ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΥΡΜΑΤΣΗΣ || sirmatsis@gmail.com
Στη Βόρεια Ελλάδα βρέθηκε τις προηγούμενες ημέρες, στο πλαίσιο της προεκλογικής του εκστρατείας, ο ευρωβουλευτής και εκ των φαβορί για την ηγεσία της Κεντροαριστεράς, Νίκος Ανδρουλάκης.
Μίλησε στην ThessNews για τα χαρακτηριστικά της υποψηφιότητάς του, πώς φαντάζεται το νέο κόμμα, τις προτεραιότητές του, ενώ στέλνει μήνυμα εφαρμογής διαφορετικού πολιτικού μοντέλου την επόμενη μέρα.
Παράλληλα, απαντά στο ερώτημα «με τον Αλέξη ή με τον Κυριάκο;», στα περί ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, στους φόβους περί αναβολής των εκλογών, δίνοντας βάση στη νέα γενιά.
Αναρωτιούνται πολλοί γιατί να αφήσει ο Νίκος Ανδρουλάκης τη σιγουριά των Βρυξελλών για να διεκδικήσει την ηγεσία της Κεντροαριστεράς.
Πιστεύω ότι υπάρχει μια ιστορική ευκαιρία για την παράταξή μας. Ο ελληνικός λαός, μετά από εφτά δύσκολα χρόνια, σιγά σιγά καταλαβαίνει ότι τα μεγάλα λόγια δεν οδηγούν πουθενά. Είδαμε τι έγινε με τον κ. Τσίπρα αλλά και νωρίτερα με τον κ. Σαμαρά. Οι αντιμνημονιακές ρητορίες, η δήθεν άλλη στρατηγική, έφεραν περισσότερα κόστη στον ελληνικό λαό, νέα μνημόνια, περισσότερους φόρους και η ανεργία στάσιμη και τα ελληνόπουλα να φεύγουν στο εξωτερικό.
Άρα ήρθε η εποχή να εξορθολογήσουμε τον δημόσιο διάλογο, να συζητήσουμε ρεαλιστικά τα προβλήματα του τόπου και αν ανιχνεύσουμε τα πραγματικά αίτια που έφεραν την κρίση, τότε σίγουρα θα βρούμε τις λύσεις να τα ξεπεράσουμε.
Πιστεύω λοιπόν ότι ήρθε η ώρα της επόμενης γενιάς, που έχει στιγματιστεί από την κρίση, να πρωταγωνιστήσει και με νέο ήθος, νέα πολιτική κουλτούρα, σκοτώνοντας τη δημαγωγία και το πελατειακό κράτος, να πάμε ένα βήμα παραπέρα. Το αξίζει η πατρίδα μας. Είναι βαθιά μου πεποίθηση ότι ο ελληνισμός έχει αστείρευτες δυνάμεις στο εσωτερικό και το εξωτερικό. Αν οργανωθούμε, μπορούμε να τα πετύχουμε όλα.
Και άμεσα η χώρα μας να πρωταγωνιστήσει ξανά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο και σε επίπεδο Βαλκανίων, γιατί πάμε σε μια άλλη εποχή και πρέπει να έχουμε σοβαρή εθνική στρατηγική και για την οικονομία και για τα εθνικά θέματα.
Άρα είναι πρώτιστα πολιτικό το πρόβλημα της χώρας;
Είναι σίγουρα πολιτικό το πρόβλημα της χώρας. Το πολιτικό σύστημα δεν κατάφερε ούτε να περιφρουρήσει την ελληνική οικονομία και τον ελληνικό λαό στα χρόνια πριν την κρίση, διογκώνοντας τις δημόσιες δαπάνες με μια σκληρή πελατειακή νοοτροπία και βέβαια τα χρόνια της κρίσης δεν κατάφερε με ρεαλιστικό τρόπο να προσεγγίσει τα μεγάλα προβλήματα, με αποτέλεσμα να έχει χαθεί πολύς πολύτιμος χρόνος.
