Εκτεταμένες υλικές ζημιές υπέστη το Σπίτι-Μουσείο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη στη Σκιάθο που πλημμύρισε κατά τη διάρκεια της κακοκαιρίας Daniel.
Σύμφωνα με το τοπικό skiathoslife.gr, το υπόγειο του κτιρίου, που χρησιμοποιείται ως πωλητήριο βιβλίων και αναμνηστικών, πλημμύρισε. Ευτυχώς τα κειμήλια και υποδομές του Μουσείου δεν επηρεάστηκαν.
Στο συγκεκριμένο κτίριο, έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο μεγάλος λογοτέχνης. Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης γεννήθηκε στις 4 Μαρτίου 1851 στη Σκιάθο, στην οποία και επέστρεψε τον Μάρτιο του 1908. Πέθανε τον Ιανουάριο του 1911 από πνευμονία και οι κάτοικοι της Σκιάθου έδωσαν το όνομά του στον κεντρικό δρόμο που διασχίζει την καρδιά της Παλιάς Πόλης της Σκιάθου μέχρι το λιμάνι.
Το σπίτι – μουσείο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη στη Σκιάθο χτίστηκε γύρω στο 1860 από τον παπά – Αδαμάντιο, πατέρα του συγγραφέα, ενώ το κτίριο ανήκει στο Δήμο Σκιάθου από το 1954. Το 1965 χαρακτηρίστηκε από το Υπουργείο Πολιτισμου ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο που χρειάζεται ειδική κρατική προστασία. Το 1990 πραγματοποιήθηκαν εργασίες επισκευής και στερέωσης του κτιρίου. Σήμερα, ο όροφος του σπιτιού διατηρείται ως η κατοικία του Παπαδιαμάντη με αυθεντικά έπιπλα και αντικείμενα της εποχής, ενώ το ισόγειο λειτουργεί ως εκθεσιακός χώρος παλαιών και νέων εκδόσεων του Παπαδιαμάντη.
Το σπίτι βρίσκεται σε μια πλατεία στο κέντρο της μικρής πόλης της Σκιάθου, λίγα μέτρα απόσταση από το λιμάνι. Αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείγμα σκιαθίτικης λαϊκής αρχιτεκτονικής, από τα ελάχιστα που διατηρούνται μέχρι σήμερα χωρίς μεταγενέστερες αλλοιώσεις και αλλαγές. Είναι διώροφο, με τοίχους από πέτρα και από τσατμά, στεγασμένο με ξύλινη στέγη που καλύπτεται με κεραμίδια «βυζαντινού» τύπου. Στο εσωτερικό του σπιτιού εισερχόταν κανείς από το αδιέξοδο δρομάκι πίσω από την πλατεία μέσω μιας πλακοστρωμένης αυλής, περιφραγμένης με ψηλό λιθόκτιστο αυλόγυρο. Το κατώι είναι μονόχωρο και χρησίμευε ως αποθήκη και κελάρι. Ένας στύλος δεσπόζει στο κέντρο του, που στηρίζει το επάνω πάτωμα, με την παράξενη παρουσία ενός πηγαδιού στο πλάι του. Στο ανώι ανέβαινε κανείς από μια ξύλινη σκάλα από τη μεριά της αυλής, για να βρεθεί πρώτα στο χαγιάτι και στο μαγειρείο του σπιτιού. Σήμερα, στο χαγιάτι ανεβάζει και δεύτερη μεταγενέστερη ξύλινη σκάλα από τη μεριά της πλατείας, απ’ όπου εισέρχονται οι επισκέπτες στο σπίτι.
