Αθ. Σαββάκης στην ThessNews: Αλλαγή τρόπου σκέψης χρειάζεται η κοινωνία μας

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ || ddiamantidis@gmail.com

Για υπερβολές, υπεραπλουστεύσεις και κακόβουλες κριτικές που πλήττουν την υγιή επιχειρηματικότητα κάνει λόγο στη συνέντευξή του ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος, κ. Αθανάσιος Σαββάκης.

Πώς τοποθετείστε όσον αφορά στην πρόσφατη προτροπή του Πρωθυπουργού από το βήμα της συνέλευσης του ΣΒΒΕ να επενδύσουν οι Έλληνες επιχειρηματίες, γιατί αλλιώς θα το πράξουν αυτό οι ξένοι επενδυτές;

Το ζητούμενο είναι οι επενδύσεις και όχι ποιοι τις κάνουν. Προφανώς θέλουμε ξένες άμεσες επενδύσεις, οι οποίες θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας και οι οποίες θα τροφοδοτήσουν την ανάπτυξη της χώρας. Αλλά, κυρίως, αυτό που χρειαζόμαστε είναι να υλοποιηθούν παραγωγικές επενδύσεις που θα δημιουργήσουν υψηλού επιπέδου αμοιβές σε νέες θέσεις εργασίας.

Σε κάθε περίπτωση, η ελληνική επιχειρηματική κοινότητα αναμένει το κλείσιμο της αξιολόγησης και την άρση της αβεβαιότητας για την επόμενη μέρα. Εφόσον αυτό υλοποιηθεί, τότε όντως η ελληνική επιχειρηματική κοινότητα μπορεί να πρωταγωνιστήσει στην υλοποίηση επενδύσεων, αφού πιστεύει απόλυτα στο μέλλον της χώρας, αλλά χωρίς τα πολλά προσκόμματα στην υλοποίηση επενδύσεων των τελευταίων ετών. Διότι οι προθέσεις για αξιοποίηση επενδυτικών ευκαιριών υπάρχουν, αλλά όσο υπάρχουν εμπόδια για την υλοποίηση επενδύσεων, τότε αυτές ολοένα και θα μετατίθενται για το μέλλον.

Για να γίνω πιο συγκεκριμένος, σας αναφέρω ορισμένα πολύ σημαντικά εμπόδια για την υλοποίηση επενδύσεων, και ειδικά παραγωγικών επενδύσεων:

1. η πρόσβαση στη χρηματοδότηση των υποψήφιων επενδυτών,
2. η ικανότητα της οικονομίας να θέσει σε προτεραιότητα τις επενδύσεις στη βιομηχανική παραγωγή,
3. στην εναρμόνιση της χώρας μας με τα διεθνή και ευρωπαϊκά δεδομένα, στον τομέα της ενέργειας και ειδικά στο πεδίο του κόστους ενέργειας,
4. η απουσία σταθερότητας του φορολογικού πλαισίου που διέπει την επιχειρηματικότητα, και το οποίο αποτελεί ίσως τη βασικότερη παράμετρο της αξιοπιστίας μιας χώρας που επιθυμεί να προσελκύσει κεφάλαια από ξένους επενδυτές,
5. η λειτουργία και εποπτεία της εγχώριας αγοράς και η τήρηση των κανόνων ανταγωνισμού,
6. η διαδικασία αδειοδότησης των επιχειρήσεων που αποτελεί μονίμως πρόβλημα τόσο για τις υφισταμένες όσο και για τις υποψήφιες νέες επενδύσεις,
7. η ταχεία απονομή της δικαιοσύνης και η κατά προτεραιότητα εξέταση θεμάτων που αφορούν στην επιχειρηματικότητα.

Ήσασταν αιχμηρός στην τοποθέτησή σας για τον κρατισμό και τους κομματικούς διορισμούς στο δημόσιο κατά την πρόσφατη ομιλία σας στη συνέλευση του ΣΒΒΕ. Πώς μπορεί κατά τη γνώμη σας να αντιμετωπιστεί αυτό το φαινόμενο σε μία κοινωνία η οποία φέρει ακόμη ορατά τα σημάδια της πεποίθησης πως το δημόσιο αποτελεί την πιο ασφαλή επιλογή;

Το φαινόμενο δεν αντιστρέφεται από τη μια μέρα στην άλλη. Παγιωμένες στρεβλές αντιλήψεις δεκαετιών δεν μπορούν να αλλάξουν «γρήγορα», ακόμη και κάτω από το βάρος της αφόρητης κρίσης που βιώνουμε στη χώρα μας.

Δυστυχώς, σ΄ αυτό το δύσκολο περιβάλλον της οικονομικής κρίσης οι επιχειρήσεις της χώρας μας βάλλονται από παντού, αδιακρίτως, ισοπεδωτικά με τρόπο και ένταση που σε ορισμένες περιπτώσεις φθάνει στα όρια της δυσφήμισης και του διασυρμού.

