Παρελθόν αποτελεί εδώ και δύο μέρες από τον Άρη ο Άκης Μάντζιος, με τον Θόδωρο Καρυπίδη να επιλέγει αυτό το «ηλεκτροσόκ» μετά την ήττα στους «Ζωσιμάδες», που έφερε την ομάδα ακόμα ένα βήμα… μακρύτερα από τα πλέι-οφ.
Αν η απόφαση αυτή «του βγει», θα φανεί στο… χειροκρότημα. Όμως, ο οργανισμός Άρης δε θα παύσει να πλήττεται από ορισμένες «χτυπητές» δυσλειτουργίες, οι οποίες θα συνεχίσουν να υπάρχουν, αν δεν παρθούν γενναίες αποφάσεις από την «κεφαλή».
Θα ξεκινήσω, βέβαια, με τον Μάντζιο, που τον αποχαιρετάμε ύστερα από 511 ημέρες στον πάγκο της ομάδας. Θέλω να είμαι δίκαιος, να του πιστώσω τα θετικά του και να υπογραμμίσω τα αρνητικά του. Αρχικά, λοιπόν, δεν μπορεί να παραβλέψει κανείς την περσινή πορεία του Άρη στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος. Η ομάδα τερμάτισε δεύτερη (πράγμα σπάνιο για τον Άρη των τελευταίων δεκαετιών), απέδωσε εξαιρετικό ποδόσφαιρο και «έβγαζε» μία αυτοπεποίθηση, που γινόταν αισθητή και στους αντιπάλους. Από την άλλη πλευρά, όμως, δεν μπορεί να παραγραφεί η «κατάρρευση» στα περσινά πλέι-οφ, ο αποκλεισμός από την Αστάνα, τα φετινά διαρκή σκαμπανεβάσματα στην πορεία της και το «χαστούκι» στο Κύπελλο από τη Λαμία.
Θεωρώ, επίσης, ότι ο Έλληνας τεχνικός δε «χτύπησε το χέρι στο τραπέζι», ώστε να γίνουν οι μεταγραφές στις θέσεις που ζήτησε.
Που είναι ο επιθετικός;
Αυτή η τελευταία παρατήρηση αποτελεί την καλύτερη «γέφυρα» για το επόμενο… θέμα μας. Εδώ και δύο χρόνια ο Άρης στερείται την παρουσία ενός ικανού σέντερ φορ. Ενός παίκτη, που θα «κατασκηνώνει» στο «κουτί» και θα αξιοποιεί τις ασίστ των συμπαικτών του (σ.σ. υπάρχουν πολλοί στην ομάδα που μπορούν να βγάλουν αυτές τις ασίστ).
Δε χρειάζεται να μιλήσω ακόμα μία φορά με ονόματα, τα πράγματα έχουν χιλιοειπωθεί και θα καταντήσω κουραστικός. Αν, λοιπόν, τον Ιούνιο επιτραπούν οι μεταγραφές (σ.σ. υπάρχει η υπόθεση Ντουρμισάι, μην το ξεχνάτε), ο σχεδιασμός πρέπει να ξεκινήσει από εκεί.
Τα «βαρίδια» που έμειναν
Σαν να μην έφτανε το παραπάνω, στο ρόστερ του Άρη συνεχίζουν να υπάρχουν παίκτες, οι οποίοι βλέπουν κάθε μήνα τα χρήματα να μπαίνουν στον τραπεζικό τους λογαριασμό χωρίς να προσφέρουν τίποτα. Πριν καν ξεκινήσει η χειμερινή μεταγραφική περίοδος, η κίτρινη ΠΑΕ διέρρεε ότι θα γίνει προσπάθεια «απεμπλοκής» από τους Μήτρογλου, Ντουάρτε και Χαΐροβιτς. Σήμερα, στις 16/02/2022 οι τρεις προαναφερθέντες παραμένουν κανονικά στο ρόστερ της ομάδας.
Ποιος φταίει; Αμφότερες οι πλευρές, είναι η απάντηση. Οι μεν παίκτες – όπως έχουν το νόμιμο δικαίωμα – επιθυμούν να εξαντλήσουν το συμβόλαιό τους λειτουργώντας με στυγνό επαγγελματικό τρόπο, η δε διοίκηση δεν κατάφερε να βρει τη «χρυσή τομή», ώστε να γλιτώσει η ομάδα από ένα σημαντικό ποσό, που θα μπορούσε κάλλιστα να το διαθέσει για την αγορά ενός φορ.
Άμεση ανάγκη για τεχνικό διευθυντή
Καταλήγω με το πιο σημαντικό. Στα τέσσερα σχεδόν χρόνια που η ομάδα βρίσκεται στη μεγάλη κατηγορία, έχουν θητεύσει μέχρι στιγμής δύο τεχνικοί διευθυντές. Ο Ντίνος Διαμαντόπουλος και ο Άγγελος Χαριστέας. Το πρόσημο της παρουσίας τους είναι αμφίσημο, όμως σε κάθε περίπτωση αμφότεροι ανέλαβαν μία ευθύνη, που ΠΡΕΠΕΙ να είναι δική τους και ΟΧΙ της διοίκησης.
Πρότειναν παίκτες σε συγκεκριμένες θέσεις (άσχετα αν σε πολλές περιπτώσεις δεν αποκτήθηκαν τα συγκεκριμένα ονόματα που προτάθηκαν) και κρίθηκαν επί του πρακτέου από την απόδοση των ποδοσφαιριστών που ήρθαν.
Μετά το «διαζύγιο» με τον Άγγελο Χαριστέα, ο Θόδωρος Καρυπίδης αποφάσισε να «το πάρει όλο πάνω» του. Αυτός διαπραγματεύεται για τους παίκτες, αυτός αποφασίζει, αυτός έχει το γενικό πρόσταγμα.
Έχει αποδειχθεί, όμως, ότι στο σύγχρονο ποδόσφαιρο η «ενός ανδρός αρχή» συνιστά ξεπερασμένη συνταγή. Η ομάδα έχει ανάγκη από την παρουσία ενός τεχνοκράτη (ας… λοξοκοιτάξουμε και λίγο προς την Μικράς Ασίας, δε βλάπτει), που θα καταστρώνει ένα συγκεκριμένο πρότζεκτ, σε συνεννόηση πάντα με τη διοίκηση και τον προπονητή.
Αλλιώς… το παρόν πισωγύρισμα θα μετατραπεί σε πάγια επιστροφή στα παλιά. Κρίμα δεν είναι;
ΥΓ. Μόνο νίκη στο ντέρμπι, το λιγότερο που μπορείτε να κάνετε ως «συγγνώμη».