Δύο παραδείγματα. Πρώτο η Πορτογαλία: εκεί κυβερνά το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα με την Αριστερά. Και κατάφεραν σημαντικά οφέλη. Η Πορτογαλία είναι σε καλύτερη κατάσταση. Και δεύτερο παράδειγμα των αδερφών Κυπρίων: δύο κόμματα, τα οποία σκληρά επί δεκαετίες συγκρούονταν μεταξύ τους, κατάφεραν να συνεννοηθούν. Δεν συγκυβέρνησαν αλλά είχαν μια μίνιμουμ εθνική στρατηγική, ψήφιζαν μαζί τα νομοσχέδια και σήμερα ο κυπριακός ελληνισμός έχει ξεπεράσει ένα μεγάλο κομμάτι των οικονομικών αδιεξόδων που η Ελλάδα ακόμη αδυνατεί να ξεπεράσει.
Γιατί πρώτα αρχηγός και μετά ο νέος φορέας;
Αυτό ήταν το θέμα που συγκρούστηκα στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ. Θεωρώ ότι το λογικό ήταν πρώτα να φτιάξουμε τον θεσμό με το πολιτικό πρόγραμμα και μετά να δούμε ποιος ταιριάζει σε αυτήν την πολιτική προσπάθεια και να εκλεγεί η ηγεσία. Δυστυχώς αυτό δεν έγινε αποδεκτό, όχι μόνο στο ΠΑΣΟΚ αλλά και από τα υπόλοιπα κόμματα που συμμετέχουν σε αυτήν την προσπάθεια και μιλώ για το ΚΙΔΗΣΟ και το ΠΟΤΑΜΙ. Η ΔΗΜΑΡ είχε μια θέση κοντά και στις δικές μου απόψεις.
Αυτό δεν το θεωρείτε κακό, ότι θα έχει πρόβλημα η εκλογική διαδικασία, βλέποντας ένα κυνήγι δέκα μνηστήρων;
Αν το θεωρούσα καλό, δεν θα είχα διαφοροποιηθεί. Πραγματικά πίστευα ότι πρώτα έπρεπε να ιδρύσουμε τον φορέα, πρώτα να υπάρχει το πολιτικό πρόγραμμα και μετά η ηγεσία. Όμως, παρά το λάθος αυτό, υπάρχει ευκαιρία και τώρα, αρκεί να μην κάνουμε δέκα παράλληλους μονολόγους αλλά έναν γόνιμο διαδραστικό διάλογο μεταξύ μας, ώστε να καταλάβει ο πολίτης γιατί δεσμεύεται ο καθένας μας και ποιο είναι το όραμά του για την επόμενη μέρα.
Θα γίνουν ντιμπέιτ;
Η πρότασή μου είναι δύο ντιμπέιτ, ένα στην αρχή και ένα στο τέλος με όλους. Και όταν μείνουν οι δύο στον δεύτερο γύρο, ένα μεταξύ των δύο.
Ηλεκτρονική ψηφοφορία πάση θυσία;
Πάση θυσία για τους Έλληνες του εξωτερικού. Στο εξωτερικό είναι πια μια νέα, μια άλλη Ελλάδα, κυρίως νέων ανθρώπων που έφυγαν τα τελευταία χρόνια, μη έχοντας ευκαιρία στη χώρα μας να δημιουργήσουν, αλλά έχοντας πολλά εφόδια. Αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να συμμετέχουν στα πολιτικά δρώμενα της πατρίδας μας. Είναι παιδιά που έχουν μεγάλη εμπειρία, έχουν παραστάσεις ευρωπαϊκές, έχουν να δώσουν και πρέπει να τους δώσουμε τη δυνατότητα να συμμετέχουν με ηλεκτρονική ψηφοφορία.
Στο εσωτερικό, επειδή υπάρχει μια διαμάχη μεταξύ των κομμάτων, ας πουν οι τεχνικοί τι μπορεί να γίνει και ας βρούμε μια συμβιβαστική πρόταση να προχωρήσουμε παρακάτω. Μην αναλωθούμε μόνο σε τεχνικά θέματα.