Διαπιστώνουμε πως σε μια προσπάθεια αποποίησης των ευθυνών του καθενός, και ειδικά όσων υπηρετούν τη δημόσια διοίκηση, όλο το βάρος πέφτει συλλήβδην στις πλάτες του επιχειρηματικού κόσμου με γενικολογίες και απλοποιήσεις που δημιουργούν αρνητική εικόνα στην κοινωνία.

Ένα τέτοιο αρνητικό κλίμα που συντηρείται καθημερινά με δημοσιεύματα που δαιμονοποιούν την ιδιωτική πρωτοβουλία και την επιχειρηματικότητα θα οδηγήσει με βεβαιότητα σε περαιτέρω συρρίκνωση της παραγωγικής βάσης της χώρας και σε περαιτέρω οπισθοδρόμηση, με άμεσες σοβαρότατες συνέπειες κυρίως για τον κοινωνικό ιστό στην Ελληνική Περιφέρεια: απώλεια εισοδήματος και απώλεια θέσεων εργασίας μπορούν να συμβάλλουν στη διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής.

Είναι ανώφελο να επαναλαμβάνουμε διαρκώς τις δυσχέρειες που καλείται να αντιμετωπίσει καθημερινά ο επιχειρηματικός κόσμος σε όλους τους τομείς και είναι προφανές ότι καταδικάζουμε απερίφραστα τους κερδοσκόπους και τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές.

Αν όμως οραματιζόμαστε ένα καλύτερο μέλλον για την πατρίδα μας, τότε θα πρέπει όλοι μας να προστατεύσουμε την υγιή επιχειρηματικότητα αποφεύγοντας υπερβολές, υπεραπλουστεύσεις και κακόβουλες κριτικές.

Υπογραμμίζω το ότι αν δεν αλλάξει η κοινωνία τρόπο σκέψης που θα θεωρεί ότι η αγορά εργασίας είναι κατά κύριο λόγο ο ιδιωτικός τομέας της οικονομίας, τότε η κατάντια της κοινωνίας θα συνεχίζεται, και να είστε βέβαιος ότι αρκετοί συμπολίτες μας θα συνωστίζονται παρακαλώντας στα κομματικά γραφεία για μια «θέση στο δημόσιο», την οποία όταν την καταλάβουν, μάλλον δεν θα την υπηρετούν, διαμαρτυρόμενοι για τη χαμηλή αμοιβή, που δεν αντιστοιχεί στα προσόντα τους. Τέλειος παραλογισμός…

Εκτιμάτε ότι η πολιτική ηγεσία, αλλά και η κοινή γνώμη, έχουν αλλάξει άποψη για το ζήτημα των ιδιωτικών επενδύσεων στη χώρα και δη των ξένων; Δηλαδή έχει απενοχοποιηθεί η επιχειρηματικότητα ή εξακολουθεί να αντιμετωπίζεται με καχυποψία;

Η χώρα θέλει να υπάρξουν «δουλειές». Η κοινωνία ζητά να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας. Αλλά δυστυχώς τα προσκόμματα είναι πολλά και η νοοτροπία στρεβλή, όπως ήδη σας εξήγησα.

Επιπλέον όμως των όσων σας ανέφερα, επιτρέψτε μου να επισημάνω τέσσερις παθογένειες της δημόσιας διοίκησης της χώρας, που λειτουργούν τελικά ως ανάχωμα στην αναπτυξιακή προσπάθεια της χώρας.

1. Η δημόσια διοίκηση ανθίσταται σθεναρά σε οποιεσδήποτε εκσυγχρονιστικές παρεμβάσεις και αδυνατεί να ακολουθήσει τους ρυθμούς του συνεχώς μεταβαλλόμενου οικονομικού και κοινωνικού περιβάλλοντος,
2. Όποιες από τις πρωτοβουλίες ανάπτυξης και υλοποίησης επενδύσεων στέφονται με επιτυχία, το οφείλουν μάλλον σε εξωγενείς παράγοντες και στη βούληση του ιδιωτικού τομέα, παρά στη συνειδητοποίηση της πολιτικής ηγεσίας για την αναγκαιότητα των αλλαγών στο υφιστάμενο πλαίσιο και στις τρέχουσες πολιτικές,
3. Η άσκηση της πολιτικής εξουσίας και του κυβερνητικού έργου βρίσκεται σε ευθεία συνάρτηση με τα πρόσωπα που την ασκούν. Αλλαγές προσώπων, ακόμη και στους ίδιους κυβερνητικούς σχηματισμούς, δημιουργούν ασυνέχειες και απελπιστικές καθυστερήσεις, και,
4. Ο προγραμματισμός και ο στρατηγικός σχεδιασμός είναι έννοιες που δύσκολα εντάσσονται στις λειτουργίες του κράτους, παρά τις προσπάθειες που επιβλήθηκαν από τους κοινοτικούς κανονισμούς, που αφορούν τις κοινοτικές ενισχύσεις.

