συνέντευξη στην ΘΕΟΔΩΡΑ ΚΑΡΑΚΙΟΥΛΑΧ || karakioulach@gmail.com
Ζωγράφος, γλύπτης, ερευνητής και δημιουργός ο Κωστής Γεωργίου – «Για να είσαι ελεύθερος πρέπει να έχεις κριτική σκέψη»
Ο Κωστής Γεωργίου επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, απ’ όπου κατάγεται και μας παρουσιάζει την καινούρια του έκθεση με τίτλο «EΝIGMA» στο Τελλόγλειο Ίδρυμα.
Ένας ξεχωριστός καλλιτέχνης, ζωγράφος και γλύπτης, με δεκάδες εκθέσεις σε όλο τον κόσμο, δηλώνει δημιουργός, ανήσυχος άνθρωπος, ερευνητής και δεν βολεύεται με ό,τι έχει κερδίσει.
Ουδέποτε ακολούθησε τη μόδα, ήταν πάντα συνεπής και ανοιχτός στη δουλειά του και με οδηγό του την ίδια τη ζωή, μένει πιστός στο ένστικτο του χωρίς να επιδιώκει τις νόρμες. Ο Κωστής Γεωργίου είναι ένας οικουμενικός καλλιτέχνης που επιβλήθηκε στο διεθνές περιβάλλον γιατί κατάφερε να παραμείνει αυτόνομος και αυτόφωτος.
Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα με δασκάλους τον Α. Μυταρά και Δ. Κοκκινίδη και αργότερα στο Royal College Of Fine Arts του Λονδίνου. Δούλεψε ως σκηνογράφος στην ΕΡΤ και παραιτήθηκε, όπως τονίζει ο ίδιος, για να μην τον «ρουφήξει» το σύστημα.
Η τέχνη απαιτεί σκληρή δουλειά, πολλές ώρες στο εργαστήριο και μελέτη για να μπορέσουν να ολοκληρωθούν τα μνημειώδη γλυπτά που βλέπουμε στην έκθεση.
Ποιες είναι οι δικλείδες ασφαλείας για να αντεπεξέλθετε;
Ασχολούμαι με την τέχνη τα τελευταία 45 χρόνια. Οδηγούμαι από τα γεγονότα, δεν τα οδηγώ. Νεώτερος προσπάθησα να χαλιναγωγήσω κάποια πράγματα και να τα βάλω σε μια οργάνωση, δεν μου βγήκανε σωστά. Είχα το προνόμιο να γνωρίζω από 14 χρονών τι είναι αυτό που θα κάνω. Η πρώτη μου έκθεση έγινε στο Γκαίτε, το οποίο ήταν δύσκολο να δεχτεί κάποιον ο οποίος δεν άντεχε. Από εκεί και πέρα έχουν αλλάξει πολλά πράγματα αλλά ο κορμός είναι ο ίδιος, γιατί ό,τι γίνεται, γίνεται στα μικράτα σου. Τα φορτία και τις ατυχίες που δέχεται ο άνθρωπος ο οποίος κινείται μέσα σε αυτό τον χώρο είναι πάρα πολύ ουσιαστικά και είναι αυτά που καθορίζουνε. Για αυτό λέμε κάποιος άνθρωπος ο οποίος αγαπάει πολύ κάτι, εκείνος θα βρει τον δρόμο για να πάει και αλλού και αλλού και αλλού. Γιατί είναι ένας μονόδρομος για αυτόν, που κινείται μέσα στον χώρο που αγαπάει. Δεν υπάρχει πίσω. Κάνεις λάθη, γυρνάς πίσω, ξανά πας μπροστά, πέφτεις, ξανά σηκώνεσαι, εξάλλου είναι και αυτό το μεγαλείο της τέχνης γιατί δεν είναι εύκολα τα πράγματα.
Η δουλειά σας είναι αναγνωρίσιμη σε όλο τον κόσμο. Τι είναι αυτό που την ξεχωρίζει;
Η τέχνη είναι μια πολυσήμαντη διαδικασία. Το έργο έχει ταυτότητα γιατί δεν είναι ψευδές. Περιγράφει κάτι αληθινό το οποίο είναι δικό μου, το οποίο προκύπτει μέσα από μια δική μου έρευνα, από μια διαδικασία όπου έχει λόγο για να υφίσταται μαζί με την αγωνία και την ένταση. Όλα τούτα τα φορτία συναρτώνται για να αποδώσουν μια χ ταυτότητα. Αυτή η ταυτότητα δεν είναι τίποτα άλλο από την περιγραφή του δικού μου κόσμου. Γιατί το έργο είναι αναγνωρίσιμο, που αυτή είναι η πρώτη ανάγνωση, αλλά η δεύτερη είναι ότι πίσω από την ταυτότητα που προκύπτει από την πρώτη ανάγνωση, περιγράφεται ένας ολόκληρος κόσμος ο οποίος έχει λόγο ύπαρξης. Όταν κάτι είναι σωστά και με αγάπη και με έρευνα κατατεθειμένο, συναντάει και τις αλήθειες των άλλων.
