ξεκίνησε την τοξοβολία και το πινγκ πονγκ συμμετέχοντας σε αγώνες για άτομα με αναπηρία Στις 25 Οκτωβρίου του 1973 πέθανε από εγκεφαλική αιμορραγία, μια επιπλοκή που σχετίζεται με το ατύχημά του τέσσερα χρόνια νωρίτερα. Πολλά ντοκιμαντέρ, βιογραφίες και φιλμς έχουν σαν θέμα τη ζωή του μεγάλου αθλητή. Στην Αντίς Αμπέμπα στάδιο φέρει τ' όνομά του, στη Ρώμη στην Via di San Gregorio υπάρχει τιμητική πλακέτα, σειρά αθλητικών παπουτσιών έχουν κυκλοφορήσει με την επωνυμία του." ["post_title"]=> string(81) "Αμπέμπε Μπικίλα: Ο ξυπόλητος μαραθωνοδρόμος" ["post_excerpt"]=> string(0) "" ["post_status"]=> string(7) "publish" ["comment_status"]=> string(6) "closed" ["ping_status"]=> string(6) "closed" ["post_password"]=> string(0) "" ["post_name"]=> string(40) "abebe-bikila-o-xypolitos-marathonodromos" ["to_ping"]=> string(0) "" ["pinged"]=> string(0) "" ["post_modified"]=> string(19) "2021-10-25 11:58:27" ["post_modified_gmt"]=> string(19) "2021-10-25 08:58:27" ["post_content_filtered"]=> string(0) "" ["post_parent"]=> int(0) ["guid"]=> string(60) "https://new-rthess.gr.178-21-171-195.rthessgroup.gr/?p=43046" ["menu_order"]=> int(0) ["post_type"]=> string(4) "post" ["post_mime_type"]=> string(0) "" ["comment_count"]=> string(1) "0" ["filter"]=> string(3) "raw" } [12]=> object(WP_Post)#3016 (24) { ["ID"]=> int(42661) ["post_author"]=> string(2) "40" ["post_date"]=> string(19) "2021-10-23 20:10:02" ["post_date_gmt"]=> string(19) "2021-10-23 17:10:02" ["post_content"]=> string(3450) "Η όμορφη χώρα των Μαγυάρων στις 23 Οκτωβρίου είναι μια χύτρα που εκσφενδονίζει το καπάκι της. Στις 23 Οκτωβρίου 1956 η φοιτητική διαδήλωση αλληλεγγύης στην Πολωνία εξελίσσεται σε παλλαϊκή εξέγερση.Η οικονομία της χώρας ήταν φριχτή. η Ουγγαρία, ένα παραδοσιακά αγροτικό κράτος, δυσκολευόταν να εκβιομηχανιστεί, η εργασία αμειβόταν πενιχρά, και το παραγόμενο προϊόν κατέληγε στην ΕΣΣΔ. Η Κρατική Ασφάλεια (ÁVH) συνέχιζε την πολιτική «εκκαθάρισης» εντός του κομμουνιστικού κόμματος - τουλάχιστον 7.000 άτομα δολοφονήθηκαν με τις κατηγορίες του «τιτοϊστή» και «τροτσκιστή».Στην επανάσταση του 1956, συνέβαλε καθοριστικά ο ξεσηκωμός των εργατών στην Ανατολική Γερμανία τον Ιούνιο του 1953 και η απεργιακή αναταραχή και διαδηλώσεις στην Πολωνία τον Ιούνιο του 1956.Η λίστα αιτημάτων του επαναστατημένου λαού επικεντρωνόταν σε 16 σημεία που μεταξύ άλλων περιλάμβαναν την αποχώρηση του σοβιετικού στρατού απ’ τα ουγγρικά εδάφη, τον διορισμό του Ίμρε Νάγκι στο αξίωμα του πρωθυπουργού, τη θέσπιση πολυκομματικού συστήματος, τη διεξαγωγή ελεύθερων εκλογών, την επιστροφή Ούγγρων αιχμαλώτων πολέμου από τη Σοβιετική Ένωση, την ισότιμη αντιμετώπιση των ιδιωτικών αγροκτημάτων, κ.α.Στους δρόμους των πόλεων γκρεμίζονται όλα τα κομμουνιστικά σύμβολα κι αγάλματα ενώ καίγονται σε σωρούς βιβλία του Λένιν, του Στάλιν και άλλων σοβιετικών συγγραφέων. Ένοπλοι εφορμούν σε σπίτια κομμουνιστών, σε λεωφορεία αλλά και στα κεντρικά κομματικά γραφεία της Βουδαπέστης δολοφονώντας πάνω από 200 άτομα, αρκετά απ’ τα οποία απαγχονίζονται σε δημόσια θέα.