Σε πολλά πράγματα στη ζωή – αν όχι σε όλα – η ψυχολογία διαδραματίζει πρωτεύοντα ρόλο. Μπορεί να έχεις κοπιάσει για μήνες προκειμένου να φέρεις εις πέρας ένα στόχο, να μετράς επιτυχημένα «βηματάκια» και ένα «στραβοπάτημα» να χύσει όλη την καρδάρα με το γάλα.
Θα μου πείτε, τώρα γιατί τα λέω αυτά; Ναι, τον Άρη έχω στο μυαλό μου και ειδικότερα τη μεθαυριανή ρεβάνς στο «Γεντί Κουλέ». Αν συμφωνήσουμε όλοι ότι ο διττός στόχος των κιτρίνων τη φετινή σεζόν είναι η όσο το δυνατόν καλύτερη πορεία στο πρωτάθλημα (με την εξασφάλιση ενός ευρωπαϊκού εισιτηρίου να αποτελεί τη μίνιμουμ επιδίωξη) και η κατάκτηση του Κυπέλλου, το παιχνίδι με τον ΟΦΗ – που συμπτωματικά ρίχνει αυλαία για το 2021 – αποτελεί «κόμβο» στη φετινή διαδρομή.
Το 3-1 του πρώτου αγώνα είναι μία πολύ σημαντική «προίκα», όμως ο κίνδυνος επανάπαυσης είναι πολύ μεγαλύτερος. Κόντρα σε μία ομάδα, η οποία αφενός μεν είναι καλή και συμπαγής, αφετέρου δε «πλασάρεται» από τα… εξυγιαντικά ΜΜΕ ως αντίπαλος του Άρη (ακόμα προσπαθώ να καταλάβω από πού προκύπτει κάτι τέτοιο, αλλά αδυνατώ).
Ο Άρης, λοιπόν, πρέπει να μπει μεθαύριο το μεσημέρι με το «μαχαίρι στα δόντια» και να δώσει συνέχεια σε μία – συντριπτικά υπέρ του – παράδοση κόντρα στους Κρητικούς. Θυμίζω, απλά, ότι στα τελευταία 11 ματς μεταξύ των δύο ομάδων (ανεξαρτήτως έδρας και διοργάνωσης) το ρεκόρ για τους κίτρινους είναι 7-3-1.
Καλός… χρυσός ο ΟΦΗ, όμως αν θέλεις να φτάσεις μέχρι τον τελικό, αντιπάλους τέτοιου βεληνεκούς πρέπει να τους «καθαρίζεις», δείχνοντας από την αρχή ποιος είναι το αφεντικό.
Τα χθεσινά μηνύματα είναι ευχάριστα
Είναι, αλήθεια, πάντως ότι τα μηνύματα που στάλθηκαν στο χθεσινό παιχνίδι με τον Ιωνικό είναι αισιόδοξα.
Παρά τις αρκετές απουσίες (Ματέο, Σούντγκρεν, Τζέγκο και με Μπερτόγλιο να μπορεί μετά βίας να «βγάλει» ένα τέταρτο), ο Άρης παρήγαγε καλό ποδόσφαιρο, έφτιαξε πολλές ευκαιρίες και… «φώναξε» για μία ακόμα φορά ότι θα είναι ένα επίπεδο πάνω με ένα «κανονικό» σέντερ φορ στην κορυφή (σ.σ. ελπίζουμε ο Θόδωρος Καρυπίδης να έχει καταλάβει ότι η short list για τις μεταγραφές του Ιανουαρίου πρέπει να… ξεκινάει από τον φορ, με κεφαλαία γράμματα).
Θα σταθώ για μία ακόμα φορά στον Ιτούρμπε, ο οποίος «έβγαλε» ένα γεμάτο 65λεπτο, έχοντας νεύρο, εμπνεύσεις και προσφέροντας ουσιαστικά πράγματα σε μεγάλα κομμάτια του παιχνιδιού. Αυτόν τον Ιτούρμπε τον έχει μεγάλη ανάγκη η ομάδα.
Όλα καλά με Σούντγκρεν;
Όσον αφορά την υπόθεση Σούντγκρεν, θεωρώ ότι οι επόμενες εβδομάδες θα καθορίσουν το μέλλον του Σουηδού στην ομάδα. Για λόγους… ενότητας, δεν υπεισέρχομαι παραπάνω, ρίχνοντας ευθύνες στη μία ή την άλλη πλευρά.
Αν ο Σουηδός έχει πράγματι διάθεση να συνεχίσει στον Άρη (που, κακά τα ψέματα, τον αναγέννησε αγωνιστικά, στέλνοντάς τον εκ νέου στην Εθνική Σουηδίας), είναι θέμα λίγων εβδομάδων για να φανεί. Από αυτόν εξαρτάται ουσιαστικά, καθώς θεωρώ δεδομένη την επιθυμία της διοίκησης να τον κρατήσει και μετά το καλοκαίρι στο «Κλεάνθης Βικελίδης». Εκτός αν… τα δεδομένα εκατέρωθεν αλλάξουν δραματικά στις αρχές του ’22. Εδώ είμαστε για να καταγράφουμε την κάθε εξέλιξη.
