Άραγε τι είναι αυτό που «βιώνει» η οικονομία της χώρας;
Το πρώτο φως της αυγής ή το πιο βαθύ σκοτάδι πριν την αυγή;
Δεν υπάρχει αντικειμενική απάντηση αλλά μόνο υποκειμενικές κρίσεις.
Μετατραυματικό σοκ το ονόμασε κάποιος υπουργός αυτό που αισθάνονται οι Έλληνες μετά την τυπική έξοδο από την εποχή των μνημονίων.
Σημασία έχει πόση προσαρμοστικότητα διαθέτει η οικονομία, οι επιχειρήσεις, η αγορά, οι καταναλωτές και εν τέλει η ίδια η κοινωνία και η χώρα απέναντι στα νέα δεδομένα αυτής της εποχής.
Ως λαός είμαστε προσαρμοστικοί και στα χρόνια των μνημονίων γίναμε και πειθήνιοι.
Κακά τα ψέματα!
Ο Έλληνας «υποτάχθηκε» στα μνημόνια, δέχτηκε (με λίγες διαμαρτυρίες) να φτωχύνει, να χάσει τη δουλειά του, να μεταναστεύσει, ακόμη και να κινδυνεύει να βγει σε πλειστηριασμό το σπίτι του!
Οι «αγανακτισμένοι» ήταν «γιαλαντζί επαναστάτες» και εκτός από κάποιες γραφικού χαρακτήρα διαμαρτυρίες, τα μνημονιακά μέτρα η ελληνική κοινωνία τα «κατάπιε αμάσητα».
Οι «μαγκιές» ήταν μόνο για τα «λόγια», οι πολιτικοί αποδείχθηκαν σε κάποιες περιπτώσεις έως και «μοιραία» πρόσωπα και η κοινωνία κατάλαβε αρκετά γρήγορα πως καλύτερο είναι να επιβιώνεις παρά να «πεθάνεις».
Γιατί συνέβη αυτό;
Γιατί πολύ απλά η χώρα και η ελληνική κοινωνία είναι δυστυχώς σε μεγάλο βαθμό μόνο «φρου-φρου και αρώματα».
Μοιάζει σαν την «κλασάτη γκόμενα» που ντύνεται, στολίζεται, τσιτώνεται, αλλά εάν ανοίξει το στόμα της να πει καμία λέξη, τότε αντιλαμβάνεσαι το μέγεθος της ανεπάρκειας.
Ή σαν τους «μπρατσωμένους» των γυμναστηρίων, που μπορεί να μην ξέρουν ούτε το όνομα του Πρωθυπουργού της χώρας.
Το ότι οι Έλληνες σπουδάζουν σωρηδόν στα Πανεπιστήμια δεν σημαίνει αναγκαστικά πως είναι και καλλιεργημένοι ή «πεφωτισμένοι».
Άμα είσαι «πεφωτισμένος», δεν κάθεσαι με «σταυρωμένα τα χέρια» όταν χάνεις το έδαφος κάτω από τα πόδια σου…
Από το φύλλο της THESSNEWS #122 (08/09/2018-09/09/2018)
