THESS-SKG STORIES
Ένα όνομα άρρηκτα συνδεδεμένο με το θέατρο της Θεσσαλονίκης. Ο άνθρωπος- κλειδί στην παραγωγή των θεατρικών και μουσικών παραστάσεων στην πόλη μας.
Αυστηρή αλλά και προσιτή σ’ αυτούς που τη γνωρίζουν και την αγαπούν. Ο μαγικός συνδυασμός που διασφαλίζει όχι μόνο τον θεατή, αλλά και τον ίδιο τον καλλιτέχνη…
Πώς είναι μια γυναίκα να ασχολείται με τα πολιτιστικά και την επικοινωνία;
Είναι πολύπλοκο, πολυδιάστατο και πολλές φορές ενδιαφέρον και συναρπαστικό! Οι συνθήκες τόσο σε κοινωνικό όσο και οικονομικό επίπεδο μεταβάλλονται και θα πρέπει να παρακολουθείς αυτές τις μεταβολές και να προσαρμόζεσαι σε αυτές.
Είναι ένας διαρκής αγώνας δρόμου υψηλών ταχυτήτων που σε απορροφά και αν δεν τα συμπεριλάβεις όλα αυτά στον τρόπο που ζεις, δεν μπορείς να ανταποκριθείς!
Η γυναίκα πιστεύω ότι είναι μυημένη να διαδραματίζει πολλαπλούς ρόλους στην καθημερινότητά της και αυτό στις μέρες μας την έχει ισχυροποιήσει στο εργασιακό περιβάλλον. Δεν υπερτερούμε, απλώς ξεπερνάμε τα όριά μας για να τα καταφέρνουμε όσο καλύτερα μπορούμε με ό,τι καταπιανόμαστε.
Πιστεύω ακράδαντα στο μότο ότι «ευτυχισμένοι» άνθρωποι είναι όσοι αγαπούν την εργασία τους και δεν την ξεχωρίζουν από τη ζωή τους!
Η Θεσσαλονίκη αγαπάει, στηρίζει τον πολιτισμό;
Η Θεσσαλονίκη διψάει θα έλεγα για καινούργια πράγματα και τα στηρίζει, το θέμα είναι ότι δεν τα παράγει. Τα τελευταία χρόνια περιμένει από την Αθήνα να της υποδείξει τι είναι αυτό που θα ακολουθήσει! Η μόνη αισιόδοξη προοπτική που έχει διαφανεί τα τελευταία χρόνια είναι από το ΚΘΒΕ, που έχει ξαναφέρει τον κόσμο στο θέατρο και έχει περισσότερες εναλλακτικές προτάσεις και δράσεις.
Γενικά αγαπά το θέατρο το κοινό της πόλη μας και θα έλεγα ότι έχει μια δημιουργική, κριτική θέση στις παραστάσεις που έρχονται από την Αθήνα.
Αν κοιτάξεις στο παρελθόν, ποια ήταν η καλύτερη συνεργασία σου;
Με κάθε συνεργασία προκύπτουν καινούργια πράγματα, διαφορετικές προσεγγίσεις και προοπτικές! Συνήθως είναι σταθερές οι σχέσεις μου με τους συνεργάτες μου, οπότε δεν αναπολώ κάτι από το παρελθόν!
Οι συνεργάτες λοιπόν είναι οι ίδιοι, αλλά οι νέες παραγωγές είναι αυτές που δίνουν και τη δυναμική στην επόμενη συνεργασία, η οποία διαφοροποιεί και ανανεώνει αυτήν τη σχέση!
Η κρίση επηρέασε τον χώρο της τέχνης;
Η κρίση σαρώνει, δεν επηρεάζει!
Γενικά στον χώρο της τέχνης – σε κάθε δύσκολη περίοδο – καταφεύγει ο άνθρωπος κυρίως από την ανάγκη του να ξεφύγει από τη φθαρτή πραγματικότητα που βιώνει και να βρει τις απαντήσεις που τον βασανίζουν! Μόνο μέσα από την τέχνη μπορεί ο άνθρωπος να αλλάξει τη ματιά που έχει για τον κόσμο!
