ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ || xenikol@hotmail.com
Υπεραπλούστευση, χαρακτηρίζει ο καθηγητής Π. Σκλιας την επίρριψη της ευθύνης για την κρίση στις… «επιδόσεις» των κυβερνήσεων του Κώστα Καραμανλή, απαντώντας με στοιχεία για προσλήψεις, έλλειμμα και χρέος.
Στη συνέντευξή του, με την ευκαιρία της έλευσής του στη Θεσσαλονίκη για την παρουσίαση του βιβλίου, ο κ. Σκλιας αφήνει αιχμές για την ΕΛΣΤΑΤ και απαντά στις επιθέσεις που δέχθηκε για πολιτικά κίνητρα.
– Κύριε Σκλια, ποιος είναι ο στόχος του βιβλίου το οποίο θα παρουσιάσετε τη Δευτέρα στη Θεσσαλονίκη;
– Ο συλλογικός τόμος με τίτλο η «Ελληνική Πολιτική Οικονομία 2000-2010» ο οποίος αναθεωρήθηκε στην αγγλική του έκδοση με τον τίτλο «The Greek Political Economy 2000-2016», είναι μια συλλογική προσπάθεια 25 πανεπιστημιακών από 12 πανεπιστημιακά ιδρύματα που ως στόχο έχει την επιστημονικά τεκμηριωμένη ανάδειξη των αιτιών που μας οδήγησαν στα Μνημόνια και, περαιτέρω, στη δυσβάσταχτη για τη χώρα και τους πολίτες κατάσταση που ζούμε σήμερα. Σκοπός του τόμου δεν είναι η ανάδειξη ενός ακόμη λόγου ή αιτίας, αλλά ο εμπλουτισμός του επιστημονικού χαρακτήρα της συζήτησης, μακριά από πολιτικές ή άλλες σκοπιμότητες.
– Πολλοί λένε ότι αποτελεί το σημαντικότερο όπλο ώστε να βγει… λάδι η Διακυβέρνηση του Καραμανλή. Είναι έτσι;
– Υπεραπλουστεύσεις αυτού του τύπου συνειδητά υποτιμούν και υποβαθμίζουν την προσπάθεια για την αναβάθμιση της επιστημονικά τεκμηριωμένης συζήτησης, ιδιαίτερα μάλιστα όταν πρόκειται για ένα τέτοιο σημαντικό ζήτημα. Στην, κατά την άποψή μου, μονομερή συζήτηση που αναπτύχθηκε μετά τις εκλογές του 2009 απουσιάζει η διάσταση της Εξάρτησης Διαδρομής. Με άλλα λόγια, δεν λαμβάνονται υπόψιν τα δεδομένα και οι μεταβλητές που διαμόρφωσαν την ελληνική οικονομία από το 1980 μέχρι και το 2010. Και είναι αυτή η 30ετής πορεία της ελληνικής οικονομίας που διαμόρφωσε τις συνθήκες και, τελικά, εκείνο το πλαίσιο στο οποίο εξελίχθηκε η κρίση δανεισμού του 2010. Η απουσία από τη συζήτηση αυτής της διαδρομής οδηγεί κατά την άποψή μου σε λανθασμένα και σίγουρα ελλιπή συμπεράσματα, αλλά και στρεβλώσεις, αφού καμία θεωρία στην οικονομική επιστήμη δεν μπορεί να εξηγήσει την εμφάνιση μιας τόσο δυσχερούς για το σύνολο μιας εθνικής οικονομίας κατάστασης στηριγμένη σε πολιτικές μιας 2ετίας , όπως αυτής του 2007-2009.
– Πολλοί πάντως υποστηρίζουν ότι για τη σημερινή κρίση ευθύνονται τα λάθη της τελευταίας διετίας της κυβέρνησης Καραμανλή.
– Οι περισσότεροι Έλληνες και ξένοι πολιτικοί επιστήμονες και οικονομολόγοι συνδέουν τα δεινά της ελληνικής οικονομίας με τη λειτουργία ενός στρεβλού πολιτικού και οικονομικού συστήματος του οποίου η ύπαρξη μας οδηγεί δεκαετίες πίσω. Για παράδειγμα, τα στοιχεία αποκαλύπτουν ότι κατά την περίοδο 1975-2012 το δημόσιο χρέος ως απόλυτο μέγεθος αυξανόταν συνεχώς από έτος σε έτος. Από τα ευρήματα υπο¬λογίζεται ότι η μέση τιμή των ετήσιων μεταβολών του δημόσιου χρέους ανέρχε¬ται, κατά προσέγγιση (αφού τα ποσά αναφέρονται σε τρέχουσες τιμές) σε 8,1 δισ. ευρώ και η μέση τιμή των ετήσιων ποσοστιαίων μεταβολών σε 13%. Θεωρώ ότι η ανάδειξη της επιχειρηματολογίας που αναδεικνύει την αύξηση του ελλείμματος λόγω της κατακόρυφης αύξησης των δημοσίων δαπανών την περίοδο 2007-2009 συνιστά αυτό που αποκαλώ «προσέγγιση των απόλυτων μεγεθών». Με την ίδια λογική, αυτής «των απόλυτων μεγεθών», τα συμπεράσματα για την αποτελεσματικότητα των μέτρων πολιτικής των Μνημονίων θα μπορούσαν με την ίδια ευκολία να εξαχθούν στη φράση «από έλλειμμα 270 δις το 2009 σε έλλειμμα 340 δις το 2016», έχοντας μάλιστα υπόψιν το γεγονός του κουρέματος του χρέους με ποσό της τάξης των 50 δις!