Η επανάσταση βάσταξε μέχρι τις 4 Νοεμβρίου του ίδιου έτους. Οι Σοβιετικοί εισέβαλαν στη Βουδαπέστη με 2000 τανκς και την κατέπνιξαν στο αίμα. Για τους Ούγγρους η 23η Οκτωβρίου είναι σημαδιακή ημερομηνία. 30 χρόνια αργότερα την ίδια ημερομηνία ανατρέπεται οριστικά το (κατ’ ευφημισμό) κομμουνιστικό καθεστώς στην Ουγγαρία ως απόρροια της διάλυσης της ΕΣΣΔ." ["post_title"]=> string(107) "23 Οκτωβρίου 1956: Οι Ούγγροι επαναστατούν απέναντι στην ΕΣΣΔ" ["post_excerpt"]=> string(0) "" ["post_status"]=> string(7) "publish" ["comment_status"]=> string(6) "closed" ["ping_status"]=> string(6) "closed" ["post_password"]=> string(0) "" ["post_name"]=> string(60) "23-oktovriou-1956-oi-oungroi-epanastatoun-apenanti-stin-essd" ["to_ping"]=> string(0) "" ["pinged"]=> string(0) "" ["post_modified"]=> string(19) "2022-01-19 20:18:08" ["post_modified_gmt"]=> string(19) "2022-01-19 18:18:08" ["post_content_filtered"]=> string(0) "" ["post_parent"]=> int(0) ["guid"]=> string(60) "https://new-rthess.gr.178-21-171-195.rthessgroup.gr/?p=42661" ["menu_order"]=> int(0) ["post_type"]=> string(4) "post" ["post_mime_type"]=> string(0) "" ["comment_count"]=> string(1) "0" ["filter"]=> string(3) "raw" } [13]=> object(WP_Post)#3015 (24) { ["ID"]=> int(42103) ["post_author"]=> string(2) "40" ["post_date"]=> string(19) "2021-10-22 12:08:00" ["post_date_gmt"]=> string(19) "2021-10-22 09:08:00" ["post_content"]=> string(3015) "Η κορυφαία διάκριση για έναν λογοτέχνη θεωρείται από πολλούς ότι είναι η βράβευση από τη Σουηδική ακαδημία. Για πολλούς μα όχι για όλους.Ο Jean Paul Sartre, το 1964, έστειλε στον Σουηδικό Τύπο ένα κείμενο στο οποίο ζητούσε ν’ αποσυρθεί η υποψηφιότητά του για το βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας.Εξηγούσε την αντίθεση του με τις τιμητικές διακρίσεις, τα αξιώματα και τις επίσημες τελετές. Συνεπής στις ιδέες του, το 1945 είχε αρνηθεί ακόμα και την ύψιστη διάκριση να γίνει μέλος της Λεγεώνας της Τιμής για τη συμβολή του στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο και την αιχμαλωσία του από τα γερμανικά στρατεύματα.Στο κείμενο του έκανε γνωστό ότι η απόφασή του δεν ήταν μια «παρορμητική κίνηση». Με την αποδοχή οποιουδήποτε βραβείου πίστευε ότι θα συνέδεε το όνομά του με τον θεσμό που θα τον τιμούσε. Δεν θα ήταν πια ο Jean Paul Sartre για τον κόσμο αλλά «ο βραβευμένος με Νόμπελ Jean Paul Sartre»Παρά την άρνησή του, η Σουηδική ακαδημία τον τίμησε στις 22 Οκτωβρίου 1964 για το έργο του που ήταν «πλούσιο σε ιδέες, με πνεύμα ελευθερίας και αναζήτηση της αλήθειας».ο Sartre δεν το δέχτηκε. Είχε την πεποίθησή ότι η φιλοσοφία, ο πολιτισμός και η γνώση πρέπει να γίνονται μεταξύ των ανθρώπων χωρίς την παρεμβολή και την επιβολή θεσμικών οργάνων. «Ο συγγραφέας πρέπει να αρνηθεί να μετατρέψει τον εαυτό του σε όργανο, ακόμα κι αν αυτό συμβαίνει κάτω από τις πιο τιμητικές περιστάσεις, όπως στην προκειμένη περίπτωση» είπε στις δηλώσεις του στον Τύπο.Έκανε σαφές, επιπλέον, ότι «αυτή η στάση είναι εντελώς δική του και δεν περιέχει καμία κριτική σε όσους έχει ήδη απονεμηθεί το βραβείο», σχολιάζοντας έμμεσα ίσως τη βράβευση του ομοϊδεάτη του Albert Camus λίγα χρόνια πριν.