Η ήττα από τον Ολυμπιακό την περασμένη Κυριακή και η χθεσινή «γκέλα» στο «Γεντί Κουλέ», που συνοδεύτηκαν από μέτριες εμφανίσεις, άφησαν τον Άρη πίσω στη βαθμολογία της Superleague, με εκκρεμή – πάντα – την υπόθεση του -6.
Η ομάδα του Μάντζιου δεν κατάφερε να δώσει συνέχεια σε ένα εξαιρετικό σερί τριών αγώνων (διπλό στην Τούμπα, νίκη 3-1 με ΟΦΗ στο πρώτο ματς για τους «16» του Κυπέλλου, νίκη με Αστέρα Τρίπολης) και επιβεβαίωσε στην πράξη ότι τη φετινή σεζόν θα… ζήσουμε με αγωνιστικά σκαμπανεβάσματα.
Επειδή αρκετοί θα με κατηγορήσετε για… κυβίστηση, η γνώμη μου ότι ο Άρης διαθέτει το δεύτερο καλύτερο ρόστερ στην Ελλάδα δεν αλλάζει. Όμως, αφενός μεν το ρόστερ δεν αρκεί από μόνο του για να φέρει αποτελέσματα, αφετέρου δε υπάρχουν πολλοί αστάθμητοι παράγοντες, όπως οι τραυματισμοί και οι απουσίες για άλλους λόγους.
Χωρίς η «μεγάλη εικόνα» της μέτριας εμφάνισης να φεύγει από το κάδρο, θεωρώ ότι οι χθεσινές απουσίες των Μπερτόγλιο και Σούντγκρεν, σε συνδυασμό με τους τραυματισμούς των Εντιαγέ και Ματέο Γκαρσία κατά τη διάρκεια της αναμέτρησης, στέρησαν την ομάδα από ενέργεια στον δημιουργικό τομέα και συνέβαλαν στο τελικό αποτέλεσμα. Κοινώς, μία ισοπαλία για την οποία ο Άρης πρέπει να λέει και «ευχαριστώ».
Το Κύπελλο και… τα μάτια σας
Έτσι, λοιπόν, η ρεβάνς της ερχόμενης Πέμπτης – και πάλι στο «Γεντί Κουλέ» – για τους «16» του Κυπέλλου αποκτά ακόμα μεγαλύτερη σημασία. Το μεσημέρι της 23ης Δεκέμβρη ο Άρης πρέπει να εμφανιστεί στο Ηράκλειο πολύ πιο σοβαρός, πολύ πιο συμπαγής και να δώσει στον ΟΦΗ να καταλάβει ότι η πρόκριση στα προημιτελικά έχει ήδη κριθεί από τη Θεσσαλονίκη. Άλλωστε, το 3-1 του πρώτου αγώνα αποτελεί ήδη ένα ισχυρό προβάδισμα.
Κι αν τα πράγματα δεν έρθουν όπως τα περιμένουν στην Αλκμήνης αναφορικά με την έκβαση της υπόθεσης του -6, θεωρώ ότι η καλή πορεία στο Κύπελλο θα (πρέπει να) μετατραπεί σε αυτοσκοπό.
Δε θα κουραστώ να το γράφω ότι η κατάκτηση ενός τίτλου θα αλλάξει πολλά «κόζια» στην πόλη. Κι αυτό το γνωρίζουν καλά και οι «φίλοι» και οι «εχθροί».
Αχτίδα ελπίδας από Ιτούρμπε
Όντας φύσει αισιόδοξο άτομο, οφείλω να καταγράψω μία παράμετρο της τελευταίας περιόδου, που δημιουργεί κάποια αμυδρά χαμόγελα.
Είχα σημειώσει σε προηγούμενο σχόλιο ότι το νέο μεγάλο «στοίχημα» του Μάντζιου ακούει στο όνομα Χουάν Ιτούρμπε. Η τεράστια ποδοσφαιρική αξία του Παραγουανού είναι δεδομένη, όμως πρέπει να αντιμετωπίζουμε την κατάσταση με βάση τα παρόντα δεδομένα.
Ο Ιτούρμπε, λοιπόν, αρχίζει σταδιακά να ενσωματώνεται στο DNA της ομάδας και να διαδραματίζει ουσιαστικό ρόλο. Το εξαιρετικό γκολ που «κλείδωσε» τη σημαντική νίκη επί του ΟΦΗ στο πρώτο ματς για τους «16» του Κυπέλλου αποτέλεσε μία πρώτη απόδειξη. Το πέναλτι που κέρδισε χθες – και μετέτρεψε σε γκολ ο Γκάμα – επιτείνει την αισιοδοξία ότι ο 28χρονος θα αρχίσει σταδιακά να «βγάζει» αυτά που όλοι περιμένουμε από αυτόν. Προσθέστε και κάποιες εξαιρετικές εκτελέσεις φάουλ στην τελευταία τριάδα αγώνων και το «κουτί» της αισιοδοξίας γεμίζει σιγά-σιγά με «υλικό».
ΥΓ. Το ματς της Δευτέρας με τον Ιωνικό είναι «must win» για πολλούς λόγους, αγωνιστικούς και μη. Ελπίζω όσοι αγωνιστούν να το έχουν ήδη κατανοήσει.
