Η λαγάνα είναι άζυμος άρτος που δεσπόζει στο σαρακοστιανό τραπέζι. Αυτό σημαίνει πως παρασκευάζεται χωρίς προζύμι και χρησιμοποιήθηκε αρχικά από τους Ισραηλίτες κατά τη νύχτα της Εξόδου τους από την Αίγυπτο, υπό την καθοδήγηση του Μωυσή.
Από τότε, ο Μωσαϊκός Νόμος το επιβάλλει για όλες τις ημέρες εορτής του Πάσχα, μέχρι που ο Χριστός στο τελευταίο του Πάσχα ευλόγησε τον ένζυμο άρτο.
Ένα έδεσμα το οποίο λατρεύεται από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Ο Αριστοφάνης στις “Εκκλησιάζουσες” λέει “Λαγάνα πέττεται”, ενώ ο Οράτιος στα κείμενά του, αναφέρει τη λαγάνα ως “Το γλύκισμα των φτωχών”.
Το έθιμο της λαγάνας παρέμεινε αναλλοίωτο ανά τους αιώνες και συνηθίζεται να παρασκευάζεται με μεράκι από τον αρτοποιό της γειτονιάς, τραγανή λαχταριστή και σουσαμένια και να καταναλώνεται κατά την Καθαρά Δευτέρα, την Πρωτονήστιμη Δευτέρα της Σαρακοστής.
Γιατί η σημερινή Δευτέρα λέγεται “Καθαρά”;
Η ονομασία προήλθε από τη συνήθεια που είχαν οι νοικοκυρές το πρωί της ημέρας αυτής, να πλένουν με ζεστό νερό και στάχτη όλα τα μαγειρικά σκεύη, ως “ημέρα κάθαρσης”.
Στη συνέχεια τα κρεμούσαν στη θέση τους, όπου και παρέμεναν μέχρι τη λήξη της νηστείας.
Επίσης, κατά την ημέρα αυτή εξέρχονταν όλοι οικογενειακώς στην ύπαιθρο και έστρωναν κάτω στη γη και έτρωγαν νηστίσιμα φαγητά όπως χαλβά, ελιές, ταραμά και -φυσικά- λαγάνα.
Ο Χαρταετός
Το πέταγμα του χαρταετού την Καθαρά Δευτέρα συμβολίζει το πέταγμα της ψυχής προς τον ουρανό και προς τον Θεό, την ψυχική ανάταση και κάθαρση. Η ιστορία του χαρταετού έχει βαθιές ρίζες στην αρχαία Κίνα ξεπερνώντας τα 2.400 χρόνια ζωής.
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.