Ως εκ των παραπάνω, θεωρώ ότι η χώρα μας έχει – δυστυχώς – ακόμη πολύ δρόμο να διανύσει ωσότου γίνει ένα πραγματικά σύγχρονο κράτος, με δημόσια διοίκηση που θα δρα προς όφελος του πολίτη και θα λειτουργεί ανταποδοτικά για τις επιχειρήσεις.

Υπάρχει η εσφαλμένη εντύπωση σε ένα τμήμα της κοινωνίας και του πολιτικού κόσμου πως μόνο η τουριστική ανάπτυξη επαρκεί για την έξοδο της χώρας από την κρίση. Τι ζητάει σε αδρές γραμμές η βιομηχανία για να μπορέσει να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στην επαναφορά της οικονομίας σε τροχιά ανάπτυξης;

Η βιομηχανία σήμερα εισφέρει 55 δις € στο ΑΕΠ της χώρας, διατηρεί 1,2 εκ. θέσεις εργασίας και τροφοδοτεί τα κρατικά ταμεία με περισσότερα από 11 δις € κάθε χρόνο. Συμμετέχει με το ισχνό 8% στον σχηματισμό του ΑΕΠ της χώρας, ενώ το 1994 το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 11,4%.

Αν λοιπόν η βιομηχανία μπορούσε να επιστρέψει στην κατάσταση του 1995, ξέρετε τι θα σήμαινε αυτό για τη χώρα;

1. Αύξηση του ΑΕΠ κατά περίπου 23 δις € ή ποσοστιαία κατά περίπου 13%
2. Αύξηση της απασχόλησης κατά μισό εκατομμύριο θέσεις εργασίας και
3. Αύξηση των εσόδων του δημοσίου κατά 4,6 δις €.

Γι΄ αυτό ο ΣΒΒΕ επιμένει να υποστηρίζει ότι η μεταποιητική δραστηριότητα θα πρέπει να επανέλθει στο προσκήνιο της ανάπτυξης. Τα ειδικότερα μέτρα, οι θέσεις και οι προτάσεις του ΣΒΒΕ προς αυτή την κατεύθυνση είναι:

Α] Παραγωγική ανασυγκρότηση με ολοκληρωμένη βιομηχανική στρατηγική και πολιτική:

1. Δημιουργία «Συμβουλίου Βιομηχανίας»
2. Στρατηγικό σχέδιο – συμφωνημένη ατζέντα για την αναδιάρθρωση της περιφερειακής βιομηχανίας
3. Άσκηση έμμεσης κλαδικής βιομηχανικής πολιτικής
4. Προώθηση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων με βάση την ποιότητα – Εθνική Πολιτική Ποιότητας
5. Υποστήριξη επενδύσεων στη μεταποίηση
6. Αποφυγή στρεβλώσεων στην αγορά με βάση τις ρυθμίσεις για τα «κόκκινα δάνεια»
7. Θεσμοθέτηση προγραμμάτων διατήρησης θέσεων εργασίας στη βιομηχανία

Β] Αποφάσεις για τη μείωση του κόστους παραγωγής και λειτουργίας της βιομηχανίας:

•  Ενίσχυση της ρευστότητας
• Ρύθμιση κόκκινων δανείων
• Συμψηφισμός οφειλών
• Πληρωμή οφειλών του κράτους

2. Δημιουργία νέου πλαισίου στήριξης της παραμεθόριας βιομηχανίας

• Αντικατάσταση του 12% επιδότησης του κόστους εργασίας
• Εξεύρεση λογιστικής ρύθμισης εκκρεμοτήτων επιδοτήσεων κόστους εργασίας παλαιοτέρων ετών

3. Μείωση λειτουργικού κόστους με την κατάργηση μη ανταποδοτικών τελών και επιβαρύνσεων
4. Μείωση χρηματοοικονομικού κόστους
5. Μείωση των τιμολογίων της ενέργειας
6. Εξορθολογισμός των σχέσεων βιομηχανίας και αλυσίδων λιανεμπορίου
7. Καταπολέμηση καθυστερήσεων πληρωμών στις εμπορικές συναλλαγές

Δ] Επανεξέταση του μοντέλου διασύνδεσης του πρωτογενούς με τον δευτερογενή τομέα:

1. Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, εστιακό σημείο σχεδιασμού και υλοποίησης της στρατηγικής για την ανάπτυξη των διασυνδέσεων με την εγχώρια μεταποιητική βάση
2. Θεσμοθέτηση ειδικών προγραμμάτων, όπως:

• Αγροτικού marketing
• Αγροτικής αναδιάρθρωσης
• Δημιουργίας ειδικών ζωνών «οικολογικής» – «παραδοσιακής» συνδυασμένης γεωργίας και κτηνοτροφίας
• Ανάπτυξης του κλάδου των βιολογικών προϊόντων

Από το φύλλο της THESSNEWS #56 (03/06/2017-04/06/2017)