Συνέντευξη στη ΜΑΡΙΑ ΣΑΜΟΛΑΔΑ || maria_samolada@yahoo.gr
Για την πιο σύνθετη σχέση που υπάρχει στον πλανήτη γη: τη σχέση μεταξύ άντρα και γυναίκας ενώνουν εμπειρίες και απόψεις ο Κώστας και ο Κωνσταντίνος Χαρδαβέλλας στο νέο τους βιβλίο με τίτλο «12 γυναίκες», το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωκεανός και θα το παρουσιάσουν σήμερα Πέμπτη 31 Μαΐου στον Ιανό Θεσσαλονίκης.
Ένα μυθιστόρημα βασισμένο σε πραγματικές ιστορίες αναφέρεται σε δώδεκα γυναίκες, άγνωστες μεταξύ τους, που τις ενώνει ένα αόρατο νήμα: η ερωτική τους σχέση με τον διάσημο δημοσιογράφο Βάνια Βενιέρη.
Έναν άντρα πλούσιο, επιτυχημένο, διαπλεκόμενο με την εξουσία, σκληρό και αδίστακτο με τις γυναίκες, που παίζει μαζί τους πουλώντας τους κάλπικα όνειρα, οργώνει τις ψυχές και τα κορμιά τους κι ύστερα τις πετάει σαν αποτσίγαρα.
Μέχρι που φτάνει η στιγμή που οι αμαρτίες του παρελθόντος επιστρέφουν μεταμφιεσμένες σε Νέμεση, απει
λώντας να τινάξουν στον αέρα το παρόν και το μέλλον του.
Μία εβδομάδα είναι ο χρόνος που έχει στη διάθεσή του για να ανακαλύψει ποιος κρύβεται πίσω από τη μάσκα της εκδίκησης, πριν δει τη ζωή του να γίνεται στάχτη.
Ο γνωστός και καταξιωμένος δημοσιογράφος Κώστας Χαρδαβέλλας και ο γιος του, διαιτολόγος, σύμβουλος ψυχικής υγείας, nutrition coach, Κωνσταντίνος Χαρδαβέλλας συνυπάρχουν για πρώτη φορά στη συγγραφή ενός βιβλίου και μιλώντας στην ThessNews αναφέρονται σε αυτή τη μοναδική εμπειρία αλλά και στον ρόλο που έπαιξαν οι γυναίκες στη δική τους ζωή.
Ενώ, έχοντας γράψει πρόσφατα και η σύζυγος του Κώστα και μητέρα του Κωνσταντίνου, Μαρία Παναγοπούλου(Παναγοηλιοπούλου), το δικό της πρώτο βιβλίο, “Είδα τον εαυτό μου στα μάτια σου”, απαντάνε στο ενδεχόμενο να κατηγορηθούν για «οικογενειοκρατία»….
Πώς ήταν η συνεργασία πατέρα-υιού για τη συγγραφή του βιβλίου;
Κωνσταντίνος:Όσο γράφαμε ο καθένας τις ιστορίες του, ήταν τέλεια, γιατί δεν συναντιόμαστε και δεν μιλούσαμε (γέλια). Τα προβλήματα ξεκίνησαν από τη στιγμή που χρειάστηκε να ενώσουμε τις 12 αληθινές ιστορίες για να δημιουργήσουμε ένα μυθιστόρημα.
Κώστας:Η αλήθεια είναι πως είχαμε τριβές και εντάσεις, ως προς το πώς βλέπαμε ο καθένας τον ήρωα του βιβλίου. Έναν διάσημο δημοσιογράφο, από αυτούς που πλασάρονται στον κόσμο ως πολύ έντιμα και καλά παιδιά, αλλά ζουν μέσα στη διαπλοκή και παράλληλα χρησιμοποιούν την επωνυμία τους για να παίζουν με τις γυναίκες. Εγώ του αναγνώριζα κάποια, λίγα, ελαφρυντικά…
Κωνσταντίνος:Ενώ εγώ ήθελα να τον σκοτώσω από το πρώτο κεφάλαιο. Θεωρώ πως ένα από τα βασικά θέματα που θίγει το βιβλίο είναι το «ξόδεμα», οι «ανόητες αγάπες» που λέει και το τραγούδι, πολλών ανδρών που νομίζουν πως αν έχουν εκατοντάδες γυναίκες, θα νιώσουν πιο… άνδρες!
Τι ρόλο έπαιξαν οι γυναίκες στη ζωή του καθενός;
Κώστας:Πολύ σημαντικό. Το γεγονός ότι μεγάλωσα χωρίς μητέρα, σίγουρα επηρέασε καταλυτικά τις σχέσεις μου με τις γυναίκες. Κάνοντας βέβαια τώρα έναν απολογισμό, αντιλαμβάνομαι ότι σπατάλησα και πολύ χρόνο, «ξοδεύτηκα», όπως είπε πριν ο Κωνσταντίνος, σε σχέσεις που δεν είχαν κανένα απολύτως νόημα.Αυτά! Τα υπόλοιπα θα σας τα πω στην παρουσίαση την Πέμπτη 31 Μαΐου στις 19.00 στον Ιανό της Αριστοτέλους!
Κωνσταντίνος:Εμένα το ρήμα θα πρέπει να μπει σε ενεστώτα. Τι ρόλο παίζουν οι γυναίκες. Ίσως και σε μέλλοντα «τι ρόλο νομίζω πως θα παίξουν». Θα περιοριστώ να πω ότι συνεννοούμαι με τις γυναίκες καλύτερα από ό,τι με τους άνδρες, γι’ αυτό και έχω καλές φίλες γυναίκες.
Δεν φοβάστε μήπως σας κατηγορήσουν για οικογενειοκρατία, αφού και οι τρεις είστε πλέον συγγραφείς;
Κώστας: Αυτό μόνο ως αστείο μπορώ να το πάρω! Η Μαρία, από δική της επιλογή, δεν χρησιμοποίησε καν το επίθετο Χαρδαβέλλα στο βιβλίο της, κάτι που νομίζω πως θα έκαναν πολλές σύζυγοι αναγνωρίσιμων ανδρών! Όσο για τον Κωνσταντίνο, ας απαντήσει ο ίδιος.
Κωνσταντίνος:Δεν είναι το επάγγελμά μου η συγγραφή. Ούτε φυσικά η δημοσιογραφία. Είμαι διαιτολόγος και διαιτολόγος θα παραμείνω. Το γράψιμο είναι για εμένα τρόπος έκφρασης και εκτόνωσης. Μπορεί και να εκδώσω άλλο ένα βιβλίο, μπορεί και όχι. Πάντως δεν σκοπεύω και να απαρνηθώ το οικογενειακό «συγγραφικό μικρόβιο» που προφανώς κληρονόμησα, για να μη με κατηγορήσουν για «οικογενειοκρατία». Είμαι εναντίον της «οικογενειοκρατίας» σε όλους τους τομείς, αλλά υπό την έννοια ότι ο καθένας από εμάς πρέπει να δοκιμάζεται και αν αξίζει να συνεχίζει, ανεξάρτητα από το όνομα που κουβαλάει.
