Συνέντευξη στον ΓΙΑΝΝΗ ΚΕΣΣΟΠΟΥΛΟ || gkessopoulos@gmail.com
Έχει πλούσιο βιογραφικό στο παιδικό θέατρο. Τα τελευταία χρόνια είναι σταθερός συνεργάτης της Μαριάννας Τόλη, που ανεβάζει ιδιαίτερα επιτυχημένες παραγωγές στο είδος.
Μια από αυτές η «Παπλωματού», που από τον Οκτώβριο ανεβαίνει στο Θέατρο Αριστοτέλειον, με 500 και πλέον θεατές κάθε Κυριακή! Εκεί, ο βασιλιάς που από άπληστος εγωιστής γίνεται… αλληλέγγυος και γενναιόδωρος κλέβει την παράσταση.
Και δεν είναι άλλος από την ηθοποιό Σωκράτη Μαϊδώνη, με τον οποίο είχαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα.
Πώς είναι να είσαι… βασιλιάς;
Ο ρόλος του βασιλιά στην παράσταση είναι ένας ήρωας που αυτό που ζητά είναι να βρει το νόημα της ζωής, την απόλυτη ευτυχία, την οποία τελικά καταλαβαίνει πως δεν θα την βρει στα υλικά. Είναι μια πρόκληση να ενσαρκώνω αυτόν τον ατίθασο ήρωα και να προσπαθώ να δώσω όμορφα μηνύματα στα παιδιά.
Στην «Παπλωματού» τι είναι αυτό που αρέσει τόσο πολύ στα παιδιά;
Είναι μια παράσταση που συνθέτει όλα τα στοιχεία του μιούζικαλ, έναν πλούτο ερεθισμάτων. Κι έτσι, τα παιδιά διασκεδάζουν και συμμετέχουν εύκολα στο ταξίδι μας και λαμβάνουν αυτά τα όμορφα μηνύματα της προσφοράς, της αλληλεγγύης και της αγάπης.
Το βιογραφικό σου έχει ως επί το πλείστον συμμετοχές σε θεατρικές παραστάσεις για παιδιά. Τι σκέφτεσαι, τι ιδιαίτερο δίνεις από σκηνής, έχοντας απέναντι παιδιά;
Τα παιδιά είναι το πιο αγνό και αυθόρμητο κοινό. Βλέπουν καθαρά και δεν φοβούνται να εκφράσουν τα συναισθήματά τους. Δεν νομίζω πως ένας ηθοποιός θα ήθελε τίποτα λιγότερο…
Το παιδικό θέατρο είναι επιλογή;
Συνήθως στη δουλειά μας αυτό είναι κάτι που προκύπτει, οπότε μπορεί το παιδικό θέατρο να ήρθε στη ζωή μου τυχαία, αλλά αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά είναι πως, μετά από τόσα χρόνια που συνεργάζομαι με την κ. Μαριάννα Τόλη, είναι πια επιλογή μου.
Τι σου λένε τα παιδιά μετά την παράσταση;
Θα σου πω το εξής: Η αξία ενός αληθινού παιδικού χαμόγελου και μιας γλυκιάς και αυθόρμητης αγκαλιάς είναι ανεκτίμητη. Κι αυτό είναι κάτι που δεν εκφράζεται με λόγια.
Η απληστία και η γενναιοδωρία είναι δύο έννοιες κεντρικές στο συγκεκριμένο έργο. Πιστεύεις ότι είναι επίκαιρες έννοιες;
Οι έννοιες αυτές είναι διαχρονικές, οπότε σίγουρα τις συναντάμε και σήμερα. Θέλω να ελπίζω πως μέσα από την παράστασή μας θα μπορέσουμε να μεταφέρουμε στα παιδιά, που είναι οι νέοι του μέλλοντος, τη σημασία της γενναιοδωρίας και της προσφοράς. Μην ξεχνάμε πως το θέατρο είναι ένας κεντρικός φορέας διαπαιδαγώγησης και καλλιέργειας της κριτικής σκέψης.
