Η ανάγκη να φύγεις μπροστά από καταστάσεις και ανθρώπους που σε κρατάνε πίσω και φτάνουν να αποτελούν βαρίδια στη ζωή σου δεν ισχύει μόνο για τις διαπροσωπικές σχέσεις, αλλά και για τις χώρες.
Η Ελλάδα αυτή την περίοδο αντιμετωπίζει μία ιδιότυπη κατάσταση που κατά την άποψή μου την «τραβάει πίσω».
Όλος ο δημόσιος διάλογος, αλλά και γενικότερα η κοινή γνώμη, έχει επικεντρωθεί στο θέμα των πολλών εκλογικών αναμετρήσεων του 2019 και της έκβασής τους. Επίσης, η συζήτηση περιστρέφεται και στο πώς θα οδηγηθούμε τελικά στις εθνικές εκλογές, δηλαδή εάν θα αποχωρήσει ο Π. Καμμένος κτλ.
Όλη αυτή η μονοσήμαντη κουβέντα δεν βοηθάει τη χώρα.
Δεν συζητάμε για ανάπτυξη και επενδύσεις, αλλά για εκλογές και πολλές φορές για επιδόματα και κοινωνική πολιτική παροχών.
Δυστυχώς έχουμε πέσει στον «λάκκο» της εσωστρέφειας του 2019, λόγω της εκλογολογίας…
Την ίδια στιγμή οι οικονομικοί στόχοι παραμένουν οι ίδιοι, υψηλοί και αμείλικτοι, η ελαστική εργασία διαλύει τις προοπτικές ενός αξιοπρεπούς εισοδήματος, οι κατασχέσεις από την εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία είναι μία καθημερινότητα, οι πλειστηριασμοί ακινήτων θα ενταθούν, οι «επιδοματίες» γίνονται όλο και περισσότεροι, οι ρυθμίσεις επί ρυθμίσεων για κάθε είδους χρέος καλά κρατούν και ο ιδιωτικός τομέας παίρνει πολύ βαθιές αναπνοές, μπας και καταφέρει να απορροφήσει λίγο «οξυγόνο»…
Δεν μπορούμε με αυτό το κλίμα ούτε να δούμε μπροστά ούτε να αντιληφθούμε πως κάτι έχει αλλάξει στη χώρα προς το καλύτερο…
Χρειάζεται το ταχύτερο δυνατό αλλαγή κλίματος και επιστροφή σε μία θετική πορεία, η οποία θα απαντά στα ερωτήματα του αναπτυξιακού μας μέλλοντος και όχι για το τι θα κάνει ο Π. Καμμένος.
Ας κάνει ό,τι θέλει και ας μας αφήσει ήσυχους.
Εμείς τι θα κάνουμε είναι το μεγάλο ζήτημα…
Από το φύλλο της THESSNEWS #140 (12/01/2019-13/01/2019)
