συνέντευξη στην ΜΑΡΙΑ ΨΩΜΑ ΠΕΤΡΙΔΟΥ || mpsomapetridou@thessnews.gr
Κάθε καινούργιο βιβλίο του, μια επιτυχία. Κάθε ιστορία του, ένα μπεστ σέλερ. Όχι μόνο στη Γερμανία που είναι η χώρα του συγγραφέα, αλλά παντού στον κόσμο, όπου κι αν μεταφράζεται. Ο λόγος για τον Σεμπάστιαν Φίτζεκ, τον μαέστρο των ψυχολογικών θρίλερ, όπως χαρακτηρίζεται από κριτικούς και αναγνώστες. Από το πρώτο βιβλίο που εξέδωσε το 2006, «Η Θεραπεία» εκδόσεις Διόπτρα, γνώρισε πολύ μεγάλη αναγνωσιμότητα και παρέμεινε στη λίστα των ευπώλητων για 11 εβδομάδες, με 10.000.000 αντίτυπα σε 29 χώρες!
Από τότε και έπειτα, κάθε βιβλίο που εκδίδει γίνεται μπεστ σέλερ, με τους αναγνώστες να περιμένουν με αγωνία το επόμενο. Καθόλου άδικα!
Το δικό του σύμπαν
Τα θρίλερ του Φίτζεκ σου κόβουν την ανάσα, δεν μπορείς να τα αφήσεις από τα χέρια σου. Τίποτε δεν είναι δεδομένο στην πλοκή τους. Εκεί που πιστεύεις ότι αρχίζεις να υποψιάζεσαι την έκβαση, έρχεται μια ανατροπή να την καταρρίψει. Ο Φίτζεκ παίζει με την ανθρώπινη ψυχολογία, τη λειτουργία της σκέψης και τις ψυχικές διαταραχές, που φαίνεται να τα έχει μελετήσει σε βάθος. Δημιουργεί ένα δικό του σύμπαν που όμως αφορά όλους. Με μικρά κεφάλαια και κινηματογραφικές σκηνές καταφέρνει να παίρνει μαζί του στις ιστορίες του τους αναγνώστες του, κοινωνούς και συμμέτοχους του εκάστοτε δράματος.
- Ο Σεμπάστιαν Φίτζεκ γεννήθηκε στο Βερολίνο το 1971 και είναι συγγραφέας και δημοσιογράφος. Το πρώτο του μυθιστόρημα «Η Θεραπεία» κατάφερε να κερδίσει την κορυφαία θέση στη λίστα των μπεστ σέλερ από εκείνο του Νταν Μπράουν με τίτλο «Ο Κώδικας Ντα Βίντσι». Από τότε μέχρι σήμερα έχει εκδώσει περίπου 15 μυθιστορήματα. Στην Ελλάδα κυκλοφορούν, από τις εκδόσεις Διόπτρα, «Το Δέμα» και το «Η Θέση 7 Α».
Ο ΣΕΜΠΑΣΤΙΑΝ ΦΙΤΖΕΚ ΜΙΛΑΕΙ ΣΤΗ THESSNEWS ΚΑΙ ΕΞΗΓΕΙ ΤΙ ΤΟΝ ΠΑΡΑΚΙΝΗΣΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
«Γράφω σα να μη με ξέρει κανείς»
Ο Σεμπάστιαν Φίτζεκ επισκέφτηκε τη Θεσσαλονίκη για μια και μόνο ημέρα (Τρίτη 2 Απριλίου 2019), προκειμένου να μιλήσει στο Public της Τσιμισκή για το βιβλίο του «Η Θέση 7 Α», που κυκλοφόρησε πριν από λίγο καιρό από τις εκδόσεις Διόπτρα, όπως και για τα άλλα του βιβλία που κυκλοφορούν στα ελληνικά.
Η ThessNews είχε την ευκαιρία μιας ζωντανής συνέντευξης με τον Φίτζεκ, ώρες πριν την παρουσίαση, στο φιλόξενο και ζεστό καφέ Οβάλ, με φόντο τον Λευκό Πύργο. Ο Σεμπάστιαν Φίτζεκ κατέφθασε χαμογελαστός κι ενθουσιασμένος από τη σύντομη περιήγησή του στην πόλη. Απλός, προσιτός κι ευδιάθετος, απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις με έκδηλη ευχαρίστηση και ειλικρίνεια.
