Στην καρδιά του Ευόσμου, στέκεται ένα γήπεδο 74 ετών. Είναι το γήπεδο του «Αγροτικού Αστέρα», ο οποίος σε 8 χρόνια θα γιορτάσει έναν αιώνα ζωής. Ένα γήπεδο που χτίστηκε το 1950.
Σήμερα αυτό το γήπεδο βρίσκεται στην καρδιά μιας περιοχής που ασφυκτιά.
Γύρω γύρω βρίσκονται πολυκατοικίες, σε απόσταση αναπνοής. Στη μία πλευρά, μάλιστα, από τα μπαλκόνια της οικοδομής, οι ένοικοι έχουν την εντύπωση ότι βρίσκονται μέσα στην κερκίδα του γηπέδου.
Πίσω από τους δύο από τους τέσσερις μαντρότοιχους, βρίσκονται οικοδομές. Πίσω από τον τρίτο μαντρότοιχο, σε απόσταση αναπνοής, σε ένα στενό σχεδόν ενάμιση μέτρου, βρίσκονται το 1ο και το 14ο Δημοτικό Σχολείο του Ευόσμου.
Τα παιδιά κάνουν διάλειμμα με θέα έναν μαντρότοιχο με γκράφιτι, που σίγουρα δεν τους ενδιαφέρουν. Τα πετύχαμε την ώρα την ώρα της γυμναστικής και των παραδοσιακών χορών…
Έξω από τον άλλο μαντρότοιχο, περνά η 28ης Οκτωβρίου, που οδηγεί στο κέντρο του Ευόσμου.
Τα τελευταία χρόνια, το γήπεδο «Δημήτρης Κοντικάκης», όπως είναι η ονομασία του, έχει σχεδόν αφεθεί στην τύχη του.
Η ομάδα αγωνίζεται πια στις τοπικές κατηγορίες, έσοδα δεν υπάρχουν.
Οι όποιες φιλότιμες προσπάθειες δεν αρκούν για να καλύψουν τα σημάδια του χρόνου, που είναι ορατά δια γυμνού οφθαλμού.
Φτάνοντας στο γήπεδο, και βλέποντας και κάποια χαμόσπιτα που βρίσκονται λίγο παραδίπλα, έχεις την αίσθηση ότι ταξιδεύεις στο χρόνο.
Παρότι στα 200-300 μέτρα, στην οδό Πατρών, θα δεις κάποια οικόπεδα, με το ένα μάλιστα να έχει μετατραπεί σε λαχανόκηπο…
… συνειδητοποιείς ότι βρίσκεσαι σε μια περιοχή με ελάχιστους ανοιχτούς χώρους.
Πριν από σχεδόν δύο δεκαετίες, υπήρξε ένα φιλόδοξο σχέδιο να φύγει ο «Αγροτικός Αστέρας» και το γήπεδό του από την καρδιά μιας πυκνοκατοιημένης περιοχής.
Στο πρόγραμμα «Ελλάδα 2004» είχε ενταχθεί και το Δημοτικό Αθλητικό Πάρκο Ευόσμου, πάνω από την Περιφερειακή.
Εκεί ξεκίνησε να κατασκευάζεται ένα στάδιο με κερκίδες 5.000 θέσεων, με κουλουάρ, για να φιλοξενήσει εκτός από ποδοσφαιρικούς αγώνες, και αγώνες στίβου, καθώς και κολυμβητήριο με δύο πισίνες Ολυμπιακών προδιαγραφών.
Οι εργασίες σταμάτησαν, κάπου στο 2007 το έργο εγκαταλείφθηκε, ελλείψει χρηματοδότησης. Έμεινε στα μπετά, ένα κουφάρι το οποίο ρημάζει…
Ο Δήμος Ευόσμου-Κορδελιού προσπαθεί σήμερα να βρει κονδύλια για να επικαιροποιήσει τις μελέτες, μήπως μπορέσει το έργο να ενταχθεί σε κάποιο πρόγραμμα χρηματοδότησης και προχωρήσει δίνοντας οξυγόνο σε μια περιοχή που ασφυκτιά.
Τα πράγματα δεν είναι εύκολα…
Comments are closed.