Πίσω από τα φώτα στον λαμπερό κόσμο του ποδοσφαίρου, υπάρχει και ένας κόσμος που κανείς δε θα ήθελε να ζήσει!
Ακόμη και για τους μεγάλους αστέρες, τα πράγματα δεν είναι πάντα ρόδινα, αφού κι αυτοί καλούνται πολλές φορές να παλέψουν με τους δαίμονές τους.
Ο τελευταίος που αποκάλυψε τις δύσκολες στιγμές που πέρασε ήταν ο Πιερλουίτζι Μπουφόν.
O μεγάλος Ιταλός τερματοφύλακας, που έπαιξε επαγγελματικά 28 χρόνια, από τα 17 του ως τα 45, αποκάλυψε σε συνέντευξή του, για την παρουσίαση της αυτοβιογραφίας του, ότι πάλεψε με την κατάθλιψη.
«Ήταν το τέλος του 2003, μετά από δύο συνεχόμενα πρωταθλήματα, και βίωσα ένα κενό. Άρχισα να έχω κρίσεις άγχους, ακόμα και στο γήπεδο. Είχα μια κρίση άγχους στον αγωνιστικό χώρο, δεν μπορούσα να αναπνεύσω και νόμιζα ότι δεν μπορούσα να παίξω. Ήταν στο Γιουβέντους-Ρετζίνα και ο προπονητής τερματοφυλάκων, ο Ιβάνο Μπορντόν, ένας σπουδαίος άνθρωπος, μου είπε ότι δεν ήμουν υποχρεωμένος να παίξω. Κοίταξα τον δεύτερο τερματοφύλακα, τον Σιμέντι, έναν σπουδαίο φίλο, και σκέφτηκα ότι βρισκόμουν μπροστά σε μια καθοριστική στιγμή της ζωής μου. Σκέφτηκα ότι αν δεν επέστρεφα στον αγωνιστικό χώρο, θα είχα δημιουργήσει προηγούμενο με τον εαυτό μου και θα συνέβαινε ξανά και θα κατέληγα να μην παίζω πια. Έτσι επέστρεψα στον αγωνιστικό χώρο, έκανα μια καλή απόκρουση και ήταν καθοριστική γιατί κερδίσαμε με 1-0. Αλλά το πρόβλημα εξακολουθούσε να υπάρχει και ο γιατρός επιβεβαίωσε τη διάγνωση: κατάθλιψη.
Για τη θεραπεία του:
«Αρνήθηκα τα φάρμακα, φοβόμουν την εξάρτηση. Μου συνέστησαν να έχω νέα ενδιαφέροντα εκτός ποδοσφαίρου και ανακάλυψα τη ζωγραφική. Στο Τορίνο επισκέφθηκα μια έκθεση του Σαγκάλ και στάθηκα μαγεμένος μπροστά από έναν πίνακα για μία ώρα. Επέστρεψα την επόμενη μέρα μόνο για να τον ξαναδώ».
Την προηγούμενη μέρα, είχε μιλήσει για τα προβλήματα που πέρασε ο Τόμπι Αντερβάιρελντ, ο 35χρονος Βέλγος, που μεταξύ άλλων έπαιξε σε Αγιαξ, Ατλέτικο, Σαουθάμπτον και Τότεναμ και αποκάλυψε ότι πάθαινε κρίσεις πανικού.
«Γι’ αυτό άφησα την εθνική. Δεν μπορούσα να κοιμηθώ εκείνο το βράδυ και πήγα νωρίς στο προπονητική κέντρο την επομένη. Πριν φύγω, πήρα ένα χάπι καφεΐνης γιατί δεν μου αρέσει ο καφές.
Όταν ήμουν στο αυτοκίνητο, η καρδιά μου ξεκίνησε ξαφνικά να χτυπά χίλιες φορές την ώρα. Σκέφτηκα ότι παθαίνω καρδιακή προσβολή, τελείωσα, δεν θα ξαναδώ τα παιδιά μου. Σταμάτησα στην άκρη του δρόμου, μπήκα σε ένα μαγαζί με έπιπλα και ζήτησα να καλέσουν ασθενοφόρο.
Εντέλει, όλο το στρες επηρέαζε την καρδιά μου. Μου έδινε κρίσεις πανικού, κάτι που έκανε την καρδιά μου να χτυπά γρηγορότερα. Τρελαίνεσαι. Και σε κάποια φάση, σκέφτεται πως θα πάθεις καρδιακό και θα πεθάνεις.
Έκανα πολλές εξετάσεις μα όλα ήταν εντάξει. Μετά άρχισα να μιλάω με ανθρώπους και μου είπαν ότι έφταιγε το στρες. Ακόμα υποφέρω από αυτό ώρες ώρες, αλλά το αντέχω γιατί ξέρω πως δεν είναι τίποτα», είπε…
Comments are closed.