– Δεν είχαμε δηλαδή αύξηση του χρέους και του ελλείμματος;
– Το 2009, τόσο η αύξηση του δημόσιου ελλείμματος όσο και αυτή του δημόσιου χρέους, ως ποσοστά του ΑΕΠ, κινήθηκαν ποσοστιαία χαμηλότερα ή κοντά στον μέσο όρο των αντίστοιχων στις χώρες της Ευρωζώνης και της Ε.Ε. Οι στηριγμένες σε απόλυτα μεγέθη μονοδιάστατες προσεγγίσεις δεν βοηθούν στην κατανόηση του ζητήματος.
– Έχει γραφτεί κατά κόρον ότι εκείνο το διάστημα πληρώθηκαν παλιές υποχρεώσεις, που αύξησαν έλλειμμα και χρέος, είναι έτσι;
– Για την εξυπηρέτη¬ση του δημόσιου χρέους, το οποίο είχε συσσωρευτεί, η κυβέρνηση της περιόδου 2004-2009 πλήρωσε 54,7 δισ. ευρώ περισσότερα σε σχέση με την κυβέρνηση της περιόδου 1998-2003. Η ετήσια δημόσια δαπάνη την περίοδο 2004-2009 για τοκοχρεολύσια δανείων τα οποία είχαν συναφθεί σε προηγούμενες περιόδους ανήλθε κατά μέσο όρο σε 31,4 δισ. ευρώ ετησίως, έναντι 21,3 δισ. ευρώ κατά την προηγούμενη περίοδο. Τη χρονική περίοδο 2004-2009 δα¬πανήθηκαν σχεδόν 11 δισ. ευρώ για εξοπλιστικά προγράμματα επί δεσμεύσεων οι οποίες είχαν αναληφθεί σε προηγούμενες περιόδους, 6,5 δισ. ευρώ με ειδικές εκδόσεις ομολόγων για την εξυπηρέτηση των χρεών των ασφαλιστικών ταμείων και 2,6 δισ. ευρώ για την εξόφληση υποχρεώσεων νοσοκομείων οι οποίες είχαν αναληφθεί σε προηγούμενα έτη.
– Ακούγεται επίσης πολύ συχνά ότι επί Καραμανλή διογκώθηκε σημαντικά ο Δημόσιος Τομέας, κάτι που επίσης συνέβαλε στην κρίση…
– Τα στοιχεία του Υπουργείου των Εσωτερικών αποδεικνύουν ότι την περίοδο 1999-2008 και 2004-2008 το σύνολο των υπηρετούντων στον δημόσιο τομέα παρέμεινε σταθερό, ενώ η δημόσια δαπάνη για μισθούς καθώς και για το κόστος παραγωγής και χρηματοδότησης των δημόσιων αγαθών και υπηρεσιών της χώρας (συμπεριλαμβανομένης της μισθοδοσίας) δεν ξεπερνούσε, το 2009, τον μέσο όρο των αντίστοιχων μεγεθών στις χώρες του ΟΟΣΑ και της Ε.Ε.
– Επίσης έχουν ακουστεί πολλά και για την ΕΛΣΤΑΤ, τις μεθόδους και τα στοιχεία της…
– Είναι ένα θέμα αυτό της αμφισβήτησης ή μη των στατιστικών στοιχείων για το έλλειμμα και άλλο θέμα ο τρόπος, η χρονική στιγμή και η διαδικασία με βάση την οποία αυτό αναδείχθηκε και είχε ως ξεκάθαρο αποτέλεσμα τη φτωχοποίηση της χώρας και των πολιτών της, ιδιαίτερα όταν διαφορετικά κράτη μέλη της Ε.Ε. ακολούθησαν διαφορετικές πρακτικές.
Από το φύλλο της THESSNEWS #52 (06/05/2017-07/05/2017)