Μπορεί όμως ο χώρος να την πάθει όπως και η ΝΔ; Να έχουμε μια αναβολή εκλογών, νέα εσωστρέφεια και μεγάλη προεκλογική περίοδο; Θα συμφέρει την Κεντροαριστερά;
Εύχομαι να μη συμβεί αυτό που συνέβη στη Νέα Δημοκρατία. Είναι θέμα τεχνικό. Εγώ κάνω πολιτική, θέλω να πω τις απόψεις μου, δεν ήρθα να αναλωθώ για θέματα που δεν αφορούν την πλειοψηφία του ελληνικού λαού.
Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της δικής σας πρότασης για την ηγεσία του νέου φορέα Αν εκλεγώ στις 12 του Νοέμβρη, θα πάμε γρήγορα σε ιδρυτικό συνέδριο, δεν θα διαλυθούν τα κόμματα, θα πάμε σε ένα μοντέλο ιταλικής «Ελιάς», αυτή είναι άλλωστε και η απόφαση των κομμάτων, αλλά από την άλλη πλευρά θα υπάρχει με καθολική εκλογή των συνέδρων ένα όργανο, το οποίο θα εκφράζει όλο τον χώρο. Και οι αποφάσεις θα παίρνονται από αυτό το όργανο και όχι από τα κόμματα.
Τα κόμματα θα έχουν εισηγητικό χαρακτήρα. Δεν θέλω σε καμία περίπτωση αυτή η προσπάθεια να εξελιχθεί σε μια νέα Ένωση Κέντρου, μια πολυκομματική Βαβέλ που δεν θα έχει ξεκάθαρη στρατηγική και για την παράταξη και για τον τόπο.
Αυτή η στρατηγική περιλαμβάνει και το ερώτημα «Με τον Αλέξη ή με τον Κυριάκο;»
Αυτό το ερώτημα για να το αποφύγει η Κεντροαριστερά, πρέπει να δυναμώσει. Και ο στόχος της υποψηφιότητάς μου είναι να ανατρέψω τους εκλογικούς συσχετισμούς όπως αυτοί διαμορφώθηκαν με τον «σεισμό» του 2012. Να κάνουμε ένα νέο πολιτικό σεισμό προόδου, ρεαλισμού, απολογισμού στο πολιτικό σύστημα, να αγκαλιάσουμε τον λαϊκό κόσμο που εξαπάτησε ο κ. Τσίπρας. Να αγκαλιάσουμε τους προοδευτικούς πολίτες που επιζητούν μεταρρυθμίσεις που θα αλλάξουν το κράτος. Να φτιάξουμε ένα ρεύμα που θα ανατρέψουμε τους πολιτικούς συσχετισμούς και το δίλημμα που θέσατε να μπει πια σε άλλους πολιτικούς παράγοντες.
Δηλαδή μπορεί η Κεντροαριστερά να φτάσει στα εκλογικά επίπεδα του παρελθόντος ή είναι πολύ βαθιά τα προβλήματά της;
Η Κεντροαριστερά είναι η μόνη λύση. Η σοσιαλδημοκρατία, για να το πω ξεκάθαρα. Είναι η ιδεολογία που συγκροτεί ισχυρό κοινωνικό κράτος, κράτος αξιοκρατίας. Και ένα τέτοιο κράτος έχει ανάγκη ο ελληνικός λαός και όχι ένα κράτος που ταΐζουμε με πολλούς φόρους χωρίς να έχουμε σοβαρή δημόσια υγεία, χωρίς να έχουμε δεσμευτεί ότι κάθε μάνα πριν γεννήσει το παιδί της θα ξέρει ότι το παιδί θα έχει δημόσια και δωρεάν πρόσβαση στην προσχολική εκπαίδευση για να κάνει έναν σχεδιασμό στη ζωή της.