Πώς αποφάσισες να γίνεις συγγραφέας; Ήταν κάτι που πάντα επιθυμούσες;
Στην πραγματικότητα δεν πήρα ποτέ μια τέτοια απόφαση. Η ιδέα διαλέγει τον άνθρωπο και τον παρακαλάει να την κάνει πραγματικότητα. Ήμουν πάντοτε αναγνώστης. Ξεκίνησα από πολύ νεαρή ηλικία και διάβαζα περίπου ένα βιβλίο την εβδομάδα. Ακόμα και σήμερα το διάβασμα είναι το νούμερο ένα χόμπι μου. Κάθε φορά που διάβαζα ένα καλό βιβλίο, γεννιότανε μέσα μου το ερώτημα αν υπήρχε και μέσα σε μένα μια ενδιαφέρουσα ιστορία που θα μπορούσε να συγκινήσει. Μου πήρε πολύ καιρό να αποφασίσω κι εγώ να γράψω. Κάπου εκεί στο 2000 ήταν που ξεκίνησα να προσπαθώ. Δεν ήξερα όμως τι ακριβώς ήθελα να γράψω. Πρώτα ήρθε η ιδέα και αυτή είναι που επιλέγει τον συγγραφέα.
Παρακολούθησες κάποιο σεμινάριο δημιουργικής γραφής για να σε βοηθήσει στη συγγραφή;
Αρχικά, όχι. Υπάρχουν πολλά καλά βιβλία και σεμινάρια, αλλά είναι σαν να διαβάζεις ένα βιβλίο σχετικά με το κολύμπι. Μπορεί να μαθαίνεις όλα τα σχετικά, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι μπορείς, αφού το διαβάσεις και να κολυμπήσεις. Πρώτα κάνεις τις πρώτες σου προσπάθειες να κολυμπήσεις, να μάθεις από τα λάθη και την εμπειρία σου και μετά διαβάζεις για να γίνεις καλύτερος.
Κάθε βιβλίο που έχεις εκδώσει έγινε επιτυχία, πουλώντας εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο. Κατά πόσο αυτό επηρεάζει τη συγγραφή του επόμενου βιβλίου σου;
Χρειάστηκαν δυο χρόνια για να εκδοθεί το πρώτο μου βιβλίο «Η Θεραπεία». Είχα υπογράψει το συμβόλαιο με τον εκδοτικό από το 2004, αλλά βγήκε το 2006. Στο χρονικό αυτό διάστημα έγραψα άλλο ένα μυθιστόρημα. Έτσι, έγραψα τα δυο πρώτα βιβλία χωρίς καμιά πίεση, γιατί κανένας δεν περίμενε ότι θα έχουν τέτοια επιτυχία. Από εκεί και πέρα, κάθε φορά που πάω να γράψω κάτι καινούργιο, θυμίζω στον εαυτό μου εκείνη την αρχική περίοδο και προσπαθώ να γράψω σαν να μην με ξέρει κανείς και απλά γράφω για να μεταφέρω αυτό που έχω να πω.
Στα βιβλία σου παίζεις με την ανθρώπινη ψυχολογία και τις ψυχικές διαταραχές. Δίνεις την εντύπωση ότι έχεις μελετήσει πολύ σε αυτόν τον τομέα.
Ό,τι σχεδίασα να κάνω στη ζωή μου, δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ. Ήθελα να γίνω τενίστας και ντράμερ, δεν δούλεψε. Θέλησα να γίνω κτηνίατρος, ούτε. Μετά δικηγόρος, γιατί σπούδασα νομική και στο τέλος έφτασα να δουλεύω στο ραδιόφωνο, κάτι που ποτέ δεν σχεδίασα. Κάποια στιγμή ανακάλυψα ότι το υποσυνείδητό μου είναι ουσιαστικά και ο συνεργάτης μου στο τι θα κάνω. Είχα έναν κολλητό φίλο που υπέφερε από κάποιας μορφής ψυχική ασθένεια και τελικά πέθανε από τις παρενέργειες της φαρμακευτικής αγωγής που έπαιρνε. Η ιστορία του με άγγιξε βαθιά. «Η Θεραπεία» περιέχει πολλά στοιχεία αυτού του βιώματος. Για ακόμη μια φορά, δεν σχεδίασα να το κάνω, όμως κάτι μέσα μου με παρακίνησε να καθίσω στο γραφείο μου και να γράψω.
Έχω μιλήσει με πολλούς ανθρώπους που υποφέρουν από ψυχικές ασθένειες, έχω μιλήσει και με ψυχίατρους και ψυχολόγους. Ο αδελφός μου και η νύφη μου είναι γιατροί σε ψυχιατρείο και με συμβουλεύουν σχετικά στα γραπτά μου. Όμως όχι, δεν έχω μελετήσει εγώ ο ίδιος σε επιστημονικό επίπεδο.
Πολλοί κριτικοί και αναγνώστες σε αποκαλούν μαέστρο του ψυχολογικού θρίλερ. Το αποδέχεσαι;
Πολύ ευγενικό και τιμητικό αλλά δεν θεωρώ τον εαυτό μου «μαέστρο». Με συγκινεί πολύ το πώς με αξιολογούν οι αναγνώστες. Γι’ αυτό, όταν βγήκε το πρώτο βιβλίο, έδωσα στην τελευταία σελίδα το μέιλ μου, θέλοντας να δω πόσοι θα έφταναν να το διαβάσουν ως το τέλος. Φυσικά τότε δεν μπορούσα να φανταστώ την επιτυχία που θα είχε και πόσα πολλά μέιλ θα μου έστελναν, γράφοντας πολλοί το ταξίδι που κάνανε με το βιβλίο μου ή εξομολογούμενοι δικά τους προβλήματα και πόσο τους βοήθησε η ανάγνωση. Μπορεί τα βιβλία να μην αλλάζουν τις ζωές των ανθρώπων αλλά τους βοηθούν στη διαδρομή τους να επιτύχουν ή να αντιμετωπίσουν κάτι.