Η δουλειά σας «ENIGMA» χαρακτηρίζεται κυρίως από μεγάλους σε διαστάσεις πίνακες και γλυπτά. Υπάρχει κάποια εσωτερική ανάγκη γι αυτό;
Δεν μπορείς να κοιτάς περιοριστικά ή να λειτουργείς εμπορικά. Πρωτίστως βλέπεται μια εικόνα. Αν υπήρχε η λογική το να λειτουργήσω με μια αστική λογική ή με μια υπολογιστική λογική δεν θα είχατε την ευκαιρία να δείτε αυτήν τη δουλειά. Και πονάει, ματώνεις για να το φτιάξεις αυτό όχι τόσο για την ενέργεια που καταναλώνεις, όσο και το οικονομικό κομμάτι. Γιατί τα έργα δεν σας κρύβω τα μεγάλα γλυπτά έργα, έχουν πολύ μεγάλο κόστος στο χυτήριο.
Στην έκθεση βλέπουμε να κυριαρχεί το κόκκινο χρώμα. Υπάρχει κάποιος συμβολισμός πίσω από αυτό;
Το κόκκινο λόγω της έντασης σε καλεί. Η δουλειά μου σφύζει από χρώμα. Αυτό το κόκκινο λειτουργεί σαν κάτι που βγάζει εντάσεις γιατί είναι πολύ δουλεμένο. Δεν στέκομαι σε συμβολισμούς. Αφήνω το ένστικτο να με οδηγεί. Και επειδή ακριβώς ο δημιουργός a priori είναι ένα πολιτικοποιημένο άτομο, μπορεί να μην είναι κομματικοποιημένο αλλά είναι πολιτικοποιημένο σίγουρα. Όταν λοιπόν ένας δημιουργός σέβεται τον εαυτό του, αγαπάει αυτό που κάνει και καταθέτει την ψυχή του, δεν έχει άλλη επιλογή παρά να έχει μια κριτική σκέψη, η οποία στέκεται σε έναν τέτοιο βαθμό και λειτουργεί σαν καταλύτης στην κοινωνία. Γιατί περνάει μέσα από μια πραγματική θέση η οποία δεν άπτεται πολιτικών, κοινωνικών ή άλλων σχημάτων. Εμένα η δική μου φιλοσοφία είναι αυτή. Για να μπορέσεις να είσαι ελεύθερος ή σχετικώς ελεύθερος, διότι η λέξη έχει χάσει το νόημά της, πρέπει να έχεις κριτική σκέψη, όχι ομαδική. Ο δημιουργός είναι ένα κριτικό ον.
Πρόσφατα το γλυπτό σας «Ο Φύλαξ» βανδαλίστηκε από μια ομάδαατόμων οι οποίοι το θεώρησαν «δαιμονικό». Ποια είναι η θέση σας;
Μόνο λύπη μπορώ να καταθέσω για αυτές τις ενέργειες. Λύπη για τους ανθρώπους οι οποίοι είναι στενόμυαλοι, έχουν έλλειψη καλλιέργειας να αντιληφθούν τα πράγματα και να τα ξεχωρίσουν, γιατί όντως εάν έχεις γνώση μπορείς να ξέρεις ποιο είναι βρώμικο, ποιο έχει σκοπιμότητες και αν αυτό το έργο είναι ύποπτο. Αν όμως δεν έχεις τη γνώση για να έχεις άποψη, μπορεί από την πρώτη στιγμή, για να καθαρίσεις, να πεις αυτό είναι ύποπτο. Στο μεταξύ όμως αυτοί οι ίδιοι, οι οποίοι ήταν λίγοι, οι δικτατορίες από λίγους συνήθως προκύπτουν, είναι συνήθως η δικτατορία των βλακών διότι ο βλάξ είναι ανίκητος, είναι γνωστό αυτό, επιβάλλει με τη βλακεία του πράγματα τα οποία είναι λάθος. Το σημείο που μπήκε αυτό το γλυπτό ήταν ένα ουδέτερο σημείο. Κι όμως όταν μπήκε αυτό το έργο, έδωσε μια υπόσταση στον χώρο, για αυτό λοιπόν κλάψανε αυτοί, που έπεσε και θριαμβολόγησαν αυτοί που το έριξαν.
Η έκθεση στο Τελλόγλειο θα διαρκέσει μέχρι τις 9 Ιουνίου και θα μεταφερθεί στις 3 Οκτωβρίου στο Σισμανόγλειο Μέγαρο, στην Κωνσταντινούπολη, όπου θα τελεί υπό την αιγίδα και οργάνωση του Ελληνικού Προξενείου στην Κωνσταντινούπολη
Από το φύλλο της THESSNEWS #158 (18/05/2019-19/05/2019)