#σαν σήμερα #λογοτεχνία" ["post_title"]=> string(62) "Αρνητής… Νόμπελ ονόματι Jean Paul Sartre" ["post_excerpt"]=> string(0) "" ["post_status"]=> string(7) "publish" ["comment_status"]=> string(6) "closed" ["ping_status"]=> string(6) "closed" ["post_password"]=> string(0) "" ["post_name"]=> string(38) "arnitis-nobel-onomati-jean-paul-sartre" ["to_ping"]=> string(0) "" ["pinged"]=> string(0) "" ["post_modified"]=> string(19) "2021-10-22 12:08:00" ["post_modified_gmt"]=> string(19) "2021-10-22 09:08:00" ["post_content_filtered"]=> string(0) "" ["post_parent"]=> int(0) ["guid"]=> string(60) "https://new-rthess.gr.178-21-171-195.rthessgroup.gr/?p=42103" ["menu_order"]=> int(0) ["post_type"]=> string(4) "post" ["post_mime_type"]=> string(0) "" ["comment_count"]=> string(1) "0" ["filter"]=> string(3) "raw" } [14]=> object(WP_Post)#3262 (24) { ["ID"]=> int(41353) ["post_author"]=> string(2) "40" ["post_date"]=> string(19) "2021-10-20 08:00:34" ["post_date_gmt"]=> string(19) "2021-10-20 05:00:34" ["post_content"]=> string(2817) "H μοίρα του συγκροτήματος Lynyrd Skynyrd θα άλλαζε δραματικά την 20η του Οκτώβρη το 1977.Ήδη γνωστοί παγκοσμίως με επιτυχίες όπως το «Sweet home Alabama» και «Free bird» ταξίδευαν για συναυλία όταν το αεροπλάνο στο οποίο επενέβαιναν, συντρίβεται στα σύνορα Μισισιππί και Λουιζιάνα. Ένας λανθασμένος πιλοτικός χειρισμός και η διαρροή καυσίμων οδηγεί στο δυστύχημα που κοστίζει τις ζωές πέντε ατόμων.Ανασύρονται νεκροί ο frontman και ιδρυτικό μέλος Ronnie Van Zant, ο κιθαρίστας και τραγουδιστής Steve Gaines, η τραγουδίστρια Cassie Gaines (η μεγαλύτερη αδερφή του Steve), ο βοηθός μάνατζερ Dean Kilpatrick, ο πιλότος Walter McCreary και ο συγκυβερνήτης William Gray. Είκοσι άλλοι επιβάτες καταφέρνουν να διασωθούν με υπεράνθρωπες προσπάθειες. Ο τόπος του δυστυχήματος έγινε από τότε μνημείο για τους νεκρούς επιβάτες και κάθε χρόνο τέτοια μέρα επιζήσαντες του δυστυχήματος, θαυμαστές του γκρουπ, και απλοί ταξιδιώτες, επισκέπτονται το μέρος.Το δυστύχημα συνέβη τρεις μέρες μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ τους «Street Survivors». Η δισκογραφική εταιρεία του συγκροτήματος MCA αντικατέστησε μετά το συμβάν το εξώφυλλο του άλμπουμ, καθώς έδειχνε το συγκρότημα περιτριγυρισμένο από φλόγες.Η αεροπορική τραγωδία σταμάτησε απότομα την πορεία του συγκροτήματος μέχρι που ο αδελφός του Van Zant, ο Johnny, αναδημιούργησε το συγκρότημα δέκα χρόνια αργότερα.https://www.youtube.com/watch?v=3mExcPmReUM #σαν σήμερα #μουσική" ["post_title"]=> string(153) "Lynyrd Skynyrd: Tο συγκρότημα του «Sweet home Alabama» θρηνεί τρία μέλη του σε αεροπορικό δυστύχημα" ["post_excerpt"]=> string(0) "" ["post_status"]=> string(7) "publish" ["comment_status"]=> string(6) "closed" ["ping_status"]=> string(6) "closed" ["post_password"]=> string(0) "" ["post_name"]=> string(103) "lynyrd-skynyrd-otan-to-sygkrotima-tou-sweet-home-alabama-thrinei-tria-meli-tou-se-aeroporiko-dystychima" ["to_ping"]=> string(0) "" ["pinged"]=> string(0) "" ["post_modified"]=> string(19) "2021-10-20 11:31:50" ["post_modified_gmt"]=> string(19) "2021-10-20 