ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΕΣΣΟΠΟΥΛΟΣ || gkessopoulos@gmail.com
Ο ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΤΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ, ΟΡΕΣΤΗΣ ΑΝΔΡΕΑΔΑΚΗΣ, ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ ΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΚΑΙ ΜΙΛΑ ΣΤΗΝ THESSNEWS
Τον γνωρίζουμε ως κριτικό κινηματογράφου (MEGA, Ελεύθερος Τύπος, Αυγή) αλλά και ως καλλιτεχνικό διευθυντή του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας «Νύχτες Πρεμιέρας».
Ο Ορέστης Ανδρεαδάκης, που συμπληρώνει σε λίγο ένα χρόνο στη Θεσσαλονίκη και στο τιμόνι του Φεστιβάλ Κινηματογράφου, είναι απόφοιτος της Σχολής Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου και από το 1986 μέχρι και το 1991 έζησε κατά διαστήματα στη Γαλλία και στην Ελβετία, όπου παρακολούθησε μαθήματα γαλλικής λογοτεχνίας, ιστορίας της τέχνης, θεωρίας του κινηματογράφου, καθώς και μαθήματα ζωγραφικής και εικαστικών εγκαταστάσεων.
Μάλιστα, έχει τιμηθεί από τη γαλλική κυβέρνηση (2013) με τον τίτλο του Ιππότη του Τάγματος των Γραμμάτων και των Τεχνών. Στην πρώτη του συνέντευξη μετά την ολοκλήρωση του πρώτου «δικού» του Φεστιβάλ Κινηματογράφου, μίλησε στην ThessNews.
Κύριε Ανδρεαδάκη, με τι ασχολείστε όσον αφορά στο Φεστιβάλ;
Με το φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ. Φέτος ανανεώνεται και αποκτά διαγωνιστικό τμήμα, στο οποίο θα συμμετάσχουν πρωτοεμφανιζόμενοι σκηνοθέτες απ’ όλο τον κόσμο. Επίσης, ετοιμάζουμε μια καινούρια ενότητα για όλη την αλυσίδα διατροφής, από την καλλιέργεια και την οινοπαραγωγή μέχρι την εστίαση, τη γαστρονομία, την κατανάλωση. Αρκετά φεστιβάλ έχουν αντίστοιχο τμήμα, αλλά καμία πόλη δεν το δικαιούται τόσο πολύ, γιατί καμία δεν έχει τόσο καλό φαγητό όσο η Θεσσαλονίκη! Η ενέργεια αυτή θα συνδεθεί και με άλλες στην πόλη,οι οποίες θα ανακοινωθούν σύντομα.
Ποιος είναι ο απολογισμός του 57ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου;
Αναλυτικά στοιχεία θα δοθούν σε λίγες μέρες.Το σίγουρο είναι ότι έχουμε θετικό πρόσημο στα εισιτήρια αλλά και στον οικονομικό απολογισμό.
Πώς νοιώσατε τις μέρες του Φεστιβάλ ως ένας μη Θεσσαλονικιός, που βεβαίως παρακολουθεί το ΦΚΘ επί χρόνια αλλά για πρώτη φορά το διευθύνει;
Το ΦΚΘ είναι μία μεγάλη ορχήστρα. Εγώ είχα συνηθίσει μικρές ορχήστρες. Νοιώθω σαν να ήμουν διευθυντής σε μια ορχήστρα δωματίου και τώρα βρέθηκα στο πόντιουμ, ας πούμε, της Φιλαρμονικής του Βερολίνου. Εκείνο που διαπίστωσα είναι ότι όλοι οι συνεργάτες είναι σε πάρα πολύ υψηλό επίπεδο.
Τι προβλήματα, τι κενά εντοπίσατε;
Θα θέλαμε να έχουμε πιο ισχυρή παρουσία στην πόλη. Ξεκινήσαμε το καλοκαίρι κάνοντας εκδηλώσεις σε διάφορα σημεία της πόλης -προβολή στο Λιμάνι, στο στρατόπεδο Παύλου Μελά, Ταράτσα International Film Festival, Parthenώn Film Festival – Σινεμά στο χωριό κ.ά.-, θέλουμε να ενισχύσουμε αυτήν την παρουσία του Φεστιβάλ, η οποία έλειπε.
Ποια είναι η άποψή σας για την εξωστρέφεια;
Εξωστρέφεια δε σημαίνει ότι θα βγούμε στους δρόμους. Εξωστρέφεια σημαίνει ότι δεν θα είναι το φεστιβάλ του κέντρου της Θεσσαλονίκης. Η Θεσσαλονίκη έχει πολλούς δήμους όπως και όλη η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας. Μας ενδιαφέρουν και αυτοί. Ήδη έχουμε ξεκινήσει κουβέντες με πολλούς Δήμους προκειμένου να συνεργαστούμε.