Από πού εμπνέεσαι τις ιστορίες σου;
Από την καθημερινή μου ζωή. Κάτι απλό και συνηθισμένο για τους περισσότερους, μπορεί να μου δώσει την αρχική ιδέα ενός θρίλερ. Για παράδειγμα, το βιβλίο μου «Το Δέμα» ξεκίνησε από το ένα περιστατικό. Μένω σ’ έναν πολύ μικρό δρόμο εδώ και 20 χρόνια και πίστευα ότι γνώριζα όλους τους γείτονές μου με το όνομά τους. Μια μέρα ο ταχυδρόμος έφερε ένα δέμα στην πόρτα μου, ρωτώντας αν θα μπορούσα να το δώσω στον γείτονά μου. Όμως, το όνομα του παραλήπτη μου ήταν άγνωστο. Άρχισα να σκέφτομαι ποιος είναι αυτός, αν υπάρχει στ’ αλήθεια, τι μπορεί να περιείχε το πακέτο, κι άλλα τέτοια, με πολλές δικές μου προεκτάσεις. Κάπως έτσι το δέμα έγινε θρίλερ!
Πόσο χρόνο χρειάζεσαι για να γράψεις ένα βιβλίο;
Η διαδικασία να χτίσω μια ιστορία στο μυαλό μου, μπορεί να πάρει χρόνια. Μετά για περίπου δυο εβδομάδες κάνω το σχεδιάγραμμα και στη συνέχεια αρχίζω να γράφω. Η πρώτη γραφή μου παίρνει περίπου 4 μήνες. Γράφω κάθε μέρα. Έπειτα χρειάζομαι άλλους έξι μήνες να το ξαναγράψω, μαζί με τη βοήθεια των επιμελητών μου.
Πρόκειται κάποιο από τα βιβλία σου να γίνει ταινία;
Ήδη έχει γίνει ένα, αλλά ήταν ανεξάρτητη παραγωγή. Επίσης, τρία έχουν μεταφερθεί στην τηλεόραση. Μου έχει γίνει πρόταση για μίνι σειρά του «Η Θεραπεία» στο Netflix, στο Sky ή στο Amazon, δεν είναι σίγουρο ακόμη. Ακόμη, ταινία έγινε στη Γερμανία το «Cut off» που νομίζω ότι θα προβληθεί και στην Ελλάδα.
Δεν με φοβίζει η μεταφορά ενός βιβλίου μου στον κινηματογράφο. Το αντίθετο. Μου τραβάει το ενδιαφέρον, γιατί είναι σαν ένας ακόμη αναγνώστης που ερμηνεύει το βιβλίο από τη δική του οπτική.
Τι γράφεις τώρα;
Το καινούργιο βιβλίο μου θα κυκλοφορήσει στη Γερμανία τον Οκτώβριο. Την έμπνευση μου την έδωσε -και σε αυτό- ένα τυχαίο γεγονός. Ήμουν σταματημένος με το αυτοκίνητό μου σε κάποιο φανάρι, όταν ένα κοριτσάκι από το διπλανό αυτοκίνητο με χαιρέτησε κουνώντας την παλάμη του. Τότε σκέφτηκα, τι θα γινόταν αν αυτό το κορίτσι δεν ήταν χαρούμενο και στην παλάμη του είχε γραμμένο κάποιο μήνυμα για να το διαβάσω… Εδώ ήρθε και κόλλησε η ιδέα -γνωρίζοντας ότι υπάρχουν στη Γερμανία 2,5 εκατομμύρια αναλφάβητοι- τι θα γινόταν αν αυτός ο άνδρας δεν μπορούσε να διαβάσει το μήνυμα;
Με τι ασχολείσαι στον ελεύθερο χρόνο σου;
Ταξιδεύω πολύ. Παίζω ακόμη τένις, απλά και μόνο για διασκέδαση, μα κυρίως διαβάζω.
Η συμβουλή
του Σεμπάστιαν
Τι συμβουλή έχεις να δώσεις σε νέους συγγραφείς;
Να μην εγκαταλείψουν ποτέ την πραγματική ζωή και περιοριστούν μόνο στο να γράφουν, γιατί θα χάσουν την επαφή με την καθημερινότητα από την οποία μπορούν να αντλήσουν πολλά εξαιρετικά ενδιαφέροντα πράγματα για τη συγγραφή.
Από το φύλλο της THESSNEWS #152 (06/04/2019-07/04/2019)