08:31:50" ["post_content_filtered"]=> string(0) "" ["post_parent"]=> int(0) ["guid"]=> string(60) "https://new-rthess.gr.178-21-171-195.rthessgroup.gr/?p=41353" ["menu_order"]=> int(0) ["post_type"]=> string(4) "post" ["post_mime_type"]=> string(0) "" ["comment_count"]=> string(1) "0" ["filter"]=> string(3) "raw" } } ["post_count"]=> int(15) ["current_post"]=> int(-1) ["before_loop"]=> bool(true) ["in_the_loop"]=> bool(false) ["post"]=> object(WP_Post)#3028 (24) { ["ID"]=> int(54006) ["post_author"]=> string(2) "40" ["post_date"]=> string(19) "2021-11-24 11:08:07" ["post_date_gmt"]=> string(19) "2021-11-24 09:08:07" ["post_content"]=> string(6661) "«Νερό! Νερόοοο…» φωνάζει η Κυριακή Φράγκου στο παιδικό βιβλίο που κυκλοφορεί από την «Ελληνοεκδοτική».Το βιβλίο μας μεταφέρει σ’ ένα χωριό της Τανζανίας όπου οι κάτοικοι ταξιδεύουν χιλιόμετρα ημερησίως για να αποκτήσουν πρόσβαση σε καθαρό πόσιμο νερό. Η Κυριακή Φράγκου, μέλος της ιεραποστολής που ταξίδεψε ως εκεί για να προσφέρει βοήθεια, καταγράφει την εμπειρία της και την προσφέρει στους μικρούς αναγνώστες.Συνέντευξη στην Τάνια Ρουβάνου
Τι δυσκολίες αντιμετωπίσατε σ’ αυτή την αποστολή σας;Η απόσταση και η διαφορά των πολιτιστικών και περιβαλλοντικών δεδομένων από περιοχή σε περιοχή σε συνδυασμό με την αδυναμία επικοινωνίας δυσκολεύουν πάντα τα πράγματα. Διανύουμε την εποχή όπου τα παιδιά από νηπιακή ηλικία χειρίζονται τάμπλετ και ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Υπάρχει θέση στη ζωή των σημερινών παιδιών για το παραδοσιακό βιβλίο και αν ναι, γιατί;Το βιβλίο είναι ένας παραδοσιακός τρόπος μάθησης και είναι εκείνο που κάνει τα μικρά παιδιά να εξασκήσουν την φαντασία τους. Ο συγγραφέας γίνεται συνοδοιπόρος στην παιδική απορία και βοηθάει να ταξιδεύει ο νους μέσα από σελίδες φωτεινές. Πώς θα μπορούσε να καλλιεργηθεί αποτελεσματικότερα η οικολογική συνείδηση στο ευρύ κοινό και στα παιδιά συγκεκριμένα;Η περιβαλλοντική παιδεία αρχίζει από μικρή ηλικία και ασκείται σε πρώτη φάση από την οικογένεια και στη συνέχεια από το σχολείο. Η περιβαλλοντική εκπαίδευση διαμορφώνει την οικολογική συνείδηση από ηλικία σε ηλικία με παιδαγωγικά προγράμματα και παραμύθια σαν αυτό εδώ. Εκκλησία και κλιματική αλλαγή. Σε ποιες άλλες περιβαλλοντικές δράσεις επιδίδεται η εκκλησία και ίσως δεν το γνωρίζουμε οι περισσότεροι;Το θεολογικό μήνυμα της Ορθοδοξίας είναι μήνυμα περιβαλλοντικό. Το Οικουμενικό πατριαρχείο παρουσιάζει πολλές πρωτοβουλίες για το περιβάλλον και την αειφορία. Δεν είναι τυχαίο πως ο Ιεράρχης ονομάζεται «Πράσινος» από τον υπερβάλλοντα ζήλο του για την βιωσιμότητα του πλανήτη. Η ευαισθητοποίηση και η προώθηση εθελοντικών δράσεων για κοινωνική αλληλεγγύη και περιβαλλοντικό γραμματισμό αποτελούν ιδιαίτερες ενέργειες της εκκλησίας. Η ανάγνωση των γραφών οδηγεί σε μηνύματα περιβαλλοντικά όπως το «υπέρ ευκρασιας αέρων». Υπάρχει η άποψη ότι ο εθελοντισμός συντηρεί την ανεπάρκεια του κράτους. Ως πρόεδρος του Σωματείου «Εθελοντικής Διακονίας Αστέγων» τι λέτε γι’ αυτό;Κάθε τοποθέτηση έχει την αλήθεια και το ψέμα της, όμως ο ενεργός πολίτης που αγωνία για τα κοινά και μαθαίνει να βλέπει και όχι να κοιτάζει είναι ταυτόχρονα και εθελοντής και συνεπής και άμεσος. Διορθώνουμε τον κόσμο ξεκινώντας απ' τον ευατο μας. Ο αρχηγός Ολινιέρε και οι χωρικοί, αναφέρεται