Εγώ ένα τέτοιο κοινωνικό κράτος ονειρεύομαι και όχι ένα κοινωνικό κράτος που θα έχει ειδικές συνθήκες για ειδικές κατηγορίες. Τέρμα το πελατειακό κράτος. Αν αυτό δεν το καταφέρουμε, δεν έχουμε καταφέρει τίποτα όχι για την παράταξη, αλλά για την πατρίδα.
Αναφέρεστε στο νέο, τη νέα γενιά και οι αντίπαλοί σας λένε «είδαμε και τον Τσίπρα που είναι νέος».
Προφανέστατα, όλοι οι νέοι άνθρωποι δεν είναι το ίδιο. Ούτε όλοι οι άνθρωποι μεγάλης ηλικίας είναι το ίδιο. Υπάρχουν άνθρωποι μεγάλης ηλικίας που έφτιαξαν τις πολιτικές τους προίκες κάνοντας μόνο ρουσφέτι και υπάρχουν και πολιτικοί μεγαλύτερης ηλικίας που στα δύσκολα χρόνια ήταν αξιοπρεπείς, είχαν καθαρό λόγο και είναι και χρήσιμη η εμπειρία τους. Το ίδιο συμβαίνει και στη νέα γενιά. Δεν είμαστε όλοι το ίδιο. Εγώ προσωπικά δεν έχω κάνει κανένα ρουσφέτι στη ζωή μου, αλλά κατάφερα να γίνω και γραμματέας του ΠΑΣΟΚ και ευρωβουλευτής και με τίμησαν χιλιάδες Έλληνες πολίτες. Με αυτήν μου την πολιτική προίκα, της μέχρι σήμερα διαδρομής μου, ζητώ την ψήφο των προοδευτικών πολιτών για να αλλάξουμε σελίδα, να αλλάξουμε γενιά.
Και κάτι τελευταίο, η παράταξη μας είναι πληγωμένη. Έκανε πολλά σωστά στη μεταπολίτευση, την κοινωνική πολιτική του ’80, την ευρωπαϊκή προοπτική του ’90, την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ, αλλά έκανε και λάθη. Δεν κατάφερε να αλλάξει την κουλτούρα ενός κομματιού του πολιτικού συστήματος που έμαθε να χρησιμοποιεί τους δημόσιους πόρους για να κάνει προεκλογικό παιχνίδι. Αυτό πρέπει να τελειώσει. Και αν δεν τελειώσει τώρα, θα πάμε σε νέο φαύλο κύκλο κρίσης.
Πρέπει να ‘μαστε πρωτοπόροι. Και αυτή είναι η δική μου δέσμευση. Ότι το κόμμα θα ‘ναι θεσμικό. Θα σέβεται τα μέλη του, τα οικονομικά του θα ’ναι με πλήρη διαφάνεια και όχι τα χρεωκοπημένα κόμματα του σήμερα και οι αποφάσεις θα είναι με διαφάνεια και όχι ένας αρχηγός με την παρέα του να παίρνει τις αποφάσεις. Θα είναι από τη βάση της παράταξης, θα έχουμε ιμάντα κοινωνικό μεταξύ της ηγεσίας, πολιτών, μελών, ώστε να δείξουμε ότι φτιάχνουμε ένα πραγματικά ευρωπαϊκό κόμμα και όχι ένα κόμμα το οποίο αντί να βοηθά τη δημοκρατία να προχωρήσει και να ωριμάσει, υπονομεύει τον σεβασμό στους θεσμούς, τη δημοκρατία και τη δικαιοσύνη.
Είδαμε τη Νέα Δημοκρατία να αξιοποιεί τον κ. Αθανασίου ως πρόεδρο της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, είδαμε και τον ΣΥΡΙΖΑ με την κ. Θάνου. Προτείνω κάτι πολύ απλό. Για 5 χρόνια μετά τη συνταξιοδότηση, κανείς δικαστής να μην μπορεί να εμπλακεί σε πολιτικά κόμματα, για να έχουμε πλήρη διαφάνεια σε όλους τους θεσμούς.
Από το φύλλο της THESSNEWS #72 (23/09/2017-24/09/2017)