Έχετε πει ότι θέλετε ένα Φεστιβάλ Κινηματογράφου που θα διαρκεί 365 μέρες τον χρόνο. Επαρκεί το προσωπικό; Φτάνουν τα λεφτά;
Τα λεφτά δεν είναι πολλά, αλλά ζούμε σε μια εποχή που πρέπει να κάνουμε μια πρακτική ρεφενέ, δηλαδή όπως κάναμε την προβολή στο Λιμάνι. Το «Τσάινα Τάουν» ήταν μια προβολή που κόστισε ελάχιστα, διότι συνεισέφεραν πολλοί: το ΜΜΘ έβαλε τον προτζέκτορα, ο Δήμος Καλαμαριάς έβαλε καρέκλες, η πρεσβεία των ΗΠΑ μάς έδωσε την ταινία δωρεάν. Μπορεί να μην υπάρχουν λεφτά, αλλά αν υπάρχει συνεργασία…
Με ένα τέτοιο πνεύμα, μπορεί το ΦΚΘ να παίξει ρόλο σημαντικό στην τουριστική ανάπτυξη της Θεσσαλονίκης; Κληθήκατε να συμμετέχετε σε σχετικές πρωτοβουλίες του Δήμου;
Βεβαίως, και με πρωτοβουλία του Τμήματος Τουρισμού του Δήμου Θεσσαλονίκης, έχουν γίνει και συσκέψεις γι’ αυτό το θέμα. Πιστεύω ότι μπορούν να γίνουν σημαντικά βήματα σ’ αυτόν τον τομέα. Θα βοηθήσει και η διαρκής δράση του Φεστιβάλ σε αυτό.
Είστε ικανοποιημένος από τη μορφή των συνεργασιών; Ξεφεύγουν από την…«αιγίδα»;
Ναι, βέβαια! Οι συνεργασίες δεν είναι εύκολο πράγμα, διότι ο κάθε φορέας φέρει τα δικά του οράματα, τις δικές του απαιτήσεις, αλλά είναι πολύ πιο ουσιαστικές. Αυτό είναι που έχει μεγαλύτερη σημασία. Πως θα γίνεται διάλογος. Όχι να βάζει ο καθένας την αιγίδα του και τέλος.
Σε διεθνές επίπεδο, πού θέλετε να φτάσετε το Φεστιβάλ;
Το ΦΚΘ είναι ήδη σε ένα πολύ υψηλό επίπεδο. Αν εξαιρέσεις τα μεγάλα φεστιβάλ των Καννών, της Βενετίας, του Βερολίνου, του Λοκάρνο, ανάμεσα στα υπόλοιπα ευρωπαϊκά φεστιβάλ το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει πολύ σημαντική θέση. Είναι ανταγωνιστικό, υπάρχουν πολλά φεστιβάλ που και το ζηλεύουν και το ανταγωνίζονται. Θα πρέπει να κάνουμε εμείς τα κατάλληλα βήματα, για να είμαστε ακόμη πιο ανταγωνιστικοί. Δε σας κρύβω ότι υπάρχουν κινήσεις τον τελευταίο καιρό από άλλα φεστιβάλ που είναι ευθέως ανταγωνιστικές στη Θεσσαλονίκη, κάτι που σημαίνει ότι υπολογίζουν το ΦΚΘ, όπως της Κοπεγχάγης, που είναι ένα πολύ μεγάλο φεστιβάλ και έχει μπει πολύ ανταγωνιστικά απέναντί μας και παίρνουμε κι εμείς τα κατάλληλα μέτρα για να το ανταγωνιστούμε επί ίσοις όροις.
Πάντως, στο 57ο ΦΚΘ ήταν από τις λίγες φορές που ήταν όλοι οι θεσμικοί παρόντες: δήμαρχος, Περιφερειάρχης, υπουργός. Μάλιστα, ήταν η δεύτερη φορά που το επισκέφθηκαν δύο υπουργοί. Δεν ήταν πάντα έτσι. Εδώ και χρόνια ο ΥΠΠΟ δεν ερχόταν στο μεγαλύτερο κινηματογραφικό Φεστιβάλ της χώρας. Νοιώθετε ότι τελικά έχει σημασία η υπουργική παρουσία; Και ποια;
Βεβαίως έχει σημασία. Πιο μεγάλη σημασία όμως έχει να μπορούν όλοι αυτοί οι θεσμοί να στηρίζουν το ΦΚΘ αλλά και το τι κινήσεις κάνει το ΦΚΘ προς αυτούς. Δεν πρέπει δηλαδή εμείς να καθόμαστε σε μια καρέκλα και να απαιτούμε από αυτούς να έρθουν να μας στηρίξουν. Πρέπει κι εμείς να πάμε προς αυτούς και να τους δείξουμε ότι μπορούμε να κάνουμε κάτι σημαντικό.
Τι συζητήσατε με τους δύο ΥΠΠΟ που ήρθαν στο Φεστιβάλ;
Και με τους δύο υπουργούς κάναμε πολύ ωραίες κουβέντες. Υπάρχει πάρα πολύ καλή συνεργασία με το ΥΠΠΟ.