στο βιβλίο ότι κάνουν τελετές αφιερωμένες στη «θέληση», στην «ελπίδα». Νιώσατε κάποια στιγμή ότι προσβάλλεται ή αμφισβητείται ο χαρακτήρας της ιεραποστολής;Το Ιεραποστολικό έργο σέβεται και εκτιμά τα ήθη και τα έθιμα. Έτσι κερδίζει την εμπιστοσύνη και έτσι ντύνει με χριστιανικό ένδυμα τα « αλλότρια» έθιμα, όπου το περιεχόμενο συνδέει με τη χριστιανική διδασκαλία και πράξη. «Ουκ ήλθον καταλύσαι αλλά πληρώσαι» αναφέρει ο ευαγγελιστής Ματθαίος. Σε τι ηλικίες απευθύνεται το βιβλίο; Ποια είναι τα συναισθήματα που ιδανικά θα θέλετε να γεννηθούν στους μικρούς αναγνώστες;Το ανάγνωσμα αφορά όλες τις ηλικίες. Εξάλλου, το νερό αφορά τους πάντες. Ο παραμυθητικός λόγος κάνει τα θέματα περισσότερο οικεία και όλοι έχουμε ανάγκη από έναν μύθο …Τελικά! " ["post_title"]=> string(143) "Η Κυριακή Φράγκου μιλάει στην Thessnews για το παιδικό βιβλίο της «Νερό! Νερόοοο…»" ["post_excerpt"]=> string(0) "" ["post_status"]=> string(7) "publish" ["comment_status"]=> string(6) "closed" ["ping_status"]=> string(6) "closed" ["post_password"]=> string(0) "" ["post_name"]=> string(70) "i-kyriaki-fragkou-milaei-stin-thessnews-gia-to-vivlio-tis-nero-neroooo" ["to_ping"]=> string(0) "" ["pinged"]=> string(0) "" ["post_modified"]=> string(19) "2021-11-25 22:45:49" ["post_modified_gmt"]=> string(19) "2021-11-25 20:45:49" ["post_content_filtered"]=> string(0) "" ["post_parent"]=> int(0) ["guid"]=> string(60) "https://new-rthess.gr.178-21-171-195.rthessgroup.gr/?p=54006" ["menu_order"]=> int(0) ["post_type"]=> string(4) "post" ["post_mime_type"]=> string(0) "" ["comment_count"]=> string(1) "0" ["filter"]=> string(3) "raw" } ["comment_count"]=> int(0) ["current_comment"]=> int(-1) ["found_posts"]=> int(123) ["max_num_pages"]=> int(7) ["max_num_comment_pages"]=> int(0) ["is_single"]=> bool(false) ["is_preview"]=> bool(false) ["is_page"]=> bool(false) ["is_archive"]=> bool(true) ["is_date"]=> bool(false) ["is_year"]=> bool(false) ["is_month"]=> bool(false) ["is_day"]=> bool(false) ["is_time"]=> bool(false) ["is_author"]=> bool(true) ["is_category"]=> bool(false) ["is_tag"]=> bool(false) ["is_tax"]=> bool(false) ["is_search"]=> bool(false) ["is_feed"]=> bool(false) ["is_comment_feed"]=> bool(false) ["is_trackback"]=> bool(false) ["is_home"]=> bool(false) ["is_privacy_policy"]=> bool(false) ["is_404"]=> bool(false) ["is_embed"]=> bool(false) ["is_paged"]=> bool(true) ["is_admin"]=> bool(false) ["is_attachment"]=> bool(false) ["is_singular"]=> bool(false) ["is_robots"]=> bool(false) ["is_favicon"]=> bool(false) ["is_posts_page"]=> bool(false) ["is_post_type_archive"]=> bool(false) ["query_vars_hash":"WP_Query":private]=> string(32) "fa4d00bdbf7105aff527e071c7cb9ec4" ["query_vars_changed":"WP_Query":private]=> bool(false) ["thumbnails_cached"]=> bool(false) ["allow_query_attachment_by_filename":protected]=> bool(false) ["stopwords":"WP_Query":private]=> NULL ["compat_fields":"WP_Query":private]=> array(2) { [0]=> string(15) "query_vars_hash" [1]=> string(18) "query_vars_changed" } ["compat_methods":"WP_Query":private]=> array(2) { [0]=> string(16) "init_query_flags" [1]=> string(15) "parse_tax_query" } }