Οι δυο ηθοποιοί βρίσκονται στην Θεσσαλονίκη στα πλαίσια του 65ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου, που χθες τους βράβευσε με τον «Χρυσό Αλέξανδρο» για την συνολική προσφορά τους στην 7η τέχνη.
Μιλώντας σήμερα στους δημοσιογράφους χαρακτήρισαν ευτυχή συγκυρία την συνεργασία τους ως πρωταγωνιστές της νέας ταινίας του Ουμπέρτο Παζολίνι με τίτλο «Η Επιστροφή», βασισμένη στο Ομηρικό έπος της Οδύσσειας.
«Η σκέψη και η προετοιμασία για την δημιουργία της ταινίας μου πήρε αρκετό καιρό. Ένιωσα πως μπήκα για λίγο στη θέση του Οδυσσέα» ανέφερε ο σκηνοθέτης της ταινίας.
«Πιστεύω στο πεπρωμένο. Οπότε περίμενα ότι θα ξαναβρεθούμε με τον Ralph να κάνουμε μια νέα ταινια μετά τον «Άγγλο Ασθενή». Επιπλέον αναζητούσαμε συνεχώς μια νέα συγκυρία για να συνεργαστούμε ενώ μέσα στα χρόνια παραμένουμε φίλοι και συνομιλούμε συνεχώς» ανέφερε η Ζιλιέτ Μπινός.
«Αγαπάμε και θαυμάζουμε ο ένας την δουλειά του άλλου. Οταν μου πρότειναν να αφηγηθώ αυτή την ιστορία με την Ζιλιέτ θεώρησα ότι είναι η σωστή στιγμή ώστε να επιστρέψουμε και να το κάνουμε μαζί. Όποτε και εγώ θεωρώ ότι το πεπρωμένο έφερε τη στιγμή για μια νέα συνεργασία. Είμαστε όλοι σε ένα ταξίδι, για αυτό η Οδύσσεια είναι μια δυνατή ιστορία», πρόσθεσε ο Ρέιφ Φάινς.
«Μπορείς να διαβάσεις την ιστορία σε πολλά επίπεδα. Βρίσκω την ταινία μοντέρνα και στη σημερινή εποχή πρόσθεσε η Ζιλιέτ Μπινός. «Υπάρχει ο κίνδυνος να ερμηνεύσει κάποιος την Πηνελόπη σαν την αγία που περιμένει στο σπίτι τον άντρα της.
Είναι όμως πιο περίπλοκη από αυτό στην ταινία. Ήταν έξαλλη με τον Οδυσσέα που δεν ήταν υπεύθυνος όσον αφορά αυτά που έπρεπε να έχει τακτοποιήσει. Βρήκα πολύ ωραία τη γραφή του σεναρίου και τον διάλογο. Λάτρεψα την ιδέα του να δουλέψω με τον Ρέιφ. Ήταν η ιδέα του να είμαι ξανά με αυτή την παλιά-νέα οικογένεια», επισήμανε.
Η Ζιλιέτ Μπινός για τις ανάγκες της ταινίας έζησε για μια εβδομάδα στην Κέρκυρα και σημείωσε πόσο σημαντικό ήταν να έρθει πιο κοντά με το σκηνικό της ιστορίας.
«Ήμουν τυχερή να έρθω στην Κέρκυρα για μια εβδομάδα. Ήταν πολύ σημαντικό για μένα να δω το σκηνικό, τα δέντρα, τη θάλασσα. Ένιωθα το πάθος και την ανησυχία. Δουλεύουμε με την πραγματικότητα μας και με τη μνήμη μας. Επισκέφτηκα όλα τα μέρη που μπορούσα. Δεν ήταν η Ιθάκη, ήταν η Κέρκυρα αλλά το ίδιο είναι».