Τι ζητήσατε δηλαδή από το ΥΠΠΟ;
Αυτήν τη στιγμή δεν μπορούσαμε να ζητήσουμε κάτι, γιατί η κ. Κονιόρδου μόλις ανέλαβε. Ήρθε και ενημερώθηκε από πρώτο χέρι. Έδειξε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον.Πάντως, υπάρχει αυτήν τη στιγμή ένα ανοιχτό θέμα που έχει να κάνει με την πρώτη προβλήτα και πώς σε περίπτωση πώλησης του Λιμανιού τα κτίρια θα μπορούν να χρησιμοποιούνται από τους πολιτιστικούς οργανισμούς που δραστηριοποιούνται στην Α΄ προβλήτα. Πρέπει να βρεθεί κάποιος τρόπος για να μπορούν να τα χρησιμοποιούν αυτοί οι οργανισμοί καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς, να μην πωληθούν και αλλάξει η φυσιογνωμία τους. Η κουβέντα αυτή γίνεται με όλους τους αρμόδιους φορείς, όλοι δείχνουν καλή διάθεση.
Πώς θα πορευθεί το Φεστιβάλ στο προσεχές μέλλον όσον αφορά στα οικονομικά;
Μια μεγάλη πηγή είναι το ΥΠΠΟ, καθώς το ΦΚΘ είναι εποπτευόμενος οργανισμός. Επίσης, έχει εξασφαλίσει για τα επόμενα 2 χρόνια το ΕΣΠΑ από την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας. Έχει εξασφαλίσει αρκετά ευρωπαϊκά προγράμματα από το Media, τα οποία στηρίζουν κυρίως τις διοργανώσεις, το Μουσείο Κινηματογράφου και τα εκπαιδευτικά προγράμματα. Έχει και κάποιους ιδιώτες χορηγούς. Πιστεύω ότι σύντομα θα σας πούμε και άλλα καλά νέα γι’ αυτό.
Η αντικατάσταση του Γρίβα από τη θέση του εθνικού εκπροσώπου στο ευρωπαϊκό ταμείο Eurimages πυροδότησε νέες αντιπαραθέσεις και μομφές, που παραπέμπουν σε καταστάσεις οι οποίες μόνο υγιείς δεν είναι. Προηγήθηκαν βέβαια οι ταραχώδεις αλλαγές στο Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου. Πώς βλέπετε το τοπίο στον χώρο του ελληνικού κινηματογράφου;
Εγώ βλέπω πολλούς νέους δημιουργούς, οι οποίοι κάνουν ταινίες με πολύ δύσκολες συνθήκες και όμως καταφέρνουν και βρίσκονται παντού. Θυμάμαι πριν από 15 χρόνια ότι στα διεθνή φεστιβάλ υπήρχαν ένα ή δύο ονόματα: Αγγελόπουλος, Βούλγαρης, Παναγιωτόπουλος… Τώρα, εδώ κι ένα χρόνο είχαμε τον Λάνθιμο που ήταν στις Κάννες, είχαμε την ελληνική ταινία «Afterlove» που πήρε βραβείο νεότητας στο Φεστιβάλ του Λοκάρνο, μια άλλη, «Το Παρκ», πήρε ένα πολύ σημαντικό βραβείο στο Φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν και σε κάθε φεστιβάλ θα δεις πια ελληνικές ταινίες. Δεν ξέρω πολλές άλλες χώρες του μεγέθους και της οικονομικής δυνατότητας της Ελλάδας, που να στέλνουν περισσότερες ταινίες σε όλα τα φεστιβάλ. Π.χ. πόσες ολλανδικές ταινίες βρίσκονται σε όλα τα φεστιβάλ;
Πού το αποδίδετε αυτό;
Στο ότι η νέα γενιά δημιουργών είναι πάρα πολύ καλή, έχει μάθει τους δρόμους για να βγαίνει στην Ευρώπη, έχει ζήσει πολύ στο εξωτερικό, έχει εκπαιδευτεί και βάζει κάτω το κεφάλι και δουλεύει. Τα νέα παιδιά έχουν μάθει και τα λάθη, έχουν ακούσει από τους προηγούμενους. Η προηγούμενη γενιά τις περισσότερες φορές στέκει δίπλα τους. Ίσως παλαιότερα να μη συνέβαινε τόσο συχνά.
Είναι κι αυτή η πίεση της κρίσης που αυξάνει τη δημιουργικότητα…
Ναι… Σε περιόδους κρίσης έχεις ανάγκη να μιλήσεις γι’ αυτά τα πράγματα. Δεν μπορούμε όμως να πούμε ότι η κρίση είναι καλό πράγμα. Όταν είσαι π.χ. απογοητευμένος από έναν έρωτα μπορείς να γράψεις ένα καταπληκτικό ποίημα. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να είσαι πάντα απογοητευμένος. Αλλά να έχεις μια υγιή ερωτική σχέση!
Αισιοδοξείτε για τη χώρα μας;
Γενικά είμαι αισιόδοξος άνθρωπος. Είμαι ανήσυχος συνέχεια, φαντάζομαι ότι σε κάθε γωνία υπάρχει μια κακοτοπιά και μια λακκούβα. Αλλά είμαι αισιόδοξος άνθρωπος.
Από το φύλλο της THESSNEWS #31 (10-11/12/2016)