Η κρίση λοιπόν έχει δυο μέτωπα, τις παραγωγές και το κοινό! Καθετί που συμβαίνει στην κοινωνία αντανακλάται και σε κάθε μορφή της τέχνης. Και εκεί ακριβώς φαίνεται και το πραγματικό πολιτιστικό επίπεδο της χώρας. Αν υπάρχει έλλειμμα στην παιδεία, τις επιστήμες και τις τέχνες, υπάρχει και έλλειμμα στον πολιτισμό της χώρας!
Πάντως κάθε φάση κρίσης είναι και μια ευκαιρία να γεννηθούν καινούργια πράγματα, να πεθάνει καθετί ψεύτικο και ασήμαντο και να επαναπροσδιορίσουμε τις ανάγκες μας…
Κεφάλαιο «Δημήτρια». Ποια είναι η άποψή σου; Τελικά είναι τέχνη για τους λίγους;
Τα ΔΗΜΗΤΡΙΑ είναι ένας θεσμός εδώ και 52 χρόνια που θεωρώ πολύ σημαντικό για τη Θεσσαλονίκη! Είχα πολλές φορές την τύχη να παρακολουθήσω παραστάσεις θεατρικές και χορού που συμβαίνουν στον εξωτερικό και μόνο μέσα από αυτόν τον θεσμό είχαν την ευκαιρία να έρθουν στην πόλη μας! Είναι οι παραστάσεις που δεν έχουν σκοπό το επιχειρηματικό κέρδος και έχουν επιλεγεί για την αρτιότητά τους και την καινοτόμο δράση που φέρουν.
Είναι παραστάσεις που αφορούν τον κόσμο που αγαπά τις τέχνες και δεν είναι λίγοι αυτοί.
Η στάση μας απέναντι στα ΔΗΜΗΤΡΙΑ θα πρέπει να είναι γόνιμα κριτική και απαλλαγμένη από μικροπολιτικές συμπεριφορές. Το ενδιαφέρον εδώ θα πρέπει να είναι η συμμετοχή των νέων ανθρώπων.
Ξεχωρίζεις την επιχειρηματία που ασχολείται με την τέχνη από τη Ρίτα που αγαπάει την τέχνη;
Οι ανώτερες ιδέες που μεταβιβάζονται μέσα από την τέχνη και εμψυχώνουν τον άνθρωπο είναι το ζητούμενο σε κάθε έκφανσή της.
Σέβομαι λοιπόν την τέχνη όταν οι δημιουργοί της μέσω αυτής εκφράζουν αισθήματα και ιδέες επιζητώντας να κάνει κοινωνούς και τους άλλους ανθρώπους.
Επιχειρηματίας είναι ο θεατρικός παραγωγός που επενδύει τα κεφάλαια που διαθέτει για να στηθεί μια παράσταση. Δεν έχω καμία σχέση λοιπόν με την επιχειρηματική δράση, αλλά συμμετέχω στην προβολή και δημοσιοποίηση της θεατρικής παραγωγής που αναλαμβάνω.
Πρέπει το θέατρο να ενταχθεί στα σχολεία σαν μάθημα;
Το θέατρο είναι ένας πανάρχαιος θεσμός που η καταγωγή του ανάγεται στην Ελλάδα και αφορούσε τη διδασκαλία και την τέλεση των θεατρικών παραστάσεων.
Το θέατρο στην αρχαία Ελλάδα δεν ήταν απλώς ένα ψυχαγωγικό δρώμενο, αλλά διαμόρφωνε συνειδήσεις και κυρίως συλλογικές συνειδήσεις. Συνδυάζοντας τη θρησκεία, την κοινωνική και πολιτική κριτική με την εκπαίδευση, παρήγαγε πολιτισμική δράση.
Επομένως είναι έλλειμμα στην παιδεία και στον πολιτισμό αυτής της χώρας η απουσία θεατρικής αγωγής από τα σχολεία!
Από το φύλλο της THESSNEWS #64 (29/07/2017-30/07/2017)
