Εποχές… παλιάς καλής παράγκας αναβίωσαν χθες στο «Καραϊσκάκη». Τα «υλικά» ήταν ίδια, η «συνταγή» γνωστή, όμως κατά τη γνώμη μου διαφορετικοί είναι οι «μάγειρες».
Συγχωρέστε με οι διαφωνούντες αν σας χαλάω το αφήγημα, όμως δε θεωρώ ότι το χθεσινό «σφαγείο» του Μανούχου είχε ως κίνητρο την εύνοια του Ολυμπιακού, προκειμένου να «κλειδώσει» τον τίτλο. Άλλοι ήταν αυτοί που… χαμογέλασαν κάτω από τα μουστάκια τους με τη χθεσινή ήττα του Άρη.
Και, φυσικά, σε μια Ελλαδίτσα ζούμε, όλοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας από την καλή και την ανάποδη. Ποιος… τρέμει βλέποντας την αγωνιστική άνοδο του Άρη από την έλευση Μπούργος και μετά; Ποιος βλέπει ότι τίθεται εν αμφιβόλω η συμμετοχή του στο ερχόμενο Conference League λόγω του αγωνιστικού comeback των κιτρίνων, μετά και την επιστροφή του -6;
Ονόματα δε λέμε, υπολήψεις δε θίγουμε… Απλά, για να δώσω ένα hint, θα πω ότι τα Σπάτα και το Κορωπί είναι δύο υπέροχες περιοχές της Αθήνας, που αξίζει να τις επισκεφτείτε. Δύο περιοχές που «μυρίζουν» καθαρότητα και έχουν την τύχη να φιλοξενούν δύο «εξυγιαντικά» (μια που μιλάμε για καθαριότητα) σωματεία.
Ο Άρης, κύριοι, θα βγει στην Ευρώπη είτε το θέλετε είτε όχι! Έγινε αυτό κατανοητό; Όσες τρικλοποδιές κι αν του βάλετε, θα καταφέρει να τις υπερκεράσει. Γιατί «κάνει μπαμ» ότι αυτή την περίοδο βρίσκεται σε εξαιρετικό μομέντουμ, τη στιγμή που εσείς (αμφότεροι) προσπαθείτε να μαζέψετε τα κομμάτια σας και να αποκρύψετε όλες τις αγωνιστικές ανεπάρκειες με επικοινωνιακά τρικ των φίλα προσκείμενων ΜΜΕ.
Ναι, το γνωρίζουμε ότι απέχουμε 504 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα και τα κέντρα των αποφάσεων. Το γνωρίζουμε ότι είμαστε αδύναμοι στα «συστημικά παιχνίδια» που παίζονται εδώ και χρόνια. Αλλά έτσι επιλέξαμε, συνειδητά. Να πορευόμαστε περήφανοι, να θεωρούμε ως «τίτλο» την καθαρότητά μας και να έχουμε ως τίμημα το ότι στερούμαστε, εδώ και 52 χρόνια, ενός πραγματικού τίτλου.
Είμαστε όμως… ανάμεσα σας. Ζούμε ανάμεσα σας από το 2018 και μετά και αυτό δεν μπορείτε να το δεχθείτε. Στη «συνταγή» σας δε θέλατε το «υλικό» που λέγεται Άρης, όμως το χατίρι σας δε θα γίνει.
Για κάθε Μανούχο, Διαμαντόπουλο, Καραντώνη και… σία θα υπάρχει ένας Καμαρά, ένας Εντιαγέ, ένας Μαντσίνι, ένας Κουέστα να σας ξεμπροστιάζει και να σας υπενθυμίζει ότι είστε αναγκασμένοι να μετατρέψετε το… Big Four σε Big Five.
Αν δεν μπορείτε να το χωνέψετε, στα σούπερ μάρκετ υπάρχουν πολλές μάρκες ξιδιού.
Εις το επανιδείν…
ΥΓ. Την Κυριακή στο «Βικελίδης» πρέπει να βρίσκονται 17.100 άτομα (ήτοι το 75% της χωρητικότητας του γηπέδου, με βάση τα υγειονομικά πρωτόκολλα). Ούτε ένας λιγότερος.
