Ψάχνει, δημιουργεί και δίνει ξανά ζωή σε αντικείμενα που θα είχαν οδηγηθεί προς ανακύκλωση ενώ τώρα έχουν να επιτελέσουν μια πιο λαμπρή αποστολή!
Ο εικαστικός Γιώργος Κοσμίδης, παρουσιάζει στο 8ο Φεστιβάλ Ανακύκλωσης στη ΔΕΘ, μερικές από τις ιδιαίτερες δημιουργίες του από ευτελή, ανακυκλώσιμα υλικά, τα οποία μέσα από τα δικά του χέρια, το μεράκι και την φαντασία του, μεταμορφώνονται και παίρνουν άλλη διάσταση.
Αντικείμενα καθημερινής χρήσης, όπως φερμουάρ, καπάκια μπουκαλιών, φουλάρια, κουμπιά, σωλήνες, πλακέτες υπολογιστών μέχρι και αυγοθήκες αναπαριστούν έργα διάσημων ζωγράφων και χαρακτών – Τάσσος, Παύλος, Σπύρος Βασιλείου ανάμεσά τους!
«Ήθελα να κάνω την ανακύκλωση έργο Τέχνης, για να δείξω πώς μπορεί ένα έργο που το γνωρίζει ο κόσμος να γίνει από ανακυκλώσιμα υλικά. Ξεκίνησα να ασχολούμαι με αυτό το 1994 φτιάχνοντας καράβια από βαρέλια, ξύλα, σίδερα και πολλά αλλά. Υπήρχε κόσμος που με έπαιρνε τηλέφωνο να πάω να πάρω την παλιά του τηλεόραση γιατί ήξερε ότι εγώ ξέρω να την…καταστρέψω δημιουργικά! Ένα έργο μπορεί να μου πάρει μήνες για να το ολοκληρώσω», ανέφερε μεταξύ άλλων στο «Ράδιο Θεσσαλονίκη».
Ο κ. Κοσμίδης έχει ταξιδέψει στο εξωτερικό παρουσιάζοντας σε εκθέσεις τα έργα του, ενώ όλα αυτά τα χρόνια δε σταματά να μεταλαμπαδεύει το ταλέντο του και τις γνώσεις σου στα νέα παιδιά παραθέτοντας σεμινάρια σε σχολεία της Θεσσαλονίκης.
«Δεν το κάνω για τα χρήματα, δεν πουλάω τα έργα μου. Μάλιστα πολλές φορές βάζω και από την τσέπη μου γιατί όταν σου αρέσει κάτι η αλήθεια είναι ότι βάζεις από την τσέπη σου. Η χαρά για μένα είναι να βλέπω τα νέα παιδιά να ασχολούνται, θέλω να τα δείχνω στα παιδιά, αν τα πουλούσα δεν θα είχα κάτι να τους δείξω», σημείωσε.
Όνειρό του είναι να δημιουργηθεί ένα πάρκο ανακύκλωσης στην πόλη της Θεσσαλονίκης, όπου θα μπορούν να εκτεθούν τα έργα του και να τα γνωρίσει περισσότερος κόσμος.
Μάλιστα έχει ήδη δημιουργήσει απεικόνιση της Θεσσαλονίκης με ανακυκλώσιμα υλικά και έχει επιθυμία να το δωρίσει για να κοσμήσει ένα σημείο του Δημαρχείου Θεσσαλονίκης.
Επόμενος στόχος του είναι να καταφέρει να αναπαραστήσει το λιμάνι της πόλης από πλακέτες και υαλοκαθαριστήρες φορτηγών.
«Εδώ και τέσσερα χρόνια μαζεύω πλακέτες από πύργους υπολογιστών και να κάνω το λιμάνι της πόλης, ένα μεγάλο έργο που θέλω να στηθεί σε έναν εξωτερικό χώρο», κατέληξε ο ίδιος.
