«Η χώρα κοιμάται» μου είπε πριν από λίγες ημέρες ένας «κωλοπετσωμένος» επιχειρηματίας με πολλά «χιλιόμετρα» στο κοντέρ της δράσης του τα τελευταία χρόνια.
Όταν τον ρώτησα τι εννοεί, μου απάντησε: «υπάρχει μία ψευδαίσθηση ότι η κατάσταση βελτιώνεται, χωρίς όμως αυτό να αντικατοπτρίζεται σε πραγματικά δεδομένα αγοράς. Δεν εννοώ τους αριθμούς, αυτοί δεν μου λένε τίποτε. Γιατί με τους αριθμούς ζούσαμε μέχρι το 2010, παρόλο που ήμασταν επί της ουσίας χρεοκοπημένοι.
Δεν υπάρχει κανένα σοβαρό κίνητρο, σε σχέση με ένα, δύο ή και τρία χρόνια πριν, προκειμένου να ξεκινήσει κάποιος μία καινούργια επιχείρηση στην Ελλάδα. Εξακολουθούν να υφίστανται πολύ σοβαρές φορολογικές και ασφαλιστικές επιβαρύνσεις, οι οποίες δεν επιτρέπουν σε νέους επιχειρηματίες να αισιοδοξούν. Είναι προτιμότερο να ξεκινήσουν τη δράση τους σε μία άλλη χώρα εξαρχής και στη συνέχεια να επεκταθούν στην Ελλάδα.
Υπάρχουν μεγάλα πακέτα ψηφισμένων μέτρων, που θα «ρουφήξουν» πάνω από 3,5 δις ευρώ από τις τσέπες των Ελλήνων το 2019 και το 2020. Αυτά τα χρήματα θα λείψουν από την αγορά. Όσο η μνήμη των Ελλήνων είναι κοντή, άλλο τόσο κοντή είναι και η διορατική τους ικανότητα».
Αναρωτήθηκα λοιπόν όταν τον άκουσα εάν έχει δίκιο. Προφανώς και έχει, αλλά είναι ελάχιστοι οι πολιτικοί που μπορούν να αρθρώσουν συμπαγή, συνεκτικό, τεκμηριωμένο και συνεπή λόγο για την κακοδαιμονία της οικονομίας και της αγοράς.
Όταν τον ρώτησα για το ποιες λύσεις σκέφτεται, κούνησε το κεφάλι του και μου απάντησε: «αυτές που έχω κατά νου δεν μπορούν να εφαρμοστούν στην Ελλάδα. Γιατί θα κλείσουν πολλά σπίτια μέσα σε μία νύχτα. Ίσως το 2010 μέσα στον κουρνιαχτό της έναρξης της μνημονιακής περιόδου να υπήρχαν μεγαλύτερες δυνατότητες. Τώρα το πουλάκι πέταξε».
Από το φύλλο της THESSNEWS #101 (14/04/2018-15/04/2018)