Η «Παπλωματού» πραγματεύεται και την έννοια της αλληλεγγύης. Έντονα φορτισμένη στην εποχή μας, πολιτικοποιημένη θα έλεγα. Τι σημαίνει για σένα αλληλεγγύη εκτός σκηνής, στην πραγματική ζωή;
Αν και ζούμε σε εποχές δύσκολες, η αλληλεγγύη, ευτυχώς, υπάρχει στην κοινωνία μας. Βλέπω καθημερινά ανθρώπους να βοηθούν ο ένας τον άλλον με κάθε μέσο και αυτό με συγκινεί ιδιαίτερα και με εμπνέει να κάνω κι εγώ το ίδιο. Άλλωστε πώς θα μπορέσει να πάει μπροστά μια κοινωνία χωρίς τη συμπαράσταση, την αλληλοβοήθεια, την αγάπη;
Πιστεύεις ότι ο κόσμος στην εποχή μας προτιμά το δύσκολο έργο ή το εύπεπτο, το χαλαρό;
Θα σου μιλήσω συγκεκριμένα για το παιδικό θέατρο, με το οποίο ασχολούμαι τα τελευταία χρόνια. Οι παιδικές παραστάσεις πρέπει να είναι εύπεπτες, διαφορετικά δεν θα έχουν παιδαγωγική αξία, δεν θα περάσει το μήνυμα στο παιδί. Και το εύπεπτο δεν σημαίνει ταυτόχρονα και χαλαρό. Ευτυχώς το παιδικό θέατρο στην Ελλάδα έχει ανεβάσει τον πήχη ψηλά και αυτό είναι κάτι που σίγουρα ο κόσμος επιζητά και εκτιμά.
Αισιοδοξείς για την Ελλάδα του σήμερα; Φοβάσαι; Θα έφευγες;
Την Ελλάδα την αγαπάω και δεν την αλλάζω. Έχω κατά καιρούς ζήσει σε διαφορετικές περιοχές, εντός Ελλάδας βέβαια, και νιώθω ευλογημένος που ακόμα εργάζομαι και δεν χρειάστηκε να φτάσω στο σημείο να πάρω μια τέτοια δύσκολη απόφαση, να φύγω. Σίγουρα ο φόβος υπάρχει για το αύριο και πάντα υπήρχε. Έχω μάθει να μη θεωρώ τίποτα δεδομένο στη ζωή μου, αλλά προσπαθώ να αντιμετωπίζω τη ζωή με αισιοδοξία και χαμόγελο.
Τα τελευταία χρόνια αποτελείς βασικό συνεργάτη της κ. Μαριάννας Τόλη, μιας από τις κορυφαίες παραγωγούς παιδικού θεάτρου στη χώρα. Δυο λόγια γι’ αυτήν…
Τι να πεις για τον “άνθρωπο” Μαριάννα Τόλη… Είναι μια γεννημένη καλλιτέχνιδα, αφοσιωμένη με πάθος και αστείρευτη αγάπη σε αυτό που κάνει. Έχει απίστευτη υπομονή και επιμονή στο να προσπαθεί να σου βγάλει τον καλύτερό σου εαυτό και στη δουλειά αλλά και σε προσωπικό επίπεδο. Έχει προσφέρει πολλά και έχει να προσφέρει ακόμα περισσότερα στο παιδικό θέατρο. Αισθάνομαι μεγάλη τιμή και νιώθω απίστευτα τυχερός που συνεργάζομαι μαζί της μέχρι και σήμερα.
Είδες θέατρο στη Θεσσαλονίκη αυτόν τον καιρό; Ποιες παραστάσεις σου άρεσαν;
Δεν έχω καταφέρει να δω πολλές παραστάσεις, αλλά από αυτές που είδα ξεχώρισα την ερμηνεία του Άρη Σερβετάλη στο “Ριχάρδος ο Β'”, την ευρηματική διασκευή του “Στρί-γκλα”, καθώς και το καταπληκτικό κείμενο του Άκη Δήμου στο “Όσα η καρδιά μου στην καταιγίδα”.
Ποια είναι τα σχέδιά σου για το επόμενο χρονικό διάστημα; Ποιες είναι οι βλέψεις σου στον καλλιτεχνικό χώρο;
Για την ώρα δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω τι θα ακολουθήσει. Συνεχίζουμε την “Παπλωματού” στο θέατρο Αριστοτέλειον κάθε Κυριακή και είμαι πολύ ευγνώμων που ο κόσμος της Θεσσαλονίκης την έχει αγαπήσει τόσο πολύ. Όσο για τη συνέχεια, ελπίζω και εύχομαι να συνεχίσω να δουλεύω στο παιδικό θέατρο, που με εκφράζει και αγαπώ απεριόριστα.
Από το φύλλο της THESSNEWS #93 (17/02/2018-18/02/2018)
